Zoals de regionalisten weten, strijden de Bretoenen net als de Vlamingen voor meer autonomie. Doch, zij zijn nog niet zo ver gevorderd als wij. Er is nu een online petitie bezig om volgende eisen te realiseren

• le refus fréquent d'ouverture des classes bilingues malgré une demande importante.
• les freins �* la diffusion du breton dans l'audiovisuel.
• la fragilisation des écoles Diwan.
• la suppression des filières optionnelles d'enseignement du breton dans de nombreux établissements.
• la diffusion insuffisante des informations concernant l'enseignement du breton.
• l'affectation quasi-systématique des professeurs certifiés bretonnants hors de Bretagne.

Wil je deze mensen steunen? Teken de petitie op: http://petition-breton.eurominority....ons/breton.asp

Slechts een keer klikken op de 'signer'-toets!

Getekend... Maar ik was blijkbaar niet de eerste na Erwin... ;-)

Ik vind het overigens tekenend dat flaminganten altijd altijd partij kiezen voor minderheden. We zijn verdorie een meerderheid, met een minderwaardigheidcomplex.

Is er geen petitie voor Engeland? Een meerderheidsland waar je veroordeeld kunt worden als je de Engelse vlag buiten hangt én dat als enigste geen bestuursorganen heeft in de Britse devolution!!!

Dat is juist.

dat heeft niks te maken met een minderwaardigheidscomplex, maar alles met het eenvoudige feit dat ons volk eeuwenlang keer op keer moest vechten tegen onderdrukking, misprijzen, miskenning van taalrechten, noem maar op. Vandaar dat wij ons meteen identificeren met Bretoenen, Basken en eender ander volk dat vecht (op welke manier dan ook) voor het voortbestaan van zijn eigenheid.

Er wordt altijd naar dat minderwaardigheidscomplex verwezen. Ik zou eerder het een rechtvaardigheidscomplex noemen.

Agur

Getekend.

Karel Sterckx ook present zie ik.

Aaah... De befaamde bezettingsmythe gecreëerd door Jean-Baptiste Nothomb, een founding father van België (en rattachist natuurlijk).

We zijn helemaal niet bezet geweest!

De Bourgondiërs waren hier rechtmatig de baas geworden via huwelijken etc. (o.a. Margaretha van Male met Karel de Stoute). Via de Bourgondiërs kwamen de Habsburgers hier binnen langs de achterdeur (Maximiliaan trouwde met Maria) en verdedigde zo het land tegen invallen van Frankrijk. Keizer Karel V was zelfs een echte Nederlander, geboren in Gent en getogen in de Nederlanden, waar hij zich als bon-vivant zich opperbest voelde. Hij was razend populair en de Nederlanders voelden zich helemaal niet bezet door een vreemde mogendheid. Integendeel, het was "hun" Karel die keizer werd van het Heilige Roomse Rijk en koning van Spanje.

Na diens troonsafstand in 1555 volgt zijn zoon Filips II hem op in Spanje en de Nederlanden (+Beide Siciliën en zo), terwijl broer Ferdinand keizer wordt. Vanaf dan waren wij zogezegd bezet door Spanje. Dat was niet zo. Aanvankelijk werd hij -net als zijn vader- bejubeld. Het was pas omdat Filips II religieus totaal intolerant bleek, dat men zich tegen zijn bewind begon te verzetten. Dat leidde tot de Tachtigjarige Oorlog. Pikant detail: Vlaanderen en Brabant scheurden zich mee af, maar werden door Waals verraad terug veroverd.

Filips II kon de Zuid-Nederlanders echter terug voor zich winnen en stelde Albrecht en Isabella aan als landvoogden, waaronder de Zuidelijke Nederlanden een vrij onafhankelijke koers konden varen. De Spaanse "bezetting" duurde in feite dus slechts 2 jaar, de tijd van Alva en zijn schrikbewind.

Na de Spanjaarden kwamen de Oostenrijkers, ook door een dynastieke toevalligheid: de Spaanse tak van de Habsburgers stierf uit, en uiteindelijk -in plaats van er over te blijven bakkeleien- bood men de Zuidelijke Nederlanden aan aan de Oostenrijkse tak van de Habsburgers. Ook deze werden niet gezien als een bezettingsmacht, maar in tegendeel kende de Zuidelijke Nederlanden een lange periode van vrede en economische groei. Vooral landvoogd Karel van Lorraine is zo populair, dat de "bezette" volkeren voor hem een standbeeld oprichten.

