Besparing BE/EU
 

Hallo iedereen, ik ben momenteel aan een huistaak bezig zijn, ze moet pas binnen 2 weken af zijn maar ik begin bij voorkeur goed op tijd. We moeten een actualiteitsonderwerp kiezen waar we niet geheel vertrouwd mee zijn en een verslag van 5 pg's schrijven. In dit verslag moeten we de feiten toelichten, waarom we het gekozen hebben, eigen mening over het onderwerp, de link met onze opleiding (sociaal werk),... . Als onderwerp heb ik gekozen voor de besparingen en hoe dit de bevolking treft. Gezien er in België nog geen beweging in zit (wist dat de taak eraan kwam, volg het al even op dus) kijk ik vooral naar Frankrijk, Engeland en mogelijk nog een derde land.

Gezien ik er minder thuis in ben dan sommigen hier zou ik gewoon graag om wat advies vragen. Wat zien jullie als de belangrijkste elementen? Ik ben momenteel vooral aan het kijken naar Frankrijk hoe ze de verhoging van de pensioensleeftijd etc. door de strot van de bevolking rammen en naar het VK waar vooral de sociale sector getroffen lijkt te worden zoals bvb http://www.bbc.co.uk/news/uk-11571770 . Vijf paginas is niet veel gezien er ook eigen mening, verantwoording etc. moet in zitten dus ik vraag me gewoon af wat jullie de belangrijkste elementen vinden zodat ik deze kan proberen te verwerken.

Een in ieder geval inteerssant land om te bekijken is Duitsland : daar heeeft een linkse regering jaren voor de crisis reeds inhet sociaal stelsel ingegrepen (Harz I t/m IV) - met als resultaat : nieuwe verkiezingen, een splitsing van de grootste sociaal-democratische partij en een machtswissel eerst naar een grote coalitie en nu naar een Centrum-rechts bestuur dat inwezen gewoon de vruchten plukt van de eerder conservatieve bezuinigingen van centrum links.

Het is bijna een universeel gegeven dat de linkerzijde het best in staat is noodzakelijke "besparingen" op te legge"n, die ze zou bestrijden indien ze niet zelf aan de macht is.

In deze barre tijden is het zeer moeilijk om op een correcte wijze te besparen (niet op onderwijs, niet op sociale voorzieningen...) Het economisch systeem is eerder gericht op snelle besparingen op korte termijn en afkerig van fundamentele verandringen die er pas op lange termijn aankomen.

Probeer van de diverse landen begrotingsstatistieken in handen te krijgen van voor en na de bankencrisis (ook van Griekenland, Spanje, Portugal en Italië) Ik denk dat er in die cijfers menig verrassing verborgen is.

Je haalt inderdaad goede punten aan maar ik vrees dat het dan te complex wordt. Het verslag is minimum 3, maximum 5 pgs en de feitelijke informatie mag niet meer dan de helft van het verslag zijn. Ik ben vooral op zoek naar bedenkingen over de besparingen (zoals wie de prijs betaalt) en naar krantenartikels van Engelse/Franse kranten, ik heb er een deel maar hoe meer hoe beter.

Probeer in ieder geval niet te fel anti-besparingen te zijn. Maar argumenteer in dezelfde mate waarom besparingen goed zijn.

Ik ben voor besparingen maar ik heb mijn twijfels bij de gebruikte methodes. Ik begrijp dat er op korte termijn bespaard moet worden maar ik betreur het gebrek aan structurele langetermijn besparingen...Dat gebrek in lange termijn domineert spijtig genoeg quasi elk aspect van ons politiek en economisch stelsel...

Dag Gwyndion, dit is je docent.

Ik geef je een nul voor je taak wegens gebrek aan eigen inbreng.

Toedeloe!

Gelieve je getrol uit dit topic te houden.

Dag lombas, dit is de onderwijsinspectie.

Wij geven je loonopslag wegens het goed beoordelen van taken.

Gelieve je persoonlijke draden in K&K te zetten in het vervolg.

