De volgende stap in de islamisering
 

En hopla, daar is de Sharia:

http://www.timesonline.co.uk/tol/new...cle4749183.ece

Van kwaad naar erger...

Een vrij tendenzieuze titel.

Het gaat immers over het gebruik van sharia rechtbanken in de volgende gevallen:

"The rulings of arbitration tribunals are binding in law, provided that both parties in the dispute agree to give it the power to rule on their case.

Siddiqi said: “We realised that under the Arbitration Act we can make rulings which can be enforced by county and high courts. The act allows disputes to be resolved using alternatives like tribunals. This method is called alternative dispute resolution, which for Muslims is what the sharia courts are.”

Verder staat er in het artikel dat:

"Jewish Beth Din courts operate under the same provision in the Arbitration Act and resolve civil cases, ranging from divorce to business disputes. They have existed in Britain for more than 100 years, and previously operated under a precursor to the act."

Het betreft hier dus geen islamiseringsfenomeen. Het betreft hier een vorm van privatisering van rechtspraak, waarin wordt toegestaan dat bepaalde conflicten tussen twee partijen worden beslecht buiten de officiele rechtbanken. Dergelijke manieren om gerechtelijke conflicten op te lossen bestaat in alle landen, maar werd tot hiertoe voornamelijk gebruikt om legale conflicten tussen bedrijven op te lossen.

Ik wil uiteraard niet beweren dat dergelijke privatisering van de rechtspraak geen probleem is, maar dit is een probleem dat zonder de sharia ook bestaat.

Een regelrechte invoering van de sharia zou dan ook niet geaccepteerd worden. Zelfs Hitler had tijd nodig om het uitroeien van de Joden aan de Duitsers te verkopen. Dit is nog maar fase 1 van het sharia-rampenplan.

Dit heet wel "salami-tactiek" dwz plakje voor plakje.

En hoeveel moslima's zouden bvb bij een echtscheiding of erfeniskwestie het aandurven om niet voor een sharia rechtbank te kiezen? Zelfs al zal dat zwaar in hun nadeel spelen...

In Canada was dat al tamelijk wat eerder en nog bezig te worden teruggedraaid.

http://www.metaseek.nl/cgi-bin/meta/...haria&where=nl

Sharia is in strijd met mensenrechten en het getuigt van volslagen onverschilligheid toe te staan dat er een rechtsysteem wordt goedgekeurd wat die rechten niet garandeert!
Dit is wel degelijk islamisering en wie dit nog niet wil of kan zien is volgens mij knettergek of kent niets over islam en sharia.

Nog enkele opmerkingen over de reacties op mijn post.

Eerst en vooral heb ik nergens in mijn post geschreven dat ik de sharia verdedig. Dat doe ik namelijk niet. Ik schrijf alleen dat de zaken waarvan melding wordt gemaakt in het artikel niet alleen gelden voor de sharia, maar evenzeer gelden met betrekking tot andere vormen van privatisering van het recht. Het artikel vernoemd zelf het geval van Joodse religieuze rechtbanken in het Verenigde Koninkrijk. Verder heb ik zelf het voorbeeld van hoe gerechtelijke conflicten binnen de bedrijfswereld worden geregeld aangehaald.

Met mijn bijdrage wou ik er alleen op wijzen dat focussen op de sharia niet helemaal correct is.

Opmerkingen over de salamitechniek zijn dus een beetje naast de kwestie (tenzij natuurlijk een meerderheid van de stemgerechtigden moslim zouden zijn, hetgeen nog lang niet het geval is).

Het is dus soms nuttig om bepaalde zaken een beetje nuchter te bekijken en niet in alles direct een teken van islamisering van Europa te zien (waarom wordt in dit voorbeeld een teken van islamisering gezien en niet van judaisering?).

Hee, dat vind ik nou juist een sympathieke kant van (vermoedelijk als enige) het Jodendom: zij bedrijven GEEN zending of werving en het is zelfs moeilijk en tijdrovend om te MOGEN toetreden voor diegenen die zulks met alle geweld willen.

Het is mij volkomen duister wat dit met de kern van de zaak te maken heeft.

Een van de verworvenheden van de Verlichting is de scheiding van Kerk en Staat. Dit heeft twee aspecten: enerzijds heeft de religie zich niet te moeien met de staat, anderzijds heeft de staat zich niet te moeien met de doctrinaire inhoud van een religie (zolang er geen daden uit voortvloeien die de wet schenden). Deze scheiding geldt voor alle religies. Dus de bekeringsijver, in zo verre zij geen aanleiding geeft tot wetsovertredingen, is geen factor die de staat kan inroepen om een religie te beoordelen. Je kan persoonlijk de ene religie afstotender vinden dan de andere, maar dat is geen voldoende reden om in een moderne democratie deze religie daarom ook beperkingen op te leggen die aan een andere religie niet zijn opgelegd.

