De zegeningen van de Sharia in Iran.
 

Gisteravond in het programma "Panorama" op Canvas een docu over de executie van een 16-jarig meisje middels openbare ophanging mbv.....een hijskraan.

Het was precies 6 uur ’s ochtend, het begin van nog een ondraaglijke hete zomerdag toen de 16 jarige Atefeh Rajabi van haar gevangeniscel werd weggesleept en meegenomen om geëxecuteerd te worden.

Elke stap van de weg teisterde de verontruste tiener die door geestelijke problemen steeds schreeuwde "berouw, berouw", toen de agenten haar naar het plein voor de Spoorweg van de stad marcheerden. De Iraanse rechter die Atefeh tot de dood had veroordeeld, verliet de scène ongevoelig toen hij persoonlijk de lus om haar hals zette en de kraanbestuurder een signaal gaf.

Trappend en gillend, werd Atefeh 45 minuten lang bengelend aan de arm van de kraan los gelaten voor de ogen van de menigte die snikten en - mompelend- de mullahs vervloekten.

Wat is de misdaad van Atefeh? Zondigen van openbare zedelijkheid. Zij werd schuldig gevonden wegens "handeling die onverenigbaar is met kuisheid" door het gemeenschap hebben met een ongehuwde man, alhoewel dat de vrienden zeggen dat Atefeh zich in zo´n zwakke geestelijk staat bevond dat zij geen NEE kon zeggen.

Maar de Rechter Haji Rezaii stelde vast dat zij, ongeacht de bepalingen van de internationale wetten zou moeten worden ophangen. De internationale wetten die zeggen slechts volwassenen boven 18 jaar kunnen worden geëxecuteerd, en dat de hoven plicht hebben om rekening te houden met kinderen en geestelijk zieken.

De wrede einde van het korte leven van Atefeh heeft wet van Shariah van Iran onder aandacht gebracht, waar overspel, diefstal en verkrachting, allemaal dezelfde straf met zich meebrengt en dat is “de dood”. Officieel worden elk jaar ongeveer 100 mensen – sommigen nog een kind zoals Atefeh –geëxecuteerd. Maar mensenrechten organisaties zeggen dat het ware cijfer van executies in het land, waar slechts de helft van de vrouwen kan lezen, slechts één op de 10 een baan heeft en tweederde wordt mishandeld in hun huizen, veel hoger ligt.

Het leven was nooit gemakkelijk voor Atefeh, die in de industriële stad Neka, 250 mijl van Teheran en dicht bij het Kaspische Zee was opgegroeid. Haar moeder stierf toen zij een kind was en haar vader Ghasseem was een heroïneverslaafde. Zij werd toen ondergebracht bij haar grootouders. Zij leed aan bipolaire stoornis, die tot erge stemmingsschommeling van hyperactiviteit tot aan depressie leidde. Bezorgde ouders vertelden dat hun kinderen niet bij haar in de buurt te komen- iets waar vele nu spijt van hebben. "Misschien konden wij haar in plaats daarvan kunnen helpen," zei Hamid. "Ik denk dat de dood van haar moeder een verwoestend effect had. Daarvoor, was zij een normaal meisje. Haar moeder was alles voor haar. Nadat zij stierf, was er niemand om voor haar te zorgen."

Mina, een kinderjarenvriendin van Atefeh, zei dat Atefeh door een dichte verwante werd misbruikt. "Zij durfde er nooit met een volwassene over te praten," zei Mina. "Als zij haar leraar had verteld dan zouden zij haar een hoer noemen. De politie vertellen? Zij sluiten je op en verkrachten je." Op 14 jarige leeftijd verscheen Atefeh voor het eerst in de rechtbank, met de beschuldiging van het seks hebben met een ongehuwde man. In de loop van de volgende twee jaar werd zij beschuldigd van dezelfde misdaad maar nu met andere mannen.

De mannen ontkenden het en werden veroordeeld tot de zweepslagen en werden toen vrijgelaten. Maar Atefeh pleitte schuldig en ontving elke keer 100 zweepslagen en een gevangenisstraf. Mina zei: "Atefeh vertelde soms over wat deze 'morele' Islamitische politieagenten haar aandeden terwijl zij in gevangenis was. Zij had er nog altijd nachtmerries over. Atefeh zei haar stemmingverandering het gemakkelijk maakte voor de mannen om misbruik van haar te maken, en dat het grootste deel van haar “minnaars” in de veiligheidsmacht waren."

