| DonQuiSjot |
12 mei 2010 13:16 |
gevonden:
Citaat:
Chemtrails Ontmaskerd: Wat ze voor u verborgen hielden
Door Jopie, op mei 8, 2010
Het woord “chemtrails” is afgeleid van het woord “contrails [condenssporen].” Condenssporen zij condensatiestrepen die gezien kunnen worden als een straalvliegtuig boven ca. 10.000 meter hoogte vliegt.
Daarboven, op ongeveer 10 kilometer hoogte, is de lucht minder dicht en kouder – zeer koud. Buitentemperaturen kunnen dalen tot -51 graden Celsius en de lucht zit meestal vol kleine ijskristallen die daar onzichtbaar hangen. Wanneer deze ijskristallen in een hete vliegtuigmotor worden gezogen veranderen ze in een gasachtig stoom, en kunnen gezien worden als wollige witte wolkachtige strepen die de vliegtuigen achterlaten. Normaal gesproken lossen ze op en vervagen wanneer het vocht weer in onzichtbare ijskristallen veranderd.
“Chemtrails” zijn iets heel anders. Zij worden vaak gevormd achter het vliegtuig op een veel lagere hoogte en lijken in de lucht aan te houden. Zij hebben vaak een andere kleur dan condenssporen en laten vaak een regenboog spectrum zien als zij op de juiste manier door de zon beschenen worden.
De verwarring over deze twee soorten fenomenen is wat ons deed twijfelen of wij over ze zouden schrijven in Viewzone. Wij dachten dat met de dramatische verhoging van luchttransport er natuurlijk meer condenssporen in de lucht zouden zijn en dat als we ons hierover zorgen zouden maken het zou worden gezien als een vorm van moderne paranoia.
In dit artikel zul je ontdekken dat chemtrails echt zijn en dat zij aluminium deeltjes bevatten. Zij worden in de atmosfeer gesproeid in een poging tot het beschermen van micro-elektronica en halfgeleiders – voornamelijk luchtvaartelektronica – tegen atmosferische en zonnestraling die ervoor zorgt dat deze apparatuur beschadigd raakt.
Een foto genomen door een satelliet op 29 januari 2004, die vliegtuigsporen laat zien over Zuidoost Amerika [klik voor grotere foto]
In bovenstaande foto zijn niet alle witte lijnen “chemtrails”. Waarschijnlijk zijn de meeste hiervan gewone condenssporen of “con”densatiesporen van commerciële straalvliegtuigen. Het laat alleen maar zien hoe groot het probleem is – zelfs zonder samenzwering.
De samenzwering, echter, voegt een grotere complexiteit aan het probleem toe. Die geeft aan dat bepaalde sporen niet alleen maar een bijproduct van moderne luchtvaart zijn, maar meer een moedwillige poging om wolkenachtige formaties in de atmosfeer te brengen, waardoor ons zonlicht wordt geblokkeerd en die ons wellicht vergiftigen met chemicaliën. Vandaar de term “chem”ical trails [sporen].
Chemtrails zijn echt
De term “chemtrail” werd als eerste gebruikt door journalist William Thomas in 1997. Hij schreef over iets dat vele mensen in heel Amerika in de lucht boven hun huizen hadden gezien. Het was niet zozeer dat mensen de witte sporen van straalvliegtuigen opmerkten, of zelfs dat er meer verschenen dan mensen zich konden herinneren, maar meer het feit dat de vliegtuigen die deze witte lijnen maakten op ongebruikelijke manieren vlogen – vaak in zig-zag patronen of diverse parallelle witte lijnen vormend die zich uit leken te strekken en uiteindelijk de lucht bedekten met een baldakijn van wolken.