Dit is geen koetjes en kalfjes. Mijn topic gaat over een van de gevolgen van de economische crisis, namelijk de begrotingstekorten en hoe verschillende regeringen hierop reageren. In dit topic vraag ik naar economisch (of politiek zoals je wenst) nieuws en de mening van mensen hierover dus dit past zowel in buitenland als Economie.De beschrijving van dit subfora zegt het zelfs, "Hier kan je discussiëren over economie en staatsschuld" Heb je nu aub iets inhoudelijk te zeggen zoals je bedenkingen bij de besparingen in bvb het VK waar er massaal ambtenaren afvloeien etc.?

Ik heb iets tegen mensen die hier hun schoolwerk door anderen laten maken. In K&K kan het nog net door de beugel - persoonlijke draden elders opstarten is overigens tegen het reglement.

Je moet iets aan je verpakking doen. Een onderwerp starten over bijvoorbeeld de afvloeiingen in het VK. Daar zou ik inhoudelijk op reageren.

Maar voorbeelden gaan zoeken zodat jij je taak vergemakkelijkt, daar doe ik niet aan mee. Men leert hier door te discuteerd, niet door gedoceerd te worden. Dat doe je tijdens je lessen.

Heb je mijn openingspost dan niet gelezen? Ik ben niet op zoek naar "mensen die mijn taak voor mij maken", wel naar meningen van mensen over de besparingen. Ik wil weten hoe de mensen hier kijken naar de besparingen in het buitenland en wat hun verwachtingen zijn voor de besparingen hier. Extra bronnen kunnen dus geen kwaad, ik ben simpelweg op zoek naar posts als die Van Rogier die ideeën kunnen aanbrengen waar ik nog niet aan gedacht had, aan meningen die botsen met de mijne zodat ik kan nagaan waarom die botsing er is en of mijn mening wel klopt,...

PS: Flanel ik heb geen idee wat je aan het posten bent, je staat op mijn negeerlijst dus gelieve iemand anders lastig te vallen.

Goed dan.

Mind you, in K&K zou je meer aantrek hebben dan hier.

;-)

Wat Frankrijk betreft; je zou het niet enkel over de gevolgen van de besparingen kunnen hebben maar ook over de gevolgen van het protest tegen de gevolgen van de besparingen. De 'kleine oliecrisis', de herhaaldelijke stakingen bij het openbaar vervoer, &c. Iets wat in het VK opvallend genoeg nog niet is doorgebroken. In Frankrijk heerst het protest al maanden op een stabiele (stakings)graad, in het VK bestormen ze maar ineens het partijbureau van de Tories (hoewel het een LibDem-minister betreft voor de besparingen in het onderwijs).

Dat bedoel ik inderdaad meer, bedankt :). Ik ben zelf maar zelden in het K&K subforum dus ik weet niet hoe actief het is, dit subforum leek me geschikter voor gerichte informatie. De gevolgen van de staking ging ik inderdaad verwerken. Mijn momentele opzet is een korte situering van het thema waarna ik de ons omringende landen aanhaal. Ik bekijk hoeveel een specifiek land moet besparen en hoe ze dit doen en de gevolgen zoals bvb de halvering van het budget voor sociale woningen in het VK wat vooral de armeren treft.

Het grootste probleem gaat het kiezen van de meest relevante informatie zijn, dat is natuurlijk mijn taak. Ik ben momenteel nog aan het afwegen of een derde land, bvb Duitsland aan te raden is of ik me beter beperk tot 2 en deze dieper bestudeer. Allemaal overwegingen die ik me aan het maken ben natuurlijk. Gewoon al over de oorzaak van de crisis en wie het betaalt kan je zo een verslag schrijven.

Wat denk je bvb van mogelijke besparingen op het onderwijs? Ik vind dat persoonlijk een zeer groot risico. Het is vast mogelijk om een deel "vet" weg te snijden maar onderwijs is zeer belangrijk. België heeft geen grondstoffen, het heeft enkel zijn centrale locatie in de EU en onze kennis, we zijn tenslotte een kennismaatschappij. Als ik dan de staat van de wegen (hier maak ik dan een link naar mogelijk budgetaanpassingen zoals het krantenartikel waar staat dat de herstellingen duren tot 2020) bekijk en als we dan besparen op onderwijs, de kennismaatschappij van de toekomst...

