Vervroegd pensioen voor zware beroepen, in de diepvriezer.
 

Regering-De Croo haalt vervroegd pensioen voor zware beroepen van tafel.


De regering Michel had er dan ook een zootje van willen maken. Bijna iedereen in overheidsdienst kwam in aanmerking, de arbeider op de werf moest over goede papieren beschikken om in aanmerking te komen.
Dankzij, de meestal onzinnige, eisen van de vakbond, werd dit veel te duur. en blijven de mensen, met de echt zware beroepen, in de koude staan.


In het nieuwe regeerakkoord is geen spoor meer te vinden van een gunstige pensioenregeling voor zware beroepen. Dat is een bewuste keuze, blijkt uit een rondvraag bij de onderhandelaars van de coalitie, schrijven De Morgen en Het Laatste Nieuws dinsdag.

Tijdens de vorige legislatuur had de regering-Michel de intentie om de pensioenleeftijd op te trekken naar 67 jaar. Wie zijn hele leven zwaar werk had verricht, zou vervroegd mogen afzwaaien. In samenspraak met de vakbonden en werkgevers had de regering vier criteria opgesteld om te bepalen wat een zwaar beroep is: fysieke belasting, veiligheidsrisico’s, moeilijke uurroosters (nachtarbeid) en stress.

Te duur
Alleen liepen de onderhandelingen tussen de vakbonden en de werkgevers daarover hopeloos vast. In het nieuwe regeerakkoord is de regeling zelfs helemaal verdwenen. De Vivaldi-partijen vinden dat het dossier vergiftigd geraakt was. Vooral Open Vld – en dan specifiek Vincent Van Quickenborne – verzette zich tegen de regeling, omdat het te duur zou zijn.

Het is nog onduidelijk wat de regering-De Croo nu in de plaats zal brengen. Budget voor de lijst van zware beroepen was al voorzien, maar het is nu de bedoeling dat er een alternatief komt. ‘Het is aan minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) om een goede regeling uit te werken’, klinkt het bij de socialisten, die de voorziene middelen daarvoor willen gebruiken.

Evaluatie
‘Het ontbreken van een regeling van de zware beroepen is een minpunt in het akkoord’, stipt Jean-Marie Debaene van de socialistische vakbond ABVV aan. Bij het ACV willen ze nog geen commentaar geven. Net zoals hun socialistische collega’s komt de top van de christelijke vakbond dinsdag bij elkaar voor een evaluatie van het regeerakkoord.

De pensioenproblematiek belooft nog een moeilijke discussie te worden binnen de nieuwe regering. Terwijl de socialisten de verhoging van de laagste pensioenen als paradepaardje hebben, willen de liberalen de toegang tot een minimumpensioen beperken. Beide punten staan in het regeerakkoord, maar het valt af te wachten hoe ze met elkaar te rijmen zijn.

https://www.msn.com/nl-be/nieuws/pol...?ocid=msedgntp

Mooi zo. De aversie tegen deze regering kan er enkel groter door worden.

Er bestaan geen zware beroepen.
Er bestaan enkel lichte beroepen.
Door de zware loonkost worden mensen zwaar onder druk gezet om beter en beter te presteren tot op het punt dat je jezelf kan afvragen ofdat als je de werkdruk zou laten dalen, de mensen dan vanzelf niet beter beginnen te presteren gewoon omdat het aangenamer werken is.

Vergeleken met toen ik begon te werken vind ik ook dat er meer een ieder voor zich mentaliteit is. Ondanks dat werkgevers zogezegd team werk belangrijk vinden.

Tja, ik zit in de automatisatiewereld.
Veel onregelmatige uren, veel heel vroege morgenshiften en heel veel late avondshiften, weekends en nachten.
Of zich heel zwaar, toch hoor je bij ons niemand klagen, terwijl zo'n nieuwe installaties plaatsen en ... toch wel zwaar werk is, zwaar werk dat meestal ook nog eens onder tijdsdruk staat.

Als je dan zag wat de regering Michel in petto had ...

Goeie zaak. De regeling die bij de vorige regering op tafel lag was compleet onzinnig.

Dat is veeel te kort door de bocht...

Bouwvakkers bv, of dakwerkers die dan nog meestal vroeg zijn beginnen werken zullen aan 60 of 62 fysiek ongetwijfeld aan het einde van hun latijn zitten. Heel anders is het voor iemand die een kantoorjob heeft.

Alleen mag men daar geen onzin bij gaan betrekken zoals 'onregelmatige uren' of 'veel stress' want dan maakt men er een parodie van met als onderliggende bedoeling van quasi iedereen in die categorie te duwen.

Dat was de grote fout waar de regering Michel zich door de vakbonden had in laten duwen. Dan krijg je kloterij dat de flik van zijn 40 uit de interventie gegaan is, wijkagentje geworden is en dan aan 60 op pensioen mag omdat hij 'veel stress' heeft gehad.