[Bovenaan: foto gemaakt in Kentucky; Midden: foto gemaakt in Washington; Onderaan: foto genomen in Portland, Oregon]
In eerste instantie begonnen mensen aan de regering te twijfelen, denkende dat het een soort van weercontrole project was, maar NASA en NOAA en zelfs het leger hebben ontkend enige kennis van of betrokkenheid bij het fenomeen te hebben. Onafhankelijke onderzoekers, ervan overtuigd dat er iets gaande is, hebben sinistere theorieën opgeworpen die acceptatie vergaarden door de schijnbare desinteresse van de regering die zelfs het idee bespotte dat er iets ongewoons gaande is.
Analyse van de sporen is moeilijk, in ieder geval vanaf de grond. Maar soms dreven de sporen naar veel lagere hoogten en condenseerden, waarbij ze vreemde residuen vormden op bomen, daken en in meertjes, die verzameld werden.
Laboratoriumtesten laten zien dat chemtrails aluminium bevatten!
In 2008 werden in een gecertificeerd Staatslaboratorium monsters getest uit de buurt van Lake Shasta in Californië en de Pit River Arm zijrivier, na weken van vluchten over het gebied en chemtrails. De resultaten van de watermonsters lieten 4.610.000 deeltjes aluminium per miljoen zien – 4.610 keer het maximale vervuilingsniveau! [6]
Bij een ander meertje, gevuld met gefilterd water en een bevestigd niveau van “0″ deeltjes aluminium, lieten testen 375.000 deeltjes aluminium per miljoen zien (375 keer het maximum vervuilingsniveau) na maar 18 maanden blootstelling aan het sproeien vanuit de lucht.
Het normaal gesproken ongerepte sneeuwdek van het Ski Bowl gebied van Mount Shasta liet 61.000 deeltjes aluminium per miljoen zien!
Waarom aluminium? Geheimen worden onthuld…
Op het eerste gezicht lijkt de logica voor het brengen van fijne deeltjes aluminium in de atmosfeer vreemd. Maar enig onderzoek laat zien dat over dit plan al vele decennia geleden nagedacht werd. In feite, voor het idee van het sproeien van aluminiumoxide uit een straalvliegtuig werd patent aangevraagd door Hughes Aircraft in 1990 (ziewww.uspto.gov, patent #5003186). Het plan: “Om de metalen deeltjes te zaaien zouden er zeer kleine deeltjes toegevoegd worden aan de kerosine van de straalvliegtuigen, zodat de deeltjes zouden worden uitgestoten uit de uitlaatgassen van de straalmotor terwijl het vliegtuig op kruishoogte zat.”
SAMENVATTING VAN DE UITVINDING: Patent #5003186
Er is een methode ontdekt voor de vermindering van atmosferische warmte als gevolg van het broeikaseffect die het gevolg is van een broeikasgassen laag. De methode bestaat uit het bezaaien van die laag broeikasgassen met een hoeveelheid kleine deeltjes van materialen die worden gekenmerkt door een golflengteafhankelijke emissie [dit is de relatieve kracht van het oppervlak om warmte uit te zenden door straling] of reflectie. In die genoemde materialen zitten hoge emissies in het zichtbare en lange infrarode golflengte gebied, en lage emissies in het korte infrarode golflengte gebied. Zulke materialen kunnen de klasse materialen bevatten die bekend zijn als Welsbach materialen. De oxidanten van metaal, bijvoorbeeld aluminiumoxide, zijn ook bruikbaar voor dit doel. De lagen broeikasgassen strekken zich specifiek uit tussen de zeven en dertien kilometer hoogte boven het aardoppervlak. Het zaaien van de stratosfeer vindt plaats in deze laag. De zwevende deeltjes in de stratosfeer als gevolg van het zaaien, voorzien in een mechanisme voor het omzetten van de blackbody straling [blackbody = een hypothetisch object dat alle elektromagnetische straling die erop valt kan absorberen] die wordt uitgezonden door de Aarde op korte infrarode golflengten, naar straling in het zichtbare en lange infrarode golflengtegebied zodat deze warmte-energie opnieuw kan worden uitgestraald naar de ruimte, waardoor de opwarming van de aarde verminderd die wordt veroorzaakt door het broeikaseffect.