Twee van hen waren lid van de anti- ondeugd militie. Zij moedigden andere mannen aan om verklaringen te ondertekenen en zeiden dat Atefeh met ondeugd bezig was, en zelfs dat zij AIDS had.

Toen Atefeh voor een vierde keer vóór Rechter Rezaii verscheen, verloor zij haar evenwicht en doorzettingskracht - en ook haar leven. In woede scheurde zij haar hijab - een hoofddoek en een kleed die het hele lichaam bedekt - en vertelde de rechter dat zij verkracht was en het was zijn plicht om haar beul te straffen, niet de slachtoffer.

Rezaii zei tegen haar dat ze voor haar “brutaliteit” opgehangen zou worden en dat hij persoonlijk de strop om haar hals zal zetten. Het werd een persoonlijke kruistocht toen hij naar Teheran reisde en de Hooggerechtshof overtuigde om zijn vonnis te handhaven.

Twee petities die door haar vrienden was opgezet, waarin stond dat zij geestelijk onwel was, werden genegeerd. Haar vader haalde haar geboorteakte als bewijs dat zij nog maar 16 was en daarom niet geëxecuteerd mocht worden. Maar alsnog zeiden de rechters in hun vonnissen dat zij 22 was.

Ook Atefeh schreef in een brief aan het Hooggerechtshof: “Er zijn medische documenten die bewijzen dat ik een geestelijk en lichamelijk ziek ben. Op sommige momenten verlies ik mijn toerekeningsvatbaarheid. In een maatschappij waar een gezond persoon meerdere malen verkracht wordt, is het geen wonder dat een persoon als ik de slachtoffer wordt van zo’n afschuwelijke daad.”

De dag voordat zij werd geëxecuteerd schreef zij opnieuw en in haar brief stond: “berouw, berouw, berouw”. In de Iraanse wet staat geschreven dat als iemand zijn berouw toont, diegene automatisch niet wordt geëxecuteerd, maar nog in beroep mag gaan. Maar zij werd genegeerd.

Een plaatselijke farmaceut was aanwezig op de executie van Atefeh op 15 augustus 2004. “Zij was zo jong”, zei hij. “Rezaii moet een persoonlijke wrok tegen haar gevoeld hebben. Hij zette het touw persoonlijk om haar hals. Ik keek rond en iedereen in de menigte snikte en vervloekte de Mullahs”. De advocaat van de familie heeft een proces van onrechtmatige executie tegen de rechter ingediend, en is bezig er een moordzaak van te maken. Haar leven is ook het onderwerp van een geheim gefilmde documentaire, “Execution of a Teenage Girl”, dat donderdag op BBC2 zal worden uitgezonden.

Een van de leraren van Atefen zei dat de autoriteiten haar als voorbeeld wilden gebruiken: “Zij zou nooit iemand kwaad doen, maar de mullahs vergeleken de gebeurtenissen en kwaliteiten van het meisje met prostitutie en de duivel. Zij wilden alle meisjes en vrouwen een lesje leren”.

De directeur van Amnesty International UK Kate Inbus zei: “Het doden van Atefeh is een van de ergste mensenrechten overtredingen. Het in het openbaar ophangen van een kind, die geestelijk incompetent bleek te zijn, is niet te geloven.

De Wreedheid van de Sharia Wet:

Straffen die door de godsdienstige Mullahs van Iran worden opgelegd; die zijn onder andere:

Diefstal: Amputatie van handen of voeten van de aangehouden overtreder.

Overspel: Dood door steniging.

Ongetrouwd seks hebben: 100 zweepslagen

Conversie naar andere godsdienst dan die van de Islam: Dood.

Sodomie: voor volwassenen de dood, en 74 zweepslagen als een kind heeft ingestemd.

Homoseksualiteit: 100 zweepslagen of op de vierde gelegenheid de dood

Homoseksuele kus: 60 zweepslagen

Het wrijven van de dijen of billen van een andere man: 99 zweepslagen – op de 4de gelegenheid, de dood.

Einde citaat.

Duidelijk is in iedergeval dat het leven van een vrouw, of in dit geval zelfs een kind, geen enkele betekenis heeft in een extreem Islamitische staat.

:fout:

:fout:

Heb het ook gezien, die documentaire en was er niet goed van...
Moest onmiddelijk denken aan die Nederlandse minister en zijn sharia-uitspraak...
Griezelig

Ik heb ook dat programma gezien en was er zelf niet goed van. Daarom dat ik gisteren "het zonnetje in huis" was op dit forum. :?

