Wat nu ? Lanxess: "Zonder aanvaardbaar akkoord sluit fabriek"
 

Wie Lanxess (ex- Bayer) een beetje kent, weet dat deze directie niet met zich laat spotten.
Dit heeft men in Duitsland zelf al mogen ervaren.
Men zal voor België geen uitzondering maken.
Opvallend is ook de grote verdeeldheid onder het personeel bij het bedrijf in Zwijndrecht.

http://www.demorgen.be/dm/nl/996/Eco...rs-meten.dhtml

De chemie is de best betalende van alle bedrijven in het havengebied.
In feite is een maar een kleine groep (hoofdzakelijk vakbondsdélégués) die de ingang blokkeren en de werkwilligen de toegang beletten.
Het zijn ook hoofzakelijk " ouderen" zier om het bedrijf geven en er zelfs op rekenen bij een sluiting gunstig op prepensioen te kunnen gaan.
Het voorbeeld van General Motors maakt blijkbaar school.

Dat de jongeren in de echte werkloosheid terecht komen is blijkbaar hun probleem niet.

Het gaat dus om meer dan alleen maar een vakbondsactie, maar ook om de uiting van een bepaalde mentaliteit die men als een tanende arbeidsmoraal
kan omschrijven.

Is Lanxess nu een voorbeeld van een gezond bedrijf "kapotstaken"?






http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Bin...-fabriek.dhtml

De werkwilligen moesten een rechtszaak aanspannen tegen de vakbonden, die de werkgelegenheid van honderden personen op de hellingzet!

De vraag daarbij is of men veel vertrouwen in onze justitie op dat terrein mag hebben.
Alvorens men tot een staking overgaat wordt in vele gevallen een "Schlichter" (een soort scheidsrechter) ingeschakeld.

Hij kan b.v. zoals bij Lanxess oordelen of het sluiten van het bedrijfswinkeltje een reden tot staken kan zijn.

Zoals gezegd, is het niet ondenkbaar dat het bij Lanxess om meer gaat dan enkel om een sociaal conflict.
De werkelijke oorzaken liggen waarschijnlijk dieper.

Er is een nieuwe CEO aangesteld op het hoofdbedrijf in Keulen.
Die sprak van overcapaciteit.
Dat fabriek in Duitsland zal zeker niet toegaan en de vakbonden weten hoe laat het is nl dit fabriek in Antwerpen wordt opgedoekt.
Die oude garde is bezig met hun brugpensioen.
Dat is de realiteit in België.
De mieren krijgen het niet meer getrokken en willen (met goede voorwaarden) het leger krekels vervoegen.
Wat wij nu meemaken is de ineenstorting van ons Rijnlandmodel.
Wij gaan nu allemaal onze verworven rechten verliezen en mensen die moeten leven van een inkomen vd Staat zullen massaal verarmen.

Wanneer moet we nu eigenlijk echt gillend over straat beginnen lopen, demonen?

Misschien eens gaan vragen aan die mensen die hun job gaan verliezen?

Dat heb ik toch net gedaan?

Weer wat PVDA kiesvee :'(

Vooral een schande dat werkwilligen serieus benadeeld worden door de koppigheid van een bepaalde groep.

Recht op arbeid > stakingsrecht

als ze dom zijn: ja
zijn ze slim dan gaan ze naar n-va.


Het is een regelrechte schande dat een aantal heethoofden en vakbondsterroristen een bedrijf met zoveel werkgelegenheid gaan wegjagen en zoveel extra werkloosheid creeeren.
Maarja, voor de vakbonden is dat weeral kassa kassa hé

:cheer: Iedereen werkloos :cheer:

Iedereen boer zoals in Democratisch Kampuchea :cheer:

Bedoelt u nu of vroeger? Cambodia nu valt nogal mee.

Dus als de helft van de werkende bevolking wordt uitgemoord, dan vallen in de jaren achteraf de werkloosheidcijfers nogal mee ?

Dat dateert van de jaren zeventig. Uw stelling is onduidelijk. Nu springt u ineens over op de huidige werkloosheid.