Terzijde, over het feit dat de Joodse religie geen bekeringsijver zou vertonen is toch wel discussie (het feit dat het toetreden tot het Jodendom niet eenvoudig is, betekent niet dat er daarom geen bekeringsijver is). Ik verwijs naar het artikel van de Joodse historicus Shlomo Sand in het augustusnummer van Le Monde Diplomatique, waarin hij het judaisme beschrijft als "une religion prosélyte". Het artikel is online te lezen hier

De islam gebiedt de hele wereld te onderwerpen, waar haalbaar "goedschiks" en "totdat alle godsdienst voor allah is".

Joden beschouwen hun godsdienst als een interne aangelegenheid, hoewel niet tot het uiterste ongastvrij.

Ik heb in mijn meeste banen gewerkt onder en naast Joodse mensen, had en heb er ook onder mijn kennissen en geraak niet zelden met ze in diepzinnige gesprekken.

Nog nooit probeerde er 1 "aan mijn ziel te peuteren", al mijn kennissen zouden zoiets als variërend tussen onwaardig en belachelijk vinden; ga liever samen wat leuk muziek maken of ander zinvols tot eventueel nuttigs.

Dat jij kans ziet om 1 Joodse antizionist op te sporen die zijn brood verdient met het schrijven van spannende verhaaltjes zegt mij als ondanks alles tamelijke buitenstaander, totaal niets.

Zoals ik reeds eerder opmerkte is de vraag welke godsdienst nu de grootste bekeringsijver vertoond naast de kwestie die hier oorspronkelijk werd besproken. Zelfs indien de Koran beveelt om gans de wereld te islamiseren, dan nog is dat geen reden om die godsdienst te verbieden zolang ze in hun bekeringsijver geen wetten overtreden. (btw. ook de christendom eist dat de ganse wereld wordt gekerstend).

Wat de geloofsijver van de verschillende religies betreft. De relevantie van persoonlijke ervaringen is ook in die zaak naast de kwestie (het feit dat de joden waarmee jij gewerkt hebt geen interesse toonden in het praten over dergelijke zaken, kan van allerlei andere factoren afhankelijk geweest zijn, het zou kunnen dat het feit dat ze het feit dat ze joods waren helemaal niet relevant was in deze). Als we willen meten welke godsdienst de grootste bekeringsijver vertoond dan kan dat slechts gebeuren door grootschalig sociologisch onderzoek (om andere factoren die eventueel een rol spelen uit te sluiten) of door vergelijkend historisch onderzoek e.d. ... Ook hierbij is persoonlijk ervaring niet echt relevant denk ik. Maar zoals je zelf zegt: dat interesseert jou niet. Dat is uiteraard jouw goed recht, maar je kan toch niet verwachten dat je met dergelijke argumenten een serieuze discussie kan voeren.

Uiteraard zijn er in "hun" landen geen wetten die het onderdrukken en gaandeweg uitroeien van (anders)Denkenden verbieden; volg het Nieuws.

Interesse altijd plenty in een goed, vergelijkend gesprek; in tegenstelling tot de meeste "anderen" en vooral tot moslims (die ik eveneens enige onder mijn kennissen tel, waarbij ik uiteraard het woord "vriendschap" zal vermijden en daar zelfs tegen waarschuwen ivm koran 5:51) klappen zij ook nooit dicht bij het aanroeren van een "gevoelig" thema maar geven altijd practisch en duidelijk antwoord, ik zou zelfs geneigd zijn te zeggen: eerlijk, recht-voor-zijn-raap.

Zulke "meting" zie ik hooguit van belang in de maten van bijkomend molest en daar is verwaarloosbaar onderzoek voor nodig want het Nieuws hierover davert je tegemoet. Het zal mij een zorg zijn welke onschadelijke hobbies Mensen privé beoefenen, zolang zij die niet aan anderen proberen op te dringen en al zeker niet middels een (streven naar) staatsbestel dat de scheiding van kerk en staat �* priori uitsluit.

Ik dacht dat de discussie ging over de Islam in Europa. Niet over wat gebeurt in de Arabische wereld... . Wat er gebeurt in Arabische landen heeft niet noodzakelijk iets te maken met het gedrag van moslims in Europa. Deze opmerking is dus niet echt relevant.

