Is België de volgende domino?
 

De voorbije dagen werd België hier en daar genoemd als één van de volgende dominosteentjes die kunnen vallen in de Europese schuldencrisis.

Een aantal Britse kranten bonden de kat de bel aan en zelfs The Wall Street Journal schreef er dit weekend iets over.

De Belgische politici toonden dat ze duidelijk niets geleerd hebben van de ontwikkelingen in Griekenland en Ierland. De reactie was dan ook nogal voorspelbaar: België heeft geen probleem.

En dat is dat. Politici kunnen weer over tot de orde van de dag. Er zijn dringender problemen. Zoals het voorstel om van internationale vrouwendag een betaalde feestdag te maken of de inspanningen om het WK in 2018 naar ons landje te halen. Geld zat!

Laten we de cijfers er eens even bijhalen en kijken of er al dan niet een probleem is voor België. Ik vergelijk steeds met de andere getroffen landen.

Eerst het goede nieuws. Het Belgische begrotingstekort is heel wat kleiner in omvang:



Op zich positief. Om de tekorten te financieren, moeten namelijk nieuwe schulden gemaakt worden. Een kleiner tekort betekent dat onze schulden minder snel aangroeien.

En dat is eigenlijk ook wel nodig omdat we ons geen grote tekorten kunnen permitteren met een overheidsschuld van meer dan 100% van het BNP.

Zoals je kan zien, doet enkel Griekenland hier nog slechter:



Ik hoor echter sommige ministers verklaren dat België best wat meer schulden mag hebben omdat deze voornamelijk door de eigen bevolking gefinancierd worden.

Dat blijkt alvast niet uit de onderstaande grafiek. De cijfers komen van het IMF (zie het Global Financial Stability Report). Ik ga ervan uit dat deze correct zijn.



Maar laten we even terugkeren naar de situatie in Ierland. Dit land blaakte voor het uitbreken van de crisis van financiële gezondheid maar wordt nu in een diep, zwart gat getrokken door een veel te grote banksector.

Ierland probeerde als klein land het onmogelijke te doen in een poging de banksector recht te houden. Het land had zich in 2008 garant gesteld voor bankdeposito's en bankleningen en blijkt nu niet over de nodige middelen te beschikken om deze garanties hard te maken.

Het reddingsplan dat dit weekend werd uitgewerkt, is dan ook vooral bedoeld om de banksector verder te ondersteunen.

De bevolking zal de rekening betalen met jarenlange inspanningen en flink hogere belastingen.

Nu de Ierse problemen voorpaginanieuws zijn geworden, kijken een aantal partijen in de richting van België.

Want ook België is een relatief klein landje met een veel te grote banksector. En dan mogen we nog van geluk spreken dat Fortis werd doorgeschoven naar Frankrijk.

Hieronder een idee van de garanties die gegeven werden aan de banksector:



België heeft zich voor flinke bedragen garant gesteld en dat maakt beleggers nerveus. Eén van de grootste banken, KBC, heeft namelijk omvangrijke activiteiten in Ierland.

KBC heeft er voor 17,4 miljard euro aan leningen uitstaan terwijl het eigen vermogen van de bank slechts 11,2 miljard euro groot is.

Met de voorgaande cijfers in het achterhoofd, is de reactie van onze politici op zijn zachtst gezegd onverantwoordelijk.

We moeten nu daadkracht tonen! Helaas een eigenschap die politici te vaak ontbreekt.

Enkel door een geloofwaardig plan te publiceren om aan te tonen dat we in staat zijn om aan onze verplichtingen te voldoen, kunnen we uit de greep van de financiële markten blijven.

Wie nu nog de problemen blijft ontkennen, stuurt ons land rechtstreeks op het faillissement af.

Het feit dat we niet eens over een volwaardige regering beschikken, maakt het er allemaal niet makkelijker op.

Politici aan beide kanten van de taalgrens kunnen het zelfs over de meest simpele zaken niet eens worden.

Hoe realistisch is het dan om te verwachten dat de dreiging van de financiële markten eensgezind en resoluut het hoofd wordt geboden?

Inderdaad. Niet erg realistisch.

Dat betekent dat wij als inwoners enkel maar kunnen hopen dat het dit op één of andere manier allemaal overwaait. De schulden zijn er vanzelf gekomen en zullen vanzelf ook wel weer verdwijnen, toch?

