Je haalt terecht het enige ECHT irreversiebele proces aan: we KUNNEN gewoon geen uranium terug maken van de fissieprodukten, we weten niet hoe dat te doen. Uranium wordt irreversiebel opgebruikt in een kernreactor.

Maar bij je cijfers plaats ik 2 be-mollen.

1) In het huidige stel kernreactoren wordt slechts ongeveer 0.5 a 1% van het uranium echt opgebruikt. De rest zit in het afval, en klaar om gerecupereerd te worden. Maw, in het AFVAL zit nog ongeveer het honderdvoudige energiepotentieel dan wat er reeds is uitgehaald.
(ok, in het echte afval van een reactor is 5% opgebruikt, maar die brandstof is verrijkte brandstof die ongeveer 5 a 10 keer meer "verarmd" uranium heeft laten opzij zetten - dat "verarmd" uranium kan ook in kweekreactoren gebruikt en opgebrand worden).

2) in de oceanen zitten miljarden tonnen uranium, maar wel in kleine concentratie en voorlopig nog niet interessant op te exploiteren.

Ik zou ook kunnen stellen dat er 3 toepassingen van uranium zijn, die zouden kunnen lijden onder een uranium tekort:

1) energieproducerende reactoren
Deze kunnen als het moet vervangen worden door andere energiebronnen als het uranium "op" is binnen enkele duizenden jaren.

2) stralingsproducerende reactoren (voor wetenschappelijk onderzoek en isotopenproduktie)
Deze kunnen vervangen worden door energievretende spallatiebronnen met versnellers

3) grote explosies (kernbommen)
We hebben hier nog geen vervanging voor. Voor je gaat stellen dat dat te vermijden is, je weet nooit in welke omstandigheden je grote explosies nodig gaat hebben.

Er is een 4de denkbare toepassing: ruimtevaart.

Eigenlijk geen correcte vraag. Want:
-) van veel grondstoffen bestaan er nog voorraden die nog niet ontdekt zijn of nog niet economisch kunnen ontgonnen worden
-) de vraag naar grondstoffen is geen lineair gegeven

Ooit (meer dan 100 jaar geleden) circuleerden er doemscenario's over de steenkoolvoorraden die gingen uitgeput geraken. Ondertussen is de wereld echter veranderd. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de wereld zal ophouden met veranderen.

Het stenen tijdperk is niet ten einde gekomen omdat de stenen op waren.

Als je kijkt naar toename wereldbevolking en het gebruik van olie zie je een parallel lopende lijn.
Het omslagpunt ligt daar waar (en wanneer) olie te duur wordt voor dagelijks gebruik.
Het wanneer is natuurlijk de grote vraag maar je ziet dat jaarlijks de prijzen met 10% (minimaal) en een veelvoud daarvan oplopen. Iedere politieke beweging vertaald zich in het duurder worden van de olie - als speculatieobject, als industrieel product waar de hele economie van het moment op gebaseerd is.
De zilverprijs vliegt op het moment omhoog, niet alleen omdat er zwaar wordt gekocht, ook het industriële gebruik neemt hand over hand toe.
Boron idem - laten we het maar helemaal niet hebben over staal. Ook daarvan knallen de prijzen omhoog.

Wat betreft beschikbaarheid is er denk ik niemand die hieromtrent enige reële uitspraken kan doen. Schattingen van reserves komen veelal uit Amerikaanse bron en daarvan heb ik opgehouden die (voetstoots) voor waar aan te nemen.