Ik snap ook niet echt wat deze redenering wil aantonen.
Je beweert dat: onze waarden superieur zijn aan die in de Arabische wereld omdat we een scheiding van Religie en Staat hebben. Als ik erop wijs wat de consequentie is van deze waarden, dan haal je plots de arabische landen aan. Dus enerzijds gebruik je Europese landen als voorbeeld, maar dan plots arabische landen. Een contradictorische redenering dus.

Nogmaals, juist omdat de Europese landen zoiets kennen als scheiding van Religie en Staat is het belangrijk dat alle religies wettelijk op dezelfde voet worden behandeld. Voor mij is dat een kernwaarde van de Verlichting die niet alleen onder druk staat van allerlei moslimfundamentalisten maar ook van mensen die vinden dat de Islam in Europa anders moet behandeld worden dan andere godsdiensten. Diegenen die vinden dat de islam een andere behandeling verdient dan de andere godsdiensten zetten dus een van de basisprincipes van de Verlichting op de helling.

De stelling die je hier verkondigt is dat het nieuws dat jij op de televisie ziet of in de kranten leest (en jouw persoonlijke ervaringen) de volledige werkelijkheid weergeeft. Dat er buiten wat je in nieuwsbronnen leest en wat je persoonlijk meemaakt niets anders op de wereld gebeurt dat enig belang zou kunnen hebben in deze discussie. Deze stelling is hoogst merkwaardig en getuigt van een totale desinteresse in de feiten. Zoals reeds eerder gezegd: een serieuze discussie moet worden gevoerd op basis van zo betrouwbaar mogelijke feiten, niet op basis van vooroordelen.


Dit is een retorisch trucje om de discussie te vermijden. De vraag is immers wat 'streven' betekent. In Europa zie ik nergens dat moslims meer daden stellen die de scheiding van religie en staat op de helling zetten dan andere gelovigen. Ik zie dan ook geen reden om de islam in deze anders te behandelen dan andere godsdiensten.

Ik heb bezwaar tegen het feit dat jij steeds weer beweert dat ik dingen beweer die ik niet zeg. Jij begint over "waarden", niet ik en ik vermoei mij zelfs niet met zulke begrippen, wil alleen als vreedzaam en geweldloos burger niets opgedrongen krijgen door godsdienstigen en/of anderszins geïndoctrineerden.

"Retorische trucjes": look who's talking; iemand die weet waarover hij het heeft en die zijn conclusies uit, beschuldigen van "vooroordelen" is een hele oude uit het poco-boekje.

Ook in enige niet-Arabische landen heeft de islam macht en ook daar heerst voor (anders)Denkenden onleefbaarheid. Ik zie geen reden om te fantaseren dat het "hier" anders zou uitpakken want democratie kent geen zelfverdediging, met 50.1% kan de democratie "democratisch" worden afgeschaft en vervangen door shar�*a; reeds vanaf minder dan 10% bestaan de gebruikelijke voorbereidingen uit intimidatie en terreur.


*streven:
http://www.kalifaat.org/
http://www.nrc.nl/buitenland/article...rreuraanslagen
http://www.elsevier.nl/web/artikel/t...andekalief.htm
http://www.cidi.nl/isnbr/2003/hoofd1-0203.html
http://nl.danielpipes.org/article/4349
http://www.flwi.ugent.be/cie/CIE2/deleycv.htm
http://www.flwi.ugent.be/cie/CIE/teksten.htm

Ik moet het met NLD eens zijn, buitendien wat een onzin allemaal bij elkaar. Geen enkele jood, noch moslim, zal ooit trachten iemand tot hun geloof te bekeren, tenzij uitdrukkelijk uit vrije wil.

De islam is geen godsdienst zoals de andere. Zelfs de meest creationistische fundamentalistische christen-zot ut de US zal het niet in zijn hoofd halen om met een vliegtuig in een wolkenkrabber te vliegen. Er zijn heel wat vreedzame moslims die zich aanpassen en het goed voorhebben met anderen. Er zijn er ook een pak die dat niet doen. Ik ken maar 1 godsdienst waarvan ik een vrouwelijke (ex-)collega heb weten onderduiken voor haar eigen famillie omdat ze het had aangedurfd met een katholiek te beginnen verkeren. De gelijke behandeling van godsdiensten is geen basisprincipe van de verlichting. Het invoeren van democratie en niet de sharia is dat wel.

