Het Vlaamse onderwijs: het noorden kwijt?
 

Nagels met koppen!
Hoelang gaan we extreem-links onze jeugd nog laten verzieken?

De scholen en onderwijzend personeel moet hier niet over zagen.
De maximum factuur is er enkel gekomen door hun eigen misdadig gedrag in de uitstapjes die ze organiseerden.
Sommige scholen waren zelfs meer op uitstap dan dat ze in de klassen aanwezig waren.

De eindtermen, wel dat was reeds een lacher en is een lacher gebleven.

Zo kan elke school zelf bepalen of ze herexamens uitschrijft of niet.
Zo kan elke school zelf bepalen wanneer een leerling een jaar moet overdoen en wanneer niet.
Er zijn zelfs primussen die hun jaar moeten overdoen omdat ze volgens hun school niet voldoende punten behaalden op lichamelijke opvoeding en plastische opvoeding, terwijl ze op alle andere vakken meer dan 90% behaalden.
Andere die hun jaar moeten overdoen omdat ze gebuist zijn voor godsdienst.
Terwijl klasgenoten gewoon mogen overgaan met een veel kleiner gemiddelde, maar zonder buizen op die belachelijke vakken die zelfs niet in de eindtermen van het secundaire onderwijs zijn opgenomen.


Ik ken leerlingen die in hun 4 jaar secundair gebuist waren, die na het afleggen van een examen voor de examencommisie zelfs direct hun diploma secundair onderwijs behaalden.
Leerlingen due hun 5de jaar lager onderwijs moesten overdoen, die na de examencommissie haar testen uit te voeren, direct naar het secundaire onderwijs mochten.

En ookhet omgekeerde is heel normaal.
Er zijn leerlingen die het basisonderwijs verlaten met een attest geslaagd te zijn zonder zelf hun naam foutloos te kunnen schrijvenen verder dan 1 + 1 te kunnen rekenen.

het huidige onderwijs staat veel te ver van de realiteit.

het lager onderwijs : hier word de basis gelegd voor ieder kind. individueel onderwijs is natuurlijk onhaalbaar maar toch moet men meer een individuele aanpak nemen in die eerste 6 jaar van het onderwijs.
wiskunde en taal zijn belangrijke vakken waar niet ieder kind even snel mee weg is maar wel essentieel later in het secundair.
ook spelen omgevingsfactoren in het lager een zeer belangrijke rol (kinderen van ouders die zich niet bezig houden met hun zoon of dochter huiswerk en kinderen waar er problemen thuis zijn zullen hun invloed hebben op het kind in grote mate),
als je de trein mist in het lager dan kom je overal te laat dus is het belangrijk om ook kinderen met problemen thuis ook er geraken vandaar een individuelere aanpak.
vakken als godsdienst horen niet meer thuis op een school, tegenwoordig zijn er zoveel religies dat dit enkel nog thuis hoort in de privé sfeer, een stuk religie(de feiten) kunnen opgenomen worden in het vak geschiedenis

heel wat vakken moeten interactiever gemaakt worden en praktijk gericht. meetkunde en dergelijke leer je toch veel beter en fijner als je attributen gebruikt

dan het secundair :

het secundair : de eerste 2 jaren moeten een verlenging zijn van het basis dus iedereen gelijk voor de weten en dezelfde leerstof, geen onscheid al maken op een 12 jarige leeftijd.
op hun 14de kunnen ze beter een doordachte keuze maken van hun interesses en hun toekomst.

ook heel belangrijk in het secundaire de introductie van nieuwe vakken.

assertiviteitslessen : heel wat jongeren zijn verlegen, durven en kunnen zich niet uiten en of verkopen en net dit is heel belangrijk om later te slagen.voor jezelf opkomen is super belangrijk omdat als je zaken opkropt krijg je frustraties. jongeren zijn nu misschien wel mondiger(agressiever en onbeleefder) als vroeger maar daarom niet assertiever

preventie : seks, drank en drugs en criminaliteit : het zijn zaken waar heel wat jongeren in aanmerking mee komen. ik denk dan aan groepsdebatten over voornoemde onderwerpen.
en vooral voor die onderwerpen de mythes van de feiten onderscheiden.
bijvoorbeeld, seks zonder condoom kan geen zwangerschap veroorzaken als de jongen op tijd terugtrekt!
of hoeveel jonge meisjes gaan toch maar seks doen of doen extreme seks omdat ze hun vriendje niet willen verliezen, dus manipulatie op den top!
of te veel alcohol drinken kan geen kwaad buiten een kater!
enz...
jongeren komen sowieso wel te weten wat voor drugs en zo je kunt krijgen of nemen en wat het gunstige effect er van is maar heel weinig mensen of jongeren zullen de nadelen (medische) er van zeggen. hoeveel jongeren weten dat er ontstopper in heel wat drugs worden verwerkt alsook andere chemisch afval.
ik denk dat dit vak een gunstig effect zal hebben op hoe jongeren omgaan met die problemen

dan wetten en plichten :

