Euthanasie waarom en wanneer?
 

Wanneer kan men beslissen een punt te zetten achter zijn leven? Deze discussie is zeer complex en gevoelige materie. Bij mij gaat de vraag erom hoe kan je het lijden van een uitzichtloze situatie optimaal laten verlopen. Bestaad ideale levensbeeïndiging op momenten waarvan je zegt dit is niet meer levenswaardig.

voor mijn part steeds (dus dat gaat wel net ietske verder).... al betekent dit uiteraard een ontzettende belasting voor justitie

dat is eerder pallieatieve zorgen toedienen

ik begrijp je vraag niet....
wat bedoel je met precies ideale levensbeëindiging ?
bedoel je daarmee welke criteria in acht genomen moeten worden ten einde te kunnen stellen dat die levensbeëindiging op net precies de ideale moment kwam ?
of bedoel je daarmee hoe die best zou verlopen ?

Als de patiënt erom vraagt of als de patiënt in leven gehouden moet worden na hersendood te zijn of als de patiënt vreslijke pijnen leidt in een uitzichtloze situatie.
Dan zijn al drie situaties die ik me nu kan bedenken.

Van mij mag iedereen zichzelf de dood injagen wanneer ie wil, wel liefst zonder de maatschappij te choqueren (tenzij het een protest is tegen verwaarlozing (gebrek aan palliatieve zorg, gebrek aan aandacht voor psychische problemen, gebrek aan drugsbehandeling (als daar naar wordt gevraagd), gebrek aan socio-economische gelijkheid, gebrek aan tolerantie, ...))

?
meestal krijg je dan wel een telefoontje om je te informeren dat de patiënt jammer genoeg overleden is

voor mij ook ...
alleen zit ge dan met een bizar ietske opgeschept
van zodra dat 'zelfmoord' legitiem is begint het al met een naamsverandering...
komt daarbij dat het naast natuurlijke doodsoorzaak een gangbaar feit wordt
dus dokter komt langs en die zegt : natuurlijke dood of geen natuurlijke dood ( mogelijk door zelfmoord weet ik veel ) : papierke en klaar is kees

[quote=praha;3218552]voor mijn part steeds (dus dat gaat wel net ietske verder).... al betekent dit uiteraard een ontzettende belasting voor justitie

dat is eerder pallieatieve zorgen toedienen


ik begrijp je vraag niet....
wat bedoel je met precies ideale levensbeëindiging ?
bedoel je daarmee welke criteria in acht genomen moeten worden ten einde te kunnen stellen dat die levensbeëindiging op net precies de ideale moment kwam ?
of bedoel je daarmee hoe die best zou verlopen ?[/QUOTE]

Wanneer het lijden van de patiënt niet meer aan te zien is (gruwelijk lijden) maar ze is nog zich nog bewust en ze vraagt aan de dokter om haar leven vervroegt te beïndigen. Dan mag de dokter dat niet alleen doen. Daar beslist de een etische comissie over in samenspraak met de betrokken familie. Dus eigenlijk kan de patiënt op zichzelf moeilijk euthansie aanvragen.

In deze tijd met de erg goede paliatieve zorgen vind ik euthanasie totaal overbodig,vele kennen deze speciale zorgen totaal niet

De liberalen wilden dit versoepelen (regelingen i.v.m levensbeïndiging), maar dit stuitte op hevig verzet van conservatieven en christenen in het parlement. Die dat beschouwden als moord en mensonwaardig en oneerbiedig. De kerk stelt dat iedere vorm van menselijk leven dient gerespecteerd te worden.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand in een lange coma ligt (en je zou denken die is ten dode opgeschreven alle hoop is opgegeven) maar na enkele maanden of weken ontwaakt hij!

Ik ken zo iemand (nonkel), ze hadden hem afgeschreven en het sacrament toegendient en wachtten tot hij ging sterven. Na een week of 2 ontwaatke plotsklaps uit zijn coma. Nu loopt en functioneerd hij normaal mits een grondige revalidatie die maanden duurde! Dus je kan zien hoe het soms afloopt, voor hetzelfde geld kon euthanasie gepleegt worden! Dus met versoepelen moet je vrij opletten. De relatie patiënt en dokter moet zeker een voowaarde zijn om beslingen te kunnen nemen!

Idd, dat is zeer goed geëvolueerd!

