Een kritiek op de natuurwet-theorie in de westerse filosofie
 

Deze theorie stamt af van de stoïcijnen dit is een filosofische stroming in het oude Griekenland van omstreeks 3de eeuw voor christelijke jaartelling. Volgens de natuurwet-theorie is het universum een eenheid en behoort alles in het universum- de sterren en de planeten, de levende materie en de levenloze materie tot deze eenheid die zij natuur of God noemden. Verder beargumenteerden zij dat alles in het universum plaatsvindt voor een reden. Volgens de stoïcijnen moet de mens daarom proberen te leven in overeenstemming met de redenen van de natuur. Simpel omdat de mens onderdeel is van de eenheid, namelijk natuur.

Ik heb verschillende argumenten waarom ik het niet eens ben met deze theorie. De eerste reden is dat het atheïsme stelt dat het universum bij toeval dus uit niets is ontstaan en ontkent dus het bestaan van een Scheppende Macht. Echter, het is onzinnig om enerzijds te geloven n delen van de natuurwet-theorie d.w.z. het bestaan van een doel voor het leven en de relaties tussen alles dat bestaat en anderzijds niet geloven in een scheppende macht. Als het leven namelijk uit toeval is ontstaan, dan kan het leven namelijk geen doel kennen. Het leven kan alleen een doel kennen als het leven een schepper kent die iets bedoeld heeft met zijn schepping. Dus wie accepteerd dat het leven een doel kent, die moet het bestaan van een scheppende macht accepteren.

Ik heb meer argumenten maar we beginnen met deze argument en gaan zo verder en dieper het onderwerp in.

Met vriendelijke groet,

Er is niemand die scheppende macht ontkent want niemand gelooft dat zij/hij altijd bestaan heeft, mensen verschillen in mening als het gaat om de vraag wat/wie is deze scheppende macht.

Of is er iemand die echt gelooft dat zij/hij altijd bestaan heeft (niet geboren, niet ontstaan)?

De antwoorden (goden) zijn niet tegenstrijdig, maar in het ene antwoord vind je consistentie en in het andere niet.

Een voorbeeld van inconsistentie:

a) ik ben gebeurd (moeder heeft mij verwerkt), mijn soort is ook gebeurd (evolutie in de natuur) en natuur is er altijd omdat energie er altijd is geweest bijvoorbeeld.

b) ik ben gebeurd (moeder heeft mij verwerkt) en mijn moeder is er altijd.

Er is maar één oplossing voor dit dogma en dat is ofwel metafysica afschaffen wat in wezen ook een metafysische beslissing is, of rede gaan vervangen door emotie. Deze vind je allemaal in de westerse filososfie, iets dat niet bestaat omdat er filosofieën zijn die vaak allemaal haaks op elkaar staan, en die zijn absoluut niet een resulaat van denken, maar een gevolg van de realiteit (eerst via literatuur): kerk, strijd tussen kerk en reformisten, 1ste wereldoorlog, 2de wereldoorlog, totalitaire regimes, ontbreking van welzijn, revoluties in productie en concurrentie, ... enz.

Westerse filosofie? Mijn reet!

God is de vrucht van onze verbeeldingskracht of infantiele fantasie. De mens heeft God geschapen als menselijk verlangen naar fantasie en alomtegenwoordigheid. God is opium voor de mensheid. Vandaar dat God aan alles en nog wat gekoppeld wordt inclusief natuurwetten.

Iets zo complex als de natuur kan geen toeval zijn. Er is altijd een scheppende kracht aanwezig die doelmatig werkt.

Je legt je zaken zeer verwarrend uit, moet ik hieruit halen dat je denkt dat alle atheïsten stoïcijnen zijn?

Als atheïst geloof ik niet dat iedereen geschapen is met een hoger doel, door een hoger wezen, maar toch heb ik voor mezelf een doel gezet. Dat kan omdat ik een brein heb. ;)

Inderdaad, je hebt een brein, maar je hebt die niet zelf gecreëerd.

Kan je me iets aanduiden dat gewoon te complex is en waarvoor we nooit een antwoord zullen vinden?

Kernfusie en later evolutie.

So far so good.

Dat is een stropop.
Het universum is helemaal niet ontstaan als toeval, maar door wel bepaalde regels, namelijk de natuurwetten.
Neem bv een sneeuwvlokje. Dat is niet toevallig ontstaan, maar door een proces genoemd kristallisatie.
Dat proces is gekend en beschreven door de wetenschap.
Nu is het zo dat de wetenschap nog niet alles weet en kan verklaren, maar zo is ook ons universum ontstaan, als gevolg van natuurlijke processen.