Wat te doen na het secundair?
welke rechten en plichten heb je?
hoe vul je een belastingsbrief in en hoe bereken je je belastingsbrief?
welke verzekeringen heb je nodig?
kortom alles wat noodzakelijk is om verder te kunnen gaan in de samenleving of je nu stopt met leren of door studeert.

dan onderneming :

ik zou ook een vak in het secundair geven waar jongeren proberen een eigen fictieve zaak op te bouwen.
hoe ze dit kunnen doen als ze 18 zijn?
welke gevaren en valkuilen zijn er en vooral waar kun je terecht voor eerlijke hulp?
hoe een bedrijf beheren en runnen, welke wetten zijn er?
kortom alles om een eventuele zelfsstandige op weg te helpen. want hoeveel jongeren dromen er niet van een eigen zaak maar weten gewoonweg niet hoe of waar en economisch gezien moeten we dit stimuleren want meer bedrijven is meer werkgelegenheid enz..

verder moet er een beter praktijk ervaring komen bij bedrijven en fatsoenlijke leerrijke stages, geen stages waar de leerlingen in de betreffende bedrijven mogen poetsen of simpele werkjes moeten doen


kortom jongeren klaarmaken voor de echte wereld
ik zou ook de vakantie inkorten voor studenten uit het middelbaar van 2 maanden naar 1 maand. dit geeft de mogelijkheid om al voornoemde vakken mee op te nemen.
het kan niet dat je van student 4 maanden vakantie hebt en als je afstudeert je amper 1 maand vakantie hebt op 1 jaar.

in onderwijs valt geen direct winst te halen ; dus wordt het ondergefinancierd dat is omdat ons maatschappelijk systeem het zo wil, en onze verkozenen lijken niet van plan hier iets aan te veranderen. Vandaag gelezen dat de huidige minister de 'saaie' scholen wil aanpakken, hem zit precies nog steeds vast in de teletubbietijd waar alles hip moet zijn.

Tsja, iedereen moet slagen en iedereen moet master kunnen worden.
ipv te investeren in het onderwijs heeft men er dan maar voor gekozen om het niveau te ontmantelen en alles naar uwe kop te gooien.

zelfs de lamzak student kan zijnen master rekken over een jaar of 10 met al die credtis, leerpunten, studiepunten en wat ze nog zoal verzonnen hebben.
in het middelbaar moet ook iedereen erdoor en in't lager moet het allemaal tof en leuk en plezant zijn.

tsja de tafel van 10 of ons teedeeregeltje hebben dringend een afstofbeurt nodig. misschien worden ze terug hip en leren aspirant leerkrachten terug het verschil tussen -t- en -d-

Interessante tekst:http://www.waaromonderwijs.nl/index....d=43&Itemid=72

Je bedoelde waarschijnlijk "over gefinancierd"?
Ik weet niet hoeveel soorten opleidingen en vervolg op vervolg van dezelfde opleidingen bestaan maar het zijn er een pak!
Hoeveel baantjes er zo al gecreëerd zijn in het onderwijs met totaal nutteloze opleidingen ?
Maar ieder die mee uit de ruif komt eten wil natuurlijk zijn volle erkenning en volle financiering en als het even kan wat overschot.
Me dunkt dat mocht men het onderwijs herleiden tot het essentiële...er enorm veel geld en middelen zouden vrijkomen.
Uiteraard men kan tot in het oneindige discussiëren over wat essentieel is.
Een cursus nagelvijlen zal allicht essentieel zijn voor wie wenst nagels te lakken en zo voort en zo verder.

In zekere zin heeft hij gelijk. Wat men graag doet doet men beter. In dat opzicht is het belangrijk er voor te zorgen dat kinderen graag naar school gaan; en dat de lessen boeiend en plesant zijn.
Ieder kind wil van nature uit leren. Wat doen we verkeerd dat zoveel kinderen er een afkeer van krijgen; zich vervelen op school; niet graag naar school gaan?

Het is nergens een noodzaak dat alle leerlingen elke dag graag naar school gaan.