Inderdaad. Daarbij, 90% vindt dat hij of zij een zwaar beroep heeft.
Dat was een maat voor niks.

Dat lag allang in de koelkast. De reden is simpel: iedereen vond dat hij/zij een zwaar beroep heeft.

Bingo.

Ne flik moet wel de godganse dag rondlopen met z'n wapen, z'n wapenstok en kogels.

Bijna vergeten, ook nog een kogelpen en een notaboekje, kwestie de één of andere overtreder op de bon te slingeren.

:lol:

Sjans dat agenten niet moeten rondlopen met rode driekhoekjes.

Plus avondlescurses foutloos schrijven van Boduo volgen!
Da's ni niks.

Ik stoor me niet aan schreifvoutjes.

Ik vind de boodschap veel belangrijker.

Terwijl stress in mijn ogen toch een job zwaar kan maken.
Bewijs het hoge aantal burnouts.
Zwaar werk is in mijn ogen dan niet alleen fysiek zwaar werk.
Een kantoorjob is niet per definitie licht.
Het is heel moeilijk om te oordelen over iemand anders zijn job, als je die zelf niet doet.
Rekening houden met stress, is niet per sé karikaturaal, maar het probleem is eerder dat stress een moeilijk te definieren iets is.

Er komt ook nog bij, ik zie dat in mijn eigen job, software, maar ik zie het ook bij boekhouders, dat die wereldjes om de 10 jaar opnieuw worden uitgevonden zo niet sneller. Dat is allemaal geen probleem als je jong bent. Stel ik ben 60, ik kan me niet voorstellen dat ik nog even snel alles oppik.

Stress wordt ook door iedereen verschillend gepersipieerd.
En mensen die dezelfde functie uitvoeren, dezelfde opleiding, dan nog kan het dan één van de twee harder werkt of moeilijker problemen aanpakt, of meer onder druk staat.

Dat is allemaal moeilijk meetbaar en dus ben ik ronduit tegen het definieren van zware beroepen. Gewoon omdat wat daar uit gaat komen 100% zeker niet eerlijk gaat zijn.

Zelfs zware arbeid, kan anders georganiseerd worden om het lichter te maken. Dat is voor mij werkbaar werk, en daar moet voor mij veel meer op ingezet worden door de verschillende sectoren die weten wat hun stiel inhoudt.

Naast de stress zijn er ook van die 'sluipende' ziektes, zoals rugklachten.
Vaak denkt men dat rugklachten er alleen komen bij mensen die zware voorwerpen moeten tillen, of zoals bij verplegers, die mensen moeten optillen.
Langdurig in dezelfde zittende houding is echter ook schadelijk voor het lichaam, en programmeurs en dergelijke zitten vaak uren in dezelfde houding.

Wat ik opmerk bij deze regering : de besparingen komen er direct en zonder twijfel (zware beroepen krijgen geen vervroegd pensioen), de verhoging van het minimumpensioen, daar 'werkt men naartoe', dus het is niet gezegd dat die er ook komt, want de economische groei kan nog serieus tegenvallen met die Covid19.

Hoeveel burn-outs zijn echt burn-out?
Hoe kan een arts dit controleren?
Wat zijn de symptomen?

Men werkt naar de 1500 euro, door de indexaanpassingen wordt er al een deel gerealiseerd zonder dat de regeringk er iets voor moet doen.

Dat in '24 1500 euro niet hetzelfde is als 1500 euro nu, wie maalt daar nu om?

Ik wil hier best wel een eind in meegaan met u en aannemen dat er profiteurs zouden zijn.
Maar dan nog, als werk plezant is, dan heb je ook geen ziekteverzuim omdat werk niet plezant is he.
Je mag plezant ook vervangen door aangenaam. Of zelfs gewoon door niet vervelend.

De vakboungden zullen wel op hun achterste poten staan zeker ?

Alles is relatief.

De huidige bouwvakkers en dakwerkers werken allemaal met kranen en liften.

Dus waar leg je de grens?

Ik heb het ook al eens in mijn rug gehad en ik weet dat het pijn doet.

Het is echter iets dat zeer gemakkelijk te simuleren is. En optillen van zware voorwerpen: zelfs in de medische sector is dat niet meer de gewoonte. Tegen arbeidsreglementen.

Je hoort mij ook niet zeggen dat alle kantoorwerkers een zwaar beroep hebben.
Maar dat iets te simuleren is vind ik nu ook geen criterium om iets onmogelijk te maken, wel dat er goed moet gecontroleerd worden.
Profiteurs kunnen immers ook arbeidsongeschiktheid simuleren.

Binnen veel beroepscategoriën is er een regeling via de CAO.