Doel staat los van oorsprong.
Echter, als ge vraag wat het doel of zin is van het leven, dan is het antwoord vrij eenvoudig.
Het doel van het leven is het leven zelf.
Alles wat gebeurt, alles wat we doen staat in het teken van het leven en het bevorderen ervan.

Het een volgt niet uit het andere.
Niet alles hoeft een doel te hebben trouwens.
Een sneeuwvlokje is ontstaan, maar heeft niet bepaald een doel.

Niet noodzakelijk.
Een kind, ontstaan als 'ongelukje', kan wel degelijk een doel hebben, terwijl het niet bedoeld was.

Nee dus. De twee staan totaal los van elkaar.

Wat denkt Allah daar zelf van?

Is die ook geboren of was hij er altijd al?

correctie, er is niemand die geloofd dat hij niet ontstaan is.

Ge moogt ontstaan niet verwarren met geschapen.

Geschapen veronderstelt een schepper, ontstaan niet

Ah, nog een creationist.

Leg uit!

Nee, niet echt.

Als het leven er in slaagt zichzelf in stand te houden, dan zal die blijven bestaan en slagen in het 'doel'.
Indien niet, dan zal het falen en verdwijnen.

Dat is al zo veel keer weerlegd.
Het probleem is dat voor elke overgang tussen soorten die de wetenschap aanbied, de creationist er 2 bij vraagt (een vroegere en een latere).
De fossiele sporen zijn vrij duidelijk.

Wetenschap wordt dikwijls ge- of misbruikt door politiekers, maar dat doet niets af aan de wetenschap.


In tegendeel.

Ah, een christelijke creationist.

Dit is totaal iets anders dan hier boven stond over de stoïcijnen.
Daar heb je niks gezegd over wat zij over de schepping denken en het is bovendien ook geen atheïsme, want God is voor hen de natuur.
Het idee van toeval is iets van de moderne wetenschap, dus je haalt dingen door elkaar.
Dat behoeft ook niet als de natuur eeuwig is en de natuur zelf haar eigen Geest omvat, die ook deel is van de mens.
Het is dus de natuur zelf die schept in eenheid met haar eigen logische Geest.
Volgens de Stoïcijnen is de natuur namelijk zelf God, en is het dus zeker geen atheïsme zoals jij beweert.
Deze is de Logica van alles wat bestaat in oorzaak en gevolg en ook in doelgerichtheid en ook in de wisselwerking van beiden.
Overigens is er ook toeval in het leven al is dat niet de essentie van de werkelijkheid.
Helaas krijg ik van jou nooit een zinnig antwoord.
Blijkbaar is Allah een beetje doof.

Men heeft de oude sofisitiek van gnosticisme en esotericism het leven terug ingeblazen om te terug grijpen op drie literaire geidologiseerde praatjes in nieuwe kleretjes!!

God is de vrucht van onze verbeeldingskracht oftewel de onwetendheid van de zog. materialisten in hun illusionaire strijd tegen zog. idealisme.

Dit is in feite de politiek van degenen die een "andere" nodig hebben om hun ideaal te bevestigen en intellectuele vorm te geven zodat het aandacht krijgt en hét in de politiek een plaats te geven, anders schrijft men voor niets. In dit geval is deze "andere" een illusie, vaak te zien aan de manier hoe ze erover liegen en karikaturale beweringen verzinnen.

En Jean-Marie Benoist in zijn The structural revolution meent het volgende te zeggen:
"Als de existentialistsen erin geslaagd zijn om van god af te komen, dan is Ferdinand de Saussure erin geslaagd om van de mens af te komen (...) de mens was de schepper van zin en was de levende bron hiervan .. maar deze mens is volledig verdwenen in de schaduw van de nieuwe wetenschap .. een zin is een vrucht van een verzameling van linguistische structuralistische semiologische relaties die er relaties uitscheidt en betekenis bepaalt, onder dit concept is de mens eerder een linguistische vrucht dan een schepper van de taal".

1) Mens schept god
2) God is dood
3) Mens is dood

Dit zijn woordjes die geen plaats hebben in rationeel en logisch denken, wel in een literatuur als reactie op een realiteit en deze realiteit getuigt van de menselijke aard en natuur, zijn verlangen naar zijn bron, deze is niet de natuur, maar een ander bestaan waar de natuur afhankelijk van is, en deze realiteit is in de praktijk vaak een politieke toestand die in de weg staat van een intersubjectieve ideaal. Dit is in alle opzichten vergelijkbaar met romantiek zijnde een reactie op het rationalisme en de wetenschap.