Toch heb ik nog een aantal toevoegingen aan het verhaal. Die executie was toch eerder en uitzondering in Iran? Hiermee wil ik ze helemaal niet goedpraten maar wil een juist perspectief hebben. En het ging toch om het kleine stadje Neka ten noorden van Iran? Iraanse journalisten en advocaten hebben zelf dat onderzoek gedaan en ontdekt dat er in dat proces heel wat Iraanse justitiewetten aan de laars zijn gelapt. O.a. dat de rechter haji Reza gokte dat ze 22 was omdat ze er zo rijp uitzag, het hele proces werd afgehandeld in 1 maand wat normaal gezien onmogelijk is in Iran, enz...

Niettemin vind ik gewoon walgelijk dat mannen bijna nooit worden veroordeeld worden voor misdrijven tegen de "zeden" en vrouwen altijd de schuld krijgen. En de waarheid is dat de meeste moslims de Iraanse shariawetten helemaal niet accepteren. Ik, als moslim, vind ze zelfs onislamitisch.

weet je wat je doet ? verander je bordje in 'zonder Jihad straat' ...

Is dat Nederlands?
Euhm, welke logica is dat? Bestaat de organisatie ZJH dan en waarvoor komt die op?

Elke rechtgeaarde volgeling(e) van Mohammed zal u zeggen dat dat "onislamitisch" is.

ja, maar idd misschien eerder in zwang in Noord Nederland

nee, dat is logica zonder partijen en vakjesdenken ... maar geef me gerust eens jouw definitie van haat maw wie viseer jij met je bordje ?

en bij de weg (nee, dit is geen Nederlands, dit is een Anglicisme ;-) ) je hebt me nog altijd niet ondubieus bevestigd dat voor jou ook de Belgische wetten primeren boven Islamietische richtlijnen ...

Hoe kant de Sharia nu onislamistisch zijn als het deel uitmaakt van de Islam 8O Dat is zoals zeggen dat de Inquisitie onkatholiek was 8O

Ik heb het over de Iraanse shariawetten. En ja, ik vind die onislamitisch omdat velen gewoon verzonnen zijn, na de dood van Mohamed (vzmh), door bepaalde mannen. Probeer je me nu de les te lezen over mijn mening?

Ik ben tegen elke vorm van zinloos en/of racistisch geweld. Wat bedoel je met "jouw definitie van haat"?
Maar je kan de Belgische wetten toch niet gaan vergelijken met godsdienstwetten of moraalwetten. De Belgische wet verbiedt me ook niet om te kakken in mijn living maar ik zal zoiets, vanuit mijn moraal, nooit doen.

Echt een land om vluchtelingen naar terug te sturen!
Brave voor de egoïstjes onder ons!!!

Zoals ik hierboven al zei: "Elke rechtgeaarde volgeling(e) van Mohammed zal u zeggen dat dat "onislamitisch" is."

ik denk dat dit 1 van de grootste misverstanden is over de Islam, zowel door islamisten als door niet-moslims. de Sharia komt na de Koran en is gewoon een neerschrijving van wetten en gebruiken die toen regel waren en die ze maar islamitisch gemaakt hebben. Maar Mohammed heeft ze niet neergeschreven noch uitgevonden.

De Inquisitie is in feite hetzelfde, niets te maken met de Bijbel, enkel met vervolging van niet-Christenen.

Is inmiddels afgetreden, maar niet om die Sharia-uitspraken.

alweer een grote bocht ... terwijl toch duidelijk zou moeten zijn dat wereldse democratische wetten gewoon primeren boven het woord van de Profeet ...

niet alleen niet-Kristenen, zoek maar eens op onder Cahtaren ...

5 Jaar geleden was er op de Nederlandse TV een docu over de toepassing van wetten in Iran.
De laatste 5 jaar is het in Iran erg slecht geworden en vraag me af hoe de Iraanse bevolking daar nou wel gelukkig mee is.

Die atheïstische opvatting is me niet zo duidelijk. ;-) Daarme wil ik niet zeggen dat de wereldse democratische wetten geen waarde hebben voor mij.

nee, dat heeft niks met atheïsme te maken (ben geen atheïst) ... maar met respect voor een democratische beslissing (wet)

over dat Nederlands, ik heb hier al een paar keer gemerkt dat jij een bijzonder taalgevoel hebt (in het Nederlands) en er ook tamelijk bewust mee omspringt (wat ik zeer waardeer) wat studeer(de?) je ?