Ho; moslims in een machtspositie "bekeren" zo nodig "nog steeds wel de (anders)Denkenden middels terreur, houden alleen de schijn op van "vrije keus. Als "dhimmi" of nog erger kufar/kafir heb je het niet best in door moslims gedomineerde landen. Lees ook eens koran hoofdstuk 9.

@NLD - Dat weet ik. Hangt ook een beetje af van de positie die je er hebt. In Marokko heb ik er niet zoveel last van gehad, zelfs niet tijdens de ramadan. Dat kwam misschien ook doordat ze dachten dat ik een Duitser was. Veel Marokkanen die ik kende hadden in Duitsland gewerkt en spraken zeer goed die taal. In tegenstelling tot het zooitje ongeregeld dat in Nl en B verblijft en niet noodgedwongen de taal machtig hoeven te worden.
De dames uit die landen doen het allemaal redelijk tot goed wat tot gevolg heeft dat de macho slampampers hun analfabete bruiden uit het thuisland moeten halen waardoor integratie een utopie wordt.

Ik bedoel ook niet de positie van iemand die ginds min of meer als gast verblijft, maar van echte ingezetenen van het land zonder enige link met een (machtig/rijk) buitenland.

In canada is de sharia ook sinds korte tijd actief:

http://uk.youtube.com/watch?v=XXyU51jtMZc

Ik wil even terug gaan naar het begin van de discussie, want ik heb de indruk dat het onderwerp een beetje ondergesneeuwd raakt door allerlei randdiscussies.

De discussie is gestart naar aanleiding van een artikel over de invoering van de sharia. Ik heb gereageerd dat deze interpretatie van het artikel misleidend was. Ik heb gewezen op het feit dat het ging over een vorm van privatisering van de rechtspraak waarvan zowel islamitische rechtbanken als joods-religieuze rechtbanken (naast allerlei kantoren die bemiddeling tussen bedrijven doen) van gebruik maken.
Sommigen hebben beweerd dat dit problematisch aan deze evolutie is, het feit is dat moslims hiervan gebruik maken, maar dat het feit dat joden ervan gebruik maken niet problematisch is. Ik heb dat ontkend. Ik beweer dat het probleem in de privatisering zelf ligt en niet in het feit wie ervan gebruik maakt.

Om deze stelling te verdedigen, heb ik beweerd dat een van de kernwaarden van de Verlichting impliceert dat:
1) alle religies op dezelfde manier moeten worden behandeld (d.w.z. aan dezelfde wetten en verplichtingen moeten voldoen - van het moment dat een religie door de overheid anders wordt behandeld is er geen sprake meer van scheiding tussen Kerk en Staat)
2) de staat zich enkel te bemoeien heeft met wat religies effectief voor strafbaars doen en niet zozeer wat hun doctrinaire inhoud is. Als een religie eist dat haar volgelingen zoveel mogelijk mensen bekeren, dan is dat slechts problematisch in zoverre diegenen die de bekering doen een wet overtreden.

Dit alles maakt dat diegenen die de islam anders willen behandelen dan andere godsdiensten ofwel:

A. de scheiding van Kerk en Staat niet eerbiedigen

ofwel

B. vinden dat de islam op feitelijke gronden niet voldoed aan de voorschriften, wetten en regels, terwijl andere godsdiensten dat wel doen.


Tot hiertoe heeft niemand voor A. gepleit. Er heeft wel iemand geschreven dat gelijke behandeling van religies geen basisprincipe is van de Verlichting. Het is volgens mij een principe dat voortvloeit uit de scheiding tussen Kerk en Staat. Immers op het moment dat de Staat in zijn behandeling van religies, onderscheid maakt tussen religies bemoeit de staat zich met de inhoud van de religie. en op basis van de doctrinaire inhoud oordeelt de staat over de religies. De Staat overtreedt heirbij de scheiding van Kerk en Staat. Uiteraard kan de staat allerlei beperkingen op religie opleggen, maar het punt is dat deze beperkingen voor alle religies op dezelfde manier moeten worden toegepast.
Er zijn ook mensen die vinden dat de islam niet dezelfde behandeling moet krijgen omdat in moslimlanden andere godsdiensten worden onderdrukt. Deze mensen geven impliciet toe dat het principe van scheiding van kerk en staat niet onvoorwaardelijk geldt.