Als je meningen wil moet je hier niet zijn. Ik heb ook al gemerkt dat het aandeel mensen die effectief weten waarover ze praten hier en zeker over economie heel laag is. Probeer eens met email te sturen naar economisten.

Dat lijkt me niet zo wenselijk openeye, ik ben vooral op zoek naar hoe Jan Modaal het bekijkt, niet naar specialisten wat het te technisch zou maken. Ik ben niet op zoek naar hoe we het beste kunnen besparen, wel naar hoe mensen kijken naar de besparingen en of er botsingen zijn met mijn opvattingen. Ik stoor me er bvb aan dat er tijdens de goede periode geen deftige rezerve opgebouwd is. Een goed voorbeeld hiervan is het befaamde zilverfonds, 17 miljard is geen onaardig bedrag maar je kan moeilijk stellen dat dit lang zal helpen.

Ja soms heb ik het gevoel alsof ik eigenhandig het niveau omhoog moet trekken. Gelukkig zijn er nog een paar enkelen die het niveau van cafépraat overstijgen.

1. Waarom besparen ?
2. Op wie wordt er vooral bespaard ?
3. Wie moet er helemaal niet besparen ?
4. Leg uit hoe hierdoor sociale tegenstellingen ontstaan
5. Sociaal zijn, wat is dat eigenlijk ?

http://www.youtube.com/watch?v=5D0VhS8qXT0

Je leerkracht zal wel houden van een beetje humor. Het legt ook meteen de europese en belgische crisis al deels uit !

Enkele elementen om over na te denken:

- wat zijn "besparingen" eigenlijk ? Minder staatsuitgaven ? Of een bevolking die meer spaart en minder consumeert ? Meer belastingen, of minder belastingen ?

- Keynesianisme. Het idee van Keynes is om tijdens economische depressies een staatsdeficit te hebben en schulden op te bouwen, die tijdens periodes van economische boom omslaan, en waar de schulden afgebouwd worden. In welke mate staan besparingen NU dan haaks op het Keynesianisme en waar is het misgelopen ?

Tussen haakjes, Keynesianisme is een visie op de economie dat de economie vraag-gedreven is. Klassicisme is eerder dat de economie aanbod-gedreven is. Infeite is er geen die "juist" is, en geen die "fout" is, het zijn gewoon twee extremen van een continuum. Tijdens een depressie is de economie inderdaad nogal vraag-gedreven (er zijn veel ongebruikte ressources die niet aangesproken worden omdat er geen vraag naar is) en het idee van Keynes was om die vraag artificieel te verhogen door de staatsvraag groter te maken (staatsuitgaven) zonder de prive vraag af te laten nemen (belastingen). Dat kan enkel door deficit te veroorzaken. Daarentegen, tijdens een economische boom zit de economie tegen haar natuurlijke production possibility frontier, en is ze dus aanbod-gedreven: men produceert, en men consumeert, wat men kan produceren. Het is de moment om wat "af te romen" om inflationele druk weg te nemen en de schulden aan te zuiveren die tijdens de vorige depressie zijn gemaakt.

De vraag is dus: in Keynes' visie, is het NU een goed idee om te besparen ?

(waarbij we onder besparen verstaan: een budgettair overschot bekomen op de staatsfinancien ? )

- is een bevolking die meer spaart en minder uitgeeft, een probleem ? Macro-economisch gezien, waar komt het "sparen" van de bevolking mee overeen ?

Het is dan ook heel verkeerd om in barre tijden te besparen. Dat moet men doen in goede tijden.

Patrick bedankt voor de bijdrage :). keynes hebben we vorig jaar bij economie bestudeerd alhoewel niet zo heel diep. Het probleem met Keynes is dat hij niet echt realistisch is, de schulden opbouwen in crisis doen ze maar deze afbouwen als het goed gaat daarentegen... Dat is een van de elementen die ik al van plan ben om aan te halen...Ik stoor me er mateloos aan dat in de jaren dat de economie fantastisch ging dat men zelfs niet toekwam en daarom maar vanalles verkocht en terughuurde wat nu een extra last op onze begroting legt...