En dat veel leerlingen zich vervelen en een afkeer krijgen van scholen, is vaak in de eerste plaats de fout van de onderwijzers.
Vele van hen staan enkel voor de klas om hun geld te verdienen zonder enige passie of inzet voor het vak.

Laten we zeggen, fout gefinancierd.

Wat sommige ouders (gelukkig niet allemaal) verkeerd doen, is hun kinderen niet stimuleren om zich in te zetten voor het belangrijkste dat er is: hun toekomst.

En als het fout gaat (wat vroeg of laat gebeurt wanneer men zijn kinderen niet stimuleert) de schuld steeds op een ander schuiven, een bloemlezing:

-De lessen zijn saai (sommige fundamentele dingen, zoals algebraische eigenschappen kun je niet zingen of een musical rondmaken, je blokt ze gewoon)
-Iedereen heeft een pik op mijn jongen/meisje
-Er wordt geen rekening met dys -lexie -calculie -orthografie -functionaliteit, add, adhd van mijn kind
-Het niveau ligt te hoog, hij/zij kan niet volgen
-Het niveau ligt te laag, hij/zij verveelt zich.

Na hun mislukte schoolloopbaan zet zich dat fenomeen verder; iedereen is weer tegen hen:
De bazen, de staat, den dop, de ziekenkas, de vdab, het riziv, de deurwaarder, de flikken,...

Gelukkig bestaat de meerderheid nog steeds uit jongeren die elk op hun niveau zich elke dag inzetten en doen wat ze moeten doen.
Zij verdienen meer aandacht

Uiteraard zijn er ouders die hun kinderen niet voldoende stimuleren, enz...
Maar dat doet niets af van wat ik stelde. Wat men graag doet, doet men beter, enz...

En denk je dat klank-en lichtspellessen interesse loswekken bij jongeren die a priori niet willen?

Neen, dat denk ik niet. Waarom?

"Dat de lessen boeiend en plezant zijn."

Boeiend tot daar toe, maar plezant...

Zoals ik al zei, de sleutel ligt thuis, niet in het klaslokaal.

Ook in Amerika kennen ze problemen:

Wees gerust, dat leren we.

Waarom zouden de lessen niet plezant mogen zijn?
(plezant : aangenaam, aardig, behaaglijk, genoeglijk, plezierig, prettig)
Dat is nogal lastig; om de kinderen te motiveren voor school; als ze daar les krijgen van een zaag van een juffrouw of een aap van een leraar.

De sleutel ligt niet alleen thuis; maar ook op school.

De sleutel van een geslaagde opleiding ligt bij verschillende instellingen en personen.
Ouders mogen zelfs hun kinderen tot het uiterste helpen en motiveren, maar alles is verloren moeite als de als de onderwijzer niet deugd.

Ouders en onderwijzend personeel mogen alles in het werk stellen en zelfs de perfectie in opvoeden en onderwijzen zijn, maar bereiken niets als er een verkeerde medeleerling in de vriendengroep zit.

Ook de gebouwen waarin onderwijs moet gegeven worden zijn bepalend, evenals wat de leerling te eten krijgt op school.

Maar ook het materiaal en de discipline op school en thuis zijn zeer bepalend.

Wat ouders en school dus op de eerste plaats moet bieden aan leerlingen om hen te kunnen laten slagen in hun opleiding is een veilig en behagelijk gevoel en een nuttige en zelfs noodzakelijkheid van inzet voor de opleiding.

En voor elk kind moet dit op een andere manier gedaan worden.


Een kind dat door de ouders verplicht word een opleiding te volgen waar het totaal geen interesse in heeft, is gedoemd te mislukken.
Een kind dat door leerkrachten word afgebroken is gedoemd te mislukken.
Een kind zonder motivatie is gedoemd te mislukken.
Een kind zonder discipline is gedoemd te mislukken.



Persoonlijk heb ik 4 kinderen.
Alle 4 zijn het basisonderwijs op hun sokken doorgelopen. Met eindresultaten boven de 90%
Beter zelfs er zit er zelfs 1 tussen die na afleggen van een examen jaren heeft mogen overslagen en reeds na 4 jaar in het basisonderwijs te hebben gezetten alle eindtermen haalde en vervroegd naar het secundaire onderwijs mocht.

Nu in het secundaire onderwijs kozen zij alle 4 zelf hun richting, maar stuitte op verzet van hun moeder, die eiste dat ze minstens ASO volgden, al de rest was minderwaardig.
Hun keuze werd dus beperkt. Erger zelfs de zaken die hun interesse hadden en die ze wilde gaan doen binnen hun latere beroepsleven, zatten niet in het lessen pakket.