Maarten Verheyen

Mooie post. Interessant cijfermateriaal.

Ik vrees dat je nog een aspect onderbelicht laat, namelijk de pensioenen. België is één van de zeer weinige landen waar pensioenen volledig via een herverdelingsstelsel worden gefinancierd. Ondanks het gepraat over het Zilverfonds een paar jaar geleden, is er zo goed als geen enkele reserve voor het uitbetalen van de pensioenen de komende 10-tallen jaren. Zweden bijvoorbeeld heeft een spaarpotje van meer dan 100% van hun BNP voor die pensioenen. Ierland heeft een reddingspakket gekregen van andere landen, maar een flink deel van dat pakket komt uit hun eigen pensioenfonds.
Een bedrag dat binnen een bepaalde termijn uitbetaald moet worden, noemt men in bedrijfsvoering normaal gezien een schuld. Enkel overheden slagen erin om dergelijke schulden buiten balans te houden. Maar als je ze wel zou meetellen, vrees ik dat het plaatje voor B. er veel slechter uit ziet.

België en het chaospunt

Voortgaand op de vier herkenbare fasen binnen de chaosdynamiek zien we in België een quasi perfect land om de theorie te toetsen op waarachtigheid. Immers, België is een smeltkroes van diverse culturen, heeft een complexe staatsvorm gestimuleerd door taalgrenzen en is onderhevig aan de financiële druk van een verschuivende wereldeconomie, een mooie casestudy. Deze verschuivende wereldeconomie zien we in dit geval dan als een externe factor die ons op verschillende manieren laat reageren. Vergelijkend met het verwachte breekpunt heeft België de potentie om te kiezen voor ofwel het ineenstortingtraject ofwel een doorbraak te lanceren.

In functie van het ineenstortingtraject moge het duidelijk zijn dat we hier verwijzen naar de splitsing van België, een thema dat ons allen bezighoudt en waarover de meningen verdeeld zijn. We krijgen dus te maken met twee visies. Enerzijds kiezen we voor het eigen belang resulterend in de splitsing van België, anderzijds zien we duidelijk bewegingen ontstaan die pleiten voor het behoud van België, waarbij nogal eens de koning als symbool voor éénheid wordt aanzien. Het streven naar een splitsing kunnen we denkelijk vertalen naar een congruente angstreactie ter vrijwaring van de gerealiseerde winst/welzijn, niet onterecht. Ondanks de consensus die het conflict induceert staan verschillende meningen schijnbaar loodrecht tegenover elkaar en net hierdoor wordt een waar progressief beleid belemmerd. Door niet (h)erkenning van deze dynamieken resulteert deze situatie in een ware impasse tot wordt ingezien dat een ruimere visie - die ver voorbij de eigen landsgrenzen reikt - oplossingen biedt. Vanuit ons standpunt kunnen we slechts waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van een dergelijke impasse, zeker te weten dat ook andere culturen in dit land deze strijd kunnen aangrijpen om hun frustraties te uiten.

De chaos die hieruit voortvloeit, resulteert mogelijks in een situatie van totale anarchie waarbij dat vrijwel niemand nog zal weten waar nu de oorzaak ligt van onze problemen. Dialoog wordt steeds moeilijker (zelfs onmogelijk) en culturen/meningen staan met z’n allen tegenover elkaar. Het spreekt denkelijk voor zich dat wanneer de economie steeds verder verschuift en onze individuele vrijheid bedreigd wordt, dat we zullen teruggrijpen naar vormen van minder sociaal gedrag en ‘bendevorming’. Naar onze bescheiden mening en rekeninghoudend met diverse studies kan enkel een eenheidsstreven ons uit deze penibele situatie redden. Nu, nuchter analyserend krijgen we dus een situatie waarbij onze buurman de vijand wordt maar dit alles onder leiding van een monetair systeem dat een ware democratie stagneert en zelfs afbreekt. We kunnen deze analyse denkelijk niet beter flankeren dan met de uitspraak ‘wanneer twee honden vechten om een been, gaat de derde ermee heen’. Een diepere analyse leert ons echter dat de spreekwoordelijke ‘derde’ dit gevecht initieert door zijn verhuis naar de lage loonlanden als een logisch gevolg van het aanvaarde monetaire systeem. Anders gezegd, het spreekwoordelijke ‘been’ (geld) zet z’n weg verder volgens het huidige paradigma en resulteert mogelijks in een sociaal kerkhof extra gestimuleerd door de onderlinge strijd die de achterblijvers voeren. Hieruit volgend zien we dus dat een onderlinge strijd ons allen bezig houdt maar dat finaal geen oplossing wordt geboden voor het kapitaal dat stilaan maar zeker de afvaart inzet (of verder zet). Vanuit deze hachelijke situatie probeert men vervolgens allerhande creatieve oplossingen te bedenken maar nog steeds binnen hetzelfde denkpatroon die aanleiding gaven tot deze problemen. In deze periode van chaos en spanning druisen diverse beslissingen in tegen elke logica waardoor een eerder conflictueus beleid ontstaat.

