Er is TE VEEL geld in ons land !
 

Gezien er té véél geld in ons land is momenteel gaat zijne excellentie "Konijnentand" een groot en kostelijk feest organiseren ter ere van het 175-jarig bestaan van de artificieele geldverslindende construktie die men "Belgique" noemt............ kwestie van de balans een beetje in evenwicht te houden....

man, man, man, hij begint zowaar al waalse karaktertrekjes te vertonen onzen premier............:-(

Belgie is zowat het enigste land met een begroting in evenwicht.....

Ja, na de nodige kunstgrepen,zoals daarzijn verkoop patrimonium,pensioenfonds Belgacom,de lege doos van het zilverfonds,inkomsten die nog niet binnen zijn,de terugkeer van Zwart geld uit het buitenland bv.

kortom,meestal eenmalige inkomsten die waarschijnlijk bij de volgende begroting
niet meer gebruikt kunnen worden.

Om dan nog niet te spreken van de Belastingen die men de burger weer zal opleggen!
Allemaal heel deftig.

Op papier ja. Ook de "Belgische" politici bedrijven de lokale hobby van belastingsontduiking.
Maar dan op zijn Dagoberts. Ze duiken in onze belastingscentjes.

In andere landen doen ze zoiets natuurlijk niet. Alleen België heeft de zegening van creatieve politici.8)

Jahoe, zwemmen in het diepe, zwem, zwem, zwem.
En de beste zwemmer krijgt een stem, stem, stem.

En dat allemaal terwijl de economie toch nog steeds met ongeveer 2 % groeit. Die kan toch niet blijven groeien. Wat gaan ze doen als onze opgezwollen economie stagneert of vermindert ??

In andere landen halen ze de begrotingnorm niet eens,daar zijn ze tenminste zo eerlijk om het te zeggen.
Veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven.

Zolang Verhofstadt aan de leiding staat zal alles goed gaan in dit land.
Het is al zo ver gekomen dat hij het zelf ook geloofd.
Simpel toch ,als onze economie stagneert dan halen we nog wat buitenlanders bij,want die zijn toch nodig volgens onze zo stabiele regering,en dan zal alles beter gaan.

Kzou zeggen, tis een feestje van ons geld dus we moeten dan mar allemaal es binnenvallen :D

Waarom zou de economie niet kunnen blijven groeien? Ze moet groeien om 1-zelfde welvaart constant te houden, dat is de grote paradox van het kapitalisme.

wannn die euconomie stagniert gibt es KRIEG, du aaarsch.
:drinking:

De economie moet vooral groeien om de bestaande banen te garanderen en nieuwe te creëren. Door betere technologie, beter managment en door verhoging van de werkdruk kunnen steeds minder mensen toch evenveel produceren.Daarom is een groei van 2,5% van het BBP noodzakelijk om het bestaande jobaanbod te garanderen. Het failliet van het kapitalisme bestaat erin dat een verbetering van de productie leidt tot ontslagen en werkloosheid, met daling van de koopkracht en dus nog meer ontslagen tot gevolg. In 1970 telde Belgie 71.000 werklozen, nu ongeveer 440.000 werkzoekenden werklozen, en als we alle bruggepensoneerde, en oudere werklozen erbij tellen, 1 miljoen.

driewerf

Dat had ik ook al door. Dat is niet alleen de paradox van het kapitalisme maar ook de dood ervan. Tenzij je instaat bent om er een optimistisch vooruigangsgeloof op na te houden maar bij mij lukt het niet. Ik zie grondstoffen opraken, meer ongelijkheid, minder overheid waar er meer mag zijn en meer waar er minder zou moeten zijn. Meer consumptie betekent ook dat de mensen meer behoeftes moeten krijgen met enkele nadelige gevolgen die je nu al meer en meer begint te zien (jaloezie, minder sociale verwevenheid, minder vrijwillige solidariteit, ...)

wablieft mitgat

Heel leuk. Ik zal aannemen dat het uit onwetendheid, en niet uit moedwilligheid, is dat je hier een bestaande mythe probeert in stand te houden en erger.

Er zijn inderdaad meer werkzoekende werklozen dan 30, 50 en 100 jaar geleden. Daar is helaas ook alles met gezegd! Het is immers niet zo dat er minder mensen aan het werk zijn dan 30, 50 of 100 jaar geleden! De waarheid is dat de i/a-ratio (de verhouding van het aantal werkenden en niet werkenden) de afgelopen eeuw niet (significant) gewijzigd is. Sterker nog, de periode van de vorige eeuw waarin het minste aantal mensen (officieel) aan het werk waren, waren de gouden jaren '60. Indien mensen zich de moeite zouden troosten om zich niet enkel en alleen te focussen op de werkloosheidcijfers doch ook zaken als activiteitsgraad in rekening zouden brengen dan zouden ze die eenvoudige vaststelling ook zelf kunnen maken.

