Wat is de functie van erotische literatuur?
 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Erotiek

Wat is jullie ervaring met erotische literatuur?
Ik herlees Catherine Millet en vind haar passages die niet over ...dattum gaan, niet erg boeiend. Het zijn juist die andere soort beschrijvingen die haar boek tot erotisch literatuur tegenover pornografie zou moeten verheffen.

Waarom is er geen deelforum literatuur?

http://en.wikipedia.org/wiki/Catherine_Millet

Vertel eerst eens iets over uw ervaring.

Heb ooit iets van Markies De Sade gelezen en vond het redelijk eentonige lectuur.
Maar dat was uiteraard extreem.
Erotische lectuur heeft iets voyeuristisch, vind ik zelf.
Hoe doen anderen het ? Wat kunnen we nog leren ?

Ik lees alleen de prentjes.

Echte literatuur lijkt me eerder voor vrouwen, die met behulp ervan een fantasiewereld opbouwen. Terwijl mannen eerder functioneel visueel denken.

Die discussie treft men ook in Nothanger Abbey (1817) van Jane Austen. Het gaat over de roman, destijds een nieuwe vorm van literatuur, en vanwege de manlijke reacties doet het mij denken aan de soaps van vandaag, die men ook ziet als iets voor vrouwen. Ondertussen stoor ik mij aan intellectuele vrouwen die ook dol zijn op soaps, maar doen alsof het iets is waar zij zich voor moeten schamen.

Erotisch literatuur is waarschijnlijk toch een veelomvattend begrip. Waarin het mogelijk verschilt van andere literatuur is dat de mensen gepresenteerd worden met hun geslachtsdelen. Ik probeerde gisteravond, om in slaap te vallen, te berekenen hoeveel uur van zijn hele leven een normaal mens seks heeft, inclusief masturbatie.

Als men 1/3 van zijn leven slaapt, dan is 1/5 misschien gewijd aan de bijslaap. Als mensen van hun 20ste tot hun 55ste sexueel actief zijn, komen wij op een aantal uren.

Het belang van erotische literatuur is dat het zich bemoeit met meer aspecten van het leven. Beschrijvingen van seks moeten ook leiden tot een scherper beeld van de personages. De cultuur, het tijdperk, de lokatie. Dus in mijn manuscripten integreer ik de seks in het verhaal, de personages seksen niet alleen met hun edele delen, maar beslist ook met hun hersens.

Bij Millet heb ik vaak geen idee waar ze in godsnaam over praat, maar dat heb ik vaker bij Fransen, die kennelijk niets zeggen tot kunst hebben verheven. In Parijs kijk ik graag naar hun fantastisch gebruik van kleur en hoe ze planten in perken mengen. Hun versie van de werkelijkheid prikkelt mij niet.

De sfeer, omgeving, psychologie, enz .. hebben het grootste belang, niet enkel de geslachtsdelen. Anders wordt het inderdaad snel saai.

Tja. Erotische literatuur hoeft niet te worden verward met pornografische literatuur.
Guy de Maupassant, die had er verstand van.

Bestaat er nog goede moderne erotische literatuur ?

Erotische literatuur is het vertellen van een erotisch verhaal via het medium schrift. Dit stelt de maker in staat om de nadruk te leggen op emoties, gedachten en de manier waarop dingen beleefd worden in plaats van op het visuele aspect, zoals dit bij erotische films het geval is. Om deze reden wordt erotische literatuur ook wel gezien als vrouwenporno. Onder andere homoërotische verhalen zijn bijzonder populair onder dames van middelbare leeftijd die lusten naar harde porno maar dan wel te oncomfortabel zijn met hun eigen lichaam om naar strakke lijven te kijken danwel emotie missen in pornofilms. Het medium schrift biedt dan uitkomst.

Trendwatchers voorspellen voor de toekomst erotische fotostrips, waarin beelden gecombineerd worden met tekst, waardoor deze vorm van porno door beide seksen als vreemd en ongemakkelijk gezien kan worden zonder genoeg opwindende waarde.

Als men de geslachtsdelen een persoonlijkheid geeft, een gezicht, hun handelen onderdeel van een plot maakt, kan ik mij een zeer meeslepende verhandeling voorstellen. Maar dat zou dan wel porno zijn. In Erotica zou het gedrag van de geslachtsdelen toch ondergeschikt moeten zijn aan de wederwaardigheden van de persoon aan wie zij vast zitten, en ook moeten inbedden in de andere zaken die in een mensenleven aan bod komen. De passages over seks zouden toch moeten bijdragen aan de algemene karakter opbouw.