Ik vond het ook raar dat die iraanse activiste wel vragen stelde bij het feit dat er geen mannen voor dezelfde feiten geëxecuteerd worden, maar dan geen vragen stelde bij het bekentenissen verkrijgen via marteling (stokslagen).

Hm, maar dat deed die Iraanse advocaat met z'n grote moustache toch?

Beste Basy Lys,

Ik weet dat het niet meer populair is bij velen op dit forum, waaronder ook jij, maar ik blijf koppig het onderscheid volhouden tussen fundamentalistische moslims enerzijds en gematigde moslims anderzijds.

Begrijp me asjeblief niet verkeerd. Eerstgenoemden hoeven van geen kanten nog op mijn begrip te rekenen. De ellende die ze deze wereld aandoen is intussen buiten alle proporties en van mij mogen ze liever vandaag nog dan morgen van deze aardbol verdwijnen.

Laatstgenoemden, de gematigden echter, dreigen helemaal tussen twee stoelen te belanden. Enerzijds krijgen ze van hun fundamentalistische geloofsgenoten het verwijt te slikken dat ze geen "echte" moslims zijn omdat zij niet bereid zijn de religie te vuur en te zwaard te verspreiden...

... anderzijds vinden ze ook bij de niet-moslims (wij dus) geen gehoor. Wij (de niet-moslims) verkeren inderdaad in de grote verleiding de islam te beschouwen als een religie met twee gezichten, waar hij eerst een vriendelijk gelaat laat zien (of een poging daartoe doet) als zou het een vredevolle religie zijn (wat gematigde moslims stellen), om daarna - ten gepaste tijde - zijn masker af te werpen en zijn échte tirannieke gelaat te tonen (zoals door de fundamentalisten gepropageerd). Deze gedachtegang plaatst gematigden als "voorhoede" van fundamentalisten, en dus moeten we ook op onze hoede zijn voor gematigde moslims.

Ik weet dat ook jij deze redenering (deels) volgt, en mocht dat niet zo zijn, dan mag je me uiteraard altijd corrigeren. Ik deel deze mening echter niet, en wel om volgende drie redenen.

Ten eerste:

Ik vind het een oneerlijke houding om enerzijds (overigens niet geheel onterecht) te stellen dat zelfs gematigde moslims zich te weinig krachtig distantiëren van de misdaden gepleegd door hun fundamentalistische geloofsgenoten, maar anderzijds elke uitspraak vanwege diezelfde gematigden van tafel te vegen, als plegen de fundamentalisten niet zozeer misdaden in naam van de islam, maar ook tegen de islam. Hoe wil je nu nog dat een gematigd moslim zich de moeite getroost om zich te distantiëren, als hij voelt dat hij hierin niet wordt ernstig genomen?

Ten tweede:

Uh-Huh als moslima heeft hierboven niet alleen de scheve rechtsgang in Iran veroordeeld, doch ook bepaalde sharia-wetten. Ik citeer haar eventjes:Nu hebben we twee mogelijkheden: ofwel nemen we haar niet ernstig en geven we haar eigenlijk het signaal "Meid, je kan lullen wat je wil, we geloven je tóch niet", ofwel nemen we haar wel ernstig. En in dit laatste geval speelt duidelijk het argument mee dat zij, als vrouw, er alle belang bij heeft dat dergelijke wetten hier nooit ingang vinden, en dat die wetten zo snel mogelijk tot de geschiedenis gaan behoren.

Als moslims zélf er alle belang bij hebben zich te bevrijden van het juk van diegenen die in de islam de dienst uitmaken - en dat zijn niet alleen de Iraanse mollahs, maar in bepaalde milieus hier te lande ook de vaders, zonen en broers die hun dochters, moeders en zussen koste wat kost afschermen van de buitenwereld - dan zijn zij wat mij betreft een volwaardige discussiepartij.

Tenslotte:

Ik las dit weekend in een krant (vraag me niet meer welke, want jammer genoeg heb ik ze al weggegooid) een interview met Rudi Vranckx, VRT-journalist in het Midden-Oosten. De man getuigt van de betogingen ginder n.a.v. de cartoonkwestie en ook n.a.v. de woorden van de paus. Zijn commentaar luidt dat je wel overal heethoofden vindt die zich makkelijk laten gek maken om hysterisch te gaan actievoeren en zelfs brand te stichten - surtout als er camera's in de buurt zijn - maar dat het voor de meeste mensen ginder eigenlijk maar een ver-van-mijn-bed-show is, zowel die cartoons als de uitlatingen van Benedictus XVI.