Als je rede inschakelt en logisch denkt ga je je koffers pakken en direct vertrekken zonder maar één secondje na te denken over hoe je hier gaat reageren op de vraag: en waarom ben jij zelf en alles wat rond jou is geen vrucht van verbeeldingskracht? En deze verbeeldingskracht is een vrucht van wat?

Als je toch lef hebt en hier op ingaat, dan ga je niet één god scheppen, maar heel veel goden om deze vraag te kunnen behandelen.

En wie zegt dat Toeval ontbreking van wetten impliceert?

Man man!!

Neemt een hand vol zand en strooit dit om een gedicht te laten maken.

1) zandkorrels onderwerpen zich aan de fysische wetten, maar toch is een geloof in het ontstaan van een gedicht en regels van de taal een dogma.

2) fysische elementen onderwerpen zich ook aan de fysische wetten, doch is het geloof in het ontstaan van leven en biologische wetten een dogma.

Lachwekkend gewoon omdat je probeert te zeggen dat het onstaan van een gedicht wetmatig gebeurt, en niet door een Toeval.

En verder zeg je dat het universum een gevolg is van natuurlijke processen. Bon, en de natuurlijke processen dan?
Zijn deze processen het universum of staan ze daarbuiten?

Analogie (beetje humor nodig, maar een echte reactie zal ik later plaatsen als ik meer tijd en zin heb :D)

Ik plaats deze reactie. Deze reactie is een gevolg van elektronische wetten. LOL!

Het doel van deze reactie is de reactie zelf.

En ontstaan van een reactie is niet hetzelfde als genereren van een reactie.

Wie zegt dat mischien?


Ah, een variant op het klok sofisme
Die wordt hier heel goed weerlegd:

http://www.youtube.com/watch?v=mcAq9bmCeR0

uw argument houdt geen steek, porpo, sorry.

Als de stoïcijnen zo dachten dan was dat niet slim. Want als de mens onderdeel is van de natuur dan kan hij niet anders dan leven in overeenstemming met de natuur. Hij hoeft dus niets te 'proberen'. Hij doet wat hij moet doen.

Anders: Alleen als de mens géén onderdeel is van de natuur dan zou hij kunnen 'proberen' te leven in overeenstemming met de natuur. Dat zal dan echter uiteraard onmogelijk zijn.

Ik voel dan meer voor het Epicurisme.

U vergeet uw eigen woorden.
U weet niet eens op wat ik exact heb gereageerd.
En dan komt u hier nog van sofisme spreken? En niet alleen dat, maar met een link reageren op iets dat je niet eens doorhebt.

Vergeet u soms uw eigen woorden of wat?

Het universum is helemaal niet ontstaan als toeval, maar door wel bepaalde regels, namelijk de natuurwetten

Alboreto

De vraag nu is: op wat wijst combinatie van een ontkenning en bevestiging in één stelling?

Waarom zou je ook niet kunnen beweren dat het doel zelf los staat van het doel? Of wat is dan het verschil tussen "doel staat los van bron" en "doel staat los van doel" of "bron staat los van bron" ?

Is deze stelling een bewering? Waar blijft uw justificatie?
Is het een postulaat? Dit meen je toch niet?

Ik plaats hier deze reactie.
- Wat is de oorsprong van deze reactie?
- Wat is het doel van deze reactie?

Indien het doel van de reactie los staat van de oorsprong, dan heeft de oorsprong geen enkele eigenschap die het doel impliceert, in dit geval komt er een zeer belangrijke vraag naar boven: waar komt het doel dan vandaan?

Stel dat deze reactie zich afvraagt wat het doel van zijn bestaan is, het antwoord analogisch is: het doel van mijn bestaan is mijn bestaan.

Stel dat deze reactie in staat is om met andere reacties te communiceren en die stelt de vraag: hoe komen we hier aan?

Antwoord: ons bestaan is een gevolg van de fysische (elektronische) wetten.

Kunnen we in dit geval een onderscheid maken tussen oorsprong en doel voordat we er gaan beweren dat het ene los van het andere bestaat?

Natuurlijk niet want zowel zgn. bron als zgn. doel onderwerpen zich aan dezelfde elektronische wetten.
Conclusie die daaruit volgt: er is geen bron, geen doel. De reactie is het doel, de bron, niets en alles.

