Wat is het verschil tussen World of Warcraft en de Bijbel?
 

Zijn er hier veel mensen met een WoW-account / (ex)WoW-addicts op het forum?

Deze vraag als inleiding. En dan over naar de échte vraagstelling. Wat is het wézenlijk verschil tussen World of Warcraft en de Bijbel?


Is er wel een wezenlijk verschil? In beide gaat het immers om werelden die voornamelijk opgebouwd zijn uit 'Lore'. De Bijbel kan het best geïnterpreteerd worden als het literaire antwoord van het zich emanciperende Juda op de Grieken en hun geschriften en dan vooral de Ilias van Homerus, ook hoofdzakelijk opgebouwd uit 'Lore'.

Van Mozes tot David blijkt zo goed als NIKS met de historie te maken te hebben. De "invasie" van het "beloofde land" lijkt nooit plaats gevonden te hebben, zo blijkt na minutieus afspeuren van elke centimeter grond van Palestina door mensen als Finkelstein.
De échte Mozes waar die Lore in de Bijbel op doelt waren waarschijnlijk de farao's Kamose en Amose die rond 1500 BC de "Hyksos" terugdreven naar het Oosten, en later gevolgd door Toetmose I etc. en die dan de heerschappij van Egypte in de Orient instelden. In feite net het tegenovergestelde als in de Bijbelverhalen, waar 'Mozes' zijn 'volk' uit Egypte wegleidde.


Momenteel zijn er zowat 13 miljoen mensen die tot het Jodendom gerekend worden.

En dan nu naar WoW: er zijn momenteel zowat 10 miljoen mensen die actief World of Warcraft 'spelen'.

Ik weet niet wat anderen hier van WoW weten of kennen, maar ik ervaarde het spelen van World of Warcraft in ieder geval als een haast religieuze ervaring.

De Lore (vooral uit de beginperiode) was soms zeer meeslepend. En de grafische vormgeving en vooral de vaak geniale muzikale begeleiding en omlijsting zijn zo fantastisch dat ze een sfeer scheppen die het in zijn aantrekkelijkheid vaak makkelijk haalt van uitdagingen en beloningen in de 'realiteit'. Hierbij komt dan ook nog eens het gegeven dat WoW binnen het spel een hechte samenwerking vereist met anderen waarmee je teams en gelegenheidsgroepen vormt etc. Er zijn dan ook wereldwijd massa's mensen 'verslaafd' aan deze alternatieve wereld genaamd World of Warcraft.

Volgens mij meer dan voldoende om in dit geval van een echte religie te spreken, hoewel velen mij nu misschien gek zullen verklaren.


Maar wat is er nu gekker? Verslaafd zijn aan een imaginaire wereld uit een computergame? Of mekaar het hoofd inslaan / afslaan omwille van meningsverschillen over de interpretatie van vertelsels en schrijfsels die uit een gelijkaardige maar oudere fantasiewereld spruiten?

En waarom zouden we het laatste onder de noemer "religie" plaatsen en het eerste niet?

Wow is een spel.

En de Bijbel en het gedoe errond niet?

Neen, de bijbel 'en het gedoe errond' is geen spel.

De Bijbel en dan vooral Genesis is nochtans hoofdzakelijk fantasie �* la World of Warcraft : Mozes the Mage die met zijn Magic Wand zomaar eventjes de Zee splijt! Eten dat zomaar uit de lucht komt vallen, enzovoort...

4 WoW accounts just buitegensjot hier.
Ik speelde (met tussenpozen) al sinds vanilla.
Repetetieve end-gamezever geworden waarbij de community (uw gelovigen) weinig of geen respect meer heeft voor anderen in een multiplayerspel (geloof dan zeker?) maar beter af is met een singleplayer spel dat een automatische god-modus cheat heeft...

't Grootste verschil met een religie zal er wel in zitten dat men in wow als speler (gelovige) een eigen pseudoGodje is en in een religie net een schakeltje dat een andere God moet aanbidden.

4 - VIER ... ja, da's een echte verslaving, als 't over een en dezelfde persoon gaat?

Ik heb het eens meegemaakt als nieuwkomer in een guild dat ik iemand om hulp vroeg en die mij even om tijd bad, zodat er een ander "character" mee kon komen helpen. Bleek die met twee accounts tegelijk in hetzelfde guild te spelen, wellicht met twee computers of schermen tegelijk :-P

:lol:
Neenee, ik één account en drie van m'n kinderen er eentje... ;-)

Ik heb van begin TBC tot einde WoTLK gespeeld.