Ik zeg toch duidelijk "Van mij mag iedereen zichzelf de dood injagen wanneer ie wil", dit veronderstelt dus een bewuste beslissing. Ik pleit dus zeker niet voor het afmaken van comapatiënten of mensen op de palliatieve (hier mag trouwens ook veel meer in geïnvesteerd worden zoals ik al aangaf.) Werken met een wilsbeschikking kan volgens mij ook niet omdat iemand nooit op voorhand kan de precieze situatie waarin hij dood wenst te zijn, kan aangeven. Over de leeftijdsgrens van dat eerder aangehaalde 'bewust kunnen beslissen', wil ik nog wel discussiëren maar ik denk dat het daar gewoon best is om een soort commissie te laten oordelen over het besef van een kind omtrent de dood en ons daarop te basseren om een bewuste beslissing mogelijk te achten.

Opmerking die je misschien nog zou kan maken: in hoeverre is een geesteszieke iemand die vrij, bewust kan beslissen maar ik weet niet of dat echt een relevante discussie is.

Wie weet bestaan geesteszieken helemaal niet? Wie weet?

Ik zit zelf in een supportgroep rond paliatieve zorgen,ik weet hoe gedreven deze mensen zijn,paliatieve zorgen zijn bestemd voor deze mensen die nog maar 3 maand te leven hebben

Bij uitdrukkelijke bepaling van de persoon zelf, ja; bij het ontbreken ervan, duidelijk neen.

Familie, omstaanders of derden hebben daar niet in mee te beslissen indien de persoon in de onmogelijkheid is dat te doen en geen uitdrukkelijke bepaling meegegeven heeft.

Het is niet omdat de verkopers van een klerenwinkel enorm gedreven zijn, dat ik er mijn kleren moet kopen.

Als je stervende bent zal je wat blij zijn met deze zorgen die hoofdzakelijk bestaan uit pijnbestrijding

Als ik stervende ben, mogen ze mij gerust laten sterven. Geen infusen, langdurige morfine of dergelijke voor mij.

Dat heb ik allemaal vriendelijk bepaald.

'k peins dat ge dan niet weet hoe dat precies zit (of mischien ben ik het wel ? )
de familie heeft er alvast niets mee te maken als de vraag uitdrukkelijk komt van de patiënt zelve, alleen... en zover ik het weet en dit nog niet zou veranderd zijn, moest de patiënt dat zo uitdrukkelijk op papier gezet hebben alvorens die periode aanbrak : dat om misbruiken te vermijden

dat is in principe per definitie euthanasie : het is op vraag van de patiënt dat er einde wordt gesteld aan een uitzichtloze situatie
men vewart dat nogal makkelijk met een levensbe[eindiging of een latent laten sterven op vraag van de familie : dat is in principe nog steeds moord

Lombas weet jij wat pijn is eigenlijk,ik denk het niet,maar ik ben wel zeker als de tijd er is dat ook jij voor deze zorgen zou kiezen ;-)

het is een keuze duveltje.... vooraf
want eens je die paliatieve zorgen toegediend krijgt, hoe perfect ook ( vroeger was dat eerder zoiets als volledig platspuiten ) veranderd je zienswijze uiteraard
vandaar dat ook niet alleen het lijden belangrijk is als voorwaarde maar 't feit het uitzichtloos is

klopt... ook daarom : het is een keuzemogelijkheid maar de vraag moet wel uitdrukkelijk van de patiënt komen
dus in het geval van dat voorbeeldje ( even gesteld dat er niet vooraf een papier werd opgesteld ) zou dat niets met euthanasie te maken hebben

Paliatieve zorgen houden vele dingen in,men kan het bezien als een waardig sterven,geen onnodige zienhuisopnamen,geen onnodige behandelingen meer,eens kunnen leven zonder pijnen,zonder zorgen,met veel liefde van mensen waar jij liefde van verwacht
Vandaar dat er ook zoveel mensen betrokken worden bij deze zorgen

dat mocht ook dringend
mijn vader zaliger heeft dat nooit mogen meemaken
ofwel kreeg ie teveel en was ie volkomen van de wereld ofwel net te weinig waardoor de pijn niet te harden was
maar vergis je niet
de middellen, wetenschap en kennis bestaan al jaren... maar meestal verknoeid één of ander huisdokterke dat grondig

Ik weet dat palliatieve niet veel goeds heeft gedaan voor de doodsstrijd van mijn grootvader, anderhalf jaar geleden, noch voor mijn grootmoeder, verleden week.