B. lijkt favoriet te zijn onder diegenen die het met mij eens zijn. Tot hiertoe is weinig overtuigend materiaal naar voor gebracht dat B. ondersteunt. Er is gewezen op persoonlijke ervaringen, maar die zijn op zich niet overtuigend. Iemand heeft gewezen op de misdaden van 9/11 en heeft beweerd dat dergelijk gekkenwerk enkel door islamieten wordt gepleegd (die persoon is de verschillende terreurdaden van westerlingen duidelijk vergeten - Oklahoma-bombing, interreligieus geweld in Noord-Ierland, de terreuracties van fundamentalistische christenen tegen abortusklinieken in de VS, e.d.). Kort gezegd: tot hiertoe heeft nog niemand op basis van serieuze interreligieuze vergelijkingen duidelijk gemaakt dat de islam een religie is die fundamenteel anders is dan de andere religeis (zoveel wordt ook toegegeven als geschreven wordt dat "Er heel wat vreedzame moslims zijn die zich aanpassen en het goed voorhebben met anderen. Er zijn er ook een pak die dat niet doen." In die zin zijn islamgelovigen niet anders dan aanhangers van een andere religie.)




Ik begrijp dat sommige mensen zich bezorgd maken over de schijnbare islamisering van Europa. Ik denk dat men dergelijk angsten enkel kan bedwingen door rationeel om te gaan met de werkelijkheid en zich niet te laten leiden door die angst.

Een redelijk ernstige post verdient een redelijk ernstige repliek.

1. U hebt uiteraard gelijk dat het vrij inconsequent is om tegen door de overheid erkende rechtspraak door islamitische rechtbanken te zijn maar niet tegen dergelijke Joodse religieuze rechtbanken. Beiden lijken mij een aberratie, voor zover ze alternatieven gaan vormen op het normale civiele recht. Ik doe opmerken dat Christelijke kerken dergelijke zaken niet voor zich claimen.
Conclusie: dergelijke sharia-rechtbanken kunnen geen plaats hebben in onze democratische rechtstaat (en gelijkaardige Joodse evenmin). Het enige wat wel kan is dat religieuze overhedenvoor hun zuiver interne orde juridische instanties oprichten, bv. om te bepalen wie wel en niet rechtmatig kan erkend worden als bedienaar van de eredienst of wie wel of niet kan genieten van een sacrament. Dat behoort tot de intern-religieuze sfeer. Van zodra het echter gaat over zaken als civiel huwelijks of erfenisrecht, laat staan strafrecht, kan er van een erkende rol voor dergelijke religieuze rechtbanken geen sprake zijn.

2. Dat brengt mij tot een tweede punt. Er zijn wel degelijk een aantal objectieve elementen die de Islam onderscheiden van bv. het Christendom en die de omgang met de Islam in onze Westerse democratische rechtstaat bemoeilijken. Het voornaamste onderscheid is dat een scheiding tussen het wereldlijke en het religieuze inherent is aan het Christendom, terwijl die scheiding inherent afwezig is in de Islam. De Islam legt een claim op richtinggevendheid inzake veel meer dan het geestelijke-spirituele, maar ook inzake erfenisrecht, strafrecht, enz. De Islam legt maw veel meer beslag op de samenleving.
Conclusie: Het is weinig zinvol hier paniekerig of irrationeel rond te doen, maar evenmin moet men de conflicten onder de mat proberen te vegen. Men moet gewoon duidelijke grenzen stellen en die ook kordaat handhaven.

3. Het ontbreken van godsdienstvrijheid in vrijwel elk moslim-land is compleet irrelevant voor de vraag of moslims godsdienstvrijheid moeten genieten in een Westerse democratische rechtstaat. We moeten onze staat inrichten volgens onze eigen normen en waarden en niet als een spiegel van de moslim-landen.

4. Sommigen stellen het Jihadi-terrorisme nogal gemakkelijk op één lijn met allerlei gewelddaden gepleegd door aanhangers van andere religies. Dit is een vergissing. Het jihadi-terrorisme is wel degelijk fundamenteel verschillend van andere vormen van terrorisme (inclusief terrorisme zoals dat in de jaren 60 en 70 werd gepleegd door bv. Palestijnse nationalisten). Het jihadi-terrorisme is veel absolutistischer en gevaarlijker, omdat het geen normale rationele doelstelling nastreeft (Baskische onafhankelijkheid, een Palestijnse staat, Keen verenigd Ierland) maar een absolute hegemonie van een bepaalde vorm van Islam.

Klopt, je hebt gelijk.

Wat echter niet wegneemt dat de islam geen godsdienst is als de andere.

