Is de katholieke kerk totaal dood?
 

En hoe zit dat nu met religie? Kunnen we dat in 2015 niet gewoon afschaffen?

Waarom? Ga je meningen afschaffen? Succes!

"Op sterven na dood" maar alleen in onze contreien vrees ik.

Het aantal Katholieken is nog nooit zo groot geweest als vandaag. Enkel erg provinciaal ingestelde mensen denken dat de Katholieke Kerk zich beperkt tot wat er in hun voortuin gebeurt.

Al zolang als de mens bestaat zijn er mensen die graag beweren het antwoord te hebben op zulke nonvragen als 'Waarom zijn we hier?', 'Waarom sterven we?', etc. Aangezien deze vragen niet te beantwoorden zijn (daarom zijn het ook nonvragen) zijn er ook altijd al mensen geweest die niet geïntereseerd zijn in deze vragen. Geloof zal nooit verdwijnen omdat deze vragen voor velen om een antwoord blijven schreeuwen.
Sinds Galileo weten we echter dat 'waarom' vragen zelden interessant zijn en dat 'hoe' vragen veel elegantere en meer praktische antwoorden opleveren. Als iedereen op aarde opeens inziet dat het leven veel draagelijker is als men zich zo weinig mogelijk afvraagt 'waarom?' dan zijn we er vanaf. Maar dat is in 10 duizenden jaren nog nooit gebeurt dus zit er maar niet op te wachten.

Zat er nog leven in voor de schandalen ?
Of waren die schandalen maar mogelijk omdat de rek er al uit was ?

Die kerk is belange niet dood. Die moet haar gloriedagen nog meemaken. Maar 't zal wel heel kort zijn.

Op 30 februari ?

die schandalen gebeuren al tientallen jaren maar komen nu boven, juist omdat de rek eruit is. In de tijd van de Gloriërende Kerk waren er evenveel (of meer) kinderverkrachters in dat instituut maar toen werkte de doofpot beter.

De rek is er dan ook al tientallen jaren uit.
Het is gewoon een kwestie van vraag en aanbod, als je priesters te kort hebt kunt ge niet te kieskeurig zijn.
Of het ook in hun gloriedagen gebeurde laat ik voor uw rekening.

Ik heb er niks mee te maken! Ik onderhou 't boeltje met mijn belastingen, tegen mijn goesting, en das alles.

Je hoopt dat men weldra de belastingen naar religies aanpast, zodat je je volledige belastingen aan de islam kan geven.

Vroeger gebeurde zo'n dingen veel minder. Er was meer sociale controle, de ziekte van mei 68 was nog niet doordrongen in onze samenleving enz...

Nee.
Indien men in 't staatsbudget bezuinigt vind ik dat religies bij de allereerste bezuinigingsposten dienen te staan. Allemaal.

Jan met de pet durfde er niet aan denken dat meneer pastoor zoiets zou doen. Zelfs indien hij 't zelf meemaakte, lang geleden. En meneer pastoor had genoeg invloed en autoriteit om hem te doen zwijgen.

De Kerk leeft meer dan ooit tevoren.

't ademt nog een beetje.
Met mond aan snuit ademhaling misschien? :?

Waarom nog zo lang wachten?

Ik sluit me aan bij wat Zizek vertelt over dit onderwerp.

Al eens bij stilgestaan waarom dat zo is ?

Want dat zou wel eens een ander licht op de zaak werpen.

Zeg eens.

Zeg eens.

"Only a lacking, vulnerable being is capable of love: the ultimate mystery of love, therefore, is that incompleteness is, in a way, higher than completion.

On the one hand, only an imperfect, lacking being loves: we love because we do not know all. On the other hand, even if we were to know everything, love would, inexplicably, still be higher than completed knowledge.

Perhaps the true achievement of Christianity is to elevate a loving (imperfect) Being to the place of God, that is, of ultimate perfection. That is the kernel of the Christian experience.

In the previous pagan attitude, imperfect earthly phenomena can serve as signs of the unattainable divine perfection.

In Christianity, on the contrary, it is physical (or mental) perfection itself that is the sign of the imperfection (finitude, vulnerability, uncertainty) of you as the absolute person ... Only in this way do we really break out of idolatry."

[The Puppet and the Dwarf, pp. 115-116]

Uit: Zizek for Weddings

De katholieke kerk is springlevend in afrika. Je kan er de dag door luisteren naar radio Vatican, waar ze je waarschuwen voor de doodzonden als verkrachtinge, pedofilie en homofilie en waar familieleden interventies aanvragen voor afvalligen die protestants willen worden...