Je hebt weinig mensen die hun leven rond WoW lore uitbouwen. Dat is zowat het enige verschil.

Misschien toch maar eens een pauze inlassen. 8O

Aaaah, uw kinderen... ik begrijp het ;)

Ik helaas pas van halverwege 2007. Heb de "vanilla" gemist, maar heb toch een hele tijd alleen maar de "starterseditie" gehad voor ik upgrade naar BC.


Wat echter nièt kan ontkend worden is dat WoW voor velen een echte levenswijze was / is. Nu misschien minder makkelijk doordat de 'Lore' veel minder interessant geworden is.


Heb vorig jaar voor de lol nog eens 's nachts gaan schuiven voor "Cataclysm", maar was er helaas niet meer zo geboeid door. Ik ben dus al een jaar of zo 'clean' :)

Het ontgaat mij waarom mensen het zo moeilijk vinden om met dat spel te stoppen. Ik ken mensen die het even moeilijk vinden om daar mee te stoppen als stoppen met roken. :lol:

Ikzelf ben abrupt gestopt in het midden van Icecrown progress en heb sindsdien nooit echt meer de neiging gehad om er terug aan te beginnen.

Nee

Met het Bijbelspelletje kan je stinkend rijk worden. ZIe RKK, deTV shows in the usa, ...

Blizzard zal het toch ook niet slecht doen met 10 000 000 mensen die elke maand €15 betalen. :lol:

De overeenkomst is in ieder geval dat het bij beiden om oorlog gaat, dus erg slecht.

De mensen houden meer van oorlog dan van vrede en daarom zal deze wereld onder gaan aan eigen boze neigingen.

Beiden hebben me al snel verveeld.

De vraag is of er na 2,000 jaar nog over WoW gaat gesproken worden.

Laat je niet misleiden door het woordje "War" in Warcraft. Voor diegenen die het spel helemaal niet kennen wordt WoW misschien al snel geassocieerd met die realistisch aandoende games die een of andere wereldoorlog of internationaal conflict nabootsen en waar er veel bloed en geweld bij te pas komt.

In World of Warcraft is er niks van dit alles aanwezig. "Doden" heeft hier een meer symbolische of metaforische betekenis. Net zoals "sterven" immers. Zowel de tegenpartij als de monsters als jezelf worden immers na het sterven opnieuw geboren nadat ze door een soort van "geestfase" gegaan zijn.

WoW zit vol met dergelijke metaforen en put gretig uit de Lore van Grieken, Romeinen, Kelten, Germanen, en ook uit het Oosten en Zuiden die eveneens dergelijke metaforen in hun religies en mythes kennen. WoW is juist daarom zo universeel en zo verslavend dat het qua beleving bijna niet van een andere religieuze beleving te onderscheiden valt.

Oorlog op zich is niet slecht of goed. In WoW zijn er ook niet echt "goeden" en "slechten", maar soms wordt een wezen bvb "gecorrumpeerd". Je kan of moet ook kiezen tussen 1 van 2 kampen. En dan kom je weer in de situatie zoals je hebt bij teamsporten, dat je behoort of supportert voor het ene team, terwijl je het andere tracht te overklassen. Weer een ander soort metaforen, zoals we die kennen uit de verschrikkelijke maar toch zo prachtig diepzinnige Ilias.

Leg uit.

Ow wacht, merchandising erbij rekenen hé...;-)

En oh ja, ingame mountjes en petjes...
Ondertussen sterven keiveel servers uit, te weinig volk om nog te kunnen spelen maar daar is een oplossing voor ... Betaalde transfers...:roll:

Naar welke server zou ik het beste volgens jou migreren? Of starten met een nieuw character?

Ik zou nog wel eens voor een maand of zo willen proberen bij Blizz.

Geen idee van, ik speel het niet meer.
Maar zelfs de druk bevolkte servers waar ik op zat zien het aantal spelers slinken. Op Alonsus was er nog vrij veel volk en veel Nederlandstaligen, maar ook daar slinkt de boel.
Vandaar dat ze nu met LFR over zoveel servers moeten gaan, anders heb je wachttijden van een halve dag:-D

Het beste lijkt me dat je op het forum zelf eens gaat zien, onderaan zijn de serversubfora, wie graag solo speelt kan mss op Sporegar een mannetje maken, 't is er zo goed als dood. Die smeken voor meer volk of een samensmelting met een andere server maar dat kan Blizz niet maken, da's toegeven dat het spel leegloopt.