Het is pas toen Jozef II een kijkje kwam nemen en heel de boel veranderen en reglementeren (tot het aantal slagen met het wierrookvat toe tijdens de mis), dat men in opstand komt. Jozef II sterft en Leopold II (die van Oostenrijk!) volgt hem op, en belooft de vrijheden van de burgers te respecteren. Alles is terug OK.

Dan komen de Fransen die onze gebieden annexeren. Dit is een bezetting, een keiharde waartegen het volk wel in opstand komt en die 20 jaar zal duren, een boerenkrijg ten spijt.

Ook de Noordelijke Nederlanden waren geen bezetters. Overal namen Zuid-Nederlanders deel aan het bestuur, en bezetten ze ministerposten, en hun beslissingen troffen ook de Noord-Nederlanders.

Het was pas toen de Luikenaars en rattachisten met steun van Frankrijk Zuid-Nederland afscheurden en het -na een njet van de grootmachten- omvormden tot Klein-Frankrijk of België, dat er weer een bezetting volgde, die door evolutie geleidelijk ontlopen werd.

Dus hoop en al zijn we een kwart eeuw bezet geweest voor 1830...

Belgie is duidelijk niet het enige land dat geteisterd wordt door regionaal gezeik maar het is nog altijd de koploper in potsierlijke communautaire praktijken !!!

Ik denk dat de fout daarbij vooral bij België ligt.

vwala, getekend!

En nu we het daar ook over hebben: misschien zou de Vlaamse beweging ook d�*�*r eens wat meer mee kunnen samenwerken?

Ik denk eerlijk gezegd niet dat een petitie veel zal uithalen. De Corsicanen 'strijden' ook al een hele tijd voor meer autonomie met nog altijd geen resultaten.

Daar hebben we het complex weer...

Belangrijk is dat de druk op de Frans ketel blijft. Daarenboven zijn dergelijke zaken een steun voor die mensen die vaak nog met een minderwaardigheidscomplex zitten opgescheept. Vandaag zond men op de regionale West-Vlaamse tv nog een kort interveiw uit met de burgermeester van Arneke (in Frans-Vlaanderen). Dat gebeurde wel in het Frans, maar toen men hem vroeg wat hij dacht van de "Vlaamse motorrijders" (het ging immers over een verbroedering tussen "motards" uit Houthulst en Arneke), antwoordde de man onmiddellijk in het "Vlemsch": "Ik zyn ook Vleming, klappe Vlemsch ma t'is a beke krom". Dat laatste illustreert het diepe minderwaardigheidscomplex dat heel veel Frans-Vlamingen over hun eigen taal meedragen: een boerentaal die "krom" is, onbeschaafd. Resultaat van zoveel tientallen jaren Frans onderricht waarin hun dat werd wijsgemaakt. Dat is bij de Bretoenen niet anders.

Zou dat fragment ergens online staan? Op de VRT wordt helaas bijna nooit over Frans-Vlaanderen bericht, terwijl me dat toch wel interessant lijkt. Ik heb ook al eens in Frankrijk gezocht, maar France 3 heeft helaas geen regionale zender voor Frans-Vlaanderen. Wel voor de Elzas, Frans-Baskenland, Bretagne en Corsica...

De houding t.o.v. de eigen taal was me al eerder opgevallen in een aflevering van Vlaanderen Vakantieland, toen bij een reis door Frans-Vlaanderen de gids van een of ander stadje ook Vlaams bleek te kunnen. Die zei toen ook: "mwa, 't is maar keukenvlaams". Ik zou dan toch gezegd hebben: "liever úw keukenvlaams dan m�*jn keukenfrans". :wink:

Sedert mijn jeugd kom ik al in Frans-Vlaanderen en iedere keer weer stel ik vast dat de Frans-Vlaming tegenover de "Belgisch-Vlaming" zich altijd begint te verontschuldigen. Onder elkaar spreken ze hun taal wel ongeneerd (met uitzondering van de jeugd, want is die bijna volledig verfranst), maar wanneer ze ermee moeten uitpakken naar niet-Frans-Vlamingen dan komt er echt een gevoel van diepe schaamte naar boven. Ik herinner me nog goed hoe ik eens heel hard moest aandringen bij iemand die thuis dag in dag uit Vlaams sprak. Maar met mij, een buitenstander, viel hem dat heel moeilijk. Op school werd hem immers geleerd dat "hun taaltje" maar boers was en dat het onbeleefd was om dat met buitenstaanders te spreken. Het zit er echt héééél diep ingestampt.