• Lees het volledige patent 5003186 hier (pdf)
Maar wacht! Er is meer.
Een meer sinister gebruik van aluminium
Je zou denken dat de regering blij zou zijn een aankondiging te kunnen doen dat ze een plan hebben om opwarming van de aarde te verminderen. Als het sproeien van poedervormige aluminiumoxide uit straalvliegtuigen de voorspellingen van gewelddadige stormen, smeltende ijskappen en snel stijgende oceanen zou doen afnemen, dan zouden de meeste mensen hun pogingen hebben toegejuicht. Er zou geen reden voor geheimhouding zijn en ontkenning van dat wat de mensen in het luchtruim boven hun gemeenschappen zagen.
Dus er is echt een andere reden voor de chemtrails? Absoluut.
Het was de inmiddels overleden Edward Teller, lid van het Manhattan Project en de vader van de Waterstofbom en medeoprichter en directeur van het Lawrence Livermore National Laboratory, die deze klimaataanpassingstechniek samen met Roderick Hyde en Lowell Wood voorstelde en die een variëteit aan mengsels ontwierp volgens de specifieke taken die zij moesten volbrengen, waaronder de inzet van “elektrisch geleidende platen” of “metalen netten van ultrafijn gaas” in de stratosfeer.
Maar hun zorg betrof niet de opwarming van de Aarde. Het was de groeiende afhankelijkheid van, en kwetsbaarheid voor halfgeleiders.
In een verslag dat gepresenteerd werd aan de Luchtmacht van de VS getiteld “Electromagnetic Pulse Threats in 2010” [“Gevaren voor Elektromagnetische Pulsen in 2010”], beschrijft Major Colin R. Miller de gevaren van atmosferische straling die alles in Amerika zou kunnen lamleggen – ons terugwerpend naar het Stenen Tijdperk. Verstoring van halfgeleiders in onze huidige beschaving zou alles kunnen stopzetten – van de basisbehoeften zoals water en vermogen voor de hulpdiensten, alle communicatie, transport en onze nationale veiligheid. Hij onderstreept het vitale belang van de bescherming van deze circuits, zowel individueel als globaal. [1]
In een interview uit 2009 met Ludwig Glinz over ‘Sferic Frequencies, Semiconductor Technologies and their effective Preservation and Protection,’ [‘Sferische Frequenties, Halfgeleider Technologieën en hun effectieve Behoud en Bescherming’] heeft Uwe Behnken, oprichter van LiveNet Concept 2010 en al lange tijd activist tegen Chemisch Sproeien, gesuggereerd dat de enorme injectie van giftige substanties in de atmosfeer sinds de negentiger jaren een directe relatie heeft met de bescherming van zeer sensitieve halfgeleider technologieën.
“Natuurlijke elektromagnetische pulsen zijn bij iedereen bekend sinds de film ‘The Day After’ waarvan wij leerden wat er gebeurt als deze kunstmatig gecreëerd worden door de explosie van een atoombom. Als een atoomwapen explodeert, veroorzaakt de electromagnetische puls het stoppen van halfgeleidertechnologieën. Dezelfde electromagnetische pulsen kunnen worden geregistreerd in het geval van verhoogde sferische frequenties of nucleaire elektromagnetische pulsen die hun oorsprong hebben in verhoogde zonneactiviteit, en vanuit ons perspectief is dit een andere reden voor de onderneming van het afstoten van deze sferische frequenties met de hulp van giftige stoffen, zoals aluminiumoxide en bariumchloriden zodat halfgeleidertechnologieën beschermd worden.” [zie http://www.lnc-2010.de/Linkpool/Sfericstandard.wmv]
Onze kwetsbaarheid voor straling
Sinds de 50’er jaren, toen siliconen en germanium transistors plotseling werden “ontdekt” door Bell Laboratories, waren elektronische circuits compleet afhankelijk geworden van deze halfgeleiders. Radio’s die vacuümbuizen hadden werden vervangen door transistor circuits en dure kamergrote computers, die magnetische relais en solenoids [= een spoel waarvan het midden open is, zodat een metalen as door elektromagnetisme krachtig hierdoor wordt getrokken] gebruikten, werden verkleind tot desktop “toestellen” die nu in de meeste huizen aangetroffen worden.