Gezien de situatie hierboven kort omschreven mogen we jammer genoeg vaststellen dat we op deze manier voor het ineenstortingtraject kiezen en dat ondanks de nobele alternatieven die we inmiddels kennen. Het lijkt ons evident dat aandacht voor deze alternatieven noodzakelijk wordt om deze tendensen op een vreedzame manier om te buigen naar een hoopvoller traject, de solidariteit stimulerend. Anders gezegd en samengevat, het lijkt ons moeilijk te aanvaarden dat België z’n problemen Nationaal zal kunnen oplossen zonder zich als een deel van een mondiale visie te profileren dewelke ook oplossingen biedt voor de lokale problemen.

Nog wat meer slecht nieuws:



En het wordt ook steeds moeilijker (duurder) om nog geld los te krijgen, zie maar naar de geldophaling van Spanje gisteren.

Onderken je de problemen nu zelf niet? Volgens mij maakt het weinig uit of we het volgende domino-blokje worden dat omvalt. Wat belangrijker is, is dat we in een rij van domino-blokjes staan waarvan er sommigen aan het omvallen zijn.

Dan moet m.i. de strategie toch niet zijn: "We moeten zorgen dat we niet omvallen" maar wel: "We moeten zorgen dat we ons blokje uit die rij van mogelijks in de toekomst omvallende blokjes krijgen."

Belgie heeft problemen dat is niet te ontkennen...

Krampachtige bezigheid lijkt me dat, waarom niet gewoon gewoon doen ?

Is België de volgende domino?

Nee, de volgende dominee.

Een pedofiele dominee dan!

Een aarsbisschop bedoel je ?

Of Belgie domina van Europa, dat is beter.

Hoe?

Is België de volgende domino?

Hoe kan zo een systeem blijven functioneren?

Meer neoliberale economische groei?

· Meer kredieten omzetten naar de toekomst? (60 jaar afbetalen, in twee generaties is mogelijk)
· Meer alle soorten afval naar de toekomstige generaties overbrengen? (vooral radioactief afval)
. Geld en waardepapieren bijdrukken?
· De natuur meer belasten? (Totaalvervuiling moet mogelijk zijn, dit is pas vrijheid)
· De mens tot zijn 80 jaar laten werken? (Meer toegang voor rolstoelen in bedrijven)
· Oorlog maken? (De oorlogsindustrie lost elke crisis op, ieder zijn bom)
· Waterstofbommen uitproberen? (totaal genocide of zelfvernietiging, vrije keuze)
. Meer handel met lageloonlanden tot al onze bedrijven verdwenen zijn?
. Meer automatisering waarvan de winsten naar enkele onmetelijk rijke gaan?
. Het liberalisme heeft zichzelf schaakmat gezet! (Een ander schaakbord dan maar)
. Laten we de nieuwe schaakregels weer over aan de liberale gedachtegang of hebben we geleerd.
. Geen openbaar vervoer? ( Liever met miljoenen mensen in miljoenen km files op onze planeet)
. Geen alternatieve energie? (aan fossiele brandstoffen en atoomenergie is meer verdiend)
. Herverdeling is taboe? (enkel rijkdom voor elite en jetset, wij dan geen sociale zekerheid nodig)
. Concurrentie met lageloonlanden die aan één honderdste van ons loon werken is zeker mogelijk.

8O Volledig omslagstelsel? Afgelopen jaar heeft ook zwakheden van kapitaaldekking aangetoond, maar dat is nog altijd beter dan dat...

