Alle hoop op herstel is vervlogen.
 

In het voorjaar van 2014 werden er signalen gezien die een voorzichtig herstel van de wereldeconomie schenen aan te kondigen. Die signalen ziet men niet meer. Alle berichten over de economie, in elk deel van de wereld, zijn negatief.
De problemen die de financiële crisis veroorzaakten zijn niet verholpen en er zijn alleen maar problemen bij gekomen. De schuldenlast van particulieren en landen neemt toe, er is overal overproductie en dus banenverlies. Het IMF was op haar vergadering van vorige week unaniem somber gestemd over de verwachtingen. Als gevolg hiervan daalt de prijs van ruwe olie en dalen de koersen op de beurzen. Beleggers kopen liever staatsobligaties met 0% rente dan risicovolle effecten. De pensioenfondsen verliezen de winsten die ze hadden gemaakt en hun rentepapieren brengen ook al niets meer op.

Een beurskrach komt meestal in twee slagen. De eerste is nu op gang gekomen. Na een consolidatie is het wachten op weer slecht nieuws. Dat is uiterlijk over drie maanden met de cijfers van het vierde kwartaal 2014. De vooruitzichten voor 2015 zijn nog slechter.

Waarom herhaal je wat we al jaren weten?

Omdat ze ons nu al die jaren al voor de gek houden, en het eindelijk niet meer lukt.

Een geval van "quousque tandem", tandem.

Idd, het kon niet blijven duren natuurlijk, iedereen ziet het en politiek zegt het tegenovergestelde. De aap komt uit de mouw, het is nu terug aan de bevolking!!! Nu tijd voor de alternatieven die op de tafel liggen, heel eenvoudig.

Ik geloof er ook niet meer in en ik ben blijkbaar niet alleen als ik rond mij kijk. Dat negatief gevoel zet natuurlijk niet aan tot het nemen van risico's of uitgeven van geld.

Verder ben ik een generatie-X'er. Onze pensioenvoorzieningen zien er ronduit deprimerend uit en daar komt dan nog bij dat wij niet in staat zijn enige reserve op te bouwen zoals de generatie voor ons dat deed.

Uiteindelijk is dat allemaal geen probleem, er zijn genoeg alternatieven om dit alles te herstellen maar dan heb je ook een politiek nodig die z'n verstand gebruikt en/of haar verantwoordelijkheid neemt zoals het in hun taakomschrijving staat. Het mag nu overduidelijk zijn dat het vandaag niet zo is, zelfs het tegengestelde nemen we waar. Zelfs wanneer je ze vriendelijk vraagt om eens tot een ernstig gesprek te komen, negeren ze dat. Welke conclusies mag/moet je dan trekken?

We zijn al in crisis van de jaren 80.
De dalende lijn is ingezet samen met de stijgende lijn van verhoogde belastingen en allerlei loonmaatregelen over het verloop van al die jaren.

En dat zal doorgaan tot er niks meer is om nog te pluimen.

Ik heb van een kennis in Brazilië die dezelfde hobby heeft als ik een goed gesprek gehad over bijvoorbeeld invoerrechten. Blijkbaar heeft Brazilië, nochtans een land in ontwikkeling/groeiland, een aantal zeer zware invoertaksen, waardoor vooral de lokale productie wordt bevoordeeld.

Soort van protectionistische maatregel.

De vraag stelt zich waarom wij hier in het westen zo idioot zijn om onze grenzen wagenwijd open te zetten ?

PS : in China is het idem.

Klopt, dat heb je met domme economen die het spel van hoog-laag conjunctuur als normaal beschouwen.

Het gaat wel goed in China: de verwachte groei is nog steeds meer dan 7%. Alleen wordt China voortdurend in een slecht daglicht gesteld. Het gaat natuurlijk om meer dan een financiele crisis. Het problem is dat er in EU niet meer gewerkt wordt, er wordt alleen nog geconsumeerd en van de staat geprofiteerd. Er is uiteraard geen crisis in de EU; er is alleen maar het verdwijnen van alle economische activiteit uit de EU, voorgoed, verschuiving naar China en Vietnam. Hoe kan het ook anders: er wordt geen politiek gevoerd om enige activiteit te promoten, er wordt alleen maar gezeverd in de marge; dat terwijl de Chinese overhead heel intelligente economische politiek voert en staatsbedrijven bezit om iets te doen. De europese overheden hebben niets: alle bedrijven zijn prive en men kan alleen hopen, bidden, smeken dat ze niet delocaliseren naar landen met ontbrekende sociale zekerheid. Ik heb compassie met de belgische werknemers die voor een privebedrijf werken en 70% van hun tijd voor de sociale zekerheid werken, zelf de zekerheid hebbend dat hun bedrijf zeer snel failliet zou kunnen gaan en dat ze zelf geen sociale zekerheid meer zullen hebben wegens nakend failliet van de staat.

Laat het maar eens goed crachen allemaal. De wereld heeft dat nodig.

De regering heeft daar een oplossing voor, we gaan met z'n allen gemeenschapsdienst doen. Anders gezegd, alle vrijheid wordt ons ontnomen en we zullen in dienst komen van dictators die we zelf verkozen hebben. Politiek heeft ons goed liggen, dat mag gezegd.

Daar is iets van.

Ja, en de bevolking blijft rustig verder slapen, je kan evengoed onderwijs afschaffen vandaag.

Word je daar nu eigenlijk niet depressief van door altijd de onheilsprofeet te blijven uithangen? Je hebt ook mensen die het einde van de aarde voorspellen en er telkens langs zitten en het dan nog maar eens voorspellen. Er zijn leukere dingen die je kan doen met je leven hoor.

De waarheid onder ogen durven zien is moeilijk, meermaals heeft ontkenning geleid tot nog veel erger. Vandaag is dat niet anders.

Juist, het ganse politieke bestel in van de EU en van haar deelstaten doet alsof er niets aan de hand is, alsof de crisis zichzelf zal oplossen, terwijl elk logisch denkend mens inziet dat we geenenkele troef hebben om de competitie met china te winnen en dat we regelrecht afstevenen op armoede in de EU. De werkelijkheid onder ogen is inderdaad een eerste vereiste om een begin te maken van een remedie tegen de economische instorting.

Zo is dat, angsthazen horen zoiets natuurlijk niet graag, niet eens beseffend tot wat een dergelijk gedrag kan leiden.

Niets leuker dan dit.

Zo een crashke als in 1929.
Komt nog.

Wait and see.

Vandaag kan iedereen zich met sprekend gemak visionair noemen, gewoon blijven voortdoen en je weet wat er komen zal. Het voordeel is dat je dezelfde alternatieven kan gebruiken van destijds, wakker worden is een optie.

Als het financiële systeem het nú begeeft, wordt het veel erger dan toen, meen ik te mogen afleiden uit de omvang van de derivatenzeepbel.

Het zal ook sneller gedaan zijn, we zijn immers veel slimmer geworden.