Nu we op de punt staan om het eerste decennium van de 21e eeuw achter ons te laten, worden microcircuits gebruikt in al onze mobiele telefoons, satellieten, “fly-by-wire” auto’s [auto’s die via elektronische commandosignalen gestuurd worden] en bijna alle communicatieapparatuur die wordt gebruikt door de financiële, zakelijke en militaire instellingen. In de korte 50 jaar sinds hun introductie zijn halfgeleiders het meest vitale onderdeel van ons leven geworden en een noodzaak voor onze overleving.
Maar er is een probleem waar niemand rekening mee hield.
Omdat de circuits zo ongelofelijk klein zijn en functioneren op zulke extreem lage voltages, zijn zij zeer kwetsbaar voor straling van buitenaf. Stralen van onze Zon, de atmosfeer en zelfs kosmische straling, kan en zal beschadigingen in deze circuits veroorzaken die een impact op de levens en veiligheid van iedereen zullen hebben.
Drie kleine zonden
Eén van de problemen die samenhangen met halfgeleidertechnologie en afgeleid van een paar van de specifieke kenmerken is, dat bij blootstelling aan verschillende soorten deeltjes atmosferische straling – alfadeeltjes, verschillende ionen, protonen en neuronen die het apparaat kunnen raken – het de status kan wijzigen of de productie veranderen, wat leidt tot een fout. Dit fenomeen is alom bekend bij de producenten en wordt ‘Single Event Effect (SEE)’ [Eenmalige Gebeurtenis Effect] genoemd, dat, op zijn beurt, ingedeeld is in drie basiscategorieën: een kleine fout of ‘single event upset [eenmalige verontrustende gebeurtenis]’ (SEU), een kleine of grote fout of ‘single event latch-up [eenmalige kortsluitingsgebeurtenis]’ (SEL) en grote fout is single event burnout [eenmalige uitschakelende gebeurtenis]’ (SEB).
De Single Event Upset vindt plaats wanneer de datastroom (nulletjes en eentjes) is verstoord. Wellicht bij het lezen van een geheugen of een processor wordt er een aantal bits aan toegevoegd of verloren. Dit is een vrij regelmatig voorkomende gebeurtenis en wordt normaal gesproken gecorrigeerd in het apparaat door een speciale code die het aantal bits telt en verzekerd dat hetzelfde aantal werd ontvangen, waarna het hen opnieuw laat lezen als er een discrepantie is.
Het Single Event Latch is ernstiger. De straling van buitenaf veroorzaakt een hapering van één van de transistors, waardoor hoge voltages het circuit kunnen binnenkomen en het apparaat of tijdelijk of permanent uitschakelen. De schade wordt normaal gesproken gelokaliseerd en vele kritische circuits hebben ingebouwde overvloeden om dit te compenseren.
De The Single Event Burnout volgt wanneer de straling plotselinge doch hoge voltages het circuit binnenbrengt, waarbij de interne elementen van de transistors en hun omliggende componenten verbranden. Als dit gebeurd worden de elektronische circuits permanent uitgeschakeld.Alle genoemde problemen komen voor bij halfgeleider circuits wanneer zij worden blootgesteld aan straling. Producenten van commerciële halfgeleiders ontwerpen hiertegen geen bescherming en dus is onze gemeenschap – onze manier van leven – hoogst kwetsbaar. De bescherming tegen dingen als zonnestraling en kosmische straling is in plaats daarvan om een geleidende laag van metalen deeltjes aan te brengen die deze straling afdekken en afvoeren.