Het liberale egalitarisme:

De liberale definitie van egalitarisme richt zich op economische ongelijkheid, waarin vervolgens automatisch ongelijkheid van kansen wordt nagestreefd.
(eenieder moet niet evenveel kansen hebben en niet tot economische voorspoed komen)
De ongelijkheid van uitkomst (eenieder moet geen gelijke welvaart bezitten), wat men terug kan vinden in bijvoorbeeld het liberalisme.
Het uitbuiten van mens door mens is toegestaan.
Het BBP wordt niet rechtsevenredig verdeeld over het aantal inwoners per land, maar gehoord een bepaalde elite en jetset toe.

IMF prognoses, GOS:

http://www.prospekt-online.nl/prospe...n/gos_2010.pdf

· Het bbp per hoofd van de bevolking zegt weinig over het werkelijke welvaartspeil van verschillende inkomensgroepen in een land.
· Dit omdat het cijfer slechts het nationaal inkomen door het aantal inwoners is.
· Het bbp per hoofd van de bevolking zegt daarom niets over de verdeling van het inkomen.
· Het gros van het nationaal inkomen kan best terechtkomen bij een kleine elite.
· Als we hiermee rekening houden staat een gemiddelde inwoner van het egalitaire Wit-Rusland er nog beter voor.

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuw...e/110110_Rente
Want een gewaarschuwd man is er twee waard.

Met dank aan het communitair gefuck van de laatste paar jaar. Er zijn belangrijkere dingen in het leven dan nationalistisch gezever.

Portugal is de volgende domino!

Maarten,


ik wist al die zaken al maar je hebt ze mooi en overzichtelijk samengevat.

Het eerste wat me te binnen schiet is dat het toch absoluut godgeklaagd is dat onze professionele 'journalisten' niet dezelfde moeite doen als een (excuseer voor het woord) amateur in zijn vrije tijd, maar klakkeloos meegaan in het 'all is well (of de schuld van de vlaams nationalisten)' verhaal.

Waarom confronteert men politici zo zelden met hun eigen leugens?

Het tweede is dat ik denk dat het naar de jongere generaties hier toe enkel eerlijk kan zijn om zo snel mogelijk komaf te maken met dit hele financiële en overheidssysteem.

Zelfs al zou het mogelijk zijn (waar ik alles behalve van overtuigd ben) om en de schuld onder controle te krijgen en het sociaal systeem overeind te houden acht ik dit niet wenselijk.

De druk die ervoor gelegd zal worden op de generaties van na 68 vind ik onaanvaardbaar.

Men is erin geslaagd om een "externe boeman" te kreeren, de "stoute financiele markten" ; de "aanval van de speculanten".

Maar wat is dat eigenlijk ? Zijn dat vijandelijke legers die ons land in het vizier nemen ? Zoals je de uitdrukkingen hierrond leest, lijkt het er wel op. Het lijkt erop dat zij "die aangevallen worden door de financiele machten" eigenlijk het *slachtoffer* van een *agressie* zijn, waarbij ze hulp kunnen inroepen op bevriende naties om de gemene vijand zijn laffe aanval af te slaan.

Maar wat bedoelt men eigenlijk met deze quasi-militaire termen ?

Men zegt eigenlijk: "we gaan geen mensen meer vinden die nog genoeg vertrouwen in ons hebben om ons aan lage interest heel veel geld te lenen want ze beginnen te geloven dat we het nooit helemaal gaan afbetalen. Zij die eventueel nog aan ons willen lenen (en niet aan meer solvabele instellingen en bedrijven) willen dat dus enkel maar doen tegen hogere interesten, gezien het risico dat ze denken dat ze lopen."

Met andere woorden, die termen willen niks anders zeggen dan "we gaan moeite hebben om nog mensen te vinden die ons veel goedkoop geld gaan lenen want men begint serieus te twijfelen aan onze solvabiliteit".

Geloof me vrij dat die mensen daar "eerlijk" in zijn. Moesten we ECHT solvabel zijn, dan zou het ECHT interessant zijn om ons veel geld te lenen. Als men dus "doet alsof" we onsolvabel zijn, dan is dat omdat men ECHT DENKT dat we onsolvabel zijn.

Hoe dat te vermijden ?
- door "ophouden van onsolvabel te zijn"
- door geen geld meer te lenen.