Dank zij Westerse investeringen komt er een graduele verbetering.

Democratisch Kampuchea was de naam die de Rode Khmer aan Cambodia gaven, toch? :roll:

Ja natuurlijk maar het was nogal verwarrend.

U maakt een verschrikkelijke fout met "werkende bevolking".
Ook ambtenaren werken maar die dragen niet bij aan ons sociaal zekerheidssysteem maar zijn een kost en dat is het drama van België.
Indien wij niet drastisch gaan snijden in het ambtenarenbestand en de tewerkstelling in de privé terug aantrekkelijk maken gaan we collectief ten onder!

In Belgie woont een flinke kolonie Tsjetsjenen , die zijn nogal creatief in het vinden van oplossingen voor zo een problemen. Neem eens contact op en als je allemaal samen wat geld in de pot stopt zullen ze wel bereid zijn een kip te slachten om de apen bang te maken.

Hoe rapper hoe liever.
Het systeem moet compleet instorten.
Enkel dan kan er echte verandering komen.

Goede analyse.

Alleen zal die verandering een andere zijn dan jij hoopt.

Hier komt het op neer. Een groepje werkweigeraars brengt de jobs en toekomst van een hele hoop mensen in gevaar door hun geknoei. Wat mij betreft mogen ze die stakers zo hard mogelijk aanpakken.

Heb je weer wilde visioenen van rijzige wolkenkrabbers en pimpernellen die blanke baby's roosteren aan het spit?

Alles wat je eenzaamheid maar enigszins draaglijker kan maken hoor.

De jeugd die denkt dat ze de wereld gaan veranderen. :D

Kan niet. De vakbonden hebben jammer genoeg geen rechtspersoonlijkheid.

Straks komt Atlas Shrugged toch nog uit.

Hoe gaat die pimpernel rijzige flatgebouwen hebben zonder wit of geelmansen?

En mensenvlees roosteren is gewoon dom.
En al zeker babies, daar is in verhouding geen eten aan, en het kan nog geen smaak verzameld hebben.

Hoog tijd dat ze dit veranderen.

Trouwens ze weten wel welke personen de vakbond daar zet , dat ze dan die personen verantwoordelijk maken. 't Zal rap gedaan zijn met piket te spelen en de boel kort en klein te slaan.

In feite is het geen probleem dat met "piket" speelt aan de ingang van de onderneming.
Men mag/moet het personeel informeren en overtuigen het werk neer te leggen.
Alleen kan het niet dat men als men als vakbond daarin niet slaagt, dan de mensen BELETTEN (dikwijls met geweld) te gaan werken.
Dit komt op mafia-praktijken nabij.

Lanxess wordt inderdaad op een heel domme manier kapotgestaakt - meer dan 400 mensen die hun goedbetaalde job gaan kwijtspelen. Ik heb trouwens ook de indruk dat de werkwilligen in de meerderheid zijn, maar worden gegijzeld door een kleinere groep stakers.

Mag het ook eens gezegd worden dat de werkgever woordbreuk pleegde ?
Als 2 partijen een akkoord sluiten dan moeten ze allebei dat akkoord eerbiedigen.
Punt.

Men kan het natuurlijk op verschillende manieren bekijken.

Chemiebedrijven werken altijd of heel dikwijls met gevaarlijkse meestal kankerverwekkende stoffen. Dat weet men als men bij een chemisch bedrijf gaat werken.
Ik had ooit eens een interim die - volgens mij zelfs verkeerdelijk, wegens gewoon bureelwerk - verplicht werd om bij het begin van haar contract een halve dag "kennismaking" te krijgen, mèt de uitleg van allerlei soorten producten die we gebruikten en hoe zich te gedragen als daar een ongeval mee gebeurde. Het kind kwam totaal in paniek tegen de lunch terug op het bureel, wit van schrik, en verklaarde daar geen minuut langer te durven blijven! Konden wij verdorie nog een halve dag betalen ook en ik had niks hulp gekregen.