In een Autoriteitenrapport over de Effecten van Atmosferische Straling door Ken Vranish, getiteld “The Growing Impact of Atmospheric Radiation Effects on Semiconductor Devices and the Associated Impact on Avionics Suppliers [De Groeiende Impact van Atmosferische Stralingseffecten op Halfgeleider Apparatuur en de Daarmee Samenhangende Impact op Luchtvaart Leveranciers]” wordt het probleem in perspectief geplaatst. Het ontwerp en de productie van zulke complexe apparaten laat normaal gesproken ruimte voor fouten en storingen die statistisch worden gevolgd. Een falen of storing die eens in de 40.000 uur plaatsvindt kan aangemerkt worden als te verwaarlozen. Maar als de storing zich voordoet in een systeem waar leven van afhankelijk is, zoals de navigatie of motorcontrole van een passagiersvliegtuig, zou dit dodelijk kunnen zijn.
Vervolgens, complexe ontwerpen nemen vaak een decennium om tot productie te komen. De circuits die heden ten dage gebruikt worden werden ontworpen voordat het probleem van straling goed begrepen werd. Dus er is bijna geen bescherming in individuele circuits. Dit verschuift de last naar een globale oplossing, specifiek met betrekking tot luchtvaartelektronica, zoals atmosferisch zaaien met metalen substanties.
Al het bovenstaande is specifiek waar voor militaire toepassingen of halfgeleiders.
“De operaties Enduring Freedom en Iraqi Freedom lieten het potentieel van NCW zien, een nooit eerder geziene snelheid en dodelijkheid via digitaal commando, controle, communicatie en computers (C4) geïntegreerd door de gehele strijdruimte. Het vermogen van microchip aangedreven systemen om als hefboom voor gevechtskracht te dienen bracht tranen in de ogen en zal in de toekomst voorop staan. Data links, displays, satelliet communicatie, gecomputeriseerde planningssystemen, GPS ontvangers, radio’s, slimme munitie, voertuigen, vliegtuigen en alle andere systemen die nodig zijn voor de genetwerkte werking zullen hun macht, en eventueel hun ondergang, ontlenen aan breekbare elektronische systemen…” [2]
Publiek protest?
Zonder twijfel zal het publiek zich niet gerespecteerd voelen wanneer zij er achter komen dat dit feit voor hen verborgen bleef. Maar misschien zullen zij ook de vele ongebruikelijke luchtvaarttragedies opmerken die het resultaat blijken te zijn van enig plotseling elektronisch fiasco. Misschien zullen zij begrijpen waarom autoproducenten,zoals Toyota, niet geheel eerlijk waren over de kwetsbaarheden van de fly-by-wire commando’s in auto’s die op zijn minst een Faraday schild zouden moeten hebben.
Met de komst van een maximale Zonneactiviteit kunnen wij meer en meer falen van halfgeleiders verwachten, resulterend in allerlei vormen van storing en mogelijke uitschakelingen. Een sterke Zonnewind Eruptie is alles wat nodig is om het rampzalige scenario te starten dat wordt geschetst door Major Miller.
Een geschiedenis van leugens en meer leugens…
In 2001, hadden boze bewoners genoeg fysiek bewijs vergaard samen met duizenden foto’s en videotapes om minimaal één congreslid, Mr. Dennis Kucinick, zover te krijgen dat hij het fenomeen opnam in een wetsvoorstel (HR 2977) “The Space Preservation Act of 2001 [De Ruimtehandhavingswet van 2001]” waarin chemtrails werden verboden als een “exotisch wapensysteem”. Na sommige discussies achter gesloten deuren, werd het voorstel opnieuw geïntroduceerd (HR3615) waarin het gedeelte over het verbod werd weggelaten.
Een herziening van de gemiddelde oppervlaktetemperaturen van het laatste decennium laat een vermindering van 0,25 graden Celsius zien, terwijl atmosferische temperaturen ongetwijfeld gestegen zijn. Wetenschappers wijten dit aan de chemtrails.
