Kerk vecht hersendood aan
 

Kerk negeert hersendood als levenseinde

Voor de zoveelste keer komt de katholieke kerk van aartsconservatief Ratzinger met beide voeten vooruit en met volle studs tussen in de kwesties van leven en dood. In de Osservatorio Romano verzet de hoofdredacteur zich tegen het beschouwen van hersendood (morto cerebrale) als het einde van een menselijk leven. Dit bericht heeft in de hele wetenschappelijke en vooral in de medische wereld vandaag consternatie en ongeloof met zich meegebracht.

Over dit concept bestaat in de wetenschappelijke wereld sinds geruime tijd de grootst mogelijke consensus. De moderne wetenschap heeft de afgelopen jaren onze opvattingen over leven en dood, en met name over de overgang of grens tussen beide, grondig beïnvloed. De hersendood is met 100% zekerheid vast te stellen en is irreversibel, en mag dus niet met coma worden verward. Zonder hersenen kan het lichaam in principe niet leven, zelfs niet in vegetale zin. Alleen via dure apparatuur kan dit vegeteren – op tegennatuurlijke wijze dus – worden gecontinueerd.

Deze nieuwe aanval van de kerk op de wetenschappelijke wereld en op de burgerlijke moraal die zich door wetenschappelijke inzichten laat leiden, is een zoveelste stap terug naar het zogenaamde obscurantisme, een terugkeer naar de ‘dark ages’ van vóór het Verlichtingsdenken. Het is in elk opzicht een anti-moderne en fundamentalistische houding.

Een obscurantistische stap met zware ethische consequenties. Het is natuurlijke duidelijk welke strategie hierachter zit. Men wil door het dicteren van een kunstmatige en betwistbare doctrine over het levenseinde beletten dat bij hersendode mensen (die dus volgens de medische wetenschap met recht en reden dood kunnen worden verklaard) de apparatuur kan worden stilgelegd. Onnodig te zeggen dat dit voor de omgeving van betrokkenen groot lijden met zich mee kan brengen, aangezien het hen belet om waardig van hun dierbare afscheid te nemen en een normaal rouwproces door te maken. Met behulp van dure technologie kan het hersendode lichaam immers nog jaren in stand gehouden worden, ook al is er geen schijn van een kans op nog een menselijk leven dat die naam waard is.

Een tweede en wellicht nog ernstiger immoreel gevolg zou zijn dat hersendoden niet meer in aanmerking komen voor orgaantransplantatie. Als immers door toedoen van de kerkelijke doctrine hersendoden als vormen van volwaardig menselijk leven moeten worden beschouwd (vergelijk met de juridische status van het embryo) dan kan men hieraan niet ongevraagd organen onttrekken. Het hoeft geen betoog dat juist door orgaantransplantatie van zulke lichamen honderden zieke mensen nieuwe levenskansen hebben gekregen.

De kerk bewijst hiermee nog eens dat het absolutisme van haar leer het enige is wat haar interesseert, ook als dat ten koste gaat van nutteloos lijden en leed en aan zieke mensen een nieuw levensperspectief ontzegt.

Kortom: de zon moet weer rond de aarde draaien! Giordano Bruno is nog maar eens op de brandstapel gebracht.

Natuurlijk,volgens de kerk moet iederéén maar lijden omdat zij vinden dat het nodig is om hun hemel te bereiken....

Of die persoon nu het christelijk geloof aanhangt of niet ,doet er voor hun niet ter zake toe....;-)

Spijtig dat er katholieke hospitalen bestaan. Bijgelovigheid is nefast voor een volwassen maatschappij.

Als een gelovig persoon geen euthanasie wenst, is dat zijn recht. Wie graag lijden wil, moet kunnen lijden. Maar als een niet kerkelijk persoon actieve levensbeëindiging wil, moet dat ook kunnen. Niemand maar dan ook niemand mag zomaar de ander voorschrijven of hij/zij wel of niet mag sterven, en al helemaal niet omdat er ergens in een religieus boek zou staan dat slechts god beschikt over leven en dood. Dergelijke teksten mogen nooit op iedereen van toepassing zijn. Godsdienst is voor jezelf, nooit mag je je eigen aannames ook op een ander toepassen. Bekende fout van veel gelovigen, helaas. Zelfde ellende is er met homosexualiteit en abortus; de kerk bepaalt wel effe jouw standpunt. Schandalig en middeleeuws! Die strijd hebben we in ons land ook gehad. De kerk verloor die strijd gelukkig. Baas in eigen buik, baas over eigen lichaam en baas over eigen sexualiteit. Geen religie mag zomaar voor anderen beslissen. Maar ja, de kerk oefent nou eenmaal graag macht uit. En die machtsinvloed is niet zomaar even verdwenen, helaas. Er is nog steeds religieus onderwijs en er zijn meer dan genoeg politieke partijen die gestoeld zijn op een religieuze basis.