1. Oklahoma was niet religieus geinspireerd

2. De strijd in Noord-Ierland is een politieke strijd, geen religieuze. De benamingen "katholieken" en "protestanten" dienen meer als gemakkelijkheidslabel (het bekt wat makkelijker dan bv "zij die van de Engelsen afwillen") maar religie speelt hier geen centrale rol.

3. Hopelijk zie je zelf wel het verschil tussen fundamentalisten die in Amerika enkele klinieken aanpakken en fundamentalisten die wereldwijd treinen opblazen, met dynamiet een discotheek binnenwandelen, en zelfs met vliegtuigen in wolkenkrabbers vliegen. Alleen al het feit dat enkel de tweede "soort" fundi's bereid is om te sterven voor zijn zaak, maakt dat zij een heel pak gevaarlijker zijn.

Wanneer de Sharia wordt ingevoerd (zelfs al is het maar in bepaalde omstandigheden), wanneer Mohammed de meest populaire naam wordt voor kinderen in onze hoofdstad, wanneer banken gevraagd wordt om posters met onreine spaarvarkens weg te halen, wanneer je een CGKR hebt dat letterlijk heeft gezegd dat discriminatie enkel door meerderheden op minderheden kan gebeuren en niet vice versa, ... dan lijkt de enige rationele conclusie mij dat het verschrikkelijk hard aan het scheeflopen is.

In Nederland brengt Hr Wilders de onmiddellijk voor iedereen merkbare effecten onder woorden:

http://www.pvv.nl/index.php?option=c...=1288&Itemid=1

Hier zijn we het over eens denk ik.
Het feit dat diegenen die constant over islamisering spreken dergelijke elementaire seculiere waarden (alle godsdiensten gelijk voor de wet) onder de mat schuiven vind ik hemeltergend.


Ik ben het zeker eens met de laatste zin. Er moeten duidelijke grenzen gesteld worden die voor aller religies geldig zijn. Over het feit of er aan de Islam een aantal aspecten zijn die de integratie ervan in seculiere democratieën bemoeilijkt, zijn we het ook eens. Ik ben het echter niet eens met het feit dat dit exclusief een probleem is van de Islam. Tot nog niet zo heel lang geleden was dat ook een probleem van het katholicisme. Tot aan het begin van de 20ste eeuw werd de secularisering (dus scheiding Kerk en Staat) expliciet veroordeeld door de pausen. Tot diep in de jaren zestig werd dit de facto genegeerd in landen zoals de Ierse Republiek. Ik denk dus niet dat dit enkel een probleem is van de Islam.


Zelfs indien dit waar is, is het nog altijd de vraag in hoeverre dit te maken heeft met de islam. Uit sociologische onderzoek naar de profielen van de daders van de aanslagen in Londen, blijkt bijvoorbeeld dat die veel minder religieus geïnspireerd waren dan gedacht. Alhoewel de daders hun boodschappen verpakken in de taal van de radicale islam, blijkt dat deze taal slechts werd gekozen om hun ongenoegen in te uiten. Dus de islam was hier niet de oorzaak van de aanslagen, maar veeleer het medium waarin kon worden geopereerd. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat de Islam dan een godsdienst is die zich laten gebruiken als medium voor terroristen. Dat is waar, maar dat is natuurlijk ook waar voor andere godsdiensten. Je vindt de voorbeelden uit Ierland niet overtuigend. Maar ik denk dat andere voorbeelden (bv. die van anti-abortusterroristen in de VS) een perfect christelijk analogon vormen (ook zij strijden voor een christelijk regime in de VS; een hegemonie van hun geloof en een uitholling van het seculiere regime).
Hoe het zit met jihad strijders in andere werelddelen weet ik niet. Maar als het daar om andere fenomenen gaat, dan zal dat verschil niet zozeer verklaard worden door het geloof maar door andere sociale, culturele, politieke en economische factoren zijn.

Ideaal: het woord "godsdienst/religie" verwijderen uit wetgeving; mooi zat dat inschrijving bij KvK zoals voor alle overige hobbygenootschappen mogelijk blijft.

"Voetbal" kent in onze streken veel meer aanhangers en is (terecht en gelukkig) niet op vergelijkbare wijze geprivilegeerd.

Wil je beweren dat er geen terrorisme wordt begaan in naam van het christendom? Wat wel religieus geïnspireerd wsa, was de bomaanslag in Atlanta tijdens de Olympische spelen van 1996 was wel religieus (d.w.z. christelijk) geïnspireerd.
Voor een omstandigere analyse zie mijn antwoord hierboven.

