Commissie Vlaanderen-Brussel.
 

Na de ''Commission Wallo-Brux'', de ''Commissie Vlaanderen-Brussel''
Actieve rol van het Vlaams Parlement noodzakelijk in het institutionele Brusseldebat.


Hoe meer zand er in de Belgische motor terechtkomt, hoe strategischer de Franstaligen zich voorbereiden op hun toekomst. De oprichting en doorgedreven werking van de "Commission Wallo-Brux" is een mooi staaltje van visionaire geopolitiek. Over het politieke draagvlak van dit initiatief bestaat niet de minste twijfel. Terwijl Peeters' dialoog van Gemeenschap tot Gemeenschap het dreigt te moeten stellen met een Franstalige B-ploeg, zetelt in de "Commission" wél de Franstalige "état major". De bedoeling is het creëren van een gezamenlijke Franstalige federatie Wallonie-Bruxelles om zo, tijdens de finale onderhandelingsronde, elke Vlaamse claim op Brussel van tafel te kunnen vegen. Wij, de Vlamingen, zijn het immers die België willen opblazen, en dus zullen wij een prijs moeten betalen. Die prijs wordt Brussel, geen twijfel mogelijk.

Om vanuit Vlaanderen te antwoorden op deze strategie, pleiten wij voor een actieve rol van het Vlaams Parlement in het institutionele Brusseldebat. Als hoogste democratisch orgaan van de hele Vlaamse Gemeenschap staat het Vlaams Parlement immers nog te vaak aan de kant in het institutionele debat, en al zeker als het over Brussel gaat. De oprichting van een "Commissie Vlaanderen-Brussel" met vertegenwoordigers uit het Vlaams Parlement en de Vlaamse Gemeenschapscommissie, kan dit tij doen keren. Voorwaarde is dat, in tegenstelling tot de huidige samenwerkingscommissie, ook onze Vlaamse politieke zwaargewichten zich hiervoor engageren. En daar knelt net het schoentje... Brussel lijkt wel een "non-issue" bij onze toppers; de strijd is verloren, maar de vlag nog niet gestreken. Volledig ten onrechte, Vlaanderen zonder Brussel is als een café zonder bier. Na een halfuurtje wordt het er saai.

Bijna tien jaar geleden, we spreken over de laatste dagen vóór het eerste Paarse intermezzo uit de Belgische politieke geschiedenis, deed het Vlaams Parlement iets groots. Op 3 maart 1999 werden 5 resoluties in verband met de volgende staatshervorming aangenomen. Met uitzondering van de aandoenlijke tandem Union Francofone - AGALEV, kon zowat iedereen zich vinden in de resoluties. Ondertussen moeten vriend en vijand erkennen dat deze ondertussen berucht geworden "5 resoluties van het Vlaams Parlement" sindsdien het institutionele debat beheersen. Ze vormen al 10 jaar lang de kern van de Vlaamse verzuchtingen. In elk Vlaams Regeerakkoord sindsdien, stonden de resoluties centraal.

Toch krijgen deze resoluties wat last van ouderdomsverschijnselen. Een actualisatie lijkt geen overbodige luxe. Zo verdient ook de resolutie "betreffende Brussel in de volgende staatshervorming" grondig (her)denkwerk. Sommige vragen zijn ondertussen gerealiseerd (rechtstreekse verkiezing Brusselse Vlaams Parlementsleden), sommige eisen mogen gerust wat forser (tweetaligheidsvereiste ambtenaren) of concreter (fusie van de 19 Brusselse gemeenten) geformuleerd worden. Daarnaast dient de financiering tegen het licht gehouden te worden en mogen we een grondig debat over de Vlaamse dienstverlening (onderwijs, welzijn, cultuur, sport) in onze hoofdstad niet uit de weg gaan. Vooral ons Nederlandstalig onderwijs komt er onder immense druk. Binnen de Vlaamse onderwijsmiddens groeit het besef dat dit een van dé beleidsdossiers wordt voor de toekomst. Tot slot moet er ook in Vlaanderen nagedacht worden over de grootste Brusselse uitdagingen voor de toekomst: werk, veiligheid, hoofdstedelijke functie en internationale positie. Het ziet er dus naar uit dat de 'Commissie Vlaanderen-Brussel' zal weten wat doen...