Leken hebben opgemerkt dat prachtige zonnige dagen vaak veranderen in bewolking door de rare zig-zag vluchten van straalvliegtuigen, en vragen zich af of dit ook droogte en ziekten van de luchtwegen tot gevolg kan hebben. Het is vreemd, en niemand in de regering lijkt hier zijn vingers aan te willen branden.
De vraag blijft onbeantwoord: waarom biecht de regering de chemtrails niet op? Is het omdat het aluminium en andere metalen substanties ook verantwoordelijk zijn voor het vergiftigen van ons water en onze lucht? Is het omdat de noodzaak voor bescherming van militaire, bedrijfs- en zakelijke communicatie een hogere prioriteit had dan het welzijn van de gemiddelde mens? Wij hebben antwoorden nodig en wel nu.
Onderstaand vind je een aantal recente artikelen die zijn gepost als een introductie tot chemtrails. Wij moedigen lezers aan commentaar te geven en te schrijven aan de Redacteur van Viewzone.
Commentaren:
Volgens Victoria Hardy van The American Chronicle, gelooft Dr. Stephen D. McKay, die chemtrails al meer dan zes jaar heeft bestudeerd, dat er vier doorlopende projecten in onze atmosfeer gaande zijn, “Het eerste project is een poging om de stralen van de zon te blokkeren zodat ze de Aarde niet kunnen bereiken, waaronder de ultraviolette straling die doorkomt zonder een adequate laag ozon in de hogere regionen boven de Aarde. Dit, wordt gehoopt en zal de temperatuur op het oppervlak van de Aarde verlagen en ultraviolette straling blokkeren die huidkanker bij mensen veroorzaakt. De verstuiving bestaat mogelijk uit aluminiumoxide of een verbinding met gelijksoortige samenstelling.”
“Het tweede en meest geheime project is van de Marine van de VS, en is het RFMP, Radio Frequency Mission Planner [Radio Frequentie Missieplanner], militaire programma. Het RFMP is de systeemnaam gegeven aan een groep computerprogramma’s en één van de ondersteunende subprogramma’s in het RFMP systeem is het zogenoemde VTRPE computer programma. VTRPE is een acroniem dat staat voor Variable Terrain Radio Parabolic Equation [Variabele Terreinradio Parabolische Vergelijking]. Dit is een computer Radiofrequentie uitbreidingsprogramma dat zich bezighoudt met radiogolven en het RFMP systeem om het slagveldterrein in 3 dimensies (3D) te kunnen zien op een televisiescherm. Het RFMP systeem is ook afhankelijk van satellieten om de beelden te voeden van het slagveld naar het RFMP systeem dat dan worden gecombineerd met het plaatje van de grond en daarmee 3D beelden kan produceren.”
“Door het aanleveren van een extreem interactieve en zichtbare (televisietype radarschermen) omgeving, helpt het RFMP systeem de computeroperator vertrouwt te raken met de ‘Radio Frequentie’ omgeving voordat een oorlogsmissie op het slagveld plaatsvindt, door een variëteit aan ‘wat-als’ situaties aan oorlogvoeringscenario’s virtueel op zijn computerscherm te laten spelen. Aangezien alle belangrijke modellen van Radio Frequentie verspreiding in deze computer aanwezig zijn, (RFMP systeem), kunnen speciale, soms contra-intuïtieve cases in detail worden bestudeerd en benut tijdens een gevecht in een oorlogsmissie.”
“Het VTRPE computerprogramma werkte alleen nauwkeurig over water en langs kustgebieden, maar niet over landmassa’s, omdat de radargolven van het systeem een atmosferische conditie genaamd ‘ducting [leidingensysteem]’ nodig hadden boven land om nauwkeurig te werken.”
