![]() |
Wie zijn heden de proletarïers?
Na wat over het marxisme te hebben gelezen zit ik toch met een bedenking die ik ga proberen uit te leggen.
Op deze website http://www.marxists.org/nederlands/m...e/marxisme.htm staat er te lezen :"maar het probleem is dat er verkeerde goederen geproduceerd worden,of dat de mensen met de meest fundamenteel noden,geen koopkracht hebben om hun minimale behoeften te bevredigen." Dit betekend dat o.a. dat de arbeider,dat goed bezoldigd is,verkeerde goederen aankoopt maar tevens ermee geluk is(anders was de revolutie voltooit).Het kapitaal is er dus in geslaagd de uitgebuitenen zand in de ogen te werpen van een bepaalde categorïen arbeiders(de goed bezoldigd)om ze zelfs aan de kant van het kapitaal te scheren!want die arbeiders delen mee in de rijkdom(zelfs is het maar schijn). Kunnen we dan nog spreken van één arbeidsklasse?Want er is ook nog een klasse zonder koopkracht!Is het dan geen tijd om de marxistische strijd een wending te geven naar de armen toe ipv te blijven hopen op een proletarische revolutie? |
Citaat:
Soit, het is inderdaad zo dat het kapitaal de laatste 100 jaar erin geslaagd is een deel van de arbeidersklasse het subjectieve gevoel te geven van "het beter te hebben" en op veel vlakken heeft een arbeider het effectief beter dan 100 jaar geleden. Die toegevingen zijn er echter enkel gekomen door 100 jaar strijd van diezelfde arbeiders en zullen ook enkel behouden blijven door strijd van die arbeiders. De arbeiders, zelfs (of misschien wel het meest) diegenen die het wat hun subjectieve materiële omstandigheden het best hebben, worden echter met de regelmaat van de klok herinnerd aan het ware karakter van het politiek en economisch systeem waar ze hun "welvaart" aan te danken menen te hebben. Dat overkwam de mijnwerkers, die van Clabecq, die van Renault, die van Ford-Genk, die van InBev en die van talloze andere bedrijven en bedrijfjes. En het overkomt andere nog elke dag. Al die arbeiders zijn er aan herinnerd dat ze voor het kapitaal niet meer zijn dan een grondstof die gebruikt wordt zolang het genoeg opbrengt, maar die genadeloos op straat vliegt wanneer dat niet meer zo is. De subjectieve materiële omstandigheden tussen de arbeiders en de armen verschillen weliswaar, de oorzaken van hun beider uitbuiting zijn hetzelfde. Hun objectieve belangen zijn hetzelfde. Het gaat dus niet op om de arbeidersklasse af te schrijven als bondgenoten van het kapitaal en alle heil te verwachten van de armen, die voor jou blijkbaar niet tot de arbeidersklasse behoren. Het gaat erom beiden te verenigen in één strijd. |
Onlangs nog een leuke term gehoord : "precariaat"; de klasse van geïnstitutionaliseerde armen. (want uitkeringen houden de behoeftigen effectief ook arm, klein en monddood)
|
Ah maar die arbeiders die hun werk kwijt raken zijn dan nieuwe armen,he!En dus klaar om de strijd tegen het kapitalisme aan te vangen!
Door te strijden om het behouden van de sociaal verworvenheden speel je in de kaarten van het kapitaal want we moeten strijden voor de revolutie,een revolutie dat niet tevreden is met een beetje socialisatie... |
Citaat:
|
Citaat:
Eigenlijk streef je naar een herstel van de sociale verhoudingen van het einde van de 19de eeuw toen de arbeiders nog de armen waren en wil je vanuit die situatie een nieuwe revolutionaire strijd opstarten. Vrij cynisch als je het mij vraagt. |
De vakbonden hebben al hun werking stop gezet,dit is louter nog burocratie en enkel het handhaven van het huidig model waar ze dan nog niet in slagen...!En de revolutionaire partijen beteken zo goed als niks,of wel soms?