Vranckx' verdienste is dat hij niet vergeet het in de eerste plaats over mensen te hebben, niet over moslims. Ik ga er tevens van uit dat vele gewone moslims niet echt wakkerliggen van wat de paus zegt of welke cartoons er in Deense kranten staan, en dat een relatief klein contingent aan agitatoren de ware schuldigen zijn van alle commotie.

En die mensen beseffen maar al te goed, dankzij of spijts de islam, dat zij als mens veel méér met jou en mij gemeen hebben dan dat zij als moslim van ons, niet-moslims, verschillen. Net als wij zijn zij alle dagen bezig met hun werk, hun kinderen, hun hobby's, hun grote en kleine zorgen, hun grote en kleine vreugden...

Sans rancune overigens...

dit moet 1 van de mooiste teksten zijn op dit forum de laatste tijd. vol waarheid waar ik me volledig kan in vinden.

Ik heb de reportage gisterenavond ook gezien. En zoals zovelen hier werd ik er gewoon ijskoud bij.

Onwillekeurig moest ik denken aan het Johannesevangelie, hoofdstuk 8, verzen 1-11. Het is een héél bekend verhaal, waar Christus een uitspraak doet die zowel bij niet-gelovigen als gelovigen erg bekend is...

Idem ditto. Hoed (of hoofddoek, bandana, whatever) af voor ElFLamencoLoco. :thumbsup:

Bekentenissen via deze barbaarse methode door dat stelletje ordinaire bandieten zijn waardeloos.
Uitzending gezien. Wordt het niet eens tijd de Islam te bannen uit de westerse maatschappij?
Hoog tijd of wacht ge tot ge zelf in die situatie komt? Dan is het wel te laat.
Wie vrijheid niet waardeert die hij krijgt, verdient die vrijheid niet.

Ik vrees, El Flamenco, dat ik nog minder populair ben op dit forum. Omdat ik doorgaans vlijmscherp (no pun intended) en ongenuanceerd uit de hoek kom.

Om een discussie verder te kunnen zetten zouden wij eerst akkoord moeten gaan over de te gebruiken terminologie. "Fundamentalisme" is een term die oorspronkelijk elders werd gebruikt, om mensen aan te duiden die terugvielen op de "letterlijke" fundamenten van hun overtuiging, terwijl de overgrote meerderheid van hun omgeving die "letterlijkheid" losgelaten hadden en de teksten die erop betrekking hadden in hun historische interpretatie gingen zien.

Nu ken ik bitter weinig volgelingen die durven opperen dat de koran een historische tekst is. De ene Egyptische prof die dat wel dierf te stellen werd door het Egyptische gerecht verplicht van zijn vrouw te scheiden (een niet-moslim mag niet met een moslimse getrouwd zijn), zijn leven werd bedreigd en uiteindelijk is hij maar naar Nederland gevlucht.

Misschien denk jij aan iets anders als je het over "fundamentalisten" en "gematigden" hebt?

Deze vraag is belangrijk omdat het anders moeilijk wordt van te bepalen of er twee stoelen zijn, en wie op welke stoel thuishoort.

Ik maak dat onderscheid dus niet, en veeg daarmee de enkele uitzonderingen misschien (onterecht?) op hetzelfde hoopje.

Ik veroorloof mij hier een stukje te plakken van ene mij overigens totaal onbekende Lagonda ( http://lagonda.blogspot.com/ ) van zondag 17 september 2006:

... Het is er dus allemaal niet relaxter op geworden. Maar er schijnt hoop te gloren aan de horizon! Er is namelijk die geweldige gematigde islam, die binnenkort toch eindelijk eens echt werk gaat maken van het terugfluiten en verlichten van die paar rabiate moslimsfundi's die er op deze wereld rondlopen. Bijna elke moslim is namelijk gematigd, en verlangt hevig naar een geseculariseerde islam, die veel meer ruimte laat voor persoonlijke vrijheid en emancipatie. Althans --- dat schijnen we te moeten geloven. Maar na bijna twee jaren na de moord op Van Gogh heeft onze samenleving nog geen *enkel* betekenisvol signaal uit de boezem van de islamitische gematigdheid mogen ontvangen. Misschien kunnen we eens voorzichtig de balans opmaken?