Maar dit is een dogma!.
Een reactie die in staat is om logisch te kunnen nadenken gaat dit dogma niet aanvaarden omdat de reactie er beseft dat die gebeurd is (m.a.w: bestaat nadat hij niet heeft bestaan), en wat gebeurd is kan in de tijd niet zelf de bron van zijn eigen gebeurtenis zijn.

() Doel staat los van de bron.
() Doel van het leven is het leven.

Is het leven zelf de bron van het leven? M.a.w: heeft het leven altijd bestaan of is het gebeurd?

Indien je zegt dat het altijd bestaan heeft dan heeft jouw dogma (doel staat los van de bron) geen enkele betekenis!!

Indien je zegt dat de bron van het leven niet het leven zelf is, dus het leven is gebeurd, bestaat nadat het niet heeft bestaan, dan stellen we de vraag:
Heeft de bron in zich wat het leven impliceert?

Zie hierboven. Er is absoluut geen consistentie in deze dogma's.


1)
- Het universum is geen gevolg van Toeval, maar van wetten.
- Doel staat los van bron.
- Het een volgt niet uit het andere.

Kan u eens proberen om een logische constructie uit deze drie beweringen samen te stellen want ik krijg het gevoel dat je reageert om te reageren zonder dat je echt weet waar je het over hebt of waar je precies op reageert?

2) Dat is drogreden! !argumentum ad ignorantiam.
Als je niet weet wat het doel van het sneeuwvlokje is, dan zeg je gewoon dat je het niet weet, en kom hier aub geen stropopredeneringen plaatsen. Dit belemmert onze discussie.


Wat bedoel je met 'ongelukje'? Dat dit kind niet een gevolg is van natuurwetten? En hoe kan je weten dat het al dan niet een doel heeft terwijl je er beweert dat het doel los staat van de bron, in de wetenschap dat we nog niet weten wat uw concept van doel en bron is?

Wie mag niet het ene met het andere verwarren, ik of jij?

Volgens wat je zelf uit Van Dale haalt is er geen verwarring tussen ontstaan en scheppen.

1ont·staan -stond, i -staan een begin nemen, voortkomen uit
2schep·pen schiep, h geschapen 1 uit het niets voortbrengen: God schiep hemel en aarde; een kunstwerk ~ 2 teweegbrengen: orde ~

En in de koran (30:20) lezen we:
En tot Zijn tekenen behoort, dat Hij u uit stof schiep; en ziet! u bent mensen die zich kunnen verspreiden.

Als onderdeel van de zgn. natuur (en het is?) ben je ook niet in staat om een uitspraak (bevestigen/ontkennen) te doen over iets dat niet van de natuur is.

Hoe bevestig je het deterministische gedrag van de mens in zijn ontkenning van wat boven/buiten de natuur staat?

Laten we veronderstellen dat de linguistische regels en relaties deterministisch zijn, m.a.w: deze zijn een gevolg van wat de natuur oplegt, die bestaan in overeenstemming met de natuur.

Vanwaar komt het concept "niets"?
En hoe ontken je iets dat boven/buiten natuur is?
En waarom moet "ik leef" een andere betekenis/zin hebben dan "ik leef niet"?

Volgens deze stropopredenering kan ik een (c)product stelen en het in het openbaar gaan verkopen. Niemand mag mij vervolgen omdat ik in overeenstemming met de natuur handel.

Ik kan jammer genoeg niet antwoorden op een stropop, gezien het geen ontkenning en bevestiging is.

Omdat dat nonsens is, simpel.

Het is een mening, ge weet wel, een forum dient om van mening te wisselen.
Ge kunt wel graag uw mening uiten, en het dan erg vinden dat anderen het ook doen, maar dat is niet echt logisch van u.

Uw beginsituatie is al verkeerd.
Ge gaat van een vergelijking uit waar er wel degelijk een schepper is om te proberen aan te tonen dat er een schepper is.
Dat is sofisme.


Ik weet wel degelijk waarover ik het heb, maar ik krijg de indruk dat ge niet wilt discussiëren, maar eerder op de man probeert te spelen omdat ge mijn mening niet deelt.

Ik zeg niet dat ik het niet weet, ik zeg dat een sneeuwvlokje geen doel heeft.
Het is het gevolg van natuurlijke processen (verdamping, condensatie, kristallisatie).

Het sneeuwvlokje toont aan dat iets dat ontstaat door natuurlijke processen niet noodzakelijk een doel moet hebben.

Nee, dat het niet bewust is gecreëerd, maar per ongeluk ontstaan is.

Gij, ik dacht dat dit duidelijk was.

