De verhalenfragmentenslang
 

Ik heb gewoon zin om een neiuw topic op te starten.


DE VERHALENFRAGMENTENSLANG!

Dit is dus een topic waar ieder een fragment aan het lopend verhaal toevoegt.
Het fragment mag onbeperkt héél lang zijn, het mag ook héél kort zijn. Je mag kiezen, laat het afhangen van je portie inspiratie op het moment.;-)



IEDEREEN mag hier komen posten, ik zou zelfs aan ieder beleefd willen vragen zijn bijdrage te leveren. Je moet echt géén groot talent zijn, maar probeer het gewoon.;-)


Er mogen verschillende verhalen tergelijkertijd lopen. Indien dit het geval is, moet iedereen die een bijdrage aan een bepaald verhaal levert, helemaal vanboven vermelden om welk verhaal het precies gaat. En helemaal onderaan precies hetzelfde.
Zo kunnen mensen bij wie een bepaald verhaal niet aanslaat, deze gewoon direct negeren.


VERBODEN:

-de verhaallijnen helemaal om te buigen tot het tegenovergestelde. Men moet maar een ander verhaal beginnen.
-verborgen boodschappen te uiten: aub, betrek hier géén flamingantisme of Belgicisme!!:? Er is hier ruimte op het forum genoeg om dit wel te doen.
-TE SPAMMEN! Het is ten strengste verboden te spammen! (Gelezen dronkoers!:| (:-))Er mag hier géén commentaar op bijdragen geleverd worden! Ik zal speciaal een subtopic openen, waar ieder commentaar kan geven op de verhalen, van: 'hoe mooi', 'vind er niks aan', 'jammer dat het zo moest aflopen voor de held:cry:', etcetera.


De eerste mag beginnen. Ik heb momenteel géén inspiratie.:-(

het was al middernacht en ineens viel de motor uit. " merde" vloekte de man ' ik sta in panne, in the middle of nowhere "

'Wat moet ik nu doen? En ik ken al niks van techniek!:? O néééé, mijn GSM is nog plat ook en de GPS ligt nog thuis.:?'

" een pompstation zoeken zou mss nog een optie zijn, hoewel, in zo'n donker zie je niks" bedacht hij zich

er passeerde een andere auto, hij stak zijn hand in de lucht maar de auto reed verder.

en toen vond hij zijn zaklamp, maar ....

...die gaf slechts een zeer licht schijnsel.

Plots hoorde hij vanuit de verte een vrachtwagen naderen. Langzaamaan kwam de lichtstraal van de koplampen dichterbij. Toen hij in het licht van de lampen kwam, stopte de vrachtwagen, een zwaargebouwde man stapte traag en beheerst uit. In het schijnsel van de koplampen kon ons hoofdpersonage smans gezicht bijna niet onderscheiden. Met lijzige stem sprak de man...

" welke scheiter probeert mij bij een zelfmoord te betrekken? "

"niemand" antwoordde de man " mijn auto staat in panne, heb geen brandstof meer."

" kon je niet vroeger gaan tanken?" vroeg de camioneur

"nee, want het lampje dat gaat branden als ik bijna zonder zit werkt blijkbaar niet meer"

Nathan dacht: "Wat een lompe boertige man zonder stijl.:? Hij voldoet precies aan de cliché's van een camionneur. Moet ik met die lelijkaard meegaan?:? Principieel zou ik dat nooit doen, maar wat moet ik doen? Dat hij me voert tot het eerste dorp, ik zal dan maar zien of daar een café is waar ik kan bellen."

"Eh meneer, waar zijn we hier precies, ik ben wat verloren gereden. Ik ben niet van hier. Kan ik een eind met je meerijden?"

" waar moet je zijn, in polen of afghanistan ?" vroeg de camioneur uit de hoogte, de stank die hij verspreidde deed nathan bijna kotsen "maar ja, wat moet je als je in donker in panne staat, ...." bedacht hij zich en antwoordde " het eerste cafe waar ik kan bellen"

" omdat het maar voor zo kort is, ist goed, stap maar in "

Nathan keek nieuwsgierig rond in de cabine van de vrachtwagen, er hing een walm van drank en sigarettenrook. De vrachtwagen vertrok in een ruk. De camioneur begon te vertellen...