Die twee gaan trouwens samen. Hoe meer geld je leent, hoe groter de kans is dat je uiteindelijk onsolvabel bent, he. En als je geen geld meer leent, dan ben je solvabel.

Wat wil dat zeggen: "geen geld meer lenen" ? Dat wil zeggen: een begroting in evenwicht hebben: evenveel uitgeven als je binnenkrijgt, en niet meer.

Simpel, he.

Allemaal goed en wel, als die financiële markten niet politiek gemanipuleerd werden.

Of de politiek gemanipuleerd door de financiële markten!
Veel politiekers worden in de raad van bestuur gebombardeerd ten voordele van de financiële markten, De haan en dat kuiken zijn daar een voorbeeld van!

Ze worden wel degelijk gemanipuleerd, maar niet op de manier die u zich voorstelt. De grote manipulatie is dat de rating voor het merendeel van de westerse landen nog veel te goed is.

Een ander 'vreemd' feit is dat de amerikaanse overheid voorlopig aan de aandacht van de ratingbureaus lijkt te ontsnappen. Toeval? Ik heb daar mijn twijfels bij.

Neemt niet weg dat we hier niet moeten klagen over te lage ratings. Ze zijn imo nog veel te hoog.

Hoeveel % interest zou u willen als u zelf uw geld in pakweg griekse obligaties zou beleggen? De 12% die er nu voor gevraagd wordt, zouden voor mij persoonlijk alleszins nog lang niet genoeg zijn om erin te investeren. Net zomin als ik in Belgisch overheidspapier zou investeren tegen de 4 of 5% dat er nu voor gegeven worden.

Het risico ligt simpelweg veel te hoog:

- er is de serieuze kans (PIBS) tot quasi zekerheid (Griekenland) dat je niet volledig wordt terugbetaald.
- er is een zeer grote kans dat de intrestvoeten op termijn gaan stijgen. Stijgende intrestvoeten => obligaties verliezen in waarde. Naar beneden kan de intrest alleszins niet.
- vroeg of laat gaan de FED en ECB al dat aangekochte schuldpapier terug willen verkopen. (Enfin dat beloven ze toch). Wat voor effect denkt u dat een dergerlijke verkoop zal hebben op de waarde van die obligaties? De FED - maar in mindere mate ook de ECB - bulken van het overheidspapier. Het moment dat deze instanties gaan verkopen ipv kopen gaat de prijs een klap krijgen van jewelste.
- En dan hou je nog geen rekening met de minimale groeiverwachtingen van de westerse economieën, het compleet ontbreken van pensioenvoorzieningen in de meeste landen, een omgekeerde bevolkingspiramide, sterk toegenomen internationale concurrentie enz.

Zeg me nu eens eerlijk:

koopt u staatsbons van België?

Volgens verschillende Britse media werd maandagavond afgesproken dat de nadruk op het kredietbeleid zal komen te liggen.

Het blijft afwachten hoe de publieke opinie, en coalitiepartner Lib-Dem, zullen reageren. De gigantische bankiersbonussen liggen sinds de financiële crisis onder vuur, zeker omdat de banken met overheidsgeld overeind werden gehouden.

Cameron en zijn minister van Financiën George Osborne zouden maandagavond aan de banksector beloofd hebben om strenge bonusregels te laten vallen, in ruil voor een soepeler kredietbeleid jegens Britse ondernemers. Zo hoopt men ook de economie aan te zwengelen.

Eerder werd nog gedacht aan een verplichte melding van superbonussen (meer dan 1 miljoen euro) of aan een speciale taks. Cameron riep de bankiers afgelopen zondag nog op om "te matigen".

De Britse pers reageerde dinsdag kritisch op de capitulatie van Cameron. "Cameron heeft zijn nederlaag toegegeven", kopte The Daily Telegraph.

De banken dreigden eerder met een delokalisatie van hun grootverdieners naar Azië, indien er te veel beperkingen zouden worden opgelegd.

Wie is hier baas? de politiek of de bank?

De banken dreigden eerder met een delokalisatie van hun grootverdieners naar Azië, indien er te veel beperkingen zouden worden opgelegd.

Ik koop niets voor het moment, ik behoud mijn liquiditeit voor moeilijke periodes of kosten die ik verwacht.