De Rooms Katholieke Kerk zal dit wel overleven. Op voorwaarde dat ze afstapt van bepaalde vastgeroeste opvattingen. Eén van die opvattingen heeft, naar mijn mening, bijgedragen tot de huidige schandalen. Met name het verplichte celibaat. Ik besef terdege dat pedofilie in de meest uiteenlopende kringen voorkomt. Maar, ik ben ervan overtuigd dat eigenlijk onfatsoenlijk is dat aan priesters het recht wordt ontzegd hun sexualiteit in een man-vrouw-relatie te beleven. Ook de katholieke theoloog Hans Küng is die mening toegedaan.
In het Judaïsme is gehuwd zijn een van de voorwaarden om een ordinatie als rabbijn te verkrijgen.

Ik denk van niet, allez, de impact was niet zo groot als men dacht.
Het systeem van de Oosterse kerken lijkt mij het best, en past perfect in de Traditie. Je mag vóór je wijding trouwen, maar niet meer na je wijding.
Goh, aan één kant weten ze de gevolgen.
Küng is nu niet het beste referentiepunt. ;-)

Precies. In de jaren '50 werden die pedofiliezaken gewoon nog netjes weggemoffeld zoals het hoorde. Nu is de maatschappij niet langer bereid dat te aanvaarden.

Veel impact lijkt de Kerk daar dan toch niet te hebben.

De taak en functie van een rabbijn is in niets te vergelijken met die van een priester die als pastoor dienst doet. Een priester heeft een sacramentele, pastorale, spirituele en besturende taak die alomvattend is. Dit betekent dan ook dat hij, als hij zijn taak naar behoren wil uitvoeren, daar heel veel tijd zal insteken. Uit eerste hand heb ik vernomen dat orthodoxe seminaristen juist hierdoor vaak moeite hebben een vrouw te vinden: in onze tijd schrikken veel vrouwen ervoor terug, want ook heel hun leven zal in het teken staan van de roeping van hun man. Het celibaat is dan ook zo slecht nog niet, al ben ik niet op voorhand tegen een gehuwde parochiegeestelijkheid. Verre van.

Niet alleen onfatsoenlijk, ook ongezond. En of dat nu een man-vrouw-relatie is, of enige andere ralatievorm maakt weinig uit. Een gedwongen seks-onthouding is en blijft ongezond. De mens is niet gemaakt om seksloos door het leven te gaan.

Ik vind het altijd merkwaardig dat men met dergelijke zaken komt aanzetten als het om (katholieke) priesters gaat. Komen andere godsdiensten ter sprake waar men omwille van de religieuze beleving een leven van onthouding wil doormaken, dan hoor je niemand daarover opmerking maken. 'n Heel typerende vaststelling.

Wat mij betreft, geldt mijn stelling voor elke geloofsovertuiging.

Dit gaat toch niet om een godsdienstovertuiging, maar om de keuze celibatair te leven. En daar kan men diverse redenen voor hebben, ook religieuze maar niet uitsluitend.

Nu, mij niet gelaten, want "ze" moeten het zelf maar weten, want tenslotte heb ik geen uitstaans met de rkk. Maar het opgelegde celibaat afschaffen lijkt mij nog de enige manier om hier in W-Europa nog aan priesters te geraken.

Dat geloof ik niet. Ik heb heel wat contacten in de orthodoxe als Grieks-katholieke Kerk en op basis hiervan concludeer ik dat niet het celibaat de struikelsteen of het probleem vormt. Dit gezegd zijnde, wil ik nogmaals onderstrepen dat ik niet tegen een gehuwd priesterschap ben, wel integendeel. Alleen ken ik de situatie van gehuwde priester dermate goed, dat ik besef dat het celibaat vanuit meerdere oogpunten een zegen is en kan zijn voor een priester.

In welk opzicht ?? Het is vermoedelijk een stiel met onregelmatige uren, maar die zijn er nog.

Niet alleen onregelmatige uren, maar ook bepaald je "beroepsleven" ook je privaat doen en laten. En dat heb je maar in weinig beroepen.

Enkele concrete voorbeelden aub.

De katholieke kerk heeft zoveel in onze moderne maatschappij geïnvesteerd dat zij er zelf door naar de achtergrond verwezen werd.

Maar die terugtocht lijkt zich alleen in West-Europa voor te doen ...

Logischerwijze kun je je dan afvragen of die terugtocht een vooruitlopende trend betreft dan wel een korte voetnoot.

Dat is het nu net! Een aantal celibataire priesters in de RKK blijken in de praktijk die onthouding niet na te leven. Meer nog, een deel van diegenen die zich niet kunnen of niet willen houden aan dit celibaat vergrijpen zich aan kinderen. Dit gebeurt ofwel uit een ongecontroleerde homosexuele geaardheid, ofwel uit gebrek aan moed om een heterosexuele relatie aan te gaan met een niet-gehuwde vrouw. Aan beide situaties is er bovendien nog een crapuleuze kant, met name een misbruik van het vertrouwen dat ouders in hen gesteld hadden.

In plaats van de celibaatverplichting zou de Kerk er beter aan doen te eisen dat de kandidaat priesters voorafgaandelijk zouden blijk geven van een leven in een stabiele gezinssituatie in het kader van eenh normaal huwelijk.