Refereren naar zogenaamde schijn- of verdoken werklozen - i.e. bruggepensioneerden - heeft dan ook enkel en alleen de bedoeling de indruk te wekken dat er een kleiner en kleiner economisch draagvlak is in onze samenleving en dat er al maar minder mensen dienen te werken om al maar meer niet-werkenden te kunnen onderhouden.

En dan zwijg ik nog over het feit dat het eigenlijk helemaal niet van tel is - vanuit economisch perspectief - hoeveel mensen er betaalde arbeid verrichten!

En een schuldenberg.

Wat ik ermee wil aantonen is lichtjes verschillend van wat jij stelt, en was ook om een verschil te maken met TomB. Misschien ben ik niet duidelijk geweest.
Tussen WO II en de jaren '70 kent de Westerse wereld (en in mindere mate ook het Sovjetblok) een reusachtige economische groei. Vandaar inderdaad de term de Golden Sixties. Verbetering van de technologie brengt inderdaad nieuwe welvaart en creëert extra jobs. Vandaar ook dat vrouwen meer en meer buitenshuis gaan werken, trekt men migranten aan, wordt nachtwerk ingestelt. Eigenlijk speelt het kapitalisme daar zijn progressieve rol. Vanaf de jaren zeventig begint de kapitalistische motor te sputteren. De golven van in de productiecrises volgen elkaar sneller en sneller op en het systeem raakt in een soort van permanente crisis. (Vooral Ernest Mandel heeft dit geanalyseerd ).
Waar ik vooral de nadruk op wou leggen is in het recente kapitalisme dat een verbetering van de productietechnieken niet meer leidt tot meer jobs maar tot een verhoging van de productiviteit en van de werkdruk van de mensen die een baan hebben (ik spreek hier van gemiddeldes). Onze econoùmie moet een groei van 2.5% hebben om het bestaande aanbod van jobs te garanderen. Bij lagere groeicijfers gaan er netto jobs verloren. Voor 2001 was dat0.6%; voo 2002 was de groei 0.7% en voor 2003 1.1%. trek zelf je conclusies.
Dit betekent dat we een groei van de economie kennen en toch meer mensen uit de arbeidsmarkt stoten. Nu moet de helft zich doodwerken terwijl de andere helft wegkwijnt. Het zou veel logischer zijn om de bestaande arbeid over meer mensen te verdelen, opdat allen een nuttige bijdrage aan de maatschappij kunnen brengen en toch nog een sociaal, cultureel, familiaal leven hebben. Maar dit zal alleen maar kunnen onder een democratisch socialitische maatschappij.

driewerf

Ewel, een aars zit in het midgat,t'is toch simpel

Waarom zou dat het failliet zijn, dat is gewoon een paradox die voor welvaart zorgt.

Nu ik er aan denk, wat is op dit ogenblik je mening over het basisinkomen?

TomB, een antwoord op die vraag staat in posting nr 17.

moeilijke vraag, ik betrap mezelf erop dat ik hier zeer dikwijls van mening verander. Zucht.
Momenteel ben ik gematigd tegen. Een verdeling van de beschikbare arbeid is een veel grotere prioriteit. Met het basisloon geef je aan mensen de kans om aan de loonslavernij te ontsnappen, maar doe je nog niks aan de soms zeer hoge werkdruk van diegenen die werk hebben.
Daarbij komt dat voor veel mensen werken een zin geeft aan hun leven. dus als je de bestaande werkloosheid in stand houdt (en opvangt door een basisinkomen) los je ook daar de problemen niet op.

Een basisloon, hoe sociaal het ook klinkt, is een discriminatie voor zij die werken. U belast actieven om dan niets terug te krijgen.
De productiviteit zal een hyperbolische duik maken.

8O Waar haalt u het vandaan dat de actieven niets zouden terug krijgen?

Nu ja, we zullen die discussie maar ergens anders voeren aangezien dit topic een ander onderwerp heeft. In het subforum VLD/Vivant bestaan er enkele topics over dit onderwerp.

Noem is één land in de wereld dat geen artificiele constructie is? :)

Volgens mij is een basisinkomen noodzakelijk in een maatschappij die slechts voor 3 op 4 mensen (in de Westerse wereld) werk kan garanderen. De uitbouw van vervangingsinkomens is een belangrijke overgangseis voor socialisten als antwoord op het stijgend aantal mensen die geschrapt worden van een uitkering.

Maar we moeten ook de realiteit onder ogen zien: door de crisis van het kapitalisme zal een vervangingsinkomen hoe langer hoe minder volstaan als 'vervangend'. Door de plannen van de regering om 30.000 mensen te schrappen van den dop wordt het duidelijk dat men bij de besparingen eerst de zwaksten in de maatschappij wil treffen om de druk op de winsten weg te nemen. De enige oplossing op lange termijn is dus de verdeling van het werk over de gehele arbeidsbevolking, wat serieuse offensieve eisen van de arbeidersbeweging veronderstelt, en de discussie over het socialisme op gang zal bregen aangezien dit enkel onder een gemeenschappelijk bezit van productiemiddelen kan geschieden.