Vlaanderen heeft in het verleden steeds een erg hoge politieke prijs betaald voor haar aanwezigheid te Brussel (pariteit in federale regering, grendelgrondwet, alarmbel...). Onder meer hierdoor ligt dit land al anderhalf jaar in coma. Toch zal Vlaanderen Brussel nooit loslaten. Wat ons betreft mag dit het eerste uitgangspunt worden van de Brusselresoluties "nieuwe stijl".


Theo Francken - Provinciaal voorzitter N-VA Vlaams-Brabant & Brussel
Karl Vanlouwe - Voorzitter N-VA Brussel
Mark Demesmaeker - Vlaams volksvertegenwoordiger N-VA

Het word tijd dat Vlaanderen de banden met Brussel benadrukt, de Franstaligen staan al ver met het losrukken en binnenhalen van Brussel. Wij kunnen ook een federatie VlaBru op poten zetten, al was het maar om hun eis te ontkrachten.

Het werd onderhand ook eens tijd dat er vanuit de hoek van de N-VA een iets concreter standpunt inzake Brussel werd ingenomen.

Het enigste wat Franstaligen moeten doen is het parlement van het Brussels Gewest laten stemmen dat ze niet akkoord gaan met de eenzijdige afscheiding van het Vlaams Gewest en Vlaanderen heeft de facto Brussel reeds verloren. In het beste geval wordt de Vlaamse minderheid gedoogd en blijven een aantal gemeenschapsbevoegdheden bestaan maar ook daarvoor zal Vlaanderen een prijs betalen. Zelfs al mocht Brussel deel gaan uitmaken van de nieuwe staat Vlaanderen wat zeer onwaarschijnlijk is dan is het nog maar de vraag hoeveel feitelijk gezag dat Vlaanderen zal hebben over Brussel.

A propos. Door een commissie Vlaanderen-Brussel op te richten erken je dan niet net datgenen wat men in Vlaanderen wenst te ontkennen. ;-)

Wat ontkennen? Dat Brussel geen deel uitmaakt van het Vlaamse gewest? Dat is gewoon een feit en word door niemand ontkent. Door hun WalloBrux toestanden ontkennen de Franstaligen toch ook niks.

Wat zou dat uitmaken?
Als Vlaanderen zich wenst af te scheiden, dan scheidt Vlaanderen zich af. De wil van Brussel verandert niets aan het zelfbeschikkingsrecht van het Vlaamse volk.

Het zou inderdaad goed zijn als Vlaanderen haar band met (en haat/liefde voor) Brussel concretiseert. De Franstaligen hebben heel correct het initiatief naar zich toegetrokken (een wanhoopsoffensief?)
Maar dat een duidelijk antwoord op z'n plaats is is voor mij evident.

Dat zou het geval zijn indien Brussel enige effectieve reële macht zou hebben. Het verbaast me dat jij als marxist dat essentiële over het hoofd ziet. Als Brussel zich effectief van Vlaanderen afscheidt, stort die stad in elkaar, wellicht op termijn letterlijk.