Enfin, dit maar om te zeggen dat men als werknemer wéét dat het er gevaarlijk kan worden. De lonen zijn dan ook navenant.

Nu nog eens een serieuze extra vragen om bepaalde producten te behandelen lijkt me raar. Een poetsvrouw moet ik toch ook niet extra betalen omdat er een product in het dweilwater moet worden gedaan?

Ik heb het dossier niet in detail gevolgd. Op welke manier heeft Lanxess woordbreuk gepleegd?

De waarheid is hier niet relevant. Dit is een bash-de-vakbond-draad (de zoveelste).

Ik las ergens dat de arbeiders die met een bepaald product in aanraking (nou ja, vaten verzetten of zoiets) een aparte premie kregen voor het behandelen van kankerverwekkende stoffen. Die premie zou worden afgeschaft.

Lanxess lijdt een zwaar verlies wereldwijd en een belangrijke omzet daling . Zoals steeds in zulke gevallen, zie het verleden met andere grote namen, blijkt Belgie de duurste fabriek te zijn.

Onlangs werd een nieuwe top man aangesteld en dat is altijd de voorbode van zware veranderingen. Die man heeft een mandaat gekregen Lanxess terug winstgevend te maken. Men is bezig het hem zéér gemakkelijk te maken om de guillotine te laten vallen. Tenzij dit het ultiem doel is van de stakers torenhoge sluiting premies krijgen.

Ik kan me vergissen maar ik vrees dat de teerlingen geworpen zijn en de beslissing reeds gevallen is.

Dat mag zeker gezegd worden, maar is dat relevant? Als jij en ik een overeenkomst hebben en ik pleeg woordbreuk, waar krijg jij dan ineens het recht om anderen mensen hun werk te gaan verhinderen?

Tis echt tijd dat ze de vakbonden afschaffen. Ik sta hier niet alleen mee. Meer en meer jongeren denken er zo over.

De dramatiek in de open brief die CEO Jim Ratcliffe van INEOS eind vorige week naar Commissie voorzitter Barroso stuurde is nauwelijks te overschatten. De combinatie van hoge energiekosten, groene en andere belastingen en te hoge arbeidskosten zijn een giftige cocktail waardoor Europa in de komende 10 jaar zijn chemische industrie dreigt te verliezen. Ratcliffe vreest dat de chemische industrie dezelfde weg gaat als de textielindustrie in Europa. Daarvan maakte hij de teloorgang van dichtbij mee als jong afgestudeerde bij het Engelse vezelbedrijf Courtaulds. Nu staan 1 miljoen directe en 5 miljoen indirecte banen op de tocht.

Chemie is een parel aan de Europese kroon
Maar de chemische industrie verliezen is nòg erger dan de textiel industrie. In Europa is de chemische industrie goed voor een jaarlijkse omzet van 1000 miljard dollar, evenveel als de autoindustrie. Bovendien vindt de chemie zijn weg in alle geledingen van de economie en ons dagelijks leven. Alle metaal, vezels en aardewerk gebruiken chemicaliën. Zonder chemie geen horloges, deodorants, smartphones, auto’s, kleding of Nike schoenen.

Sommigen, waaronder duurzaamheidsconsultants, opperen wel eens naïef dat Europa wel zonder basischemie zou kunnen. De EU zou zich op ‘specialties’ moeten richten. Dit is onzinnig, zo maakt Ratcliffe duidelijk, want zonder basischemie heeft ook de specialiteitenmarkt geen kans op overleven. De basischemie is een essentieel onderdeel van de hele maakindustrie-keten. Zonder basischemie zijn alle daarvan afhankelijke produkten, inclusief de hierboven genoemde, structureel benadeeld. De chemie is een parel aan de Europese kroon en geen enkele grote economie kan het zich strategisch, noch economisch veroorloven zijn chemische industrie in de steek te laten.