Een beetje minder Verlichtingsdenken is steeds welkom in deze overbelichte tijden. Ik vraag me trouwens af waar de wetenschap dan wél haar Goddelijk absolutisme vandaan meent te mogen halen.

'k vraag me dan wel af wanneer aldus de kk iemand de grond _uiteraard verassen is uit den boze_ wordt ingestoken
maw hoe determineert men dan dat de tijd rijp is om aan die put te beginnen ?
gaan ze wachten tot de putrefactie _dat is zowat drie dagen nadien_ in de ijdele hoop van een nieuwe opstanding te kunnen getuigen ?

dat hoef je jezelf niet eens af te vragen want wetenschap claimt die dan ook niet

Ik vind dit helemaal geen simpele zaak, en tot op zekere hoogte kan ik de kerk volgen in deze zaak, alhoewel ik de redeneringen en de motivaties van de kerk niet ken op dit moment. ‘Hersendood’ is inderdaad niet hetzelfde als ‘dood’, en kan alzo ook niet het ‘einde van het leven’ genoemd worden.

Ook al kunnen we het niet observeren, dat betekent nog niet dat er geen bewustzijn meer bestaat, want we kunnen de fysieke plaats van bewustzijn niet vaststellen. Bewustzijn hoeft niet overeen te komen met ‘hersenactiviteit’ namelijk, tenzij we het op die wijze zouden definiëren, maar dan blijft nog steeds de vraag naar de ‘ziel’ van een mens. Men zou kunnen verdedigen de idee dat het concept ‘ziel’ en het concept’ ‘bewustzijn’ samenvallen, of dat het bestaan van een ‘ziel’ afhankelijk is van een ‘bewustzijn’, maar eigenlijk kunnen we hierover slechts speculeren. We kunnen niet met zekerheid bevestigen dat iemand die de medische conditie ‘hersendood’ heeft namelijk geen ziel (meer) heeft, en dat is wat we doen indien we ‘hersendood’ willen gelijkstellen met ‘dood’.

Ik bekritiseer ook de gedachte dat leven noodzakelijkerwijze verbonden is met datgene wat zich in de hersenen afspeelt. Het menselijke lichaam is een geheel, en als een geheel bepalend voor de conditie van het individu die we ‘leven’ noemen. We kunnen niet één deel van het lichaam isoleren en bepalen dat slechts dat deel bepaald of een mens leeft, net zoals we nooit een ‘plaats’ voor de ziel kunnen aanduiden.

Daarnaast stelt er zich een probleem met de ‘waarde’, de ‘kwaliteit’ van het ‘hersendode’ menselijk leven. Eigenlijk kunnen we hierover niet oordelen, slechts veronderstellen, maar niet zeker weten. Zelfs al gaan we ervan uit dat er geen zintuiglijke waarnemingen meer zijn, en geen communicatie meer mogelijk is met de hersendode, dan nog kunnen we niet met zekerheid vaststellen of het leven voor de betrokkene en voor zijn omgeving ‘zinloos’ genoemd kan worden. We zouden er wel van kunnen uitgaan dat de ‘hersendode’ geen ‘volwaardig’ leven meer kan leiden.


Maar, ook al kunnen we niet oordelen over de levenskwaliteit van de ‘hersendode’ mens, betekent het feit dat een ‘hersendode’ geen ‘volwaardig’ leven meer kan leiden dan dat we dit leven kost wat kost ‘in stand’ moeten proberen te houden? Dat is een hele andere discussie, waar niet alleen het leven van de betrokkene in meespeelt, maar eveneens zijn/haar omgeving, en waar het antwoord niet ‘automatisch’ ‘ja’ hoeft te zijn. Is het ‘niet handelen’ van de omgeving om het hersendode leven in stand te houden hetzelfde als dit leven ‘beëindigen’? Ook al komt het daarop neer in de praktijk, betekent dit niet dat het noodzakelijkerwijze onethisch is het hersendode leven niet te willen in stand houden. Als leven slechts kan leven bij gratie van zijn/haar omgeving, dan is dat leven ook onderhevig aan de belangen van die omgeving, in de eerste plaats het belang van de omgeving om zelf te leven. Indien we dit ‘recht’ van de omgeving niet erkennen dreigen we in een ‘cultuur van de dood’ te vervallen.