Dat schreef ik ook, maar gij gebruikt de twee verschillende termen door elkaar om iets te proberen aan te tonen.

Het is niet omdat ge niet denkt dat ge altijd bestaan hebt, dat ge geschapen geweest zijt en er dus perse een schepper moet zijn.
Ik weet dat ik niet altijd bestaan heb, omdat ik ontstaan ben via natuurlijke processen (bevruchting + biologische en psychologische groei).

Een scheppen verondersteld een schepper, ontstaan niet.
Ik kan dus gerust een scheppende macht ontkennen zonder te stellen dat ik altijd bestaan heb en aldus uw stelling ontkrachten (stellingen met 'niemand' in zijn altijd makkelijk te ontkrachten door 'iemand' te vinden).

Eerste keer in mijn leven dat ik deze definitie van stropop tegenkom!
Wat is stropop? Deze vraag is niet filosofisch of taalkundig, maar alboretoirisch.
Stropop is wat niet een ontkenning of bevestiging is.

Alboreto kan zichzelf proberen te verdedigen en beweren dat hij zijn bewering bedoelt. No problem!

Het universum is helemaal niet ontstaan als toeval, maar door wel bepaalde regels, namelijk de natuurwetten

Wat is "universum is niet toevallig ontstaan" als het geen ontkenning is?

Wat is "universum is wetmatig ontstaan" als het geen bevestiging is?

Ga verder man en zet geen punt waar het oorspronkelijk niet staat.

In mijn reactie staat er namelijk:

Waarom zou je ook niet kunnen beweren dat het doel zelf los staat van het doel? Of wat is dan het verschil tussen "doel staat los van bron" en "doel staat los van doel" of "bron staat los van bron" ?

En niet:

Waarom zou je ook niet kunnen beweren dat het doel zelf los staat van het doel?

Hetgeen je hier nonsens noemt.

Je reageert met stelling dat uw zinnen een mening is alsof ik dit ergens heb ontkend!!

Natuurlijk is het een mening, maar de vraag was: wat voor een mening is dat?

Is deze stelling een bewering? Waar blijft uw justificatie?
Is het een postulaat? Dit meen je toch niet?

Wat probeer je te bereiken? Reageer jij gewoon om jouw bestaan en jouw reactie te bevestigen, of streef jij met deze reactie een doel na? Indien je doelbewust reageert, dan moet je eens duidelijk maken welke beginsituatie je bedoelt, en waarom het verkeerd is. Daarna aantonen waar het woord schepper en/of de actie schepping in dat citaat te vinden is, en waar vind je ergens een link tussen wat je hier een beginsituatie noemt enerzijds en hetgeen je op basis van mijn citaat verzint "schepper" anderzijds.

Jouw reactie lijkt volledig op de volgende:

Ahmed: het regent, en ik weet niet of ik op tijd op mijn werk kan geraken.

David: jouw hoofdtitel is in grote letters.
Ge gaat van een vergelijking uit waar er wel degelijk een trein is om te proberen aan te tonen dat er een trein rijdt.
Dat is sofisme.

Hoelang ga je blijven zingen over mening en de 'andere' die een andere mening heeft, of jouw mening niet deelt, en in plaats daarvan inhoudelijk blijven en een poging doen om duidelijk te reageren op vragen en kritiek?

Als je weet waar je het over hebt, waarom probeer je niet om die drie beweringen samen te brengen zodat er een sprake van consistentie kan zijn?

Het is een mening gebaseerd op het argument van onwetendheid. Hoe kan je anders het doel van iets ontkennen?

Deze reactie en jouw reactie zijn ook gevolg van natuurlijke processen (evanescente golf, frequentiespectrum, draaggolf). Zijn de reacties daarom doelloos?

Ik ga nog niet discussiëren over de natuurlijke processen en of ze zelf al dan niet doelbewust zijn om iets voor een doel te veroorzaken, maar wat is jouw bewijs dat het sneeuwvlokje geen doel heeft?

Hoe weet je dat het niet bewust is gecreëerd?

Volgens jouw bewering (die eerst bewezen moet worden) moet iets dat ontstaat is door natuurlijke processen niet noodzakelijk een doel hebben.

Het kind is door natuurlijke processen veroorzaakt, dus hoe bepaal je dat iets met deze processen een doel heeft of niet? Wanneer is iets dat een gevolg is van natuurwetten doelbewust en wanneer niet?

Je bepaalt het toch niet subjectief? Iets heeft al dan niet een doel omdat je het zegt?

Ja, je dacht!! Er zijn veel dingen die je denkt en die geen steek houden, hoor.