JUIST ! 't is daar dat het verkeerd gegaan is. Tijdens de boom (en een boom geeft altijd goesting om speculatieve bellen te veroorzaken, of inflatie of ... in de eerste helft van de jaren 2000) had men moeten besparen, ttz, staatsuitgaven terugschroeven, en belastingen verhogen, maar dat is politiek nooit populair, en men deelt dat liever uit.

voila. En een deel van hetgene ons in 't gezicht ontploft is, is net het "overschot" aan investeringsdrang dat gewoon aanleiding heeft gegeven tot speculatieve bellen, twee opeenvolgende: eind de jaren 90 was dat de dot-com bubbel, die overgegaan is in een immobilienbel (onder andere).

Maar de staten BLEVEN met een deficit zitten, omdat ze zich teveel geengageerd hadden op sociale uitgaven zonder dat die door equivalente inkomsten gecompenseerd werden en men de "groei" nog altijd "te zwak" vond.

De ILLUSIE dat het economisch niet aan het boomen was, kwam dan weer van de "hoge" werkloosheidscijfers. Maar werkloosheid is een NATUURLIJK gevolg van hoge sociale bescherming. Als men hoge sociale bescherming wil, dan gaat men AUTOMATISCH werkloosheid veroorzaken, omdat:
1) de sociale beschermingsmechanismen maken dat de keuze soms rationeel in de richting van "gekozen" werkloosheid gaat (het verschil tussen uitkering of loon is te klein om gaan voor te werken)
2) de sociale lasten op loon zo hoog zijn dat men een hoge arbeidsproduktiviteit moet aan de dag leggen voor een redelijk klein netto loon
3) de minimum lonen aanleiding geven tot een minimale productiviteit die nodig is, onder dewelke het niet meer winstgevend is om een werknemer aan te nemen
4) de vrij hoge graad van bescherming van de werknemer ervoor zorgt dat ondernemerschap "voorzichtig" gemaakt wordt

Al dat zijn geen slechte zaken. Het is een mogelijke (en waarschijnlijk zelfs "goede") maatschappelijke keuze, maar de gevolgen ervan zijn een hogere werkloosheid. Daar is niks aan te doen. Denken dat men die hogere werkloosheid gaat kunnen terug drukken kan enkel maar met tijdelijke, en inflatoir en deficitair werkende maatregelen (maw, overstimulatie van de economie), en het resulteert meer in het ontstaan van speculatieve bellen dan in een structureel verlagen van de werkloosheid. Dat is de (verkeerde) politiek van de jaren voor de krisis geweest.

Een aanbod-gedreven visie kan perfect het schijnbare vraag-tekort in een depressie verklaren. A produceerde verkeerde dingen, waardoor niemand met hem wil ruilen. Het lijkt alsof er geen vraag naar A's goederen bestaat, maar in feite is het een aanbod probleem. A maakte verkeerde productiebeslissingen.

B produceerde op zich wel nuttige dingen, maar hij rekende er op dat A ook nuttige dingen zou produceren opdat hij dan met A zou kunnen ruilen. Maar omdat A niets produceerde wat B wil, kan er geen ruil ontstaan. A heeft wel voldoende vraag naar B's goederen, maar heeft niets om in ruil te geven. Het lijkt alsof er te weinig vraag is naar B's goederen, maar er is voldoende vraag. Er is onvoldoende aanbod om de al de aangeboden goederen te kopen.

Ik weet niet of dat zoiets het wegblijven van de production-possibilities tijdens een depressie kan verklaren. Ik verklaar mij nader: wat jij beschrijft is een structureel probleem, namelijk verkeerd ondernemerschap. Maar dat is iets dat er niet van 1 dag op een andere komt. Daarentegen komen depressies er redelijk snel aan, zonder dat de ganse waaier van producten die aangeboden worden, veranderd is.