Ok. Wie zegt dan dat hetzelfde niet geldt voor de strijd die nu volgens jou wordt gevoer door "moslim"terroristen?


Wat jij doet is minimalisatie van wat er in de Vs gebeurt. De relvante vraag is trouwnes niet hoeveel het er zijn. De vraag is van waar hun inspiratie komt.


De sharia wordt niet ingevoerd.



Wat daar problematisch aan is weet ik niet.

Een paar jaar geleden bekloeg de katholieke kerk zich over de reclamecampagnes van Benetton. Een paar jaar geleden eiste het Vlaams Blok dat de reclameposters voor de toneelvoorstelling van Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen werden weggehaald (er stond nl een halfnaakte madonna op - er zijn meer VBstemmers dan moslims dus logischere wijze zou dat je dus meer moeten storen). Dus het is niet alleen de islam die fanatici aflevert. Tegen al die fanatici moet men weerstand bieden.

Ik kan het met u eens zijn dat alle vormen van fanatisme met argusogen moet bekeken worden. Het gezondheidsfanatisme inbegrepen. Maar laat ons ook niet onszelf verliezen in allerlei vergelijkende studies die uiteindelijk vervlakkend beginnen te werken. De Rooms-Katholieke Kerk en het VB kunnen hoogstens uiting geven aan hun ongenoegen en in het slechtste geval spannen ze mss een rechtszaak aan. Dit valt nog steeds binnen de democratische spelregels. Het feit dat (vroeger) Salman Rushdie en Kurt Westergaard met een ei in hun broek moeten rondlopen vormt een meer wezenlijke bedreiging voor de vrije mening.

Meer wezenlijk omdat het verband tss daad en reactie op een absurde en overspannen manier niet meer in verhouding staat. Er zijn pro-life activisten die mogelijks wel eens een abortus-kliniek zouden willen opblazen. Het louter een mening hebben over abortus wordt bij mijn weten niet gevolgd door reacties zoals massale straatprotesten en moordplannen. In het geval van Kurt Westergaard werd pijnlijk geïllustreerd dat het misschien nog net getolereerd wordt dat hij in spottende termen mag (?)denken over de profeet maar zijn gedachten uiten was er al duidelijk ver over. En wat me misschien nog meer verontrustte was dat er ook uit niet-islamitische hoek stemmen opgingen of we niet wat overdreven hadden met het uitoefenen van het recht op vrije meningsuiting. Dit soort bedenkingen heb ik niet opgevangen na de rel rond de Benetton-campagne, tenzij van de meid van de pastoor.

Zelfs een blinde ziet het schaalverschil tussen islam-terreur en christen-terreur. Wanneer ik een cartoon publiceer waarin er met god gelachen wordt, is dat geen enkel probleem. Wanneer ik een cartoon publiceer waarin er met mohammed gelachen wordt, mag ik zonder overdrijven voor mijn leven vrezen.

Het gaat om zelfmoordterroristen die ermee een plaatsje naast allah willen veroveren. Moet er nog zand zijn?

De vraag hoeveel het er zijn, is wel relevant. Wanneer 1 pitbull op heel de populatie agressief is, is er geen probleem. Wanneer 10% van alle pitbulls agressief zijn, dan is dat een hondensoort die vaak agressieve beesten voortbrengt.

Toch wel. Zie openingspost.

Dat komt wel. Geef het nog een paar jaar.

En uiteraard stuurden de kerk en het VB toen zelfmoorddelegaties die treinen en wolkenkrabbers opbliezen.

De katholieken hebben ook hun eigen rechtbanken en wetten. Niemand hoeft zich gedwongen door de sharia laten berechten.
Trouwens.
Eerst jaren roepen dat ze Marokkanen beter zouden berechten volgens de sharia en hun handen afkappen enzo want onze gevangenissen zijn hotels; dan krijgen jullie waar je zo lang om gevraagd hebt en dan is het weer niet goed.

In welke rechtbank kan je dan terecht voor rechtspraak gebaseerd op de bijbel?

Uiteraard niet. Het is immers algemeen bekend dat vrouwen in islamitische middens over zulke zaken meestal enorm veel te zeggen hebben.