Sta je zelf buiten deze wetten? Ben jij dus in wezen geen deel van deze processen?

Indien ja, en dit staat duidelijk haaks op wat we observeren, dan zijn die processen de scheppende macht.

Indien nee, en dit is de realiteit, dan ben jij die processen en deze processen ben jij. Feit dat je ontstaan bent implicieert het ontstaan van deze processen ook omdat jij en deze processen één eenheid zijn (pantheisme).

Uw bewering dat schepping schepper veronderstelt, en ontstaan niet, is hierboven ontkracht. Probeer iets anders en kom niet zeggen dat jouw haar ontstaan is door natuurlijke processen en jij bent zelf niet ontstaan omdat jouw lichaam de natuurlijke processen (en/of onderdeel daarvan) is waardoor jou haar is ontstaan, dit is duidelijk sofisme.

U verzint heel veel, je neemt een stukje uit Van Dale, namelijk uit niets iets voortbrengen, verder negeer je de rest in de definitie, en bovendien zonder eerst jouw "niets" te bepalen en hoe je hieraan bent gekomen, en dan ga je verder verzinnen en dromen dat ik "niets" nodig heb om de scheppende macht te bewijzen.

Wees gerust, in de Koran staat er nergens vemeld dat de aarde en hemelen uit "niets" (dat in jouw hoofd bestaat, of een witte bolle materie buiten het universum) is geschapen.


De scheppende macht bewijzen we zonder beroep te doen op "niets" en zonder te stellen dat het universum een begin heeft. Ook al heeft het universum altijd bestaan, geen begin en geen big bang en geen evolutie of verandering, heeft het universum altijd een scheppende macht nodig om te zijn wat het is en dat bewijzen met één substantie, één substantie dat bestaat nadat het niet heeft bestaan binnen het universum is voldoende om de scheppende macht te bewijzen. Je wilt het niet begrijpen, je wilt het niet geloven of je wilt het niet zien is niet mijn probleem.

Ik kan bewijzen dat deze tafel waarop mijn pc ligt geschapen/gemaakt is zonder beroep te doen op wat je verzint (onderscheid maken tussen ontstaan en scheppen). De delen waaruit de tafel bestaat mogen niet gebeurd zijn, en toch kan ik bewijzen dat deze tafel gemaakt is.

De elektronische wetten die jouw reactie teweegbrengen op het forum mogen van mij altijd bestaan hebben, maar toch kan ik bewijzen dat er iets bewust achter zit. Dat je de schepper van deze reactie bent is absoluut niet in strijd met de elektronische processen waardoor de reactie ontstaat. Deze strijd bestaat slechts in jouw hoofd. En mijn bewijzen voor de schepper van deze reactie (jij) zijn onweerleegbaar, maar met sofisme kan je alles altijd tegenspreken natuurlijk.

Ik haalde een stuk uit uw post dat nonsens is, simple as that.
Als ge wilt dat ik serieus discussieer met u, zet dan geen nonsens in uw zinnen, dat bespaart ons van de discussiëren over nonsens.

Dat geldt trouwens over de volledige post.
(ik ga niet op elk stukje antwoorden, dat zou meer tijd van me vergen dan ik voor u over heb, sorry, ik heb een leven).

Dat is consistent en stemt overeen met wat ik heb gesteld. Dat er iets zou kunnen bestaan buiten de natuur is louter speculatief; wij kennen zoiets niet. Het bestaan van iets onnatuurlijks kan daarom niet logisch worden erkend of ontkent.

Hier maak je een denkfout. Je stelt 'niet kennen' gelijk aan ontkennen; dat is
onjuist. Zoals ik hierboven al heb gesteld, de mens kan niets ontkennen of bevestigen dat hij niet kent. Daaruit volgt dat hij niet gedetermineerd is om te ontkennen wat hij niet kent of wat buiten zijn natuur staat (metafysica).

Dat kunnen we veronderstellen.

Is deze vraag bedoeld als proef op de som? Vooruit dan maar.
Het woord 'niets' is het tegengestelde van 'iets'. Bijvoorbeeld: hij verstaat, weet, bezit, doet, wil, of gelooft niets. Het wordt vaak in een relatieve betekenis gebruikt en als hyperbool.

Je valt in herhaling. Zie boven.

Grapje? 'Ik leef niet' is een hyperbool of een domme opmerking; kies zelf maar.
Descartes zei "ik denk dus ik besta". Van deze uitspraak bestaat er vanzelfsprekend geen ontkennende vorm.
Dus de uitspraak "ik denk niet" is logisch onmogelijk evenals "ik besta niet" en "ik denk niet dus ik besta niet" is een grap.