“De overheid en het leger loste het ‘ducting’ probleem door het vrijgeven van een vluchtig mengsel van bariumzouten in de atmosfeer in Amerika. Ze maakten een atmosferisch Radiofrequentiekanaal met een basis van barium mengsel uit vliegtuigen. De chemische en elektrische eigenschappen van het mengsel zorgen ervoor dat waterstof in de wolken blijft. Nogmaals, het mengsel zet een elektrische en chemische omgeving op die de Radiofrequentie kanalisering ondersteunt voor het RFMP/VTRPE oorlogssysteem. Vezels met barium kunnen steun verlenen aan het kanaliseren. Het vluchtige mengsel van bariumzout zal, als het in een rechte lijn gespoten worden, ook een kanaal vormen van punt A naar punt B en zal hoge frequentie communicatie over dat pad mogelijk maken, zelfs langs de kromming van de aarde, in beide richtingen. Hoge frequentie communicaties van vijanden kunnen gemakkelijker geobserveerd worden door de rechte lijn van het A naar B kanalensysteem.”
“Het derde project maakt ook gebruik van het mengsel van bariumzouten in de atmosfeer. Weer controle is een project van de Luchtmacht van de VS en maakt gebruik van Nikola Tesla concepten van radiofrequentie straling (HAARP) tegen de ionosfeer boven de aarde. Fragiele levensondersteunende systemen in onze omgeving worden gemanipuleerd, getest en aangepast door de overheid voor militaire voordeel. Luchtmacht documenten gaven aan dat ‘de risico’s hoog zijn, maar de beloningen zijn de moeite waard.’ Het mengsel van bariumzouten, ter ondersteuning van vocht, wordt verspreid langs de weerfronten en gemanipuleerd op een gecontroleerde manier. Men is van mening dat er ook gebruik gemaakt wordt van microgolven in het weercontrole programma. Weergegevens zijn ook een vereiste input voor het programma voor het VTRPE van RFMP systeem. Geperfectioneerde weerbesturingstechnieken zullen een leger in staat stellen regen tegen te houden, overstromingen, droogte en stormen te veroorzaken, zonlicht tegen te houden, schade toe te brengen aan voedselgewassen, en elk land op de knieën te brengen zonder een schot te lossen.”
“Het vierde project in de atmosfeer is de DARPA, Defense Advanced Research Projects Agency [Defensief Geavanceerd Onderzoeksproject Agentschap], met haar biologische detectie en verontreinigingprogramma’s. Het programma maakt ook gebruik van het mengsel van bariumzouten als het basisonderdeel in de vluchtige stoffen samen met speciale polymeervezels in de atmosfeer. Ze hebben biologische stoffen vrijgegeven in de atmosfeer tijdens testen, waarmee de detectie en verontreinigingsystemen getest konden worden.”
“Men is van mening dat bariumzout, polymeervezels en andere chemische stoffen in de atmosfeer de fysiek irriterende stoffen zijn die direct of indirect verantwoordelijk zijn voor de recente toename van gevallen van neusbloedingen, astma, allergieën, longontsteking, symptomen van de bovenste luchtwegen en een merkbare verhoging van artritis symptomen, die onlangs uit het gehele land gemeld werden. Chemicaliën die illegaal in de atmosfeer gespoten worden produceren atmosferische en grondcondities die schadelijk zijn voor de gezondheid van mensen en dieren maar goed voor de groei van schadelijke schimmels en sporen. Deze condities zijn niet bevorderlijk voor een goede gezondheid. De oplosbare zouten van barium, een metaal van de Aarde, zijn giftig in zoogdieren. Zij worden snel geabsorbeerd uit het maag-darmkanaal en worden afgezet in de spieren, longen en botten. Er zijn geen gegevens beschikbaar uit de medische gemeenschap over de lange termijn effecten van barium in het menselijk lichaam.”
bron
mei 8th, 2010 | Category: Chemtrails, NWO, Politiek, Wereld
2 reacties bij Chemtrails Ontmaskerd: Wat ze voor u verborgen hielden
*
Pegasus Pegasus
1000ij 23:09
Contrails zijn niet gebonden aan hoogte, maar aan een temperatuur. In Alaska, Siberië en op de zuidpool kun je ook contrails op grondniveau aantreffen, daar heet het “ice fog”.