Vlaanderen mag Brussel niet loslaten. Brussel ligt binnen Vlaanderen.
van uit deze twee standpunten moeten er nagedacht worden over wat er met Brussel dient te gebeuren. Ik stel voor dat VL vanaf nu een campagne voert om de brusselaars te overtuigen dat zij er alle belang bij hebben voor Vlaanderen te kiezen. Vlaanderen heeft een beter onderwijs dan dat van de Franstaligen; Vlaanderen heeft een betere sociale voorziening en Vlaanderen is de rijkste gemeenschap.
Eens dat dit doorgedrongen is moeten de Brusselaars kiezen of zij bij Belgie willen blijven, of zij zelfstandig willen worden, of zij een vorm van samenwerking met de EU wensen na te streven of tot Vlaanderen willen behoren. Kiezen zij voor dit laatste dan dienen zij de door de Franstaligen zolang gewenste minderheden statuut te krijgen met alle faciliteiten dat hieraan verbonden zijn. Deze faciliteiten gelden enkel voor de 19 gemeenten die dan moeten fuseren en zullen uitdovend zijn.

Met de belofte van uitdovende faciliteiten ga je de Franstaligen nooit aan je kant krijgen. Als je wil dat het Nederlands in Brussel opnieuw aan invloed wint, zal dat moeten gebeuren door de Franstaligen zelf te overtuigen van het belang van het Nederlands en de noodzaak om die taal (opnieuw) te leren, niet door hen ertoe te dwingen. Dat gaat wellicht juist een averechts effect creëeren.

Het lijkt me mogelijk dat Brussel bij Vlaanderen blijft terwijl het toch een tweetalige stad is. Dat is nu de-facto ook zo. Al moeten de rechten van de nederlandstaligen wel wat zwaarder worden gewaarborgd.

Dat is m.i. onmogelijk. In een onafhankelijk Vlaanderen moet het minderheidsakkoord voor Franstaligen in heel Vlaanderen gelden.
Het is een beetje paradoxaal want dat is nu net wat FDF en zo beoogt, dat alle Franstaligen recht hebben op eigen media, TV, cultuurbeleving, en indien mogelijk gebruik van de minderheidstaal in contact met officiële instanties.
Zij zouden hun doel dus juist het best kunnen bereiken in een onafhankelijk Vlaanderen.

Een link naar het verdrag
http://www.uu.nl/uupublish/homerecht...23005main.html

enz...

Dat zal enkel slagen wanneer Brussel de hoofdstad kan blijven van een tweetalig land.

Als België uiteenvalt (wat waarschijnlijk is) en verder gaat als Vlaanderen en Wallonië (onafhankelijk hun toekomst) dan is er geen tweetalig land om bij aan te sluiten.
Zowel Vlaanderen als Wallonië zullen ééntalig zijn en Brussel is in dat opzicht op zichzelf aangewezen als tweetalige stad.

Marxisten zijn geen economisch deterministen die alles herleiden tot een puur economische wetmatigheid. Ik ben op de hoogte van het % Brusselaars die op Nederlandstalige lijsten heeft gestemd en het feit dat de overgrote meerderheid van die Franstaligen nog liever deel uit maken van Frankrijk dan een onafhankelijk Vlaanderen. De Franstaligen die de dienst uitmaken in Brussel en die uiteindelijk de beslissing zullen nemen zullen ook de laatsten zijn om de negatieve gevolgen van hun beslissinge ondervinden. ;-)

Brussel zal wel bij Wallonië blijven en desnoods samen met Wallonië aansluiting zoeken bij Frankrijk.
Alles is beter dan opgenomen worden in Vlaanderen dat daarbij als voornaamste doel zal hebben om Bruxelles te vernederlandsen.
Zelfs al trekken ze daarvoor een periode van 250 jaar uit, ça jamais, denken de meeste Franstalige Brusselaars.

Wanneer dat tweetalig land België is dan zal het Nederlands volledig verdwijnen uit Brussel. Men zegt soms dat Vlaanderen Brussel zal verliezen wanneer het onafhankelijk word, maar Vlaanderen verliest Brussel wanneer het binnen de Belgische constructie blijft. Wanneer je met dat tweetalig land een Vlaanderen bedoelt met een kleine Franstalige minderheid dan zal de tweetaligheid en dus de aanwezigheid van het Nederlands in Brussel gegarandeert zijn en enkel dan pas gegarandeert zijn.