Het is niet alleen bijna twee jaar na de moord op Van Gogh. De "gematigde" moslims hebben elke dag de gelegenheid van die "fundamentalisten" terug te fluiten. Alleen doen ze dat niet. Omdat zij in wezen dezelfde ideologie aankleven, waarbij weliswaar op diverse manieren voor hetzelfde doel gestreden wordt, maar het fundamentele doel onaantastbaar blijft.

Je refereert aan een jonge studente die zelfs de euvele moed had "niet alleen de scheve rechtsgang in Iran veroordeeld, doch ook bepaalde sharia-wetten.". Het is niet helemaal duidelijk welk deel van de sharia zij veroordeelt. Ik voel met mijn ellebogen aan dat zij geen "koraniete" is. Misschien is zij niet helemaal eens met sommige bepalingen van de shiitische wetgeving? Maar erger nog: als haar herhaaldelijk de vraag wordt gesteld welke wetgeving voor haar geldt, de democratische of de theocratische, zal zij daar in een bocht omheen lopen. Uit haar (niet-)antwoorden is het wel duidelijk dat zij overtuigd is van de suprematie van de wetten die voortvloeien uit koran en soenna, de fundamenten van de islam.

Waarmee wij dan terug bij uw "fundamentalistische moslims" zijn beland.

Jep, zeer wijze uitspraak van Jesus. Ik vind dat die het mooist klinkt in het Engels: "Let he who is without sin, cast the first stone".

Beste Basy Lys,

Je hebt inderdaad een punt waar jij het woord "fundamentalistisch" correcter interpreteert dan ik. Daarom zou ik beter in mijn voorgaande bijdrage, waarop jij nu reageert, het woord "gewelddadig" geschreven hebben.

Fundamentalisme, zoals jij het terecht interpreteert, is nu niet echt mijn ding, doch anderzijds hoeft het niet per sé gevaarlijk te zijn. Je kan dus als moslim m.i. perfect stellen dat de koran het onveranderlijke woord van God is waaraan niets kan gewijzigd worden en dat letterlijk dient te worden geïnterpreteerd.

Dat maakt je echter nog lang niet tot een gewelddadige terrorist. Je zal het met me eens zijn dat er tussen woord en daad een wereld van verschil ligt.

Blijft mijn punt dat moslims misschien niet direct vragen stellen bij de letterlijke interpretatie van de koran. Maar wanneer zo'n interpretatie massaal in hun nadeel valt, dan wordt dat wel even anders, getuige Uh-Huhs stellingname. (Het valt me op dat je eens te meer in dezelfde val trapt: net als fundamentalistische moslims die Uh-Huh hierom geen "echte" moslim noemen, doe jij het eveneens.)

Over fundamentalisme gesproken: tot voor een paar eeuwen terug waren wereldwijd (bijna) alle christenen eveneens fundamentalisten. Ze geloofden dat God de wereld in zeven dagen geschapen had, ze waren er rotsvast van overtuigd dat de zon rond de aarde draaide... enkel en alleen omdat dat in de bijbel stond.

Waren al die christenen toen weliswaar fundamentalistisch (of alleszins veel fundamentalistischer dan wij vandaag), dan nog kan je moeilijk hard maken dat ze gewelddadig waren.

Ik wéét dat de koran inderdaad terzake een ietwat andere (lees: minder pacifistische) taal spreekt dan het Nieuwe Testament. Maar dan nog blijft mijn argument dat moslims zomin als andere mensen 24 uur per dag met niks anders bezig zijn dan met hun geloof. Ook zij moeten eten, wonen, kinderen grootbrengen, werken enz... net als jij en ik.

En ik ben er redelijk gerust in: mochten onze contreien overspoeld worden door importimams op Saoedische (fundamentalistische) leest, dan weten die lui hier dat zijzelf in de eerste plaats daarvan het slachtoffer zullen worden. En dan stappen ze vanzelf af van een letterlijke interpretatie van de koran...

... net zoals Uh-Huh dat hier gedaan heeft. Jij stelt dat zij geen "koraniete" is - ik veronderstel dat je daarmee de autoriteit die zij aan de koran toebedeelt in twijfel trekt - ik stel gewoon dat zij geen fundamentaliste (meer) is, en dat haar interpretatie van de koran er één is die op de lange duur bij steeds meer moslims hier te lande ingang vindt.