Maar goed, deze mensen wilden geen euthanasie, hun keuze. Ik maak er een andere, dat is mijn volste recht.

Ik maak er liever meteen een einde aan.

da's een zéér vervelende zaak
die mens zal misschien net hetzelfde wensen maar kan het nimmer bekrachtigen
ik vermoed dat in zulk geval, net als bij een kind, het een commisie in samenspraak met de naaste familie is die de knoop zal doorhakken

juist van U
Maar ook dat is aan het veranderen;-)

perfect mee eens... maar daar ging 't 'm nu even niet om
't gaat hier over euthanasie : da's dus een actieve levensbeëindiging op de uitdrukkelijke vraag van de patiënt

dat is nu precies wat ik bedoelde... nog maar al te vaak wordt daar een totaal potje van gemaakt

aan 't veranderen ?
sorry maar daar is een mens die er nu moet door geholpen worden natuurlijk gene vette mee ;-)

Ik vind actieve levensbeëndiging dan ook totaal niet nodig meer in deze tijd,echter het nodeloze rekken van het leven is totaal fout vind ik

Laat ons zeggen dat het anno 2008 al heel ver staat

Daar zit iets in maar er zijn toch ook situaties waar mensen chronisch pijn lijden zonder dat hun leven nodeloos gerekt wordt?

jij vindt dat ... een ander vindt dat wel
weet je, je ziet de zaken weer al te zwart-wit-simplistisch
je sprak over palliatieve in een bestek van twee �* drie maanden... dat gaat dan meestal over zeer aggresieve kankergevallen ed
maar stel je eens voor dat je een slopende ziekte hebt die jaren voortduurt met alsmaar toenemende pijnen en gebreken en waar geen denkbare oplossing voor te vinden is : dus da's een langdurige en vooral uitzichtloze situatie

palliatieve kan in principe dan zelfs niet 100% gedurende die hele periode daar het drastisch levensverkortend is ... dus in die zin pleeg je dan ook een vorm van euthanasie
zelfs moest dat kunnen, ik denk aan de meest verfijnde (nog uit te vinden )spitstechnologische morphinepompjes die net die hoeveelheid op een juist tijdstip en op de juiste plek toedienen en anders niets, dan heb je dus jaren dat je gewoon psychisch eronder door gaat doordat je jezelf langzaam ziet wegrotten

:lol:
dat zeiden ze 5 jaar geleden ook al
uiteraard heb je ergens gelijk... het staat ver in vergelijking met vroeger maar het is zeker niet perfect en vooral niet ten alle tijden het aangewezen hulpmiddel

Iedereen heeft recht op een waardig sterven
Ik vind dat als de situatie uitzichtloos en de persoon in kwestie wil euthanasie dat het moet toegelaten zijn.
Vanzelfsprekend moet er altijd, zonder uitzondering, de mogelijkheid zijn tot palleatieve zorgen indien men dat wenst.

Straf verhaal. Zou het niet kunnen dat een verkeerde diagnose werd uitgevoerd?

Ik ben voor euthanasie, desnoods op aanraden van de familie als de zieke zelf niet meer in staat het zelf te vragen. Ik vind het wel goed dat de dokter eerst advies moet vragen aan een collega.

Ik denk dat ge 2 gevallen moet onderscheiden: 1. patiënt ervaart chronische helse pijn maar kan dat niet bewust uitdrukken, of toch niet z'n wens tot euthanasie ; 2. patiënt ervaart geen pijn maar is eigenlijk buiten bewustzijn, (sub)comateus, een plant evt.

In geval 1 is hetgeen u zegt misschien te hanteren alhoewel het toch zeer moeilijk is voor dokters en verwanten om te oordelen hoeveel pijn een mens dragen kan/mag en of dat dan meteen een wens tot dood zijn zou impliceren moest de persoon bewust zijn.
In geval 2 zie ik geen reden om euthanasie te overwegen, de patiënt mag dan wel een onbestaan hebben (in hoeverre is dat zeker), wij kunnen hem niet als een plant zonder water zetten, lijkt mij.

voor dat laatste hebben ze weer wat anders....
dan zal het op het aanraden van de dokters zelf zijn de behandeling te stoppen wegens medisch niet meer verantwoord

Je mag dat uiteraard denken, maar pleit je nu onrechtstreeks voor intrekking van de wetgeving terzake?