Hehe, misschien wel omdat wat niet meer functioneert bijgevolg ook niet meer kan nadenken over de dingen des levens,en de daaraan verbonden twijfels...
De ware gelovige dus....;-)

da's allemaal héél interessant Johan Bollen ... we kunnen daar zelfs úren blijven over palaveren en filosoferen
maar ik vermoed het de openingsposter de nadruk wou leggen over de strategie van de kerk omzich te gaan bemoeien met de aangehaalde zaken

bovendien, stel dan nog dat het zonder verder bijbedoelingen zou zijn dan vraag ik me af wat de kerk voorstelt... gezien het irrevisible karakter van hersendood mag je nog zoeel veronderstellen wat je wilt ... maar uiteindelijk zo je dan niet anders kunnen dan al die 'doden' ergens in een, ik veronderstel, niet al te gekoelde ruimte tot het einde der tijden blijven bewaren

is het dat wat oa Paulus bedoelde met de grote opstanding op de dag van het laatste oordeel ?

grandioze lapsus.
Je vindt eerst de ziel uit (was die niet eeuwig? sinds wanneer gaat de ziel dood???) en dan beweer je dat je iemands dood niet kan vaststellen omdat je de ziel niet kan vinden....

esoterische begrippen gelijk 'ziel' hoeven de regels van klassieke logica niet te volgen, circe ;-)

Nogal wiedes. Als ze dat zou doen zou ze haar eigen leden als ten einde leven bestempelen.

Men zou denken dat de kerk het eerder raar vind dat een machine de mens levend houd :x

De kerk is een vat vol tegenstrijdigheden....

Dat is niet wat ik doe, de ziel uitvinden. Ik probeer mogelijkheden aan te geven eerder dan definitieve antwoorden. Ik heb twijfels aan het 'mechanische' wereldbeeld waar het (menselijk) leven vereenzelvigd wordt met wat zich in de hersenen afspeeld, met de meting van 'breinactiviteit'. Ik denk ook niet dat moest er zoiets als een 'ziel' bestaan dat die een 'plaats' zou hebben 'in het lichaam'. Dat lijkt me een te enge visie. Evenzeer lijkt het me een enge visie echter dat 'bewustzijn' noodzakelijkerwijze zou meetbaar zijn door medische instrumenten gericht op hersenactiviteit. Persoonlijk maak ik liever geen onderscheid tussen ziel en bewustzijn. Je zal me dan ook niet horen zeggen dat 'ziel' iets is wat 'slechts' de mens kenmerkt. Maar het is een geladen woord, 'ziel', ik had die vergelijking misschien beter achterwege gelaten.

(Ik vond je kommentaar wel humoristisch en spitsvondig)

De rkk is zelf hersendood.

Wat met die 'breindode' mensen te doen dat is een heel andere vraag dan de vraag of breindood gelijk gesteld mag worden met dood. Ik verdedig het verschil tussen breindood en dood, maar trek daaruit niet noodzakelijk dezelfde conclusies als de kerk. Ik ga er niet van uit dat het breindode leven noodzakelijkerwijze 'ad infinitum' gerekt moet worden op 'kunstmatige wijze'. Mijn visie is dus misschien niet die van de kerk als het op praktische consequenties aankomt , ook al ga ik niet akkoord met het 'gelijk stellen' van hersendood en dood.

Waardig sterven is soms de enigste mogelijke vorm van waardig leven.

zo begrijp ik je althans al een pak beter.

Ik vind het een gevaarlijke weg die de RKK hier op wenst te gaan. Zelf hebben ze eeuwenlang het "kloppend hart" als maatstaf genomen, tot bleek dat ze het hart van iemand die dood was in iemand anders' borstkas konden laten kloppen. Bleek beetje probleem te zijn voor de kerk : wie was er dan dood en wie levend?

Voor mijn part mag de kerk gerust zeggen dat ze hersendood niet als ultiem bewijs voor de dood willen aanvaarden, maar dan moet die "levende" patient ook niet mechanisch in beweging worden gehouden (longen, hart, spijsvertering etc...) dan kan die patient dat gerust zelf allemaal doen, want hij "leeft toch nog".
Het gevaar schuilt er echter in dat in sommige kwistenbiebelgemeenschappen, mensen dus vijftig jaar en meer aan de pomp kunnen liggen met dooie hersenen, omdat ze "toch niet dood zijn" volgens ratzingen.

