In plaats van onzin uit te kramen raad ik u aan eens de betekenis van de begrippen betreffende de oorlogswetten, ius in bello en ius ad bellum, wat van naderbij te bestuderen.

sure, de witten hebben vreemde landen binnengevallen, een paar miljoen mensen vergast,...:silly:

De oorlogswetten zijn duidelijk: iemand die na het afsluiten van een wapenstilstand toch blijft doorvechten, mag door de overwinnende partij beschouwd worden als een "onwettige strijder" (Verdrag van Genève, deel II). Aldus verliest die persoon de bescherming die een "wettig strijder" (lid van een regulier leger en onder bevel staand) toekomt. Dan valt hij volgens de oorlogswetten onmiddellijk onder een door de overwinnaar aangeduide rechtbank. Hierbij kan een dienstdoend officier die taak op zich nemen.

Gaat het om een burger die de wapens opneemt, dan stipuleren de oorlogswetten dat het gaat om een terrorist die als dusdanig behandeld mag worden.

En Laplasse is onder geen van beide nazi-"verwaltungen" veroordeeld. Wél door een Belgisch militair gerechtshof.

Veroordeeld voor daden die gesteld werden toen die wetten niet van kracht waren.

Het verzet was dus volgens u niet "gerechtvaardigd" (en dit -voor de duidelijkheid - in ethische, niet in juridische zin) ?

Tiens, ik dacht toch dat het de duitsers waren die dat hadden gedaan? Het gaat hier over 'collaborateurs', weet u...

Overigens: nogal wiedes dat het verzet naar nazi-normen "illegaal" was. De Duitse invasie was "eerst illegaal". U vindt blijkbaar van niet.

Euhm, het is toch normaal dat, vanaf een land verslagen en veroverd is, zijn wetten niet meer van toepassing zijn?

Er zijn schandelijkere moorden te bedenken, zoals die van Borms.

Alléén als u vindt dat de Duitse invasie "normaal" was.

Ah ja, waar zeg ik dat?

Nergens. Maar als u die wetten inroept om het proces Laplasse ongeldig te verklaren, dan is dat wel de implicatie.

Ik heb het helemaal niet over "nazi-normen" (ik vraag me trouwens af wat die zouden moeten zijn), maar wel over de oorlogswetten. In het Verdrag van Genève staat duidelijk dat een soldaat die, na het afsluiten van de wapenstilstand, toch blijft doorvechten en aldus de bevelen van hogerhand negeert, door de overwinnaar als een onwettig strijder mag worden beschouwd. Daarnaast is het ook zo dat een burger die de wapens opneemt na het afsluiten van de wapenstilstand als een terrorist mag beschouwd worden.

Dat zijn de gewone oorlogswetten.

Ik herhaal: Het verzet was dus volgens u niet "gerechtvaardigd" (en dit -voor de duidelijkheid - in ethische, niet in juridische zin) ?

Neen, dat heeft daar niets mee te maken.

Er is voor de oorlogswetten ook het Verdrag van Den Haag waarin heel duidelijk staat dat wanneer burgers de wapens opnemen tegen de vijand, de vijand hen mag beschouwen als deel van het reguliere leger als ze de oorlogswetten opvolgen (het verzet deed dat niet, daar het de officiële wapenstilstand negeerde en de vijandelijkheden opende).

Er is in dat Verdrag artikel 41 dat voorschrijft dat wanneer een burger, na het afsluiten van de wapenstilstand, de wapens opneemt tegen de bezetter die laatste het volste recht heeft op genoegdoening en de volle vrijheid heeft over te gaan tot bestraffing.

De oorlogswetten waren van toepassing: de Belgische staat had zich bij monde van de koning (die daartoe de bevoegdheid heeft) overgenomen en wapenstilstand gesloten. Eenieder die deze wapenstilstand schond, kon volgens de bestaande wetten opgespoord, vervolgd en desnoods ook gedood worden. Op dat vlak handelde de Duitse bezetter volledig volgens de internationaal afgesproken oorlogswetten. Niet volgens, wat u valselijk en leugenachtig omschrijft als "nazi-normen".

Uw plaat blijft hangen, Jean.
Ik vroeg u naar uw morele standpunt in de strijd tussen de nazi-bezetter en het verzet, ongeacht de wetten.

Uw plaat blijft nog steeds hangen, Jean.
Ik vroeg u naar uw morele standpunt in de strijd tussen de nazi-bezetter en het verzet, ongeacht de wetten.

Er is in deze geen moraliteit. Er zijn alleen de afspraken tussen de land betreffende de te onderhouden regels tijdens en na het oorlogvoeren.