Ik denk wel dat depressies iets te maken hebben met "verkeerd ondernemerschap" maar niet van de soort die jij beschrijft, namelijk het produceren van teveel goederen of te dure goederen in vergelijking met de vraag ernaar. Ik denk dat depressies eerder te maken hebben met "voorzichtige ondernemers" die niet direct een vooruitzicht tot afzet zien, daarom hun produktie matigen (ver onder hun productiecapaciteit), daardoor minder inkomen genereren, en als dusdanig ook weer de mogelijke vraag reduceren, wat op zich weer andere ondernemers pessimistische vooruitzichten op afzet laat hebben, en die op hun beurt ook weer hun productie gaan verminderen, tot de ganse economie dit doet.
Hierbij is het best mogelijk dat de juiste goederen geproduceerd worden (ze WERDEN immers geproduceerd en verkocht net voor de depressie en dat is niet op 1-2-3 veranderd). Het Keynesiaanse idee is dus gewoon om die vicieuze cirkel te doorbreken, en aangezien geen enkele prive ondernemer zich daaraan wil wagen, moet de staat het maar doen, en beginnen te vragen alvorens te verdienen, kwestie van ondernemers een gunstiger kijk op afzet te geven, die hierdoor meer gaan produceren, die hierdoor meer inkomen gaan genereren, en hierdoor terug meer vraag gaan toelaten, wat nog meer ondernemers positieve vooruitzichten laat hebben enz.... (de demand multiplier).

In jouw story is A NOOIT van zijn produkten afgeraakt, en was A een slechte ondernemer. Maar daardoor was B eigenlijk ook een slechte ondernemer, die, gezien de omstandigheden, op een grotere vraag naar B had gerekend dan er werkelijk was (hoewel die intrinsieke vraag er wel was, was de solvabiliteit er niet). Ook B heeft dus teveel geproduceerd. Maar de wet van Say zorgt er eigenlijk voor dat zoiets niet echt kan: wat B geproduceerd heeft, zal ook door de werknemers en aandeelhouders van B kunnen opgekocht worden.

Aan de topic starter: ook kan het interessant zijn eens te kijken naar de (rampzalige) president Hoover zijn aktie, die OOK tot besparingen is overgegaan tijdens de grote depressie van 1929, om het staatsbudget in orde te krijgen, want hij wilde absoluut geen deficit evenals zijn protectionistische maatregelen die ook nefast waren.

Moest ik 20 paginas de ruimte hebben dan zou ik het overwegen maar ik moet de feitelijke informatie beperken tot 2,5-3 pg's, hoe interessant ook ik ga er gewoon niet de ruimte voor hebben...Keynes ga ik wel proberen te vermelden, hij is zeker een econoom die je kan linken aan de huidige situatie...Je haalt ook een ander boeiend onderwerp aan, de gevolgen van onze sociale zekerheid op onze werkloosheid...dan zou ik zeker onze loonhandicap, de werkloosheidsval en de productiviteitsval aanhalen en hoe die elkaar in de hand werken :S.

We zitten met een schuldencrisis en iedereen zit te focussen op overheidsschulden. Maar kijk maar eens naar Spanje, daar is de overheidsschuld serieus teruggedrongen maar is de totale schuldberg wel gestegen. Overheidsschuld aflossen door besparingen haalt dus niet veel uit als de totale schuldenberg blijft stijgen. Da's gewoon vechten tegen de bierkaai. Opnieuw Spanje: diens Bond Spreads zijn gevaarlijk dicht bij de 5% aan het komen waardoor het land zich in bailout-territorium bevindt.

Bijlage 76190

Om een idee te geven van de schuldverdeling bij andere landen:

Bijlage 76191

Daar ga ik absoluut mee akkoord.

Gezien het effect dat de besparingen heeft op de bevolking (die trouwens met heel die crisis niks te maken heeft) vraag ik mij af waartoe dit gaat leiden...of zou men dit op voorhand ingecalculeerd hebben in welk geval het crimineel is.

Volgens mij is het Keynesiaanse idee niet dat iemand die bankroet is zichzelf uit het moeras trekt door nieuwe schulden aan te gaan of dat de schulden van banken worden overgenomen door een CB en vervolgens door de ECB.