Ik zie en ken geen stropopredenering.
De woorden eigendom, diefstal, verkopen en vervolgen zijn allemaal bekend en mogelijk en dus natuurlijk. Jij mag stelen en beweren wat je wilt, dat is natuurlijk, maar of je vervolgd mag of moet worden dat zal het OM wel bepalen.

@the way you think

Ben je het zat?

Nog even een toelichting:
De natuur kent geen doel en geen moraal; de natuur is geen zedenmeester en ze heeft geen respect voor mens en dier en plant.
Doel en een moraal, of goed en kwaad zo u wilt, zijn menselijke bedenksels; het zijn woorden van onze spontaan ontwikkelde culturen als gevolg van evolutie.

Ik heb niet de indruk dat hij geïnteresseerd is in discussie.
Hij heeft op mijn posts ook nog geen enkele keer gereageerd.

Ik denk dat hij alleen maar de Heilige Boodschap wil uitdragen.

Ge moet het sommige wel geven. Ze komen hier hun verhaal doen. Ze worden als Jezus bijna als het ware gestenigd, en de dag erna staan ze er terug met dezelfde vredevolle boodschap. Gieren! *toeters en bellen*
Al zou ik het niet mogen doen

Allemaal hersenschimmen

Beste Alboreto,
Waarom verwacht je een reactie van @the way you think terwijl je niet in staat bent om te discussieren en bovendien heb je geen tijd en om maar te zwijgen over jouw stropopredeneringen?!!

@Piero,
Ik denk dat je reageert omdat je dan in staat bent om je dwaalheid te bevestigen. Ik zie overal denkfouten, tegenstrijdigheden en sofisme (natuurlijk niet sofistiek van de filosofen omdat hun sofisme tenminste een taalkundige betekenis heeft en soms begrijpbaar kan zijn).

U zegt ((dat er iets zou kunnen bestaan buiten de natuur is louter speculatief; wij kennen zoiets niet. Het bestaan van iets onnatuurlijks kan daarom niet logisch worden erkend of ontkent.)) !

En u vergeet de vraag daar tussen haakjes (en dat is?) zeker?
Wat is natuur?

Is iets dat onatuurlijks, metafysisch of sofistpieroistisch is, van de natuur of niet van de natuur?

Indien je ja zegt, dan spreek jij jezelf tegen omdat je op basis van een denkfout en een dogma een uitspraak doet over iets dat niet van de natuur is terwijl je zelf beweert dat het niet mogelijk is (zie "kunnen kennen" in je reactie). Een bewering is een onderdeel van (een mogelijke) kennis omdat het bijvoorbeeld waar, onwaar, noodzakelijk, mogelijk of theorie kan zijn, daarom vertrekt men bijvoorbeeld in de wetenschappelijke wethode uit een bewering of hypothese die verder getoetst/onderzocht moet worden.

En indien je nee zegt, dan is de vraag als gevolg van "nee": hoe kan je een concept hebben van iets dat boven de natuur (onnatuurlijk) is? Let op: "onnatuurlijk" is hier een voorbeeld van een concept.

Dat is al te duidelijk een stropop, maar ik begrijp het wel, meer kan u natuurlijk niet. Geen probleem.!! ;)

De andere denkfouten zal ik (proberen te) weerleggen nadat je het concept natuur en onnatuur hebt bepaald.

Ben je trouwens een agnost geworden en je weet niet meer wat jouw god(en) zijn om een onderscheid proberen te maken tussen "niet kennen" en "ontkennen"? Deze onderscheiding in deze context heeft geen betekenis want je ontkent kennis, je weet het niet of je het weet .. of dan weet je het niet of je het weet of je het niet weet en zo oneindig gaan?!!!!!!!!!!!!!!!

En verder probeer je de taalkundige betekenis van niets (=niet icm actie of ..) met conceptuele "niets" te verwarren. Mooi geprobeerd, maar niet met mij proberen te stopoppen a.u.b!

U zegt dat "niets" het tegenonvergestelde van "iets" is. Oké, dus iets behoort tot de natuur (en die is?), en "niets" dan? Indien je zegt dat "niets" ook natuurlijk is, dan komen we terug op de eerste vraag hierboven: "wat is niet-natuur?" Als logisch gevolg van deze vraag volgen er twee vragen:

1) indien "niet" van de natuur is, en natuur is natuur, dan is niet-natuur ook natuur, en hier zou je duidelijk nog een keer voor honderste keer jezelf tegenspreken.