Met zware beroepen doelt men op de fysiek zware belasting van het lichaam, niet op de geestelijke belasting.

Wat men vaak niet in oogschouwing neemt, is dat zitten lichamelijke schade aanbrengt

Geestelijke belasting is trouwens ook meetbaar, maar 85% van de mensen in geestelijk belaste jobs, werken boven hun capaciteit, waardoor de job te zwaar is voor hen, niet opdat het een zwaar beroep is.

Das enorm veel.

Ja, en het gaat dan allemaal om mensen in een administratieve of leidinggevende job.
Voor een deel van die mensen is een stap terugzetten op de sociale ladder de enige oplossing om hun problemen op te lossen.
In andere gevallen is het takenpakket gewoon veel te zwaar en te belastend. En is een betere verdeling van het takenpakket de oplossing.
En dan heb je nog de bedrijven waar het gewoon tegen de bierkaai vechten is en wat de mensen dus uitput en demotiveerd.

Al de verschillende regeringen in dit land, daarbovenop een ganse familie zotten die omwille van het primitieve idee 'monarchie' een paradijselijk bestaan krijgen. Dat is te duur! Mensen tot 67 laten werken terwijl het hier bovenop de bende graaiers aan de top nog eens volgepompt blijft worden met sukkelaars en religioten uit verre oorden die hier ook nog eens op het werkvolk hun kap komen leven. Walgelijke profiteurs allemaal!

2

formateurs en koninklijke verkenners zijn wel een zwaar beroep, 1,5 jaar werken zonder verlof :-D

Geestelijke belasting is niet objectief te meten, fysieke slijtages of kwalen wel.
Waarmee ik hoegenaamd niet wil zeggen dat stress, depressies of andere geestelijke aandoeningen geen ernstige ziektebeelden zijn

Het zoveelste dossier dat door de "sociale partners" zo kompleet kapot gemaakt is dat zelfs politici er niks meer mee konden doen....

Je moet het maar doen....:evil:

Ja, maar net door zo breed te gaan 'vissen' krijg je belachelijke toestanden zoals bij de besprekingen in de vorige legislatuur waarbij de vakbonden op de duur gingen voor : alle flikken, alle militairen, alle verplegende personeel, alle brandweermannen, alle leraars, alle civiele bescherming-medewerkers, alle facteurs, en iedereen die op één of andere manier beweert 'stress' te ervaren tijdens zijn job.

Tja, dan heb je geen regel en geen uitzondering meer nodig hee, maak dan van de uitzondering de regel.

Op de duur krijg je dan een parodie dat de wijkagent vroeger op pensioen mag gaan wegens 'zwaar beroep' :lol: en de dakwerker in weer en wind tot zijn 65e jaar mag op zijn knieën mag rondkruipen op een dak.

Zelfs in de USSR of Cuba zouden ze daar eens goed mee gelachen hebben denk ik.

Een chauffeur van 57 vertrouwde mij toe dat hij zijn vrachtwagen niet meer even goed in de hand had als toen hij 30,40 of zelfs 50 was.Ga je die man dan laten rijden tot 67?

Wij hadden bij ons enkele mensen met rugklachten.
Ondertussen zijn die zes mensen, door de betere diagnoses die men kan stellen, gereduceerd tot één.

Momenteel hebben we 5 mensen met ne burn-out (gelukkig niet allemaal gelijktijdig).

Vaststelling: "Andere ziekte, zelfde mensen".

Ik nodig u uit om op een stelling te werken als metser.
De beste stellingen die er zijn, geven nog altijd iet af wat mee, waardoor je rug extra belast wordt.

Deze mensen zeggen: "Als ik 's morgens opsta, kan ik niet van de pijn in mijne rug, maar als ik effe bezig ben, dan gaat het wel.
Ik heb het hier over mensen die de zestig naderen of net overschreden hebben.
Die mensen klagen niet, die gaan gewoon door.

2

Ik ken chauffeurs die 70 jaar zijn en nog iedere dag met de vrachtwagen vertrekken.

Zoals je terecht stelt : 'alles is relatief'. Maar blijf correct aub : voor dakwerk bv blijft alles voor het overgrote deel zuiver manueel werk, de grote meerderheid werkt bij KMO'tjes van 3-4 man en daar is zelden veel zwaar materieel aanwezig.

Als ik 's avonds naar huis ga van mijn kantoorjob is mijn pijp soms uit, maar nooit omwille van fysieke vermoeidheid, laat staan fysieke klachten. Ik denk dat een dakwerker van dezelfde leeftijd toch écht wel wat meer recht van spreken heeft. Ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat die dakwerker vroeger mag op pensioen gaan dan iemand in mijn situatie.

Maar ja, het is geen sinecure om te bepalen : waar leg je juist de lat, en volgens welke criteria ?

Sedert wanneer is elkaar stokken in de wielen steken, werken?