alleen in Rusland
 

http://www.youtube.com/watch?v=achRM7SnAe8&NR=1

Sommige leuke dingen die je in België zelden zult zien.

Dat zijn echt dingen die je veel ziet in Rusland en andere ex-Sovjet-republieken. Maakt het leven fijn. In het Westen is alles zo voorspelbaar en saai bwah mensen hebben geen enkele verbeelding. Als je verbeelding ziet is het in musea van moderne kunst, maar dat ius dan zodanig geforceerd dat het leuke en zeker het spontane er af is. Zeer vervelende maatschappij. Ik wou dat ik elders evenveel kon verdienn als hier :cry:

Geen nood, als we er economisch hard genoeg op achteruitgaan wordt het hier ook wel zo fijn...

Het zal niet lang meer duren, maar wij zullen wel met honderdduizenden bladzijden wet- en regelgeving zitten die onze zelfredzaamheid tot nul zouden reduceren als we ze niet aan onze laars lappen. En dat laatste zal nodig blijken.

Bij Russische wegen denk ik eerder aan "Odnozvuchno Gremit Kolokolchik!". Dat was toch wel romantischer...

Edit: adnazvoetsjna gremiet kalakooltsjiek voor wie het niet hoeft te googlen. De koetsier die gedichten schrijft terwijl hij onder het gerinkel van de koetsbel door de eindeloze steppe rijdt, en dan doodgevroren wordt aangetroffen met een dikke dichtbundel waarin hij zijn eenzaamheid in het verlaten landschap bezingt.

Die baders in St Petersburg, terwijl er ijsschotsen op de Neva drijven, die heb ik zelf gezien!

Nu ontstaat hier wel een vertekend beeld doordat die ex-sovjet-burgers ongelofelijk theatraal zijn. Zodra iemand een fototoestel bovenhaalt, gaan ze gek doen: een gelegenheid om een vertoning te geven. Maar leuk is het wel. En de vrouwen gaan dan soms van die sexy poses aannemen. Of zonnebrillen opzetten, want dat vinden ze daar kennelijk heel mooi.

Maar op pasfoto's, klasfoto's en officiële foto's kijken ze altijd heel stuurs.

Een andere tijd hé...

Nu ja je kunt nog wel romantische beelden trekken in Rusland.

Niet alle Russische wegen zijn zo slecht, tussen grote steden in europees rusland valt het wel mee. Hoe meer naar het oosten en noorden hoe slechter. Daar zitten de harde klimaatsomstandigheden natuurlijk ook wel voor iets tussen.

Ja echt spijtig dat we niet in Rusland wonen...

En vroeger was het nog veel beter...

Een juweeltje van Drs. P. Bedankt, die wolfjes mogen in koetjes en kalfjes niet ontbreken!

Maar muzikaal: wat een mooie tijd:

Однозвучно гремит колокольчик

En wat een prachtige romans daar in Rusland! Al snap ik nog steeds niet hoe die teksten in het origineel te genieten zijn, waar in iedere zin drie of vier lidwoorden ontbreken; als je bepaalde en onbepaalde substantieven niet onderscheidt... Maar ja, de Russen missen dat niet. Ik zou niet zonder willen leven.

Volgens mij wordt dat onderscheid tussen bepaalde en onbepaalde substantieven wel in het Russisch, door woordvolgorde en naamvalsverbuigingen, uitgedrukt.

Ik vind die dingen niet echt leuk maar vooral schrijnend.

Woordvolgorde, zo goed ken ik het niet. De naamvallen dienen voor iets anders. Het is wel zo dat er van vrijwel alle werkwoorden twee vormen bestaan en dat zij de notie "bepaaldheid" als het ware van de substantieven op de werkwoorden kunnen overdragen, of hoe moet ik dat zeggen: het "aspect" van het werkwoord suggereert of het substantief, naar ons gevoel, een lidwoord van bepaaldheid of van onbepaaldheid moet krijgen. Maar ik heb me er niet erg in verdiept, want heb 15 jaar geleden besloten geen enkele taal meer bij te leren. Ik heb er sindsdien zelfs een aantal afgeleerd. maar ja, ik kan ook niet naar Rusland gaan en geen Russisch leren - tegen wil en dank bijna, en ik ben er dus wel eens geweest.

Ik heb het nog even opgezocht voor de zekerheid, omdat het nogal lang geleden is sinds ik één of andere cursus, waarin ook de eigenaardigheden van het Russisch oppervlakkig aan bod kwamen, afgesloten heb.

Er was dus, zij het maar zelden, iets met naamvalgebruik.

oeps, verkeerde topic

waarom?

Ik vind Russisch net een geweldige taal omdat er zoveel dubbelzinnigheden en dubbele lagen zijn waarmee je kunt spelen. Niets is wat het lijkt. Verander een of twee letters en je hebt een heel ander woord en/of betekenis. Russische komieken, artisten en schrijvers spelen daarmee. Een heel deftige tekst kan bij nader inzien een zware belediging of een erg scrabreuze betekenis hebben.