Even nagekeken. Jammer genoeg is de uitzending van gisteren niet meer te bekijken. Snuffelen in het archief leverde ook niets op.

www.wtv.be

Gezocht onder "Houthulst", "Arneke", "Arnèke", "motards", "verbroedering", "motoren"...

Aaah... Frans-Vlaanderen. Nog nooit zoveel Vlaamse vlaggen gezien als daar. :grootned:

De politieagenten daar hebben de Vlaamse leeuw zelfs op hun mouw gespeld.

Er is zelfs een vereniging in Frans Vlaanderen die de Vlamingen een Vlaamse stem geven UDPF-VVV Union Du People Flamand of Vlaamse Volks Vereniging.

Hm, dat is waarschijnlijk de reden dat in Frans-Vlaanderen een recordpercentage van bijna 90% Frans-Vlamingen het Vlaams niet hun kinderen doorgeeft. Alleen het Bretons in Bretagne scoort even slecht en het Franco-Provençaals nog ietsje slechter (bron: INED, cijfers komen van INSEE). Maar toch lees ik steeds weer in rapporten over Frans-Vlaanderen dat niemand verwacht dat de taal volledig zal uitsterven. Er blijft een groep bewuste Vlamingen die actief de streektaal spreekt en uitdraagt, lees ik telkens.

voor zover ik weet is er wel een regionale zender, namelijk Nord-Pas De Calais

allez, 't is : Nord-Pas De Calais-Picardie

http://regions.france3.fr/

en maar weer overal complotten achterzien... een voor Frans-Baskenland is er ook niet, dat valt binnen het gebied l'Aquitaine, voor Bretagne is er evenmin één

Alsace
Aquitaine
Bourgogne Franche-Comté
Corse
Lorraine Champagne-Ardenne
Méditerranée
Nord Pas-de-Calais Picardie
Normandie
Ouest
Paris Ile-de-France Centre
Limousin Poitou-Charentes
Rhône-Alpes Auvergne
Sud

ze moeten toch niet voor elk departement, laat staan nog kleinere streek, een regionale afdeling oprichten zeker :roll:

Ja, dat klopt wel, maar die groep is zo klein dat de impact ervan eigenlijk te verwaarlozen is. Er zijn in Frans-Vlaanderen zelfs mensen die na twee generaties Vlaamsonkundigen weer de streektaal (proberen te) leren. In Duinkerke is er bijvoorbeeld een vereniging die avondlessen Vlaams geeft aan mensen waarvan de ouders al geen Nederlands meer spraken (Duinkerke is immers al lang verfranst). Maar ik denk dat een taal op een dergelijke manier niet kan overleven: de wortels met een echt levende gemeenschap zijn immers afgehakt. Het wordt een soort folklore. Mooi en ontroerend, maar volgens mij niet levensvatbaar. Jammer genoeg zijn er in die kringen Frans-Vlamingen die een enorme hekel hebben aan het AN en het als een vreemde taal beschouwen waarmee ze niets te maken willen hebben. Met het dialect in West-Vlaanderen voelen ze affiniteit, maar niet met de rest. Sommigen, wel te verstaan. Er zijn er ook die radicaal de kaart van het AN trekken.

In heel "le Nord" trouwens.

Nord-Pas de Calais is zo'n groot gebied, dat het arrondissement Duinkerken (Frans-Vlaanderen) daarbij in het niet valt.

De andere gebieden hebben wel een eigen zender of eigen programma's:
- Ouest is Bretagne: er zijn Bretonstalige programma's
- Alsace is de Elzas: er zijn Elzassischtalige programma's
- In Aquitaine zijn er speciale programma's voor Frans-Baskenland: als je op Aquitaine klikt en vervolgens gaat naar 'vidéos jt', kun je een 'lokale editie' van het nieuws voor "Euskal Herri-Pays Basque" vinden, plus een 'magazine' over Frans-Baskenland
- Corsica heeft tot slot ook een eigen zender met programma's in het Corsicaans

Ik zie nergens complotten trouwens, ik vermeld gewoon wat ik zie. En ik vind het inderdaad jammer dat er geen aparte zender is of aparte programma's zijn voor Frans-Vlaanderen, evt. in het Vlaams. Dat zou veel helpen om het minderwaardigheidscomplex van de inwoners te doorbreken, lijkt me.