Soms vind ik wel dan den Benny gelijk heeft, maar hij slaagt er toch nogal dikwijls naast tegenwoordig. Zal vast nog verergeren.
Zolang ze mij maar niet van het "eeuwige leven" voorzien.

Iemand enig idee hoe Ratzinger de "dood" gaat vaststellen als je al twintig jaar aan de pompen ligt?

Ik ben nieuw hier, maar ik snap niet goed waarom dit een topic waard is. Wat is de relevantie van de rkk in deze? Bestaat er gevaar dat wetenschappers of medici hun mening gaan herzien over het begrip hersendood? Ik dacht het niet. Toch niet onder die wetenschappers die wetenschap bedrijven zoals het hoort. En mutatis mutandi geldt hetzelfde natuurlijk voor medici.

Dat is wat ik wil zeggen. Leven moet niet ten koste van alles 'gerekt' worden. Sterven is een deel van het leven, niet een deel van de dood. Om dit standpunt te verdedigen hoeft de medische wetenschap dus niet noodzakelijk ervan uit te gaan dat breindood hetzelfde is als dood. Die 'kronkel' vinden ze misschien uit omdat ze een eed hebben afgelegd 'het leven te beschermen'. Ze zouden beter die eed eens 'herinterpreteren'.

We moeten ons wel beschermen tegen misbruiken, en ervoor zorgen dat de waarde van het menselijk leven niet afbrokkeld, en een slechts 'commodity' wordt als het niet meer 'bijdraagt' aan de maatschappij. Er zitten dus risicos in het zien van (breindode) mensen als een utilitair iets, bijvoorbeeld als orgaandonor. Leven verdient namelijk respect als leven.
Als het hiertegen is dat de kerk waarschuwd dat hebben ze mijn steun, als hun houding tav breindood echter ingegeven is door het eigenbelang van het instituut kerk, dan zou hun houding zelfs imoreel zijn. Zoiets als breindode mensen opstapelen met het doel op die manier gelden van de staat naar de kerk over te hevelen. Zijn er aanwijzingen in deze richting?

Voor zowel de kerk als de medische wereld kan dus de vraag gesteld worden of hun denkwijze niet ingegeven wordt door motivaties die niet het belang van de patient nastreven.

Dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn. Misschien vergis ik me, maar als breindood en dood echt hetzelfde zouden zijn, dan zou je dus een dode aan zo'n machine kunnen leggen en het verschil niet mogen zien met een breindode. Daar klopt toch iets niet.

Het 'willen' gelijkstellen van dood en breindood lijkt me eerder ingegeven door 'praktische' overwegingen, dan door een filosofische visie op wat 'leven' is. Wordt hier zelfs filosofie niet utilitair gemaakt dus, door degenen die de visie verdedigen dat breindood gelijk staat aan dood? Daar mag terecht tegen gereageerd worden.

ha nee!

ge laat gewoon een "ratzinger patient" een week zonder machine liggen om te zien of hij echt dood is, en je laat gewoon een breindode een week zonder machine liggen om te zien of hij echt dood is.

voor mijn part leg je ze dan nadien allebei terug aan de pomp hoor!

Maar is het niet zo dat zeer kort na de dood verschijnselen optreden van 'dood zijn'? Die verschijselen zouden dan ook bij een 'breindode' moeten aanwezig zijn, als dood en breindood identiek zijn.
zie bijvoorbeeld deze 6 symptomen van de conditie 'dood' :http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Signs_of_death

jamaar die verschijnselen zijn er hoor!
Alleen liggen de breindode personen gewoonlijk vast aan long- en hartmachines.

Ik ben geen medicus, maar ik denk dat je je daar vergist. Het is zelfs zo dat de conditie 'hersendood' niet zo gemakkelijk te onderscheiden is van andere medische condities.

Sorry dat ik mij in deze discussie meng, maar deze definitie lijkt me toch duidelijk:
bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Brain_death

ik snap het niet meer hoor Johan.

HersenDOOD wil zeggen dat niks meer uit zichzelf werkt.

en als ze alle machinekes afkoppelen en jij blijft ademen en je hart blijft kloppen en je blijft drinken en eten, dan denk ik niet dat je hersendood bent.

Juist, maar 'echt' dood heeft nog wel wat meer kenmerken in petto dan de afwezigheid van breinactiviteit of het niet meer 'zelfstandig' kunnen leven. 'Rigor Mortis' bijvoorbeeld, of 'algor mortis' (het dalen van de temperatuur). Ik denk niet dat door een dode aan een machiene te koppelen hij/zij terug begint op te warmen en terug 'slapper' wordt. Er is dus een duidelijk onderscheid tussen dood en breindood. Die twee zijn gewoon niet hetzelfde tenzij je je definitie van dood begint te 'flexibiliseren'.