Opvallend is het toch hoe juist diegenen die het meeste te verliezen hebben - de machtshebbers in de islamwereld - het hardst gaan schreeuwen en zich het meeste moeite getroosten om de mensen op te hitsen tegen alles wat zogezegd "westers" is, maar dat gewoon lijnrecht tegenover hun machtswellust ingaat. De meeste moslims echter blijven er veel apatischer onder dan de media ons wil doen geloven - als we Rudi Vranckx tenminste au sérieux mogen nemen... (En ik zie geen reden om dat niét te doen...)

(Flamenco, terwijl ik nog hard aan het labeuren was op een antwoord op je het laatste punt van je post (over Vranckx wil ik het liever niet hebben), heb je reeds gereageerd. Mijn reactie daarop komt later.)

Inderdaad, en zij weten ook dat de mens in de Vrije Wereld het beter heeft dan hijzelf. Daarom kennen zij een onmetelijk ressentiment tegenover de Vrije Wereld, zonder erbij te bedenken dat die mens in de Vrije Wereld verantwoordelijk is voor zijn eigen welzijn en welstand.

De mohammedaanse ideologie is gestoeld op onderdrukking en uitbuiting, niet op eigen creativiteit of arbeidsethos. Niet voor niets is er aan de oorlogsbuit een gans hoofdstuk gewijd in de koran, maar ook allerlei andere schrifturen bepalen hoe de overwonnen volkeren moeten behandeld worden. Maar van zodra er niets meer uit te buiten valt, stort ook de economische basis van dat systeem in elkaar.

Dus, als die volgeling van Mohammed bezig wil zijn met werk, kinderen, hobby’s, grote en kleine zorgen en vreugden, dan moeten zij dringend daar iets constructiefs aan doen.

Hieronder enkele citaten die in deze context leerzaam kunnen zijn. Ik heb er nog héél wat moest dat niet volstaan.

In De Standaard van 2 oktober 2001 worden de woorden van Europees Commissaris Bolkestein aangehaald, waarbij hij eerst de frustratie van de islam wil verklaren door het feit dat deze godsdienst de mensen niet dat geeft wat hij belooft:

De islam doet een belofte, namelijk dat de ware gelovige zijn vijanden zal verslaan en machtig en welvarend zal worden. Maar de islam verslaat zijn vijanden niet en is ook niet machtig en welvarend. En de vraag is voor de ware gelovige: hoe komt dat? Ofwel omdat wij de ware gelovige niet zijn, omdat we niet volgens de koran leven, ofwel omdat ons de macht en de rijkdom zijn ontfutseld. Hetzij door de kleine, hetzij door de grote satan.''En Bolkestein vervolgt: ,,Op de achtergrond speelt dus het ressentiment of de wrok van een groot deel van de islamitische wereld tegen het Westen. Wij zijn groot en machtig en zij niet.'' (...)

V.S. NAIPAUL, Among the Believers: An Islamic Journey, New York, 1981, ISBN 0-394-71195-5

The West, or the universal civilization it leads, is emotionally rejected. It undermines; it threatens. But at the same time it is needed, for its machines, goods, medicines, warplanes, the remittances from the emigrants, the hospitals that might have a cure for calcium deficiency, the universities that will provide master’s degrees in mass media. All the rejection of the West is contained within the assumption that there will always exist out there a living, creative civilization, oddly neutral, open to all to appeal to. Rejection, therefore, is not absolute rejection. It is also, for the community as a whole, a way of ceasing to strive intellectually. It is to be parasitic; parasitism is one of the unacknowledged fruits of fundamentalism. And the emigrants pour out from the land of the faith: thirty thousand Pakistanis shipped by the manpower-export experts to West Berlin alone, to claim the political asylum meant for the people of East Germany.

Abdelwahab MEDDEB, The Malady of Islam (originally published as La Maladie de l’Islam, 2003, ISBN 0-465-04435-2

The Muslim individual, who claimed superiority to or at least equality with the Western individual, cannot grasp the process that has led the Muslim to such weakness when faced with the centuries-old counterpart, enemy or adversary, or at times partner and even ally, depending on the circumstances. In reaction to this state of affairs, ressentiment against the Westerners arose among Arabs and Muslims. (I am taking up the very useful concept of ressentiment as developed in Nietzsche’s On the Genealogy of Morals.) Nietzsche himself thought that the Muslim (or more precisely, the Arab) was someone who belonged to a people who, throughout the ages, had acted more in conformity with aristocrat morality, the morality of affirmation – someone who illuminates, someone who gives without trying to receive. The situation of the person of ressentiment, on the other hand, is to be in the position of the one who receives but who does not have the means to give; the person of ressentiment cannot affirm. Thus the Muslim is no longer the individual of the “yes” that illuminates the world and creates a naturally hegemonic being. From sovereign being, the Muslim has slowly become the person of the “no,” the one who refuses, who is no longer active but only reactive, the one who accumulates hatred and waits only for the hour of revenge. This sentiment, initially unknown to the Islamic subject, will imperceptibly grow and take over the person’s center. I believe that the fundamentalist actions whose agent is the Muslim subject can be explained by the growth of the subject’s ressentiment, a condition that had historically been unknown to the Muslim since his first appearance on the stage of history as an individual.