Vele van die Franstalige Brusselaars hebben Vlaamse roots, indertijd hadden ze geen bezwaren om van moedertaal te veranderen en hun afkomst te verloochenen in de hoop op sociale promotie dan kan het nu geen onoverkomelijk probleem zijn om opnieuw te veranderen en als het ware naar hun wortels terug te keren.

Nu nog alleen de Franstalige Brusselaars overuigen dat ze deel moeten worden van een onafhankelijk Vlaanderen om de positie van de Vlamingen in Brussel te garanderen. ;-)

Dat kan pertinent niet. Brussel zit niet bij Wallonië. Het ligt niet in Wallonië
Het is niet eens de hoofdstad van Wallonië. In dat opzicht zit het meer bij Vlaanderen. Dat is historisch zo, het ligt in Vlaanderen en het is de hoofdstad van Vlaanderen.

Het enige overeenkomstige met Wallonië is dat de meerderheid ook Frans spreekt.

Ik zeg u niks nieuws, dat weet u al lang.

Wanneer heb je voor het laatst met een Franstalige Brusselaar gesproken. Heb je dat uberhaupt al eens gedaan? ;-)

En sinds wanneer kun jij de gedachtengang van de franstalige Brusselaars rechtstreeks aftappen?

Om economische redenen bv. en voor hen verandert er niks ze wonen nu in een officieel tweetalige stad en dat blijft zo.

Dit weekend nog, al ging het weliswaar niet over politiek.

Dat is wel de belangrijkste overeenkomst.

Nee hoor. Maak je niet druk om dat fameuze verdrag, wij hoeven dat helemaal niet te ondertekenen. Een duidelijk afgebakende tweetalige regio in wat nu het brussels gewest is, is meer dan genoeg. De Brusselaars zullen dat moeten slikken, of ze gaan de ondergang tegemoet in een geïsoleerde leeglopende derde-wereld stad. Zelfs aansluiting bij wallonië of frankrijk zal dat niet voorkomen.

Het feit dat Brussel wettelijk tweetalige stad blijft kan u helemaal niet garanderen en zelfs al kon u dat garanderen zou het me verbazen mocht na het eenzijdig opleggen van een Vlaamse meerderheid inzake BHV, eenzijdig herinterpreteren van de taalverhoudingen in de Brusselse rand en last but not least eenzijdig opleggen van de Vlaamse onafhankelijkheid er één Franstalig rondlopen in Brussel die nog maar het minste geloof hecht in die Vlaamse "garanties". Face it. Seperatisme is Brussel verliezen (ook al kan dit in eerste instantie nadalig uitpakken voor Brussel) vandaar ook dat het Vlaams establishment en hun broodschrijvers in de media "confederalisme" naar voor schuiven en geen seperatisme (hoewel seperatisme een voorwaarde is om tot een confederale staat te komen.)

dat zegt mij niks want het gaat om verkiezingen binnen de Belze structuur. Zodra Belgique weg is zijn de kaarten zwaardoor elkaar geschud. Misschien niet de eerste twee jaar, maar wel zodra de Brusselaars voelen wat de gevolgen zijn van scheiding met Vlaanderen.

Die Franstaligen zijn zelf stilaan een etnische minderheid dus dat zal mij een zorg wezen. Mij interesseren de allochtonen daar eigenlijkveel meer, zij hebben de toekomst. En ze zullen snel doorhebben dat die toekomst in Vlaanderen ligt.
tegen woedende menigtes zullen ze niet opgewassen zijn hoor. En het gaat niet om brave belgskes eh.

Yep met die mentaliteit zullen we de Franstalige Brusselaars zeker overtuigen van de goede intenties van Vlaanderen.