Contrails ontstaan ook niet op de manier die hier geschetst wordt. Bij de verbranding van koolwaterstoffen als benzine komt water vrij. Dit water bevriest en deze ijskristallen vormen de contrails. Het zijn juist deze ijskristallen die zichtbaar zijn. Voor de vorming van ijskristallen moet het minimaal -20*C zijn en moet de lucht condensatiekernen/ijskernen bevatten. Deze kernen zijn in overvloed aanwezig in de uitstoot. Stoom is trouwens geen gas.
-52*C is de laagste ISA (International Standard Atmosphere) temperatuur. ISA is een model van onze atmosfeer wat in de luchtvaart als standaard gebruikt wordt. Temperaturen kunnen echter dalen tot beneden de -70*C.
Contrails zijn bij definitie cirriforme wolken, zij het dat ze kunstmatig zijn. Ze kunnen dus ook even lang bestaan als natuurlijke cirriforme wolken.
Omdat vliegtuigen echter vaak in omstandigheden vliegen die niet vruchtbaar zijn voor wolkvorming zul je hier geen of korte contrails zien zoals bijvoorbeeld bij een hoge drukgebied. Vliegt een vliegtuig in een omgeving die wel gunstig is voor wolkvorming dan kunnen de contrails uren blijven hangen. Een voorbeeld is een komend warmfront.
Natuurlijke volken kunnen vele kleuren hebben, dus waarom contrails niet?
Ironisch genoeg is het “regenboog spectrum” juist een bewijs dat we met contrails te maken hebben. Dit verschijnsel ontstaat namelijk als zonlicht door een dunne laag cirrus=ijskristallen schijnt.
http://j.imagehost.org/0917/SouthPole12-600×400.jpg
http://j.imagehost.org/0442/C-47-DC3...-station-s.jpg
http://cdn-www.airliners.net/aviatio.../7/1684710.jpg
Men heeft 4,61 miljoen deeltjes aluminium per miljoen deeltjes aangetroffen? Dat is knap! Dat staat gelijk als een doos met 10 ballen waarvan er 46 rood zijn. Op de poster staat echter 4.610.000 ppb: parts per billion. Dit is echter nog een extreem grote hoeveelheid, laten we een rekensommetje doen:
In 2003 was de concentratie aluminium in het meer 65 ppb.
http://www.ci.shasta-lake.ca.us/depa...CCR%202008.pdf
De poster uit 2008 stelt dat het nu 4.610.000 ppb is.
http://www.fourwinds10.com/resources...ge/29757-1.jpg
Het genoemde meer bevat bij lage waterstand grofweg 2 miljard kubieke meter water. Als 0,461% hiervan aluminium is komt dat neer op grofweg 9.220.000 kubieke meter aluminium wat in die 5 jaar is toegevoegd (ionradius verschillen en initiële concentratie verwaarlozend).
Een kubieke meter aluminium weegt 2.700 kg. Dit komt dus neer op 2,49*10^10 kg aluminium: 25 miljoen ton. De grootste verkeerstoestellen als de Boeing 747 hebben een capaciteit van max 110 ton. Dit betekend dat er in die 5 jaar 227.273 Boeing 747’s volledig volgeladen met aluminium hun lading in het meer geloost moeten hebben: Meer dan 124 vluchten per dag.
We kunnen er dus veilig van uit gaan dat dit niet de werkelijkheid weerspiegeld en de meetgegevens verkeerd zijn.
Dat gezegd, hoe kan men in vredesnaam wat men op de grond aantreft exclusief koppelen aan een verschijnsel hoog in de lucht? Hoe heeft men alle andere factoren uitgesloten als bijvoorbeeld het feit dat aluminium in overvloed voorkomt in de aardkorst?
|
|