De 3 oudste zagen hun punten in de eerste graad secundaire onderwijs dan ook zakken van 90% naar 60%, voor sommige vakken zelfs tot onder de 50%.
Niet omdat ze het niet konden, niet omdat ze slechte leerkrachten hadden en niet omdat ze niet goed werden geholpen door de ouders, maar omdat ze er geen interesse in hadden en er geen nut in zagen die lessen te volgen.

Voordat de 4de het basisonderwijs verliet had binnen het gezin een echtscheiding plaats en kreeg de 4de dankzij zijn keuze van verblijf wel de kans om zijn eigen richting te kiezen en ging naar een TSO opleiding.
In zijn eerste jaar secundair onderwijs werden talen plots minder belangrijk dan voor de 3 andere en kreeg hij veel meer uren in zijn lievelings vakken, wiskunde en wetenschap.
Hierdoor werd hij niet gedemotiveerd, beter zelfs hij kreeg dankzij deze vakken plots ook een aanmoediging en begon het nut en de noodzaak in te zien van de kennis van andere talen.

Terwijl zijn zusters en broer vochten om op het einde van het schooljaar toch nog een B-attest te behalen in hun 1 jaar secundair onderwijs, en in de blokperiode al hun tijd in het studeren moesten steken, kon hij in diezelfde periode zich rustig bezig houden met zaken zoals zwemmen en muziekschool en behaalde hij op zijn eerste jaar secundair onderwijs een resultaat van 86% en op zijn zwakste vak nog steeds meer dan 70% zonder zich te moeten overdreven inspannen.

Zijn 2 jaar oudere zuster die bij haar moeder woont, volgt gedwongen een ASO opleiding en is reeds elk jaar beëindigd met een B-attest.
1ste jaar Latijn B-attest, 2de jaar afgezakt naar moderne met de hakken over de sloot, 3de jaar humane wetenschappen B-attest en vertrekt nu opnieuw voor haar 3de jaar in ASO humane.
Ze heeft zich dit jaar zelfs door haar jongere broer tijdens de schoolvakantie bijlessen laten geven in wiskunde, Frans en wetenschappen.
En hem gevraagd haar tijdens het schooljaar ook bijlessen te geven in deze vakken, want hij staat daarin veel verder dan zijn hoewel hij slechts TSO volgt en zij in het ASO zit.

Zijn oudere broer is na de echtscheiding ook overgestapt naar TSO en heeft na het mislukken in het TSO terug de nodige motivatie gekregen en na opnieuw een jaar te dubbelen ook de nodige discipline om zijn 5de jaar BI te beëindigen met 81%

Zijn oudste zuster, ramp oh ramp, behaalde in geen enkel van haar secundaire jaren meer dan 60% en was steeds blij als ze al een B-attest kreeg.
Na 6 jaar secundair onderwijs zat ze nog steeds in het 5de jaar en behaalde opnieuw een C-attest. Haar gedrag ten gevolge van de echtscheiding is hier een medeoorzaak van, maar de hoofdoorzaak lag bij de verplichte richtingen en de foute richtingen voor haar interesse.
Door omstandigheden kwam zij bij mij wonen en moest ik op enkele dagen tijd een richting en school vinden waar ze terecht kon op 8 september 2009 of haar zonder diploma de arbeidsmarkt opsturen.

Dankzij het feit dat ik mijzelf op mijn 50 nog steeds bijschool, was ik bekend met het CVO-systeem.
En kende ik persoonlijk de directie van sommige van deze scholen.
Na een onderhoud de directie van een CVO werd zij ingeschreven en mocht zij vertrekken.
De eerste maand was haar inzet ver onder nul, tot zij daar een vriendin leerde kennen die zelf reeds 30 jaar oud is en geen diploma's heeft.

Zij heeft op 1 jaar tijd zich niet enkel herpakt, maar dankzij de mentaliteit binnen de CVO's, waar leerlingen niet als peuters behandeld worden, zelfs 2 jaar afgewerkt en haar diploma secundair onderwijs behaald in BSO kantoor en zichzelf ingeschreven in het hoger onderwijs richting boekhouden.

Wat ik hiermee wil duidelijk maken, is dat er niet 1 factor is die fout mag zitten en dat alles in een geheel moet keken worden als men de kinderen wil laten slagen in hun opleidingen.
En dat de opleidingen in de eerste plaats moeten gekozen en ingericht worden volgens de behoeften van het kind en niet volgens die van de ouders en leerkrachten, wat nu het geval is.