Trouwens, ik herinner me iets over de Wallstreet crash op het moment dat de Am. overheid een belissing wilde nemen over een aantal zaken zoals de CDS'en...Ik begreep dat Goldmann Sachs hierachter zat

Er is sprake van samenwerking tussen politiek en banken ten koste van de burger. Het is geen kwestie van 'of'. Hebt u al 1 serieuze poging gezien om eens iets anders te doen dan massa's belastinggeld naar de banken te transfereren?

Als de politiek geen actief medewerker was van de banken, dan zou je toch verwachten dat er op zijn minst toch pogingen zouden worden ondernomen om andere oplossingen te bedenken?

I rest my case.

Deze aanname zou willen zeggen dat men doelbewust de bevolking besparingen oplegt waar dat helemaal niet nodig is ?

Oh, in eender welk scenario moet er bespaard worden.

En de burger zal onvermijdelijk moeten inleveren, want ook in andere scenario's blijft het zo dat het onmogelijk is altijd meer uit te geven dan je ontvangt, en dat onze westerse wereld een absoluut onbetaalbaar sociaal systeem heeft.

Op die vlakken zal het dus in alle gevallen pijn doen.

Maar wat er nu aan de gang is, is van criminele aard. I.e. men is volop bezig geld van de belastingbetaler onderhoeds door te sluizen naar de banken.

Wie koopt er vandaag de dag nog griekse en ierse obligaties bvb denkt u? De banken niet. Die zijn druk bezig hun obligaties te verkopen aan de ECB. En bij wie gaat die factuur uiteindelijk terecht komen denkt u?

De besparing ligt op een ander vlak, in principe is het ook een 'groei' waardoor de besparingen in traditionele zin op een andere manier kunnen gezien worden.

De adel en hun middeleeuwse ideeën.


Jaarlijks trekken nog honderden bedrijven naar het buitenland, (Belgische handelsmissie) geschaard achter prinsen en prinsessen, de representanten van de bedrijfswereld en handelaars.

Als we voor onze bedrijven een gouden tapijt uitleggen om te investeren in het buitenland, dan moeten we niet schrikken dat onze bedrijven verhuizen naar het buitenland, de adel zijn de representanten van deze neoliberale zienswijze.
Het verhuizen van onze bedrijven naar de gekende uitweg (lage-loonlanden), waardoor ze in eigen land een leger van arbeidsloze achterlaten, dit is voor deze bedrijven van geen belang.
Voor honderden bedrijven wordt momenteel de rode loper uitgelegd, het werklozen leger in eigen land groeit, al dit onder het mom van globalisme, al dit georganiseerd door de adel.
Dit “sociale kerkhof syndroom” is door de adel nog steeds niet gekend, dit syndroom is een etterende kanker in de zogenaamde vrije markt economie.
De elite adel leeft nog steeds in een sprookje en hebben geen voeling met de huidige reële economie.

· Hoge lonen geven de impuls aan bedrijven om te automatiseren en te moderniseren wat hun sterk maakt om te concurreren, verhuizen naar lage-loonlanden is daardoor niet noodzakelijk.
· Hoge lonen hebben immers altijd de drang naar automatisering en modernisering steeds bevorderd, wat voor onze totale samenleving een zeer goede zaak is!

Een vroegtijdige conclusie is een plaats waar je van het denken te snel moe werd, ook wel eens vooroordeel genoemd.
Een vooroordeel is voor de adel moeilijker te splitsen dan een atoom, hun verouderde ideeën destabiliseren onze economie en de samenleving, deze verouderde ideeën horen thuis in onze musea.
Bedrijfsverhuizingen laten op lange termijn onze economie leegbloeden en veroorzaken werkloosheid en armoede.

Concreet gezien zou het niet eens zo slecht zijn dat de financiële wereld niet bereid is om BE geld te lenen. De overheid zal zich namelijk verplicht zien om eens serieus werk te maken van het snoeien in haar budgetten. Ik spreek hier wel degelijk over snoeien, want belastingen verhogen lijkt me zonder nog meer nadelige gevolgen niet mogelijk. Dit zou ondermeer betekenen dat men in de sociale zekerheid moet gaan snoeien met als gevolg dat de Walen met name eens met hun rug tegen de muur komen te staan en gaan inzien dat ze iets aan hun geprofiteer moeten doen.