Mja, in combinatie met het Nederlands heeft het Vlaams daar meer kansen dan als het volledig van het Nederlands afgeschermd wordt. Maar zijn er dan niet veel contacten tussen West-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen? Het is toch vreemd dat aan beide zijden van de grens hetzelfde dialect gesproken wordt, maar dat het aan Franse kant toch nauwelijks weet te overleven.

Zou het eigenlijk mogelijk zijn om tweetaligheid, d.w.z. Nederlands-Frans, in te voeren op scholen zoals in de Elzas en in Bretagne? De belangstelling voor Vlaanderen is toch wel vrij groot als je ziet hoezeer men lijkt te hechten aan de Vlaamse identiteit. Een tijdje geleden heb ik op aanraden van Stefanie dacht ik, nog een stukje op het VTM-nieuws gezien van een dorpje waar de Vlaamse straatnamen in ere werden hersteld. Men houdt zich dus wel bezig met Vlaanderen en het Vlaams, blijkbaar.

Die contacten zijn er, maar niet in die mate om echt te spreken van een wederzijdse osmose. Er wordt door de Frans-Vlamingen tamelijk veel gewinkeld in Poperinge bijvoorbeeld. Maar de grote boosdoener is het onderwijs alsook de defaitistische houding van de Frans-Vlamingen zelf. En daar heeft de meedogenloze repressie na WO II wel iets mee te maken.

In de lagere en middelbare scholen in de grensstreek wordt Nederlands aangeboden in een versterkt pakket (meer uren Nederlands dan normaal in het pakket vreemde talen).

Het grote probleem is dat de voorstanders van het Vlaams erin geslaagd zijn hun stem luider te laten klinken dan de voorstanders van het AN. Hierdoor erkent het Frans Ministerie van Onderwijs "le flamand" als een regionale taal, net als het Bretoens bijvoorbeeld, waardoor die taal aangeboden kan worden als gedeeltelijke onderwijstaal. Het Nederlands is volgens het ministerie een vreemde taal. En bijgevolg kan er geen les worden gegeven in die taal. Het lijkt haarkloverij, maar het heeft diepgaande gevolgen voor het onderwijs in Frans-Vlaanderen. En omdat het aantal sprekers van "le flamand" natuurlijk meestal boven de dertig is, zijn er geen jonge of aankomende leraren die in die taal zouden kunnen lesgeven. De oudere generatie leraren die het nog spreken, zijn dat evenwel niet gewoon. Voor hen is Frans de onderwijstaal, Vlaams de taal van het dorp en de familie.

Die belangstelling is er inderdaad, en is zelfs vrij geprononceerd. Alleen stijgt die belangstelling naarmate het Vlaams achteruit gaat.

In heel veel dorpen in Frans-Vlaanderen zijn de straten allemaal vervlaamst (met uitzondering van "les nationales", daar dit departementele wegen zijn waar de gemeentelijke overheid niets over te zeggen heeft).

Het is toch schokkend om te zien dat overal in Europa de nazi's de sfeer en de mentaliteit voor tientallen jaren verziekt hebben: in de Elzas, in Duits-België, in Frans-Vlaanderen, in Transsylvanië, in de Vojvodina, en in Sudetenland en de oostelijke gebieden van Duitsland zelfs voorgoed. Alleen Zuid-Tirol is daaraan ontkomen, dat is in de beeldvorming juist als slachtoffer van de nazi's uit de oorlog gekomen.

Wordt het Vlaams nog steeds als 'fout' gezien of is dat inmiddels wel weer afgenomen of verdwenen? Zijn er nu wel initiatieven om het Nederlands of het Vlaams weer in te voeren in het openbare leven (behalve in straatnamen)?

Wat in de Elzas met het Duits dus wel gelukt is, als algemeen erkende standaardtaal van het Elzassisch, dat is in Frans-Vlaanderen fout gegaan. Tja, zelfs al zouden er jonge leraren Vlaams willen lesgeven, het zou natuurlijk nergens op slaan. Er is immers geen lesmateriaal in die taal beschikbaar. Zou het nog mogelijk zijn om Nederlands alsnog erkend te krijgen? Het feit dat mensen lessen volgen in het Nederlands geeft toch aan dat het wel degelijk de taal is van de buren in West-Vlaanderen, met als streektaal West-Vlaams, en daarmee dus ook van de Frans-Vlamingen.

Heel weinig. Het enige noemenswaardige initiatief is het Huis van het Nederlands in Belle (Bailleul) dat de avondcursussen Nederlands en het Nederlands onderricht in de scholen ondersteunt en coördineert.