Het Keynesiaanse idee is volgens mij dat iemand die solvabel is aan een zwakke economie middelen verschaft om bedrijven te starten en productie op gang te brengen. In een land met een afnemende vraag door verzadiging van de interne markt en een afnemende export door te dure producten helpt het Keyniaanse idee geen ene malle moer.

gebruik een klein lettertype :-D

Keynesianisme is inderdaad geen oplossing voor een staatsschuld en een groot deficit. Keynesianisme is een oplossing voor een depressie, als de staat redelijk solvabel is.

Dat is juist, maar ik ben niet akkoord met het vette deel. Moest dat waar zijn, dan zaten we allemaal op rozen: onze interne markt is "verzadigd", we hebben geen schaarste meer, iedereen heeft allang alles wat ie maar wil.
Ja, in dat geval moet je de economie niet "stimuleren", he. We hebben allang alles waar we van dromen.
Export verhogen is trouwens ook zo een van die (hardnekkige) mercantilistische neigingen: we need no stinkin' export :-) tenzij om in balans te zijn met onze import omdat ze anders in 't buitenland hun geduld gaan verliezen op de langen duur, OF omdat we er allebei beter van worden (win-win ruil).

Aan hoge schulden zijn maar een paar oplossingen:
- "spaarzaam" zijn, ttz, de mechanismen die de schuld veroorzaakt hebben, en vergroten, afbouwen, met de hoop ze op een redelijk lange termijn kunnen af te betalen
- "bankroet gaan", ttz ze helemaal in de schoot te leggen van de schuldeisers
- "ze doorspelen aan een ander", ttz, hulp vragen, of middelen afpakken, of boerenbedrog plegen, zodat iemand anders er nu mee opgezadeld zit.

Spaarzaam zijn is geen enkel probleem in tijden van economische boom, maar is zeer nefast in een economie die slabakt, want ze kan een depressie veroorzaken (precies op dezelfde manier, maar met een minteken, dat Keynesianisme een depressie kan verlichten).

Bankroet gaan (kwijtschelden) is het plezantste, behalve dat je nadien het vertrouwen kwijt bent en er wel eens een paar schuldeisers heel nijdig en kwaad zouden kunnen worden. Niettemin hoort dat bij de risico's die de schuldeiser had aangegaan en waarvoor hij een vergoeding kreeg.

Ze doorspelen aan een ander is moeilijk, om een goeie "andere" te vinden.

Alle trukken komen uiteindelijk neer op (eventueel een samenstelling) van die 3 mogelijkheden als je met een grote schuldenberg zit. Dat is niet de fout van "de financiele wereld" of "het monetaire systeem" of zo. Dat is enkel maar de boekhouder en de thermometer. De fout komt van zij die de schuld (in middelen) zijn aangegaan, van zij die de irreversiebele uitgaven hebben aangegaan zonder daar tegenover een redelijke garantie te hebben van equivalente inkomsten (in middelen).

Maar door dat niet onder ogen willen te zien, gaat men op de thermometer kappen. Men gaat zeggen dat het het fractionele reservesysteem is, of het loslaten van de goudstandaard, of het invoeren van de Euro, of de derivaatmarkt of de traders of ....

Terwijl de fundamentele oorzaak van de schuldenberg gewoon een jarenlang inadekwaat zijn is tussen uitgaven en voorzienbare inkomsten. Wat men doet is gewoon boven zijn stand leven. Dat is de essentie van het Keynesianisme: tijdens een depressie moet de staat EVEN boven zijn stand gaan leven omdat het niet ECHT boven zijn stand leven is: de economie heeft meer mogelijkheden (we zijn ver van de production possibilities frontier) en de echte "stand" ligt hoger, maar door een vicieuze cirkel in het ondernemerschap baat men ze niet uit.
Maar dat is verward door "op de poef leven", en een schijnbare turbo-Keynesiaanse push geven (Ierland was het "economische wonder" van begin de jaren 2000 he). Ja, als je je middelen van de komende 30 jaar opsoepeert gedurende 5 jaar, dan lijkt het inderdaad een wonder te zijn, he. De komende 25 jaar gaat het dan zeer doen. En de enige vraag is hoe we kunnen maken dat het het minste zeer doet, maar zeer zal het doen.