" saaien job, en vooral nefast voor enig sociaal en/relationeel leven, dat kan ik u verzekeren. ben getrouwd geweest en heb vijf kinderen, maar intussen ben ik dus reeds gescheiden en mag dus alimentatie voor vijf kneuters ophoesten waarvan zelfs nog maar de vraag is of ze allemaal van mij zijn, mijn vrouw bleek, en da's de reden van de scheiding, met gans de buurt aan te pappen, er kan dus even goed eentje van de melkboer tussen zitten, en daarvoor wordt hun DNA dus vergeleken met het mijne. want ja, je denkt toch niet dat ik mijn ge -weet -wel'en ga afdraaien voor etters die niet uit mijn zaad ontsproten, zeker ? "

nathan voelde zich ietwat ongemakkelijk bij zoveel openhartigheid. maar langs de andere kant was hij ook nieuwsgierig, ....

"en hoe zit het bij u? ook niet echt normaal om nu nog op de baan te zijn e " zei de camioneur. nathan aarzelde ....

...wel", antwoordde de chauffeur, "ik ben op weg om een klusje op te knappen voor een paar vrienden - een dringend klusje," sprak hij met een geheimzinnig lachje, terwijl hij grijnzend naar Nathan keek en zich in de nek krabte.

Nathan begreep dat dit een louch zaakje was en dat hij hierin hoedanook betrokken zou raken...

ineens hoorde hij stemmen uit de container die de camioneur vervoerde komen.
nathan dacht bij zichzelf :" merde, nog een bende vreemdelingen erbij ook "

de chauffeur keek ineens achterdochtig, ook hij had het gehoord, maar zweeg.

toen het geluid bleef aanhouden, en er zelfs een gehijg kon herkend worden, zei nathan :" actieve container- inhoud e "

De chauffeur keek hem even achterdochtig aan en zei toen:"jij bent meer nieuwsgierig dan gezond is, jochie". Nathan was onder de indruk en besloot maar verder niets te zeggen. De vrachtwagen reed verder de donkere nacht in, langs verlaten weggetjes.

Het was een paar uur later, nog in de donkerte hield de vrachtwagen plots halt. In de duisternis kon Nathan alleen maar een veldweg en een bomenrij onderscheiden. Plots ging een porter open, een mooie jonge vrouw stapte zwijgend in de vrachtwagen...

schaars gekleed en bibberend van de kou ging ze zonder blozen op nathan's schoot zitten, die schrok even maar was ten zeerste opgetogen met de rondborstige meid die hen zonet even kwam vergezellen.

" en ?" zei de meid " je wipje al gehad vandaag ?"

... hou je bek, Anita!" schreeuwde de chauffeur en duwde haar ruw op de achterbank. Meteen zette hij de vrachtwagen opnieuw in gang en ons trio vervolgde de weg met hun duistere vrachtwageninhoud. Nathans hersenen werden overspoeld door duizenden gedachten: waarheen ging de reis, wat waren ze van plan met hem, zou hij nog ooit veilig thuisgeraken? De reis leek schier eindeloos...

af en toe kon anita het niet laten een pikante vraag te stellen aan nathan, die er telkens verlegen een degelijk antwoord probeerde op te formuleren. dit tot dat de chauffeur zijn geweer boven haalde en een schot in de richting van die lekkere brunette loste. nathan schrok zich een ongeluk en de vrachtwagen week van de weg ..

... het was voor Nathan nu wel duidelijk dat de chauffeur een regelrechte gek was en dat hij nu alleen nog maar stil de dingen kon ondergaan. Ook Anita was doodstil geworden. Inmiddels was het dag geworden, de vrachtwagen reed in een bos en plots doemde een-op-het-eerste-zicht verlaten loods op. De vrachtwagen hield halt...

en reed de container naar binnen.

" blijven zitten, jullie" tierde de camioneur. hij sprong uit de cabine, sloeg de deur dicht en ging naar achter nathan draaide zich om en keek naar die lekkere meid die daar nogal stil lag. hij besloot eens te kijken en deed een gruwelijke ontdekking ....

Anita bleek een shemale te zijn en nog fors geschapen ook. Nathan zat in de val.