Europa is verlamd, waar is het plan?
Door de verstikkende combinatie van energiekosten, groene en andere belastingen heeft Europa zichzelf zwaar verminkt als deelnemer aan de globale competitie. Ratcliffe vraagt Barosso wat het plan is. Maar er is geen plan en Europa lijkt zijn structureel dramatische positie niet eens in de gaten te hebben. Sinds 2009 zijn er in het VK 22 fabrieken gesloten en geen nieuwe gebouwd. Het grootste chemieconcern ter wereld BASF heeft voor het eerst in zijn bestaan besloten zijn investeringsniveau in Duitsland strategisch te verminderen. Reden: stagnerende markten, dure energie en hoge loonkosten. Hoe duidelijk wil je het uitgespeld hebben? Maar de EU staat verstandige herstructurering in de weg als ‘rabbits caught in headlights and we have got our trousers down’.

De groene gekte is doorgeslagen en maakt nu slachtoffers
In de 70-80 er jaren van de vorige eeuw was het nodig om de groene agenda een sterkere plaats op de politieke agenda te geven. Ongebreidelde ruimte voor enkel de economische paragraaf had nadelige en tastbare gevolgen voor het milieu. Terecht kreeg milieu een hogere prioriteit op de politieke agenda’s en dat had succes. De vooruitgang op milieugebied in Europa in de afgelopen decennia is enorm.

Het duurzaamheidsconcept van Brundlandt zoals verwoord in de VN definitie van 1987 berustte op een ideaal evenwicht tussen de ecologie, economie en de sociale paragraaf. Het verstandige van Brundlandt was dat ze inzag dat als één van deze drie pilaren teveel macht zou krijgen in een systeem, dit niet lang zou leven. Het probleem met een te grote economische macht is al vaak gedemonstreerd in de geschiedenis. Ook een té grote macht van de vakbonden heeft zijn problemen getoond. Dit voorbeeld van de chemische industrie maakt pijnlijk duidelijk dat we momenteel de uit de hand gelopen macht van de derde, ecologische, component meemaken. De ecologische component heeft het duurzaamheidsbegrip volkomen gekidnapt.

Het groene machtsblok heeft de duurzaamheidsbalans verstoord
Er heeft zich een machtsblok gevormd van de milieubeweging met sommige academici en sommige politici met een gezamenlijke eenzijdige groene agenda. Zij versterken elkaar en worden gesteund door media die hun kritische werk niet doen. Misbruik van milieuwetenschap en politieke bangmakerij zijn daardoor succesvol geweest bij het grote publiek.

Door de eenzijdige benadering van duurzaamheid hebben we het afgelopen decennium een markt zien opkomen van hoogleraren en –consultants die zich ten onrechte ‘duurzaam’ noemen. Ze bedienen enkel de ecologische component en het merendeel van hun ideeën kan de economische toets dan ook niet doorstaan. Als ‘duurzame’ energie niet betaalbaar blijkt is zij niet duurzaam in de ware betekenis. Deze eenzijdige benadering van het nobel bedoelde duurzaamheidsconcept produceert enkel groene prietpraat als er geen economische toetsing van ideeën plaats vindt.

Bijna dagelijks zien we het in de media passeren, vermomd met mooie marketing termen als ‘green chemistry’, ‘ecolabeling’, ‘circulaire economie’ en meer nutteloze ‘concepten’. Zonder economische toetsing gaat het om ‘groene belasting’, mooier kan ik het niet maken.

Barosso, EU politici, hoe duidelijk moeten we het maken?
Wat nodig is zijn moedige politici die de economische en sociale teloorgang zien en duurzaamheid in zijn eigenlijke betekenis tegen de stroom in weer durven verdedigen. De realiteit en balans in de duurzaamheidsdiscussie zal moeten terugkeren om écht duurzaam te zijn. De media zullen dan wel volgen…

Maar de tijd dringt voor Europa, zoals Ratcliffe met zijn noodkreet duidelijk maakt. De overdreven ecologische macht, verantwoordelijk voor dure energie en een groen regelwoud, zorgt nu al voor sluitingen en het weglekken van investeringen. De sociale component volgt in het kielzog: 6 miljoen banen.