Wat erg belangrijk is in alle Russische muziek en films is de "ziel" en de sfeer die geschapen wordt, een soort verbeten gelatenheid, dramatische melancholie. Zwaarmoedig, maar toch spottend, vol hartstocht en zichzelf niet serieus nemend.

http://www.youtube.com/watch?v=hmPrr...eature=related


http://www.youtube.com/watch?v=qRKKB...eature=related
Veel Russen aarden niet goed in het Westen, of blijven onder hun "eigen volk" (Oekraïeners, Russen, Caucasiërs, tc.) omdat ze zich door westerlingen niet begrepen worden, ze begrijpen ook de Belgische/westerse vorm van humor niet.

Dat heb je natuurlijk pas als je een taal echt kent. Het doet me aan de Franse humor denken; die is voornamelijk op dubbelzinnigheden gebaseerd, maar dat ligt niet aan de rijkdom van de Franse taal, die amper een derde van het aantal lexemen (min of meer "woordstammen") heeft die het Nederlands telt. Daardoor zijn vele Franse woorden zeer abstract of algemeen. "Défense", bijvoorbeeld, kan defensie, verdediging, afweer, slagtand of verbod betekenen. Bovendien heb je in het Frans heel veel akoestische homoniemen, en woordreeksen die homoniem zijn met woorden (l'époux/les poux) Ik heb eens een lid van de Académie française horen beweren dat de rijkdom van de Franse taal niet in het aantal woorden, maar in het grote aantal betekenissen van die woorden bestond. Tja, de eer was weer gered zeker. Je krijgt dan ook soms van die ondertitels bij Franse films; de man die iemand de mond wil snoeren en schreewt: "La ferme!", en dat wordt dan "De hoeve!".

Nu weet ik wel dat het Russisch een veel rijkere taal is. Maar daar heb je pas iets aan als je ze goed beheerst; daar ga ik geen werk meer van maken.
Ja, "die russische Seele" is bij onze oosterburen een begrip. Daarvoor wonen ze ook in het oosten, hè. Die vrouw die ooit van mij verlangde dat ik "naer oostland soude vaeren" scheen te weten waarom ze niet hierheen wilde komen... Het is echter helemáál niet mijn ervaring dat ze moeite hebben met de humor van de heer K. Kodo. Die ervaring heb ik wel in andere, minder Europese culturen opgedaan.

De Fransman Tomatis, die onderzocht op hoeveel octaven een zin in diverse talen wordt gesproken, gaf het Russisch overigens de eerste prijs voor muzikaliteit (en het Frans de laatste). Geen wonder dus dat ze zo'n mooie muziek hebben, maar het zou ook aan de orthodoxe kerk kunnen liggen, waar het koor vaak de functie van het orgel in de katholieke kerk heeft. Ik hoor vrijwel niets liever dan die kerkmuziek.

En in dat verband vind ik het al dan niet echt gebeurde verhaal van Ruslands bekering tot het christendom wel heel goed bij Rusland passen: Tsaar Wladimir wil zijn volk tot een geloof bekeren, maar hij aarzelt: zou hij de islam of het christendom kiezen? Na het bijwonen van een mis in de Hagia Sofia in Constantinopel zou hij zo onder de indruk van de muziek geweest zijn, dat zijn keuze gemaakt was (ik laat het huwelijksarrangement dat ermee gepaard ging buiten beschouwing). Ik vind dat zó Russisch; misschien heeft iemand het verhaal aangepast aan de Russische mentaliteit!

En dat die prachtige muziek Europa voor het grootst denkbare onheil heeft behoed, ik wil het ook geloven als het niet echt gebeurd is!

Hare majesteit dient echter ook oog te hebben voor de aspecten "vindingrijkheid" en "kennelijk niet gehinderd door honderdduizenden rechtsvoorschriften".

" 'k Zie jouw land weer in m'n dromen
Duizend torens in de stad
Mannen kwamen me bekoren
Jou alleen gaf ik m'n hart
Wodka werd er gul geschonken
Voor een roebel was er sfeer
Liefde maakte me wat dronken
We dansen bij het meer

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht

Wondermooi zijn m'n gedachten
Als ik jou in m'n dromen zie
Hoe we dansten door de nachten
Op jouw liefdesmelodie
Laat me alles weer beleven
Kom maar liefste, drink met mij
Laat me door de nachten zweven
Jouw liefde maakt me blij

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht
Het geluk waar ik op wacht
Het geluk waar ik op wacht"

http://www.sha-na.com/Clip16.html

It's all about us, all about us.........
http://www.youtube.com/watch?v=6yP4Nm86yk0

Casatchok!:-D
http://www.youtube.com/watch?v=CYJieiPJtgw


8-)

Voor de dedovsjtsjina is plezante sfeer waar men op latere leeftijd goede herinneringen aan heeft onder een drinkgelag.