De financiële wereld zal toch eens moeten gaan nadenken over wat men veroorzaakt, immers, minder overheidsuitgaven betekent ook een dalende economie en minder overheidstekorten betekent dat er in de toekomst ook minder vraag zal zijn naar financiering met dalende tarieven...

Aan de andere kant ben ik ervan overtuigd dat door winstbejag in het verleden door financiële instellingen de overheidstekorten in de hand gewerkt zijn.

Ik zie een Belgische financiële crisis op langere termijn nog niet direct als een groot nadeel. Op korte termijn daarentegen gaan we wel afzien. Spijts het feit dat de bevolking daar maar beperkt de oorzaak van is, gaan zij wel het grootste slachtoffer zijn.

Spijts het feit dat de bevolking daar maar beperkt de oorzaak van is, gaan zij wel het grootste slachtoffer zijn.

Is dat al anders geweest???

Neen

Zo is het!

Voila. Meer moet dat niet zijn. Maar men stelt dat voor alsof, zoals in Harry Potter, er van die verschrikkelijke wezens boven het land rondzwerven, "speculanten" genoemd, die op elk ogenblik kunnen neerstrijken en onze ziel uit ons lichaam zuigen. De "aanval van de speculanten" is zo een beetje voorgesteld als groene Aliens die chloorgas ademen en die ons landje gaan "aanvallen" met hun verschrikkelijke vliegende schotels vol futures en derivatives. Nee, het is gewoon dat ze geen goesting hebben om nog veel staatsobligaties te kopen aan belachelijk lage interesten want ze beginnen te vrezen dat ze nooit hun centen meer gaan zien.

In tegendeel zou ik denken. Minder overheidsuitgaven betekent dat er meer zuurstof komt voor vrij initiatief, dat er minder aan de staat moet geleend worden en DUS dat er meer kapitaal ter beschikking staat voor prive initiatief dat ook rendabeler kan zijn wegens minder belastingen....

Maar, natuurlijk, de ongedekte uitgaven van lang geleden, die zich opgehoopt hebben tot een reuzeberg staatschuld, moet natuurlijk eerst afgehandeld worden. Onze ouders hebben onze inkomens opgesoepeerd. Daar valt niks aan te doen. Dat moet eerst op een of andere manier in orde komen.

Dat moet ge mij eens uitleggen zie. De stoute financiele instellingen zijn zo gemeen geweest van de belgische staat leningen te verschaffen die daarom vroeg omdat die meer uitgaven deed dan belastingen vroeg, zoiets ?
Maar aan de andere kant, als die stoute financiele instellingen nu komen zeggen dat het genoeg is, dan worden we "aangevallen door gemene speculanten" ?

Kijk, die "bevolking" heeft er dan ook goed van geprofiteerd, he. Of waar denk je dat al die staatsuitgaven naartoe gegaan zijn ? Ah, ja, naar nutteloze openbare werken, naar domme commissies, naar communautaire compensaties.... mja, als je het zo bekijkt... maar dan wel door de politici die die bevolking heeft verkozen he.

Het voordeel van een begroting in orde te hebben is dat je geen leningen meer moet aangaan. Als dat het geval is, dan kan je je nog altijd failliet verklaren he.

Maar dan zet je ook al die brave huisvaders voor schut die braaf staatsobligaties hadden gekocht met hun spaarcenten natuurlijk...

Dit klopt. De grootste kanshebbers om aan te moeten kloppen bij het IMF zijn op dit ogenblik:

1. Portugal
2. Spanje
3. Italië/België
4. Frankrijk
5. Engeland

Wat betreft die financiële instellingen verwijs ik gewoon naar wat Goldman Sachs al eerder aan aandeel in de Griekse historie had. En kom me niet af dat ze dat alleen deden om er financieel beter van te worden. Daar zit wel degelijk een politieke agenda achter.

Voor het overige vind ik het wat kort door de bocht om de bevolking verantwoordelijk te stellen voor het gedrag van de politiek of verantwoordelijken... Desondanks er al sinds vele jaren a politiek gestemd wordt, verandert er nooit iets in het politieke landschap....Misschien zitten we de facto wel niet in een democratie, maar in een parlementaire dictatuur.

Krijg jij geld om hier de ene leugen na de andere te komen verkondigen?
Of kan jij gewoon geen onderscheid maken tussen leugens en de waarheid?