Voor de doorsnee allochtoon staat Vlaams-nationalisme gelijk aan racisme en islamofobie. De grootste Vlaamse partij in Brussel is VB en dat niet in onaanzienlijke mate door de Franstalige anti-islam en anti-vreemdelingen propaganda van VB. Allochtonen lezen de Franstalige propaganda van VB immers ook hoor. Het feit dat Sale Flemin één van de populaire scheldwoorden is binnen de allochtone gemeenschap is wellicht een voorbode van de volksopstand van de allochtone Franstaligen tegen de autochtone Franstaligen in solidareit met de Vlamingen in Brussel. Het is veel realistischer te denken dat in een worst case scenario het allochtoon plebs in Brussel zal gebruikt worden door de Franstalige "elite" tegen de veelal vermogende "racistische en islamofobe" Vlamingen.

De allochtone gemeenschap (op een deel van de expats na) zit zeer stevig verweven in het Franstalig politiek en cultureel landschap daar waar de Vlaamse minderheid in Brussel de allochtonen eerder als een bedreiging ziet.

Die misopvatting word door veel Vlamingen en Franstalige media in stand gehouden.

Vlaanderen moet het voor Brussel aantrekkelijk maken samen verder te gaan.

1) Maak van alle gemeenten om Brussel faciliteitengemeenten voor eventuele communicatie met de overheid in het Frans.

2) Bouw een snel openbaar vervoersnet met alle andere grote Vlaamse en evt. NL steden.

3) Garandeer gelijkwaardigheid van Frans en Nederlands in Brussel.

4) Zeg investeringen in leefbaarheid toe.

5) Biedt gratis taalonderwijs aan aan werklozen, als gebrek aan kennis van het Frans en/of Nederlands hen belemmert op de arbeidsmarkt.

6) Verleidt Vlaamse en Nederlandse bedrijven met subsidies vestingen te openen in Brussel. Dit stimuleert de arbeidsmarkt en versterkt de positie van het Nederlands, wat goed is om de tweetaligheid te ondersteunen.

7) Scheidt in de publieke opinie nationalisme van racisme. Dit is niet hetzelfde. Racisme dient uitgebannen te worden terwijl een zekere mate van nationalisme de eigen identiteit op positieve wijze kan versterken.

8) wees daarover eensgezind in de Vlaamse politiek, zoals 'jullie' nu bezig zijn is het een gênante vertoning.

9) Publiceer een Franstalige krant die Vlaams nieuws naar de Brusselaar brengt.

10) DOE IETS ! Doe iets positiefs en niet defensief, palm ze in, verleidt ze, genereer een 'vibe' waar ze niet omheen kunnen.

Van welk tweetalig land is Brussel dan nu de hoofdstad?

Eenmaal Parijs zal beginnen met Brussel leeg te zuigen zullen ze daar wellicht anders beginnen over denken.

Heb je Rijsel, Bordeaux en Lyon al horen klagen dat ze leeggezogen worden?

Met ook een grote stad pal in het noorden zou Parijs nog meer in het centrum van Frankrijk liggen.

grote stad?

De territoriale oppervlakte zal dan wellicht het enige zijn dat nog groot is aan Brussel.

Nja zelfs dat zal Vlaanderen niet kunnen zeggen.;-)

Daar zijn ze al mee bezig of Brussel nu onderdeel van Frankrijk is of niet. ;-)

Wij hoeven ons geen grote zorgen te maken hoor, brussel zal een groot verlies zijn maar geen fataal verlies, we hebben nog steeds havens en industrie en diensteneconomie, de grootste luchthaven van het land, de hele rand rond brussel waar tegenwoordig al de economie van die stad naar verhuisd, de zee, een paar kerncentrales, zes miljoen inwoners, goede relaties met Nederland, ...
Wat heeft brussel? Een handvol verzuurde franskiljons en een grote massa verpauperd proletariaat van allochtone afkomst die brussel vroeg of laat gaan onder handen nemen op een manier waarbij de parijse rellen een scoutskampfeestje lijken.

Klopt als een bus, eigenlijk is Brussel gewoon een omhooggevallen vissersdorpje. Nondedju toch, dat wij er hier altijd zoveel spel over maken!