Gilbert Becaud - Nathalie
http://www.youtube.com/watch?v=asAepCRxpek

Kodo Kodo

Woordspelingen zijn inderdaad moeilijk te vertalen. Het beste is altijd een goed boek in z'n originele taal te lezen. Je kunt natuurlijk niet alle talen van de wereld goed lezen...
Ik vind dat in het Nederlands ook heel wat woordspelingen mogelijk zijn, maar het behoort blijkbaar niet tot de gewente.

Wat dat betreft moet ik ook denken aan Ethiopië, daar heb je rondtrekkende bards die in "tej beat" (een soort café waar ze tej verkopen, een soort honinglikeur) met een soort viool ter plekke dingen verzinnen als je hen wat geld toestopt. Blijkbaar staat da




Nu weet ik wel dat het Russisch een veel rijkere taal is. Maar daar heb je pas iets aan als je ze goed beheerst; daar ga ik geen werk meer van maken.


Ja, "die russische Seele" is bij onze oosterburen een begrip. Daarvoor wonen ze ook in het oosten, hè. Die vrouw die ooit van mij verlangde dat ik "naer oostland soude vaeren" scheen te weten waarom ze niet hierheen wilde komen... Het is echter helemáál niet mijn ervaring dat ze moeite hebben met de humor van de heer K. Kodo. Die ervaring heb ik wel in andere, minder Europese culturen opgedaan.

De Fransman Tomatis, die onderzocht op hoeveel octaven een zin in diverse talen wordt gesproken, gaf het Russisch overigens de eerste prijs voor muzikaliteit (en het Frans de laatste). Geen wonder dus dat ze zo'n mooie muziek hebben, maar het zou ook aan de orthodoxe kerk kunnen liggen, waar het koor vaak de functie van het orgel in de katholieke kerk heeft. Ik hoor vrijwel niets liever dan die kerkmuziek.

En in dat verband vind ik het al dan niet echt gebeurde verhaal van Ruslands bekering tot het christendom wel heel goed bij Rusland passen: Tsaar Wladimir wil zijn volk tot een geloof bekeren, maar hij aarzelt: zou hij de islam of het christendom kiezen? Na het bijwonen van een mis in de Hagia Sofia in Constantinopel zou hij zo onder de indruk van de muziek geweest zijn, dat zijn keuze gemaakt was (ik laat het huwelijksarrangement dat ermee gepaard ging buiten beschouwing). Ik vind dat zó Russisch; misschien heeft iemand het verhaal aangepast aan de Russische mentaliteit!

En dat die prachtige muziek Europa voor het grootst denkbare onheil heeft behoed, ik wil het ook geloven als het niet echt gebeurd is![/quote]

Kodo Kodo

Woordspelingen zijn inderdaad moeilijk te vertalen. Het beste is altijd een goed boek in z'n originele taal te lezen. Je kunt natuurlijk niet alle talen van de wereld goed lezen...
Ik vind dat in het Nederlands ook heel wat woordspelingen mogelijk zijn, maar het behoort blijkbaar niet tot de gewente.

Wat dat betreft moet ik ook denken aan Ethiopië, daar heb je rondtrekkende bards die in "tej beat" (een soort café waar ze tej verkopen, een soort honinglikeur) met een soort viool ter plekke dingen verzinnen als je hen wat geld toestopt. Blijkbaar staat dat bol van de woodspelingen
, dikwijls op een subtiele manier beledigend of grappig. Spijtig dat ik geen Amharisch versta maar ik heb de vertaling ter plekke gekregen..




Ze snappen westerse humor toch niet zo goed hoor meestal.



Het verhaal gaat als volgt:
Hij reisde naar Polen in de 10de eeuw, maar vond die sobere kerken maar niets, toen reisde hij naar de Khasaren (die toen Joods waren), en zou gezegd hebben ("een God die z'n volk over de hele wereld verspreid is geen goede God"), daarna naar Bulgarije (niet het huidige Bulgarije, wel het vroegere Bulgarije dat nu Tatarstan heet en moslims was en is), was onder de indruk van de moskeeën en de devosie, maar zou gezegd hebben "Russen zullen nooit een religie aanvaarden die hen verbiedt honingbier te drinken".
Tenslotte reisde hij naar Constantinopel, en toen hij de Aya Sofia betrad wist hij onmiddellijk welke religie Rusland zou aannemen.

Dit verhaal moet je wel met een korrel zout nemen. Meer waarschijnlijk is dat de orthodoxie zich verspreide vanuit de reeds orthodoxe Slavische broedervolkeren in de Balkan. Kerkslavisch is trouwens niet anders dan Bulgaars (in feite het Macedonische dialect dat gesproken werd in Noord-Griekenland) en heeft de Russische taal diepgaans beïnvloed. Ook het cyrillisch schrift komt uit de Balkan.