|
idd
vandaar ook onze beweging ( het vws ) die zich in de eerste plaats richt op de bezitslozen van nu. met hen moet de revolutie beginnen - dat kan gewoon niet anders. hun belangrijkste maatschappelijke opdracht is het om de werkenden ( degenen die in het kapitalisme zijn ingekocht ) te overtuigen dat niet de bezitslozen maar de bezitters de uitbuiters en parasieten zijn. het gaat hier over de derde fase van de antikapitalistische revolutie de eerste "vijanden" van de armen dat zijn de armen die zich het woord in de mond laten leggen, zich in een vergeethoekje laten drummen, zich laten sussen met een worst enz de tweede "vijanden" van de armen dat zijn degenen die verwacht worden de armen te helpen ( de sociaal werkers ) maar dit niet kunnen omdat ze eerst zelf van hun loyaliteit aan het kapitalisme moeten genezen. de derde "vijanden" van de armen dat zijn de arbeidende middenklassers die moeten leren om naarboven te bashen ipv laffelijk en cultureel fascistisch naar beneden de laatste "vijanden" van de armen dat zijn de rijken want die zullen zonder dat de middeklassers ze nog langer rijk maken verdwijnen als sneeuw voor de zon vier fasen dus in de antikapitalistische revolutie we bevinden ons nu in de eerste en voor een gedeelte al in de tweede we moeten nu de armen eendrachtig in het gareel krijgen tegen hun hulpverleners, na de armen zelf zijn zij immers de eerste hindernis |
proletariaat is de groep zonder productiemiddelen, dus niet alleen industrie-arbeiders maar alle werknemers in dienstensector ook..
|
Geef toe, het systeempje is toch heel slim uitgedokterd?
Schuif elke maand een uitkeringske toe dat nét de armoedegrens raakt (volgens sommigen er nét onder), en je kan de klagers om de oren slaan dat ze ondankbare vlerken zijn. De betrokkene geraakt niet gemakkelijk uit de vicieuze cirkel, want wérken kost dan ook geld (bvb. omdat je een heel pak "sociale voordelen" plots verliest, hogere kosten hebt voor kinderopvang en mobiliteit, etc...) en brengt op de marge héél weinig op. En ondertussen is de aandacht afgeleid: je kan de noeste arbeiders naar hartelust opzetten tegen die verwerpelijke profiteurs en potverteerders. Voor een stuk wordt de sociale rust dan ook afgekocht, want niemand wil de "tutter" echt in vraag stellen. Om die reden hollen de "zwakkeren van geest en karakter" zo graag Daems' volksverlakkerij achterna. Is immers veel gemakkelijker te verteren dan de fundamentele kwestie dat we de zuivere herverdeling uit de sociale zekerheid moeten lichten. (met alle consequenties vandien natuurlijk) |
Citaat:
|
Citaat:
de echte definitie ( niet de marxistische ) van proletarier is dan ook bezitsloze - een proletarier is iemand die niets heeft. En zelfs een dakloze heeft tegenwoordig een gsm ( iets van het kapitalisme ) ;-) . je kan tegenwoordig zelfs bellen van hieruit als je wilt met verhongerende ethiopiers, zelfs zij hebben van het kapitalisme een gsm "gekregen" hoe minder iemand van het kapitalisme gekregen heeft, hoe minder worst hij werd toegesmeten, hoe meer hij dus proletarier is ( en dus geschikt is voor de revolutie ) - zou een betere eigentijdsere werkdefinitie zijn mijns inziens |
Citaat:
Maar er zijn grenzen en één van die grenzen is armoede want het systeem weigert die uit te sluiten want het heeft het nodig om te differentieren en idd mensen tegenover melkaar op te zetten. Een ander grens is het milieu problematiek welke niet alleen een ramp is voor de aarde maar ook voor het kapitalisme als die problematiek te groot wordt want dit zou de ogen van het volk kunnen openen!Het milieu dat ook het kapitalistische systeem verdeelt,zie de kyoto normen en de weigering van de USA om die als norm te aanvaarden. Revolutionnairen moeten dus goed inzien aan welke kant van de grenzen ze staan om niet in de kaarten van het kapitaal te spelen! |
" de eerste "vijanden" van de armen dat zijn de armen"
Slaagt die boodschap in bij 'de' armen? Denken jullie zoe 'de' armen te verenigen in een armenvakbond? |
Citaat:
De armenvakbond VWS is geen doel op zich!De emancipatie van de armen tegenover het kapitaal wel opdat ze zich zou bewust zijn dat armoede geprogrammeerd is. |
Citaat:
nog een reden hiervoor kan zijn dat het bestaan van een precariaat ook nadelig is voor lonen, arbeidsomstandigheden,... van de werkende bevolking, omdat zij eerder bereid zullen zijn om voor een laag loon, in slechte omstandigheden,... te werken, waardoor de patroon hen liever zal inhuren dan iemand met een degelijk loon etc. ik vind dus dat je wel gelijk hebt dat het precariaat speciale aandacht moet krijgen van marxisten, maar ik vind helemaal niet dat dit losgekoppeld moet worden van bewustmaking van de werkende bevolking |
En dus ga je op stap om de armen op te voeden om zich af te keren van de cadeaus die ze krijgen. Maar je kan toch geen strijd voeren tegen de sociale zekerheid e.d., zou je geen strijd moeten voeren om die te verbeteren?
