| Het Oosten |
30 december 2019 09:44 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door quercus
(Bericht 9208672)
Uiteraard is een naam alleen niet voldoende. Maar we waren wel tot de 80-jarige oorlog één gebied. Militair is de uiteindelijke zege van Willem van Oranje op de Spanjaarden een pyrrhus-zege geweest want hij was er niet in geslaagd de Nederlanden helemaal te bevrijden van de Spaanse onderdrukking.
Verder is er een gemeenschappelijke taal en zeer nauwe economische banden tussen Nederland en Vlaanderen. Als Vlaanderen onafhankelijk wordt kan die nauwe band niet genegeerd worden en zal a.h.w. vanzelf aangehaald worden. Dit kan uiteenlopende vormen aannemen, gaande van een zeer ver doorgedreven integratie van de twee economieën (wat nu reeds in sterke mate aan het gebeuren is) tot een meer politiek/staatkundig ondersteunde vorm van samengaan, zoals een confederatie.
|
We waren helemaal niet één gebied. We waren een versnipperd gebied. Kunstmatig bij elkaar gebracht en gehouden door dwang en oorlog. Eerst door de Bourgondische hertogen en voleindigd door Karel V. En daarna zijn we uit elkaar gegaan.
En voor wat uw held , Guillaume d’Orange , betreft. Zelfs van alle Nederlanders was hij geen ‘Vader des Vaderlands’ en zeker geen ‘bevrijder’ :
“ Oranje werd en wordt in Brabant en Limburg niet als de Vader des Vaderlands gezien. Deze gebieden werden door vader Willem gestraft en onderdrukt omdat zij hadden gekozen voor de Spanjaarden. De inwoners van deze gebieden zijn vermoord, geplunderd en verkracht. Alleen al hierom zou men kunnen stellen dat het onmogelijk was dat Willem van Oranje van alle Vaderlanders de Vader des Vaderlands was. De prins was namelijk verre van een vader voor deze gewesten.”
(Brouwer en Wouters, Nederlandse historici) |
