Zelfbewustzijn is uitsluitend menselijk, hoop ik

We moeten de beesten daar ook niet mee opzadelen, laat staan de planten.

U moet zich van zelfbewustzijn niet te veel voorstellen hoor. Het betekent niet meer dan dat we beseffen dat wij bestaan in onze omgeving. Bij de mens is dat besef veel complexer dan bij een microbe of een plant. Planten en microben zijn geen automaten. Toch is het meeste gedrag dat wij vertonen en zijn de meeste dingen die wij denken geconditioneerd en stappen in lange ketens van eerdere stappen.

U bent zich maar bewust van hooguit één procent van uw wil en handelen. Deze week werd bijvoorbeeld bekend dat een studie heeft aangetoond dat mensen die winkelen met een winkelmandje meer snoep kopen dan mensen die winkelen met een winkelwagentje. Proefpersonen werden op beide manieren beproefd. De gedachte was dat wie herhaaldelijk een handbeweging maakt naar zich toe onbewust verlangen krijgt iets in zijn mond te stoppen. En de proef heeft dit bevestigd.

Bij beesten is het zelfbewustzijn beperkt (uit zich alleen bij apen die zichzelf herkennen in de spiegel - naar het schijnt, wat ik betwijfel)

Bij planten onbestaande

Beide hoeven zich dus niet om het doel van het leven te bekommeren.

Dat is feitelijk onjuist. Want het is duidelijk dat planten zich bekommeren om hun leven en voortbestaan; niemand anders begeleidt de groei en bloei van een plant dan de plant zelf. Planten hebben een onbewuste wil of drijfveer om voort te bestaan evenals de mens. Het eerste dat de mens doet na de geboorte is ademhalen en dan wil hij zuigen en drinken. Dat is geen intelligent gedrag, het is instinct. Vanaf daar worden we geconditioneerd en ontstaat het bewustzijn en geheugen. We beginnen ook met leven als onbewust embryo.

Een dier is eigenlijk gewoon zoals een mens die geen taal kent en dus ook niet kan nadenken zoals wij.

U moet niet veralgemenen.

Sorry, zoals de meesten van ons, ik zal u dan maar buiten beschouwing laten.

U bent weer aan het veralgemenen. U moet zich beperken tot uzelf.

Interessante beschouwingen over nadenken:lol::lolabove:

Voor de zin van het leven hoef je maar één keer goed na te denken.

Daarna kan je je gedragen als de dieren: op automatisch piloot en zonder daarvan af te wijken.

Dat bewijst nog allemaal niet dat planten nadenken over zichzelf.

Wat ik zei is de stand van de zaken over het zelfbewustzijn van dieren.

Er is geen enkel wetenschappelijke aanzet tot het testen van bewustzijn bij planten. Ook de studie van het zelfbewustzijn van dieren wierp nog niets anders af dan het spiegel-argument.



Maar voor de zin van ons leven heeft dat allemaal geen belang.

Wijsheid begint bij jezelf en eindigt bij de ander.

Als de ander je doodslaat of jij hem?

Als je de ander kan overtuigen of hij jouw.



Maar bedankt om de minst gewelddadige aanpak te primeren.

Wijsheid -vooral hoge wijsheid - gaat aan de redelijkheid voorbij.

Meestal gaat het om een van de vele vormen van de eigen dood, niet om die van de ander.

Dat planten niet nadenken lijkt mij aannemelijk, dat mensen kunnen nadenken ook. Maar voor planten is nadenken ook niet zinvol, ze kunnen toch niets meer ondernemen dan wat ze op natuurlijke wijze moeten doen. Hun lichaam kent geen vrijheidsgraden.

We moeten het zelfbewustzijn van mensen niet overschatten. Mensen kunnen nadenken maar niet vóórdenken. Dat doet namelijk het zelf in ons onbewuste en ons gevoelsleven. Het nadenken is slechts een spiegeling van het onderbewuste zelf. Wij zijn niet wat wij denken. Het denken is slechts een zeer beperkt en wazig beeld van wat ons zelf in het onderbewuste begrijpt, wil en besluit. We kunnen een gedachte gemakkelijk weer verwerpen, maar ons zelf kunnen we niet verwerpen. Dat gedraagt zich op een natuurlijke wijze, zonder onze bewuste sturing. Ben je er nog? 8-)

Jaja ik ben er nog.

Ik zei niets over het zelfbewustzijn overschatten.

Het laat zich wel zeer moeilijk overwinnen, voor wie zo vermetel is dat te proberen.

Een gedachte laat zich niet zo makkelijk verwerpen, als je daarmee bedoelt ELKE gedachte . De ene gedachte volgt namelijk op de andere. Die keten laat zich niet makkelijk doorbreken.

Het zelf kan je wel verwerpen, hoewel ik dat in die context een verkeerde uitdrukking vind. Een negatieve uitdrukking ook. Daarom sprak ik van een druppel die zich oplost in de oceaan.



Ik denk trouwens dat jij dat niet nodig vind, aangezien je het zelf definieert als een speeltuig van het onbewuste.

Een druppel die zichzelf oplost in de oceaan, dat is nu net het omgekeerd van wat jij stelt.

Die ervaring ken je dus niet.

Hallo, ben je er nog?

Het zelf strijdt tegen zichzelf omdat het voornamelijk dualistisch redeneert en het bepaalt op grond van zijn conditionering en verwachtingen hoe het zich bevindt. Alleen een ander en de natuurlijke zaken kunnen het zelf bestrijden, bijvoorbeeld door zijn wensen en opvattingen af te keuren of door zijn identiteit te ontkennen.

Nee, ik bedoel een nieuw inzicht.

Ik bedoel dat het zelf zichzelf niet kent en dat het bewuste geen meester is over het zelf.

Zo bedoel ik het niet. Het zelf is geen speeltuig, het is een fata morgana in het bewustzijn als een klein zeilbootje in het brein van een kind of een volledig opgetuigde viermaster met 200 kanonnen in het brein van een volwassene.

Nee, ik voel nattigheid. :lol:

Kan de geest de geest bestrijden?

En wat daarmee?
gnosti s'eauton

ken uzelf -delfi-

inderdaad een opgave

toch deels mogelijk

het zelfbewustzijn kan wel degelijk het zelfbewustzijn onderzoeken en bekritiseren en zelfs altereren

Het bewuste is geen meester omdat daar de hele mens voor nodig is, om meester te zijn over jezelf.

Puur bewustzijn bestaat ook en is bereikbaar en dat beschouw ik als de hoogste graad van meesterschap



Als je het zo bedoelt, dan heb j e het over het ego.

Het ego is de plaag van het zelfbewustzijn.





Los op in de oceaan, dan voel je dat niet meer

allemaal niks met het geheim van het leven te maken hoor

tenzij misschien met de zin van het leven als collateral damage van een bepaalde vorm van meditatie

Het geheim van het leven is zelfbepaald. Vraag maar na.