En een samenwerking met de vakbonden zit er niet in zo te zien : "De vakbonden hebben al hun werking stop gezet,dit is louter nog burocratie en enkel het handhaven van het huidig model waar ze dan nog niet in slagen...!" Het anti syndicalisme zit diep bij u. Welke slechte ervaring heeft u er zo over doen denken? |
Citaat:
|
@tommymax2
48 ontslagen en de christelijk syndicaat heeft meegewerkt met het patronaat en de rode niks!ik ben voor een strijd syndicalisme zoals VWS en CNT. Sociale zekerheid onstaat in ongelijkheid om te corrigeren en heeft niks met revolutie gemeen. @Samsa Ja,iedereen loopt het risico om in het precariaat verzeilt te raken,dat is eigen aan het kapitalistisch systeem die de produktie middelen privatiseer en dus zo uitsluit wat neerkomt op precariteit In de mate dat het kapitalisme zich ontplooit roept het zijn tegenpool op,die tegenpool is heden niet meer de arbeidsklasse die het goed heeft!Het marxistische strijd hou zich bezig met een revolutie en niet met lonen...dat is voor het kapitaal! |
Citaat:
Veel succes met het "bewust maken" van het proletariaat. Je mag al geluk hebben dat iemand je pamfletjes tracht te ontcijferen. Het systeempje wérkt heel efficiënt. De "verworpenen der aarde" hebben geen zin meer om nog op te staan. De klassenstrijd is voorgoed verloren, zwaai maar met je handje. (ik kan niet zeggen dat ik d�*�*r rouwig om ben) |
"48 ontslagen en de christelijk syndicaat heeft meegewerkt met het patronaat en de rode niks!"
Dat strijdsyndicalisme vind je zeker nog bij vakbonden, zowel rood als groen, zelfs blauw af en toe. Zo'n grote massaorganisatie van arbeiders is absoluut nodig, de vakbond toont vaak dat de solidariteit en de macht van de massa tot resultaten leidt. Een strijdbare vakbond moet je als lid of militant soms ook afdwingen. De delegees hebben als eens een zetje nodig : dat is waar. Maar je mag niet gaan veralgemenen. "Sociale zekerheid onstaat in ongelijkheid om te corrigeren en heeft niks met revolutie gemeen." Maar ondertussen kan je toch vechten voor een steeds betere sociale zekerheid (of zoals vandaag : vechten voor wat we hebben): zo'n strijd mobiliseert mensen en laat velen ook botsen met het kapitalisme. Ik kan me niet voorstellen dat je veel mensen wint als je hen zegt: de sociale zekerheid, daar trekken we ons niets van aan, dat heeft niets gemeen met de revolutie? Desiderius : "de klassenstrijd is voorgoed verloren" op welke planeet leeft gij? |
Citaat:
|
Citaat:
Wel,de traditioneel vakbonden proberen wat is aan sociale zekerheid te bewaren met vallen en opstaan en ondertussen kunnen de revolutionnairen zich bezig houden met de revolutie. |
Citaat:
"Wanneer leeft gij?" ware beter geweest. Eenentwintigste eeuw, Tommy... da's bijna twee eeuwen later dan het tijdvak waarin de zelfverklaarde (salon-)revolutionairen zich wanen. Misschien eens tijd om de ogen open te trekken en te aanschouwen dat het fameuze proletariaat zich zelfs te proper voelt om zich nog met dat epiteton te laten tooien. Ik leef niet meer van beduimelde negentiende eeuwse opgewarmde kost die overal ter wereld decennialang heeft bewezen dat ze niet werkt, niet gewenst is en uiteindelijk gedoemd is om zichzelf van binnenuit op te vreten. Marx & C° hebben er definitief gelegen, kameraad... |
Ge hebt gelijk: wanneer leef je is de goeie vraag. Tegelijk moet je dan ook vragen: waar leef je.