Een kind dat autotechnieker wil worden moet niet weten wie de dochter van Leopold I was en hoe de Romeinen hier zijn gekomen.
En een boekhouder moet niet weten hoe een boom zijn leeftijd bepaald kan worden.
Een bakker moet geen perfecte schoolslag kunnen zwemmen, en een beenhouwer geen perfecte tijgersprong kunnen uitvoeren.
Een arts moet niet kunnen zingen en een zanger moet niet elk botje in zijn lichaam kennen.

Basisonderwijs moet basis blijven en geen specialisatie en perfectie eisen.

En binnen het secundaire onderwijs moet men stoppen met de indeling in A, T, B. Want elke opleiding is nodig en elke opleiding is evenwaardig.
Zonder mensen die een beroepsopleiding hebbengenoten kan iemand met een A2 Latijn-wiskunde zelfs nog geen brood kopen bij een bakker of een bed bij een meubelmaker.
Hij zou zelfs geen geld kunnen verdienen, want zonder mensen die de drukkunst kennen, kan er geen geld gedrukt worden.

Neem 1 van de opleidingen uit het BSO en TSO weg, en zelfs heel onze maatschappij staat stil.
Dit terwijl men zelfs de zeer hoog en noodzakelijk geachte ASO opleidingen allemaal kan afschaffen en men dit binnen de maatschappij zelfs niet gewaar zal worden.

Een interessant verhaal, maar deze laatste zin vond ik wel vrij uit de lucht komen gevallen.

U stelt dat de ASO richting overbodig is?

Met een ASO-diploma zelf ben je in feite niets. Het is een vooropleiding voor verdere studies. Dit heb je niet met iemand die technische of beroeps heeft gedaan.

Dat wil ik best wel aannemen, 90% (of toch iets in die grootteorde) van de ASO mensen studeren verder; maar ik ben vrij zeker dat je in TSO niet genoeg wiskunde krijgt om burgerlijk ingenieur, fysicus of wiskundige te worden (over andere richtingen kan ik niet meespreken).

In het TSO heb je ook richtingen waarvoor je verder moet studeren. STW (Sociaal Technische Wetenschappen) en IW (Industriele Wetenschappen) maar dan ben je al specifiek bezig met een richting. Maar de meeste TSO richtingen zijn gericht dat men na het 6de jaar gaat werken.

Niet helemaal juist.

TSO opleidingen zijn er opgericht dat men na het 6 jaar een keuze kan maken in verder studeren of op de arbeidsmarkt gaan.

Ook na een BSO opleiding kan men trouwens deze keuze maken.

De juiste benamig van hogere opleidingen graduaat is trouwens hoger beroepsopleiding richting .......

toch opletten. ik had in Tso 20 uur talen. dan staat ge toch echt wel op aso niveau en kunt ge universitaire studies (taalkunde) echt wel aan.
er zullen wel tsorichtingen zijn die hun zwaartepunt op wiskunde leggen en dan kunt ge rustig aan architectuur of iets in die strekking beginnen.

Ik denk dat jij eens dringend moet gaan opzoeken hoeveel wiskunde en fysica je krijgt in het TSO.
Het is wel juist dat iemand met een TSO opleiding in de richting boekhouden-informatica, onvoldoende fysica krijgt om dokter in de fysica te worden.

Maar ik wil iemand met een ASO achtergrond het als ingenieur wel eens zien opnemen in machine bouw tegenover iemand met een TSO-Industriele wetenschappen.
Zowel technisch als wiskundig word die uit het ASO weggeblazen als een pluim in de wind.

Veel richtingen in het TSO worden niet opgenomen in het ASO enkel omdat ze te weinig aandacht besteden aan talen en te veel praktijk uren bevatten.

Binnen het ASO mogen er namelijk geen vakken toegepaste ..... zitten, terwijl zij vaak door hun ontbreken de oorzaak zijn dat leerlingen uit het ASO mislukken in de technische richtingen in de universitaire opleidingen. Terwijl sommige richtingen binnen het TSO zelfs uren toegepaste wiskunde bevatten.
Alle richtingen uit de universitaire en hoger school opleidingen zijn trouwens verder gezette opleidingen uit het TSO, BSO en KSO. En kunnen zelfs makkelijker gevolgd en metvrucht beëindigd worden door mensen met een vooropleiding uit het TSO, KSO en BSO met de juiste richting als vooropleiding dan door mensen uit het ASO.