Simpel gesteld: 3 arbeiders verdienen elk 1333 euro, ze staan daar elk 333 euro vanaf. Met die 3*333 euro betalen ze die vierde 1000 euro. Wat is het verschil met 4 mensen die 1000 euro verdienen? Dat er één meer werkt en productief is. Hierdoor dalen de loonkosten, worden producten goedkoper en kan elk meer kopen met zijn 1000 euro.

Het is het probleem van de kip en het ei. Wat doen we eerst? De doppers schrappen of de sociale bijdrage hiervoor schrappen? Zaak is dat hoe duurder we zijn hoe meer doppers we zullen hebben. Moeten we dan beiden schrappen?

Dat gemeenschappelijk bezit van productiemiddelen is een droom die door diverse feiten in een nachtmerry zal veranderen. Eén nationalistie en België heeft de economische pest voor eeuwen. "Het land waar ze uw bezittingen afpakken." U denkt dan ook nog steeds in de tegenstelling tussen kapitaal en arbeid. Terwijl zowat iedereen in de wereld begint door te krijgen dat die twee dingen samen belangrijk zijn.

Maar als u gemeenschap van productiemiddelen zo belangrijk vindt, kan u steeds naar Cuba trekken. U mag alleen niet terugkomen met zo 'n dobberbootje. Je weet wel, om te ontsnappen aan het paradijs.

Op voorwaarde dat de vier ook meer produceren natuurlijk.
De loonkost wordt met alle zonden van Israël beladen maar is dat ook zo ?
De loonkost mag dan verdriedubbelen, als de productie verzesvoudigd daalt de loonkost met de helft.
Hoeveel manuren zaten vroeger in een huis, een auto, hoeveel nu ?

Met invoering van het basisinkomen en daaraan gekoppelde afschaffing van belasting op arbeid komt die herverdeling vanzelf tot stand. Ook zal het vollume aan werk toenemen. Niet noodzakelijk in de industrie, maar in de dienstensector. Diensten die we elkaar bieden zijn ook welvaart. Ze dragen eveneens bij aan de levenskwaliteit.
Marx en Engels stelden dat een arbeider zijn eigen werk niet kan terug kopen, maar een arbeider kan ook niet het werk van een ander arbeider kopen. De oorzaak daarvan is de hoge belastingsdruk op arbeid.
Een arbeider moet 3-4 uur werken om 1 uur van een ander arbeider terug te kopen. Met afschaffing van belasting op arbeid kan diezelfde arbeider met de eigen arbeidstijd evenveel arbeidstijd van een ander arbeider terug kopen.
Maw we kunnen gewoon elkaars diensten ruilen. Iedereen doet datgene waar hij goed in is en graag doet, de andere klussen laten we over aan anderen die daar weer beter in zijn. Een zuivere win-win situatie voor iedereen.

Met loonkost bedoel ik dan ook relatief ten opzichte van de output.
Een bedrijf als Colruyt dankt voornamelijk zijn succes aan kostenbeheersing. Dat wil zeggen minder kosten maken of meer waar voor uw geld krijgen. Ze besparen dan ook op alles behalve op personeel dat ze maximaal trachten te laten renderen (door winstdeelname bijvoorbeeld)

De manuren op een huis zijn gevoelig gedaalt. De kostprijs van een manuur gevoelig gestegen. Zou het ene iets met het andere te maken hebben? (Als u nee zegt, wil ik die verklaring wel eens horen!)

Natuurlijk, dat wilde ik net aantonen.
Ik heb er geen juiste cijfers over maar ik maak mij sterk dat aandeel van de loonkost in de totaalprijs van een product veel lager ligt dan welleer.
De hoge lonen wegen vooral door in arbeidsintensieve sectoren en de diensten.
Het laten vervangen van een onderdeel in een wasmachine bijvoorbeeld, kost al vlug de helft van de prijs van diezelfde machine bij aanschaf.

In de bouw is het aandeel loonkost gestegen van 33% naar 60%. Het aantal werkuren is daarentegen gedaald. Materialen zijn relatief niet zo veel duurder geworden.

Hoe duur is arbeid? U moet een maand werken (1.200 € netto) om daarvan een ander een week (40 * 30 €) voor u te kunnen laten werken.

Ik denk dat materialen relatief goedkoop geworden zijn ondanks de hoge lonen.
Wie maakt nu nog steen per steen in een vorm om daarna in de zon te laten drogen ?
Vervolgens stuk per stuk in ovens te stapelen enz. Toen was de loonkost hoog niettegenstaande de lage lonen.
Dat de belasting op de lonen de pan uitswingen is een ander verhaal.
Dat is wellicht toe te schijven aan een betere sociale bescherming en vooral aan de dienstensector.