Maar als je vraagt wanneer leef je, dan moet je ook de evolutie van de klassenstrijd zien. Ik zie vandaag (en dat is al een tijdje bezig) al de heropleving van de strijdbaarheid in ons landje en in heel Europa. Dus als dat vandaag nog veraf lijkt voor de mensen die er niet veel mee te maken hebben en zich nog kunnen afschermen, dan zal dat op niet al te lange termijn veranderen. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Dit gaat over de kosmetiek dat toegepast is door het kapitalistisch systeemke te vervangen!Onder de lage schmink vind men het ware gezicht...
Het ware gezicht van het kapitalisme is de discrepantie die een grens trekt tussen welstellenden en niet.Een revolutionnair houd zich bezig met de niet-welstellende want de wellstellende hebben het nog niet nodig,denken ze! |
Citaat:
Geef ze een uitkering en ze houden worden op slag mak en monddood. Ge gaat NIEMAND op straat krijgen om tegen dat systeem in opstand te komen. Op dit ogenblik hoor ik meer arbeiders afgeven op allochtonen en steuntrekkers dan op het patronaat, beste vriend. En de liberalen zijn helemaal niet van plan om de sz af te bouwen; die willen de sz eerder "optimaliseren". Ze zouden goed gek zijn om de kip met de gouden eieren te slachten. "De mensen" zullen dus allerminst tot den strijd overgaan. Die tijd is gepasseerd; we zijn er wel iets slimmer op geworden. Zelfs de zware mijnstakingen destijds waren een scheet in een fles; mensen hadden wel sympathie, maar keken altijd eerst naar hun eigen portemonnée. Het precariaat zelf roert zich al helemaal niet. Die hebben daar ook de middelen niet voor en hen wordt te pas en (vooral) te onpas goed ingepeperd dat ze hun klep moeten houden want anders....... |
tussen interimjobkes door moet ik ook van de steun leven. Dat schijnt mij toch niet tegen te houden.
Citaat:
De gebeurtenissen van de afgelopen jaren geven u trouwens ongelijk: we hebben een toename gezien van de strijdvaardigheid. Bolkestein en havendecreten zorgden voor rellen (soms letterlijk) en dankzij het generatiepact hebben veel mensen ingezien dat geen enkele partij, ook niet de zogezegde 'oppositie' nog echt hun belangen dient. |
Citaat:
Heb jij de stakingen van de Britse mijnwerkers meegemaakt? De mijnstakingen hier te lande? Dat was héél andere koek dan de slappe bedoeningen rond de Bolkestein-richtlijn of het geduw-en-getrek rond het havendecreet. Bij het generatiepact had ik écht verwacht dat men het hele land ging platleggen, ik had de chips en de nootjes al in huis gehaald om de charges van de politie-te-paard te kunnen bewonderen in het avondjournaal. Ik dacht toen écht dat de boel eens stevig zou daveren. Jammergenoeg héél slappe koffie. En nog kouwe slappe koffie op de koop toe. ps. vrije contracten vereisen ook een vrije markt... |
Citaat:
|
Citaat:
Maar liefst niet dezelfde fouten maken die Groen! keer op keer heeft gemaakt. Moeilijk hoor, in dit particratische systeem met z'n vele verlokkingen de untouchable spelen... héél moeilijk is dat. |
Citaat:
VWS zit aan tafel,he. 0X |
![]() |
Citaat:
Niet dat de andere punten (Generatiepact, EU-grondwet, competitiviteitspact) daarom minder belangrijk zouden zijn, maar armoede is een minstens evenwaardige pijler om een geloofwaardig programma op te bouwen. Indien Een Andere Politiek pretendeert in staat te zullen zijn om stemmen weg te kapen bij het VB, dan zie ik niet in hoe dat we dat gaan doen ZONDER naar de armen te stappen. Wie heeft er immers een idee op wie de 15.2 % armen vandaag stemmen ? Juist ja, op het VB. |
Citaat:
|
Citaat:
eerst propaganda voeren over hoe de vrije markt manna uit de hemel gaat doen regenen om vervolgens te eisen dat er ingeleverd moet worden. hoelang denk je dat mensen dat gaan blijven pikken? godverdoeme ik ben in een kwaaie bui... ;-) |
Citaat:
Oja, vandaag nog: bioj het bekendmaken van de afslankingen bij Agfa-gevaert is het aandeel 9% gestegen op de beurs. |
Citaat:
Laat ik vooreerst een misverstand uit de weg ruimen: ik zit hier niet te pleiten voor de zak van de "patroons" of voor het ander gespuis dat zich via het kluwen van allerlei machtsinstituten tracht te verrijken. Anders zou ik dit subforum trouwens gewoon "links" laten liggen (letterlijk dan). Als jullie hier wat zitten afgeven op de "vrije markt", dan versta ik daar vooral het marktmodel zoals de liberale scherpslijpers dat voor ogen hebben: "vrij", maar bovenal mét de mogelijkheid voor hun geliefde lobbygroepen om zich systematisch boven en buiten de markt te kunnen blijven bewegen. Die vrijheid zoals ze door de liberalen wordt gepropageerd is een schijntje en daar wringt de schoen juist voor mij. Hoe de "staat" wordt misbruikt om de boel te vervalsen, wordt heel leuk geanalyseerd door de Public Choice -Theorie (Buchanan & Tullock - ik geloof dat hun werk zelfs integraal gratis kan gelezen worden op het internet; zéér interessante literatuur is dat). Uiteraard staat de sociale zekerheid onder druk, en één van de belangrijkste redenen is vooral het feit dat ze conceptueel langs geen kanten meer klopt. Er is een essentieel verschil tussen de klassieke opvatting van "sociale zekerheid" (het indekken van bepaalde sociale risico's; een kruising tussen kapitalisatie en verzekering) en de zuivere herverdeling. Door van de SZ een redistributief systeem te maken, heeft onze overheid er meteen ook de fatale kwetsbaarheid aan gegeven die ze vandaag heeft. Als je de cijfers bestudeert, dan merk je dat �*l die maatregelen als het generatiepakt, de heksenjacht op werklozen, het heimelijke gefrul aan de ziektekostenverzekering én binnenkort ook het gesleutel aan het ambtenarenstatuut (let maar op de komende paar jaar) in essentie neerkomen op geknutsel om een zeer zwaar water makend scheepje drijvende te houden. Want politiek gezien is het een spelletje "hete patat doorgeven" geworden met als uiteindelijke vraag: wie is nu aan de beurt om voor de ogen van een fiscaal zeer zwaar afdragende bevolking fors gezichtsverlies te lijden? Beluister heel zorgvuldig de sp-a kopstukken als ze het nog eens over dat fameuze generatiepakt hebben en de schellen vallen je zo van de ogen. Ik ben grondig vertrouwd met het begrip "klassenstrijd" en als ik stelde dat die "verloren" was, dan bedoelde ik uiteraard dat het model as such in duigen ligt. Die goeie ouwe "klassen" van weleer... ach, er zijn recent heel verwoede pogingen geweest om de breuklijnen weer wat te "activeren", maar die mayonnaise pakt niet meer, vriend. Puur tijdverlies om daar, anno 2006 nog op door te willen hameren. En Driewerf... ik verwijs je door naar m'n eerdere antwoord: die massale mobilisatie is slappe, kouwe koffie. De Franse toestanden moet je vooral niet teveel extrapoleren. Trouwens, de hele strijd rond het CPE heeft zowel de regering als de vakbonden zwaar op de adem getrapt. Er is in die kringen langs geen enkele kant champagne gedronken op de afloop. Misschien is het omdat ik hier al wat langer rondloop dan jij, maar ik heb bijwijlen véél en véél erger meegemaakt. Vooral geen bergen zien in wat molshopen. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:11. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be