Zelfs binnen het KSO zijn er richtingen die meer lesuren besteed aan wiskunde en toegepaste wiskunde dan er in het ASO gegeven worden.

Eigenlijk kan je zelfs stellen dat het ASO enkel nodig is voor kinderen die na hun basisschool niet weten wat ze later willen doen en nergens interesse in hebben en dus maar verder moet met een basisopleiding zodat ze zich niet op hun 12 maar pas op hun 18 moeten gaan gedragen als jong-volwassenen.

De richting TSO-handel heeft in de 3de en 4de graad inderdaad meer uren taal dan welke ASO opleiding dan ook.

Er zijn binnen het TSO zelfs opleidingen die niet enkel uren spenderen aan de taal alleen, maar er zelfs handelscorrespondentie in vreemde talen geven.
Trouwens ook binnen sommige richtingen BSO worden er meer uren aan taal gespendeerd dan binnen het ASO.

Binnen het TSO heb je veel richtingen waar het zwaarte punt op wiskundige of talen kennis ligt.
Een opsomming van enkel daarvan met directe masteropleidingen aan verbonden binnen de universiteiten.

Industriële wetenschappen, technische wetenschappen, nautische wetenschappen, boekhouden, informatica, werktuigkundige, mechanica, elektriciteit, elektronica, elektromechanica, handel, secretariaat-talen, landbouw, tuinbouw, architectuur(zit trouwens op de KSO).

Alle fysica studenten kwamen van techniek wetenschappen. Wiskundige begrippen als differentiëren enz. kenden ze niet. Ook op meetkundig vlak stonden ze achter in vergelijking met ASO-studenten. Integreren en goniometrie toepassen ging ook helemaal niet vlot.

Als ze het al gezien hadden, moet het dan toch niet grondig genoeg gegeven zijn. En het is nu niet dat ze allemaal van dezelfde school kwamen é

Bestaan er cijfers hoeveel TSO-leerlingen effectief afstuderen aan de universiteit?

Dat klopt natuurlijk langs geen kanten. Zowel in industrieel ingenieur, als in burgerlijk ingenieur scoren studenten, die van TSO komen, beduidend lager voor wiskunde.
Technisch zijn ze wellicht sterker, maar dat doet er zelfs niet toe in burgerlijk ingenieur.

Kan u misschien ook zeggen welke die mysterieuze technische universitaire studies dat zijn?

Er is natuurlijk een wereld van verschil tussen 6 uur wiskunde op KSO en 6 uur wiskunde in een Wetenschappen-wiskunde op ASO.

Er is zelfs een verschil in wetenschappen tussen WeWi en LWe, en dat is binnen ASO.

Deze conclusie is al helemaal bij z'n haar gegrepen. Een ASO opleiding is een algemene "academische", theoretische opleiding die scholieren in staat stelt om hun plan te kunnen trekken in zowat elke academische faculteit.
Het zijn scholieren die een fundament willen bouwen voor hun verdere carrière, en willen leren hoe ze student moeten worden.

Dat kan je nauwelijks zeggen van TSO, BSO en KSO.

Ik ga akkoord met wat je hier stelt.
Ik wil enkel protesteren tegen je uitspraak afzakken van moderne naar humane wetenschappen.
Humane wetenschappen bevat inderdaad minder uren wiskunde; maar ik vind dat je de richtingen niet kan indelen naar sterkte volgens het aantal uren wiskunde.
Of heb ik je verkeerd begrepen?

Ik heb het opgezocht, van dat aantal uren, en inderdaad; geen enkele ASO-opleiding biedt zoveel uren moderne talen. Zelfs niet de richting moderne talen. Dat verwonderd me toch.

Ik was er al van overtuigd dat het onderscheid ASO-TSO-BSO absoluut moet herzien/afgeschaft worden. Omdat veel opleidingen onderschat worden, en te veel kinderen in een ASO richting worden geduwd; terwijl hun interesses ergens anders liggen.

U bent echt geen fan van diversiteit he?!

Dat wordt maar al te vaak gedaan: de sterkte van een studie bepalen adv het aantal uren wiskunde.

Toen ik mij ging inschrijven voor een richting in de hogeschool (waar amper wiskunde aan te pas kwam) vroegen ze op het inschrijvingsformulier: Hoeveel uren wiskunde had u per week in het secundair?