Edit: beste raad, er zijn veel gratis alternatieven en veel andere betaalspellen. Mss eerst een keertje rondkijken;-)

Ik was een of twee jaar GL op Bronzebeard van een soort "noob" guild. Was ontzettend veel fun. Maar toen ik WOTLK speelde was dat bijna solo, sp�*�*�*tig...

Wat die "alternatieven" betreft...

Second Life, Guild Wars, Allods, Silk Road, Shaiya, etc. viel Entropia (nog ouder dan WoW - wie dat niet kent MOET dat eens spelen ... maar is niet geschikt voor gokkers, je kan er ECHT geld mee verdienen of verliezen, heb er zo een een paar duizend Eur zien verliezen op een paar uur, maar wel een spel waar je het bestaan zeker van moet kennen) me het meest mee. Maar niks komt qua beleving in de buurt van WoW - volgens mij.

Of ik moet iets gemist hebben.

LOTRO heeft volgens mij de beste sfeer en het boeiendste verhaal. Qua gameplay is het vrij gewoontjes, monster play is wel fijn. De epic quests geven wel een goede leidraad, iets wat in WoW ontbreekt. Één keer betalen voor een levenslang abonnement is wel handig.

Dungeons & Dragons Online heeft een leuke sfeer en een iets uniekere gameplay. Het concept van een hub wereld met verschillende dungeons is erg leuk.

Verder zijn er andere, minder bekende MMORPG's die wel wat leuke functies hebben, maar toch niet goed genoeg zijn. Pirates of the Caribbean online heeft een geweldig nautisch systeem, en een leuke twist in het gewone vechten. Alleen er is veel te weinig te doen, en is het zeker niet waard om het betaald te spelen. Best gewoon de gratis versie spelen totdat je niet meer verder kunt.

En als het per se RPG moet zijn: probeer World of Tanks. Ook erg leuk.

Net als WoW is de Bijbel een levensstijl, de ene ongezonder dan de ander.

http://www.slashgear.com/use-your-tr...y-wow-2614657/

En nog milieuvriendelijk ook. Prachtige ingeniositeit!

Wishfull thinking :?

Gewoon.
Religie is geen spel.
Dat behoeft geen uitleg zou ik zeggen.

Dat is het zéér zeker wel. Een spel in manipulatie.
Druk door naaste omgeving, dreiging met eeuwige straffen, schuldprojectie, ...

Enkel voor de simpelen der geest is het geen spel.

Én ingebouwde anti-verslavingsmiddelen!

In wow willen zelfs de ergste monsters je slechts vermoorden, daar gaan in de kerk de grootste "goeierikken" ver overheen.

En het citaat bereikt ook de Nederlandse pers. Zoals onze spaansonkundige filosoof aantoonde, was dit vooral een idiote vergelijking, maar zeker niet hetgeen de media er van maken. Losjes vertaald zei hij "Als vrouwen misbruik mogen nemen van hun kinderen, waarom mogen mannen dat dan niet van hun vrouw"?

Hier heb ik een paar links die een goeie aanzet vormen voor mensen die zich op serieuze wijze in de ontwikkeling van de Lore van World of Warcraft willen verdiepen:

http://www.wow.joystiq.com/2010/02/2...re-101-part-1/
http://wow.joystiq.com/2010/03/22/kn...re-101-part-2/
http://wow.joystiq.com/2010/03/22/kn...part-2-page-2/
http://wow.joystiq.com/2010/03/22/kn...part-2-page-3/

Misschien wil je wel bedoelen dat aanhangers van een religie hun religieuze bezigheden ernstig nemen en er zich andere dingen voor ontzeggen? Wel, dat is bijvoorbeeld iets dat ook perfect voor WoW opgaat.

In extreme gevallen trekken bepaalde WoW-ers zich terug in hun eigen WoW-wereld en sluiten zich af van familie en vrienden, net zoals religieuzen in kloosters dat doen als ze zich volledig aan hun religie willen wijden.

In één woord, een machtspel.
En eentje van de smerigste soort.
http://en.wikipedia.org/wiki/Karpman_drama_triangle

Interessante verwijzing naar het "spel" Star Wars - The Old Republic. Star Wars is serieus op weg naar officiële erkenning als religie:

en:

http://www.ceskapozice.cz/en/news/so...d-jedi-knights