De korte pijn is gewoon bankroet. Nadien zit je natuurlijk wel met een rampgebied waar niemand nog vertrouwen in heeft, maar het is het "eerlijkste".

De kleinere, langere pijn is van het uit te smeren over die 25 jaar. Dat is wat ze aan 't proberen zijn. Maar het grote risico is dat men dat niet echt gaat doen, maar gewoon de poef nog een beetje rekken.

Men kan ook "gedeelde leed" doen. Dat proberen ze ook: gans Europa doet wat mee in de pijn. Probleem is dat er nog lijken in de kast zitten in Europa.

De schuldenberg is inderdaad de oorzaak van de problemen. Nederland heeft altijd nog aardgas om de schuld mee af te betalen.

Wat Europa nu doet is niet de schuld delen maar de schuld voor zich uit schuiven met een garantstelling en maar hopen dat de landen die bankroet zijn de rente van 4,5% (?) aan de ECB kunnen betalen en dat zij door bezuinigingen vanzelf gezond zullen worden. Een beetje discipline en de zaak floreert weer en het BNP schiet als een raket omhoog. :roll:

Kijk, dat is altijd de moeilijke vraag met iemand die zo goed als bankroet is he. Als ge hem op zijn snuit laat gaan, dan zijt ge zeker uw centen kwijt. Als ge hem helpt, dan riskeert ge nog meer centen, of komt het weer goed. Misschien is Ierland niet bankroet genoeg om het bankroet te laten gaan en hoopt men inderdaad dat langzaam bloed aftappen meer gaat opleveren dan het hoofd eraf kappen en de schotel eronder zetten ?

ruzie in het EU parlement : http://www.youtube.com/watch?v=4CEu2sy2Z_0

Prachtige spreekbeurt van GB in het EU parlement. Einde van de democratie door manipulaties van de EU met o.a. Ierland, Portugal is next en hopelijk stort de Eurozone in doordat banken al hun Euro-obligaties op de mestvaalt smijten.

Misschien toch maar mijn geld van de bank halen voor 7 december.....

Als er in België bespaard zal worden waarop verwachten en waarop wensen jullie dat er bespaard wordt?

Hier raak je natuurlijk een gevoelige politieke snaar, he.
Maar als je het *effficient* wil oplossen, en niet met een of andere sociaal-politieke overweging zit, dan moet je eigenlijk gewoon hetvolgende doen (gemakkelijker gezegd dan gedaan):

je moet het lijstje maken van alle soorten staatsuitgaven, en er de "multiplier" van bepalen in de economie. Inderdaad is het zo dat elke Euro die uitgegeven wordt door de staat (of het nu aan een dopper is, als kindergeld, als een loon aan een ambtenaar, als factuur aan een bouwbedrijf dat een weg heeft getrokken....) een zeker effect gaat hebben op het BBP. Een Euro die je bijvoorbeeld geeft aan een bouwbedrijf om een weg door de wei te trekken, gaat die Euro voor een stuk doorgeven aan een van zijn arbeiders als loon, die daarmee een brood gaat kopen die .... enz.... Het ganse effect van die ene Euro zal misschien 4 of 5 Euro bijdragen in het BBP.
Daarentegen, de Euro die je aan, bvb, aan een rijkaard geeft omdat die dan voor jou zou stemmen en die daarmee een buitenlandse obligatie koopt, heeft niks bijgedragen tot het BBP.
Elke soort staatsuitgave heeft dus een zekere multiplier voor het BBP. 't is wel niet econometrisch gemakkelijk dat te meten.

Welnu, je moet beginnen sparen door de uitgaven met de kleinste multiplier, want die uitgaven dragen het minste bij tot de landelijke rijkdom.

Op scholen.
Had je leraar zijn les goed gegeven zou je het vandaag niet aan een ander moeten vragen.

Hoe zou je zelf zijn?
Je spaarpot aanvullen en de intresten op je schuld betalen?
Of eerst je schuld afbetalen?
Je kan toch zelf rekenen?