"Wtf doet dat terzake?" dacht ik. Die pee die mijn inschrijvingsformulier naleesde: "oh, ik zie dat u maar 3 uur wiskunde had per week?" en vervolgens zone bedenkelijke blik van "die arme jongen gaat deze richting nooit aankunnen" :roll:

Dat het aantal uren wiskunde voor veel richtingen niet relevant is, kan ik inkomen. Maar als je aan de universiteit iéts wetenschappelijks gaat studeren, heeft de voorkennis wiskunde wel degelijk invloed op de resultaten. Da's toch mijn persoonlijke ervaring ivm vorig jaar afgestudeerden en resultaten in het 1e jaar universiteit nu.

Van de 8 deelnemers aan het toelatingsexamen geneeskunde is er slechts één door, toevallig of niet de enige die (latijn) wiskunde wetenschappen deed.

Bij biochemie is er 1 iemand volledig geslaagd, toevallig of niet kwam ook deze uit latijn wiskunde wetenschappen. De andere twee deden latijn wetenschappen (4u wiskunde), de ene is half geslaagd, de andere 2 vakken (van de 12).

Bij mijn richting (fysica), ben ik volledig geslaagd (latijn wiskunde 8u), mijn medestudent (latijn wetenschappen 4u wiskunde) is voor 1 vak (van de 10) geslaagd.

Het is niet alles (zo is de enige die fysica studeerde voor ons twee en van mijn vorige school afkomstig kwam een Grieks-Latijnse (3u wiskunde per week, heeft weliswaar een voorbereidend jaar gedaan) )

Daarnaast is ook iemand die uit wetenschappen moderne talen (4u wiskunde) bijna volledig geslaagd in bio ingenieur.

Maar de algemene trend is (van mijn afstudeerjaar) dat meer wiskundevoorkennis meer slaagkansen geeft (in wetenschappelijke richtingen)

Dit heeft toch niets te maken met diversiteit; maar alles met het meer correct waarderen van TSO- en BSO-richtingen.
Deze richtingen worden systematisch ondergewaardeerd.

Over onderwijs kan men uren debatteren, en het is ook mijn indruk dat het een trend is in de westerse wereld (Vlaanderen heeft lang het been stijf gehouden, maar als ik de openingspost hier lees lijkt het van hetzelfde te zijn als wat ik in Frankrijk heb gezien, en blijkbaar nog erger is in de USA) om "af te zwakken en te concretiseren", onder een totaal illusoir motto van "gelijkheid" en "gelijke kansen" in het onderwijs, wat er blijkbaar altijd moet op neer komen om de lat lager te leggen.

Het punt is dat kinderen zowel van nature als van hun milieu uit verschillend zijn en verschillende capaciteiten hebben. Dat hoeft niet noodzakelijk "aangeboren" te zijn, maar kinderen van ouders uit een redelijk welgesteld milieu die zich bovendien interesseren voor de leerontwikkeling van hun kinderen zullen a priori kinderen hebben met een hoger potentieel dan kinderen in een sociaal zwakke omgeving met problemen waar het intellectuele niveau niet hoog is, en waar men andere dingen doet dan zich bezighouden met de ontwikkeling van de kinderen. Het dogma dat beiden "gelijke kansen" moeten krijgen en dat het schoolsysteem niet mag differentieren tussen de twee is deels een oorzaak van het altijd maar verschuiven en verlagen van de lat, ten eerste om de eerste zijn "sociaal voordeel" te ontnemen en ten tweede om de tweede geen last laten te hebben van zijn sociale benadeling.

Maar het is vechten tegen de bierkaai, en hoe nobel dat doel ook mag zijn, wat men eigenlijk doet is die eerste zijn mogelijkheid ontzeggen om zijn vol potentieel te ontwikkelen, en de tweede de illusie te geven dat de aktiviteiten en evaluaties die men bedacht heeft om vooral geen invloed te zien van zijn sociale benadeling, gelijkwaardig zouden zijn met "serieus werk".

Er zijn nu eenmaal verschillende kinderen, met verschillend potentieel (dat zowel "aangeboren" als "sociaal bepaald" is), en men dient dus verschillend onderwijs te verstrekken aan die verschillende kinderen, om ze allen tot het maximum van hun mogelijkheden te laten komen, en niet tot GELIJKE mogelijkheden.

Wat studierichtingen betreft, waar het eigenlijk om gaat bij het verschil tussen ASO, TSO en BSO, is een verschil in het niveau van intellectuele abstractie. Vandaar trouwens dat men "wiskunde" neemt als meter voor dat niveau, hoewel dat een beetje reducerend is: men kan ook humane vakken op een hoger of lager abstract niveau beschouwen. Latijn, Grieks of filosofie of zo kunnen genomen worden als zijnde abstracte opleidingen, terwijl "uwe weg naar het station vragen in het Engels" als meer concrete humane vormen van opleiding kunnen gezien worden. Natuurlijk moet er in elke vorm van onderwijs in het secundair een deel "concreet" zijn, maar de eis van abstractie is degene die het NIVEAU van de studierichting bepaalt.
Het tellen van de uren is niet altijd een goeie maat, he. In functie van het potentieel van de klas kan je met 5 uren wiskunde misschien meer doen met een brilliante klas dan met 9 uren met zeer matige leerlingen.