Ik hoop vandaag weer L'Histoire d'O te gaan lezen. Ik begrijp dat de film die ik in mijn jeugd vijf keer zag geen goede weergave zou zijn. De persoon voor wie zij het boek schreef is inmiddels bekend. Hoewel ik niet gesteld ben op de huidige obsessie om fictie te koppelen aan werkelijkheid en schrijvers lastig te vallen met vragen alsof hun romans autobiografisch is. Alsof 'waargebeurd' enige waarde toevoegt aan de literaire kwaliteiten van een romen.

Die ik aan het schrijven ben...?

Ik was overdonderd door 'De geparfumeerde tuin' van Sjeik Nafzaoui, een middeleeuwse verhandeling uit Tunesië. Hoe men over seks schrijft en god en geloof er steeds bij haalt. Het is een raamvertelling, en een voorlichtingsboek met toegepaste voorlichting. Heel grappig. Choderlos de laclos heeft zich voor Liaisons laten inspireren door een verhaal uit De tuin. dit boek geeft een andere kijk op moslims en Arabieren.

neen. Niet vanwege de schrijv(fst)ers noch vanwege de lezers; enkel onze maatschappij is preutser (van daaruit ook de stijging aan kinder- en ander sexueel misbruik) geworden en dus wordt elke vorm van bloot been tot coïtus luidkeels en met veel emogetoeter tot porno gebombardeerd.

From the first pages 'History of O' by Pauline Réage occurred to me as an allegory on the relationship between believers and their god. It’s a relationship of devotion and submission. I we reject the choices O made, we need to reject religion as well. The supposed pornography is nothing more then what every day goes on in churches and temples, and in the minds and perceptions of the believers.


http://www.guardian.co.uk/books/2004...tion.features3

http://www.guernicamag.com/features/...uraru_6_15_11/

http://www.oraclutie.org/HdOAury0

Goed dat je het zegt, was van plan die te bekijken (of lezen) maar vergeten.

uitgelezen en besproken in vorige post. niet opwindend voor mij, maar ook niet eng, dat je wil wegkijken. geweldig conceptueel werk.

Van mijn kant ga ik meer voor de kritisch-literaire kritiek, met oog voor het intellectuele concept; dan de behoefte aan schandaal van de massa. Nu er vandaag overal porno beschikbaar is, is het verhaal van O beslist niet meer zo schokkend. Maar wat ik miste in de artikels is juist het religieuze aspect van dit meesterwerk. De film houdt zich natuurlijk meer bezig met de uiterlijkheden van het verhaal, en lijkt de schrijfster daarin wel te volgen, want ik kan mij niet herinneren dat de wreedheden in beeld werden gebracht om groot afgrijzen teweeg te brengen bij de kijker. Je beseft al meteen dat er over genot niet valt te redetwisten, dus kan je heel ver meegaan met haar lotgevallen. Ik herinner mij mooie beelden en veel soft-lens.

Beperk U tot lezen. De verfilmingen doen heel het werk teniet. In de franse versie wordt ze als bewijs van "liefde" weggegeven (voorgoed).
In de Engelse versie gaat ze alleen akkoord met het sadistische omdat ze haar zusje wil redden van prostitutie.
Beiden komen niet in de buurt van een echte BDSM relatie, wat eigelijk het opzet vand e films is.

Het eeuwige dilemma van verfilmingen. Intussen had ik na 37 jaar nog steeds de beelden op mijn netvlies, dus gebruikte ik die om het boek te visualiseren. Een verfilming is een 'reading' van een boek, zoals een recensie dat is. Nu moet ik de film maar weer zien met mijn rijpere blik, en beslissen of deze het boek geweld aandoet. De strakke, zakelijke toon van het boek doet mij wel aan een manlijke schrijver denken, maar dan is dit misschien de hand van de editor, die haar kennelijk ook adviseerde te stoppen toen ze er genoeg van had. Praat men wel over de rol van editors in het algemeen, als onontbeerlijk voor zelf de meest getalenteerde schrijvers? Verder had ik vaak het idee dat de auteur niet zelf deelneemt aan deze soort van liefdesuiting, maar eerder de materie eerst goed heeft onderzocht. En dat een echte kenner erop toe zag dat er geen technische fouten in voorkomen. Dat denk ik vooral omdat ik alleen oog heb gekregen voor het concept: god en de gelovige.