| eno2 |
14 februari 2017 16:10 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon
(Bericht 8377895)
Toen ze de mijnwerkers van de straat schoten?
|
eeuhhh... De Borinage 1932, dat was een mijnwerkeropstand.
Misschien kijken naar algemene stakingen?
Citaat:
02/06/1936 - 21/06/1936: Op 02/06/1936 besloten de Antwerpse dokwerkers het werk neer te leggen. De staking nam aanvankelijk enkel uitbreiding naar andere sectoren in Antwerpen, maar na een week volgden ook andere delen van het land. Op het hoogtepunt van de staking, op 18/06/1936, legden een half miljoen werknemers het werk neer.
Zij ijverden voor een aantal sociale rechten. De regering besliste om op 17/06/1936 voor de eerste keer een Nationale Arbeidsconferentie bijeen te roepen, en op 21/06/1936 kondigden de vakbonden het einde van de staking aan, al zouden er nog tot in juli hier en daar uitlopers zijn. Premier Paul van Zeeland kondigde op 24/06/1936 belangrijke sociale hervormingen aan, met als voornaamste de invoering van het minimumloon van 32 frank per dag en van een betaalde vakantie van zes dagen.
1950: De koningskwestie leidde in 1950 tot verschillende algemene stakingen. Op 24/03/1950 legden een kwart miljoen arbeiders het werk neer, hoofdzakelijk in Wallonië en Brussel. Na de terugkeer van koning Leopold III, op 22/07/1950, braken overal stakingen uit, aanvankelijk in Wallonië en daarna ook in Vlaanderen, vooral nadat op 30/07/1950 in Grâce-Berleur vier arbeiders de dood vonden door rijkswachtkogels.
Ongeveer een half miljoen werknemers waren eind juli in staking. De crisis werd pas afgewend op 01/08/1950 toen de koning zich akkoord verklaarde met de troonsafstand ten voordele van zijn zoon Boudewijn.
09/07/1955 - 29/07/1955: In de zomer van 1955 was er, vooral onder impuls van het ACV, een stakingsgolf voor de invoering van de vijfdagenwerkweek. Op 09/07/1955 werd begonnen met zaterdagstakingen. Na een principeakkoord op 29/07/1955 werden de stakingen afgeblazen, maar het zou nog tien jaar duren vooraleer de vijfdaagse werkweek verplicht werd in alle sectoren.
Winter 1960-1961: Een van de meeste spectaculaire algemene stakingen in de Belgische geschiedenis is die van december 1960 en januari 1961. De stakingsgolf was een reactie op de in november 1960 gelanceerde Eenheidswet (wet voor de economische expansie, de sociale vooruitgang en het financieel herstel) van de regering-Gaston Eyskens.
Half december braken stakingen uit, eerst bij de openbare diensten en al snel ook in de privésector, zowel in Vlaanderen als Wallonië. Het ACV deed niet mee, maar op het hoogtepunt van de stakingen, na zo’n twee weken, waren ongeveer één miljoen arbeiders aan het staken. De economie lag volledig stil.
Op 13/01/1961 werd de Eenheidswet uiteindelijk aangenomen door de Kamer. De materiële schade na vier weken stakingen was enorm, en doordat bij confrontaties met de rijkswacht en bij ongelukken door wegversperringen ook enkele doden vielen, was ook de menselijke balans zwaar.
08/02/1982: Een door het ABVV gehouden nationale staking tegen de maatregelen van de regering van premier Martens om de zieke Belgische economie te herlanceren, werd vooral in Wallonië goed opgevolgd. Daar staakten ook christelijke vakbondsleden, hoewel het ACV niet meedeed. Op 22/02/1982 werd uiteindelijk overgegaan tot een devaluatie van de Belgische frank, waarna het nog een tijd onrustig bleef, met stakingen en betogingen.
30/11/1982 - 07/12/1982: Op 30/11/1982 in Oost-Vlaanderen, Antwerpen, Brabant en Namen en op 07/12/1982 in de andere vijf provincies was er een algemene staking gericht tegen de Belgische werkgevers.
Die weigerden te onderhandelen over een algemene overeenkomst die een looninlevering van de werknemers en een arbeidstijdverkorting moest inhouden, samengaand met het scheppen van 80.000 nieuwe banen. Op 06/12/1982 was er ook een algemene staking van het gemeenschappelijk vakbondsfront als protest tegen de bezuinigingsmaatregelen van minister van Binnenlandse Zaken Charles-Ferdinand Nothomb.
09/09/1983 - 23/09/1983: De grote septemberstaking van 1983 was een van de grootste stakingen uit de Belgische geschiedenis, en kwam er als reactie op de opmaak tijdens de zomer van de begroting ’84, waarin openbare diensten zwaar werden aangepakt.
De stakingen begonnen op 09/09/1983 bij het spoorpersoneel in Charleroi. Op 12/09/1983 beslisten de spoorvakbonden om de actie landelijk de hele week voort te zetten, en tegen 15/09/1983 was de staking nagenoeg algemeen in de openbare diensten. Een week later waren er ook hier en daar stakingen in privébedrijven, maar na een compromis tussen regering en vakbondstop werd de staking op 23/09/1983 afgeblazen, en werd een echte algemene staking nipt vermeden.
Mei 1986: Wegens de onduidelijkheid over de aangekondigde besparingsplannen van de regering-Martens waren er al algemene stakingen bij het overheidspersoneel op 06/05/1986 en 16/05/1986, en ook in de dagen daartussen was er veel hinder door stakingen.
Op 20/05/1986 werden de hoofdlijnen van het Sint-Annaplan van minister van Begroting Guy Verhofstadt bekendgemaakt, en daarin werden vooral de overheidsdiensten en het onderwijs getroffen door de bijna 200 miljard frank aan bezuinigingen. Op 21/05/1986 volgde opnieuw een algemene staking en op 31/05/1986 waren er 250.000 aanwezigen op de nationale ABVV-betoging in Brussel.
najaar 1993: Na de recessie van 1992 en onder druk van het Verdrag van Maastricht kwam de regering-Dehaene met een besparingsplan van 500 miljard frank. Onder meer een aanpassing van de index en een loonstop maakten deel uit van het ’Globaal Plan’, dat er kwam nadat de onderhandelingen met de vakbonden op 24/10/1993 werden begraven.
Er braken al snel stakingen uit, en op 15/11/1993 volgde een eerste gemeenschappelijke actiedag, waarbij de staking in heel wat sectoren heel breed werden opgevolgd. Nieuwe onderhandelingen leverden amper iets op, en op 26/11/1993 was er opnieuw een 24-urenstaking, een van de grootste in de Belgische geschiedenis.
De tegenstellingen tussen de verschillende vakbonden groeiden echter, en nieuwe acties op 10/12/1993 werden een fiasco. Het Globaal Plan werd eind december, met nog enkele kleine aanpassingen, gestemd in het parlement.
28/10/2005: Op 11/10/2005 stelde de regering-Verhofstadt z’n Generatiepact voor, met maatregelen om meer mensen aan het werk te krijgen en hen langer op de arbeidsmarkt te houden. De vakbonden keurden het pact, en vooral de beperking van het brugpensioen, af.
Op 07/10/2005 was er een algemene staking van het ABVV, en op 28/10/2005 was er een algemene staking in gemeenschappelijk vakbondsfront. Het Generatiepact werd echter nagenoeg ongewijzigd goedgekeurd op 16/12/2005.
|
http://www.standaard.be/cnt/dmf20111220_126 |