Er beweegt daar heel weinig. Ook moet men daarbij rekening houden met het feit dat Parijs de streek nog altijd leegzuigt: er wordt in die hoek nauwelijks door de overheid geïnvesteerd. Frans-Vlaanderen is, afgezien van Duinkerke en Grevelingen (Gravelines), echt nog een achtergebleven plattelandsgebied. Wie iets meer wil in het leven, trekt dan ook weg. Dat hangt dan ook samen met een andere mentaliteit dan bijvoorbeeld hier in Belgisch-Vlaanderen waar mensen heel honkvast zijn.

Eerlijk gezegd heb ik niet de indruk dat de nazi's als dusdanig de sfeer verziekt hebben. Veel eerder gaat het over de reactie van de nieuwe overwinnaars tegenover een bevolking die ofwel Duits was ofwel met de Duitsers meewerkte. Eenzelfde reactie hebben we ook vastgesteld na WO I toen de Duitse bevolking die in Polen woonde ook niet al te zacht werd behandeld (wat trouwens ook met de Sudetenduitsers gebeurde, want die werden na WO I alle rechten ontnomen... wat dan later hun uitzinnige vreugde kan verklaren toen de Duitse troepen hun intrede deden).

Er wordt aan die erkenning gewerkt. Maar of het nog zal lukken, is een andere vraag. In de Franse administratie redeneert men soms op een heel eigenzinnige manier.

Het is belangrijk dat talen en streektalen niet verloren gaan.
Niet alleen is taal en taalverwantschap een zeer interessant studieobject, het is vooral een sleutel in geschiedkundige interpretaties.

Jammer genoeg is het Vlaams ten dode opgeschreven in Frans-Vlaanderen. Na WO II hebben de mensen het in grote mate nagelaten hun taal door te geven. Over het algemeen zit het zo: alwie ouder is dan zestig spreekt nog dagelijks Vlaams, vanaf vijftig kan nog Vlaams spreken maar een aantal onder hen spreken het niet meer dagelijks, veertigers begrijpen de taal nog en hebben een basispakket praktische woordenschat, dertigers begrijpen de taal al niet meer maar weten nog een paar uitdrukkingen en vloeken, al wie jonger is, is volledig verfranst. Dat is de toestand in Frans-Vlaanderen. Ik vind het heel pijnlijk en ontnuchterend, maar het is zo.

Wordt er dan niet geïnvesteerd vanuit West-Vlaanderen, of is er toch te weinig belangstelling voor de streektaal?
Ik heb begrepen dat veel mensen in West-Vlaanderen gaan werken, waardoor ze toch met West-Vlaams (en Nederlands) in aanraking zouden moeten komen. En het lijkt me juist in plattelandsgebieden makkelijker om taalcursussen en gezamenlijke Vlaams-Vlaamse initiatieven op te zetten dan in stedelijke gebieden waar veel mensen wonen en je bereik een stuk kleiner zal zijn.

Dat laatste geeft precies aan wat ik bedoel: men was na WOI nog strijdbaar, na WOII niet meer. De Tweede Wereldoorlog was zo gruwelijk en ingrijpend voor de burgerbevolking (i.t.t. voorgaande oorlogen, die grotendeels beperkt bleven tot het slagveld), dat er haat is gezaaid tussen bevolkingsgroepen en mensen in minderhedengebieden zich afkeerden van hun eigen afkomst of door de meerderheid werden verjaagd.

Het ligt allemaal heel gevoelig, hoor. Over het algemeen zijn de Frans-Vlamingen er als de dood voor om met enige vorm van Vlaamsnationalisme uit België te worden geassocieerd. Vergeten we niet dat de Franse staatsveiligheid het gebied nog altijd met verscherpte waakzaamheid volgt. Frans-Vlamingen benadrukken dan ook altijd tegenover ons dat ze in de eerste plaats Fransen zijn en dan pas Vlamingen. Tegenover ons zeggen ze steevast dat wij "Belzjikenaors" zijn. Allemaal wel Vlamingen, maar toch met een verschil.

Voor Vlaamse bedrijven is het echt niet interessant in het noorden van Frankrijk te investeren (veel hogere lasten, logge Franse administratie...).

Maar de Frans-Vlamingen laten wel op alle mogelijke manieren met vlaggen zien dat ze Vlamingen zijn. In feite zijn het dus Franstalige Vlamingen geworden.

Dat is een juiste perceptie.