Een lichaam zonder hersenen, of actieve hersenen, is niet meer als een plant.

Daartegen reageerde ik in een eerdere post. Ik wil niet zomaar aannemen dat een breindode geen 'mens' meer zou zijn. En daarenboven een plant heeft toch ook rechten...dacht ik toch;-)

:lol:

inderdaad... die bedenking maakte ik ook al
vergis ik me hier nu zo of ....
het was (is ?) toch de kerk die ook hier uitdrukkelijk tegen was

het waren anders, dacht ik, oa de kerkvaders die de 'ziel' een aantal male een specifieke plaatst in het lichaam toebedeelden ... waaronder het hart

Tja, een ziel... Ik sluit niets uit. Ik sluit het zelfs helemaal niet uit. Ik weet het niet.

je hebt gelijk hoor....
zoals ik al zei ... zonder 'bijbedoelingen', zoals de openingspost enigsinds insinueert, rijmt het wel met de rooms-christelijke visie
en sterven ( in de ze wereld ) maakt dan inderdaad deel uit van het leven

gelden misschien niet met een maar ik krijg toch ook de indruk dat met dit 'foefeltje' sterker staan met hun andere klassieke standpunten inzake lijden, nodeloos in 'leven' ( hier dus ) houden, sterven en euthanasie, en het zich donor stellen ....
en dat zonder dat ze voor elk puntje nog expliciet uitleg verschaft zijn

dat is inderdaad zo
al goe dat de medische wereld ook niet volledig zijn eigen ethiek kan opleggen... als je tenslotte nagaat wat de eed van hippocrates inhoudt :
"
"Ik zweer bij Apollon de genezer, bij Asclepius, Hygieia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgende eed te houden:
Ik zal naar mijn beste oordeel en vermogen en om bestwil mijner zieken hun een leefregel voorschrijven en nooit iemand kwaad doen.
Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft. Nooit zal ik een vrouw een instrument voorschrijven om een miskraam op te wekken. Maar ik zal de zuiverheid van mijn leven en mijn kunst bewaren. Het snijden van de steen zal ik nalaten, ook als de ziekte duidelijk is; ik zal dit overlaten aan hen die hierin bekwaam zijn. In ieder huis waar ik binnentreed, zal ik slechts komen in het belang van mijn patiënten.
"

Wat leuk voor de mensen die een harttransplantatie ondergaan hebben.

ik zie niet in wat er niet klopt
leg een dode ( dus breindode aldus de wetenschap ) aan een machine en je kan idd verhinderen dat de zogenaamde biologische dood zou intreden
niettemin blijft het proces breindood irrevisibel ( zover men weet ... ik wik hier m'n woorden )
dus je kan die patiënt nooit te nimmer uit die toestand brengen en bij het ontkoppelen van de machines treed de biologische dood snel in
een duidelijk verschil met bv coma waar je nog wel een zekere hersenactiviteit hebt

tjah ... er is dat subliem verschil tussen rationalisme en empirisme, niet ?
en wetenschap kan eventueel grote vooruitgangen boeken dmv zuiver rationele overwegingen maar legt zichzelf steeds de empirische toetsing op

sorry, met alle respect maar da's volledige onzin...

je kan net zogoed gaan palaveren dat die twee fases in de biologische doodcyclus ook misschien niet hetzelfde zijn als echt volledig dood
en men kan je in een voldoende verwarmde kamer leggen om die temperatuur terug op te krikken en ik vermoed dat er aan die spierstijfheid ook wel wat kan gedaan worden

en om het nog wat verder uit te breiden kan je net zogoed een mummie als levend beschouwen... tenslotte blijft ( mits wat goede condities ) die ook netjes in de huidige staat zonder verder meer dood te gaan

het gaat dus niet om de staat of fase waarin een lichaam zich bevindt maar over of dat ge die staat zou terug kunnen brengen tot de staat van een levend lichaam
bij coma, bv ( zulke patiënten liggen eventueel ook aan allerhande machines ) maar heb je :
1) een EEG
2) de gekende mogelijkheid om er terug uit te geraken ... wel lange niet zo rooskleurig als vaak wordt voorgesteld in films
3) de patiënt reageert ook op prikkels

Hehe,stel je voor, een diep-gelovige krijgt zo het hart van een atheïst, en later mag hij desondanks zijn vroom leven niet in zijn hemel "omdat hij diep in zijn hart helaas een ongelovige is"