Er is jammer genoeg een sterke tendens (geweest ? Misschien begint men het nu te zien...) dat "abstractie" slecht is, en "concreet" plezant, interessant, boeiend, enfin... beter is. Dat is niks begrijpen van abstractie: het voordeel van abstractie is dat je "meer kan in minder tijd", en vooral, dat je "hoogte" kan nemen voor een eigen reflectie, wat je toelaat om bijvoorbeeld leidinggevende functies aan te nemen.

Dat wil niet zeggen dat concretere opleidingen ook niet belangrijk zijn, want er is nu eenmaal ook nood aan mensen die concrete taken op zich nemen ; je kan best je boterham zo verdienen.

Louter intellectueel gezien vind ik dat elk kind tot zijn hoogste vorm van abstractie zou moeten gestimuleerd worden, maar dat men ook dat kind moet respecteren en het niet DWINGEN om moeilijker dingen te doen dan het echt aankan: maw, de geschikte opleiding voor iedereen. Hoe groter de diversiteit dus is in het onderwijs aanbod, hoe beter. Hoe minder "eenheidssoep", hoe beter. Alleen moet men eerlijk zijn, en geen blaaskes vertellen over wat een opleiding nu eigenlijk inhoudt, en trachten een verwaziging van het beeld van de waaier van opleidingen te veroorzaken, waarbij men "zogezegd" abstracte opleidingen verwatert tot dingen die een groter deel van de kinderen aankan, en dergelijke.

Geld verdienen als onderwijzer????:lol::lol::lol::lol::lol::lol:
Als je dit vak niet graag doet, hou je het niet vol!

Nieuw systeem
 

Eigenlijk zou men veel meer moeten doen ter hervorming. Eigenlijk zou men en volledig nieuw systeem moeten op poten zetten, uitgaande van blokken van 4 jaar; n.l. 1-4e leerjaar is lagere school, 5e lj-2e sec is middenschool en 3e sec tot 6e sec is middelbaar waarin de uiteindelijke studierichting gekozen moet worden. Geleidelijk aan zou het net fijnmaziger moeten worden totdat de leerling op hun 14/15 jaar een redelijk definitieve richting moeten kiezen. Dat komt veel meer overeen met de realiteit dan de belachelijke indeling van 12 jaar waarbij men overgaat naar het secundair maar waarbij er nog GEEN ASO-TSO-BSO BESTAAT! Ondanks het feit dat vele scholen proberen dat fabeltje te verkopen, in 1 en 2 secundair bestaat deze onderverdeling nog niet, daar heb je alleen 1A en 1B, en 1B is in principe alléén bedoeld voor die leerlingen die géén getuigschrift basisonderwijs hebben behaald. De B's stromen in 95% van de gevallen door naar 3BSO, en de A's naar 3ASO, KSO en TSO.
Maar er is geen één minister die zal durven om deze nochthans noodzakelijke hervorming door te voeren, met dank aan de conservatieve jezuïeten- en andere colleges die door de mensen nog steeds als 'succesvol' gezien worden ook al zijn de mensen die er afstuderen sociale en ICT-analfabeten want voor hun is een bord al een nieuwigheid, laat staan een bvb digitaal schoolbord. Het doel van zo'n school is de échte wereld zo lang mogelijk buiten te houden, en dan zijn ze verwonderd dat de leerlingen de lessen 'saai' vinden. Een goede school en leraar is diegene die de wereld binnenbrengt en dan zijn de leerlingen wel geïnteresseerd maar ik wijk af.(sorry, maar de perceptie van sommige mensen als zijnde dat colleges goed zijn en de rest slecht zit mij heel hoog)

Kinderen moeten ook leren omgaan met zagen en apen, het is een nuttige oefening voor hun latere professionele loopbaan.

Een kind moet leren rekening houden met de buitenwereld, zoals hij is. Niet zoals u zou wensen dat hij is.

Een kind steeds op de rode loper laten zweven, geeft hem een vals en kunstmatig gevoel dat kennis en vaardigheden opdoen enkel "leuk" moet zijn.