2) indien niet, dan hoe kom je hieraan met jouw denken binnen de box?

Het is wel grappig of dom (kies maar) om Descartes en zijn "ik denk dus ik besta" erbij te halen om een dogmatische link te zetten met de vraag en wat voor een verschil dat is er tussen "ik leef" en "ik leef niet" als je binnen de box denkt !!!

En verder draai je daar heel erg en irritant rond de pot om op een komedische manier proberen te doen alsof je hebt gereageerd. (?)

Je beweert dat van "ik denk dus ik besta" (?)vanzelfsprekend(?) geen ontkennende vorm bestaat. Wat bedoel je hiermee? "Ik denk niet dus ik besta niet" is absoluut geen grap, maar jouw denken binnen de box impliceert eigenlijk het gelijkstellen van dit aan dat, dus "ik denk dus ik besta" = "ik denk niet dus ik besta niet", of wat bedoel je anders met onmogelijk in "ik denk niet". Onmogelijk in de zin dat het niet natuurlijk is? En hier komen we terug voor derde (of 10de?) keer op dezelfde vraag: en wat is niet natuur (onnatuur) die je ontkent of beweert dat je het niet kent (/kunt kennen), wat in wezen ook een ontkenning is, in dit geval is dat ontkenning van kennis.

En in jouw reactie op onze collega @the way you think zegt U:
((De natuur kent geen doel en geen moraal; ... zijn menselijke bedenksels)) ... Oeps!

[???] Plaats je de mens (en/of zijn bedenksels) weer buiten de natuur? Verschrikkelijk hoe erg je jezelf heel de tijdtegenspreekt, man!!.
Wat is jouw doel man? Bewijzen dat je een reactie kan typen of wat wordt het juist?

++ Ofwel behoort "bedenksels" en "mens" tot de natuur en hier spreek jij jezelf tegen omdat je in een dogma gelooft dat de natuur geen moraal/doel kent.

++ Ofwel behoort "bedenksels" buiten de natuur en dat is dus onnatuur (volgens jouw reactie/dogma's hier) en hier spreek jij jezelf tegen omdat je vanaf het begin vanuit een dogma bent vertrokken dat je het niet kent wat in wezen ook een ontkenning is, in dit geval is dat ontkenning van kennis = ((dat is consistent en stemt overeen met wat ik heb gesteld. Dat er iets zou kunnen bestaan buiten de natuur is louter speculatief; wij kennen zoiets niet. Het bestaan van iets onnatuurlijks kan daarom niet logisch worden erkend of ontkent)).

Kijk, beste collega.

Ofwel reageert u met een beetje denken en logica (ik verwacht niet iets boven niveau van lager onderwijs) ofwel pakt u uw koffers en laat u deze topic voor iemand anders die in staat is om te kunnen (na)denken en "tijd heeft".


Met alle respect.

Onder natuur versta ik de levende en levenloze natuur zoals wij die kennen, dus de materie en het universum. Ik ben met je eens dat het bestaan van iets onnatuurlijks niet logisch kan worden erkend of ontkend omdat we het niet kennen. Dat is het geval met God.

Je stelt geen vraag waarop je met ja of nee kan antwoorden.
Ik heb gezegd dat niets meestal relatief wordt gebruikt. Iets is ook niet absoluut, het heeft betrekking op vele zaken. Als je een taart opdeelt dan blijft er niets over. Geen TAART dus. Absoluut niets is voer voor filosofen.

Je kan veel dingen zeggen die niets betekenen porpo. Je geeft daar zelf veel voorbeelden van. Spreken is geen toverij. Het fabeldier bestaat niet en "ik denk niet dus ik besta niet" is een grap.

zo is het....gods geest is die der doelmatigheid, de wil iets te creëren.

Nochtans doet de mens dat ook en zullen wij ook de mens samen met God eren.

Eenheid van beiden is de heilige geest in liefde en verdraagzaamheid.

De wetenschap daarentegen heeft het aan het verkeerde eind.

Nochtans zal ik voor hen bidden in de hoop dat zij zich bekeren en alsnog in mijn atoomtheorie geheiligd zijn.

In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, dat worde: in de naam van Hegel, de wetenschap en de atoomtheorie.

Amen.

8-)

Jij bent ook een ongelovige....:|

Onzin.

Als ik een vloeistof afkoel en er vormt zich orde (een kristallijne fase) dan is er zeker ook een schepper die daar voor zorgt ?