Een echtscheiding kan je toch verkrijgen voor de kerkelijke rechtbanken. Uiteraard enkel onder uitzonderlijke omstandigheden. Op wat dat die hun kerkspraak baseren weet ik ook niet hoor. De bijbel of boeken van de paus. De stenen tafelen van Mo 6



Die vrouwen zullen dan wel in opstand komen zeker als ze zien hoe vrouwen hier andere rechten kunnen laten gelden. Hun sharia zal dan ook wel aan verandering onderhevig zijn. En anders lopen ze gewoon een vluchthuis binnen met hun kindjes ofzo. Gebeurt zonder sharia allemaal evengoed, dus dat kan moeilijk een argument zijn.

Dan gaat het bij mijn weten om het kerkelijk huwelijk, niet het officiële huwelijk.

Ja, want zo gemakkelijk is het echt wel. Daarom ook dat een islamitische (intussen ex-)collega van mij destijds is moeten onderduiken voor haar eigen famillie omdat ze met een katholiek durfde verkeren. Maar nee, gewoon effe een vluchthuis binnenwandelen en alles is weer in orde.

Vluchthuizen (in Nederland: blijf-van-mijn-lijf-huizen) zijn niet echt veilig.

http://www.metaseek.nl/cgi-bin/meta/...+lijf&where=nl

Het spijt mij, maar dit is nonsens. De Katholieke Kerk is altijd een absoluut voorstander geweest van de scheiding tussen Kerk en Staat. Steeds heeft de Kerk een aparte plaats opgeëist voor het geloof (en dus ook voor de Kerk) die niet zou onderworpen zijn aan de wereldlijke overheid. In Het Christendom is de scheiding tussen het wereldlijke en het spirituele een essentiële zaak. In de Islam is daarentegen het samenvallen en overlappen van het wereldlijke en het spirituele essentieel. En dat is wel degelijk een wezenlijk verschil.

U slaat de bal volledig mis.
Ik weet niet waar u die larie haalt over anti-abortusactivisten die een "christelijk regime" zouden willen vestigen in de VS. Dat is niet de doelstelling van zelfs de meest extremen onder hen. Van een analogie met het jihadi-terrorisme is geen sprake.
Wat uw "sociologisch" onderzoek betreft: Ten eerste is een sociologisch onderzoek dat betrekking heeft op een groep van een half dozijn mensen waardeloos. Maar bovenal zegt dit niets over de doelstelling van de jihadi's. Het zoeken naar "sociale, culturele, politieke en economische" factoren is gewoon een niet willen onder ogen zien van een harde realiteit: de Jihadi's menen wat zij zeggen.

Er is een verschil tussen protest tegen iets wat men aanstootgevend vindt (en dat recht op protesteren heeft elke Christen, Jood, Moslim; vrijzinnige, ...) en het gebruik van bedreigingen met geweld èn effectief geweld. Ik hoop dat u dat onderscheid nog kunt maken?

Deze scheiding is pas heel laat gekomen. Ik geef een aantal voorbeelden waarbij de Kerk wel degelijk macht uitoefent op de politiek. In Ierland heeft de Kerk tot ver na de 2de WO een plaats bezet in het staatsapparaat die ze niet wou afstaan of delen met andere religies. Scheiding Kerk en Staat?? Waarover ging het in Belgie tijdens de eerste schoolstrijd? Juist over de vraag of de Kerk het absolute monopolie over de opvoedinge mocht behouden.

Diegenen die beweren dat de Katholieke Kerk steeds heeft gepleit voor scheidng van Kerk en Staat moeten dan eens uitleggen hoe het komt dat deze scheiding veel strijd en tijd heeft gekost. Van waar anders de godsdienstoorlogen? Men moet dus niet doen alsof de christelijke godsdiensten de motors zijn van de secularisatie.

Het is natuurlijk u goed recht om onderzoek te ontkennen (sociologisch onderzoek betekent hier onderzoek naar de sociologische verbanden waarin mensen leven; Heeft dus perfect zin voor 1, 2 , of 12 mensen).

De rest van post lijkt mij naast de kwestie. Ik ontken niet dat de jihadis menen wat ze zeggen. Dit betekent echter niet dat dat de ware reden is waarom ze iets doen. Het zou best wel eens kunnen zijn dat zelf al beweren ze dat ze iets om reden X doen, het andere factoren zijn die hun actie mogelijk maken.

Ik heb de indruk dat het centrale issue hier weer ondergesneeuwd raakt.

Er zijn gekken die zich beroepen op de islam om terreur te plegen.
Er zijn gekken die zich op de bijbel beroepen om terreur te plegen.

Wat is het verschil? Juist, geen.

PS: misschien toch eens lezen wat de meest extreme anti-abortusactivisten denken en vinden vooraleer je dergelijke uitspraken doet.