Ik merk dat ik eigenlijk al voor een stuk geantwoord heb op je stellingen.

En neen, nergens heb ik gezegd dat onze UhHuh geen moslim zou zijn. Zij weet over wat ik het heb maar ze hoedt er zich blijkbaar voor van te reageren ... Neem even van mij aan dat ik niet gemakkelijk in vallen trap, Flamenco ... :-)

Vele mensen in de Vrije Wereld vertrekken vanuit een christelijk denkkader als zij het over de "islam" hebben. Zoals de idee dat woorden in de koran niet letterlijk zouden moeten genomen worden. Dat heb ik daarnet nog trachten te schetsen met een referentie naar Nasr Abu Zayd, de Egyptische prof die naar Nederland is moeten vluchten. Ik herhaal: ja, de koran moet letterlijk genomen worden (er zijn historische redenen aan te halen waarom dat niet altijd overal werd nagevolgd).

En neen, het is niet omdat mohammedaanse fundamentalisten in de Vrije Wereld terechtkomen dat zij de perfiditeit van hun ideologie gaan inzien.

Nu even wat anders gaan doen.

Net zoals heel de Inquisitie is opgesteld véle eeuwen na de dood en wederopstanding van Christus. Maar zoals bij de Inquisitie bij het Katholicisme past, zo past de Sharia bij de Islam. Helemaal niet, ik geef enkel mijn mening

Hahahahaha.... hahahaha.... hahaha... ik blijf erin...Denk dan eerst eens eventjes na, vooraleer je mening te geven.

Tegenwoordig geeft iedereen zijn mening. En er is daar niks fouts aan.

Maar nadenken is blijkbaar teveel gevraagd.

In mijn streektaal spreekt men overigens niet van "mening", maar van "gedacht". "Ik ben van een ander gedacht dan gij" is een veel gebruikte uitdrukking wanneer men het onderling niet eens raakt.

En laat "gedacht" nu toevallig het verleden deelwoord zijn van het werkwoord... "denken".

Wie zijn gedacht wil geven en daarvoor respect wil, moet wel eerst zélf een kleine inspanning leveren. Want "denken" is wel degelijk een werkwoord.

@ElflamencoLoco :

Je breekt die brave Metternich tot in de grond af, beste GekkeVlaming ... Mag ik je er echter op wijzen dat, wanneer je "afbreekt" je dat volledig fail-safe moet doen; d.w.z. zonder dat je kan "gepakt" worden op tegenstrijdigheden, zélfs onwaarheden.

Denken een werkwoord !?

Je wil dus zeggen : "denken is werken !".
Klopt maar niét altijd !

We gaan het hier niet hebben over het routinematig handelen waar eerst een hoop tijd en werk kan inkruipen bij het aanleren ... en daarna werkt men zonder nog véél te denken ...

Neen, neen, neen ... want ... dan zijn we overmorgen nog bezig.

We moeten naar het absolute onweerlegbare gaan !

Tel eens op : 1 + 2 = ... Hoe lang heb je moeten "denken = (misschien) werken" om die "berekening" te maken EL ???

Het antwoord is :

1. je moest zelfs helemaal niet denken;
2. met routine heeft dit helemaal niets te maken;
3. je moet niet "denken = (misschien) werken" voor die optelling ! Waarom ? Bij het rekenen heb je je hersenen slechts nodig vanaf de grootte-orde 4. Samengevat : slechts vanaf de waarde 4 beginnen je hersenen (je denken (misschien)) te werken.

Eigenaardig hé ? We spreken over fundamentalisme maar één van de menselijke fundamenten hebben we nog niet helemaal onder de knie : het functioneren van de hersenen !

Beste Groeten !

gezegdes over stenen gooien, daar moet je als islamiet toch mee opletten vind ik ...

Flamenco, toegegeven dit is een fragment uit een geslaagde tekst. Laat ons echter niet de essentie vergeten: het gaat om een pars pro toto. Beide groepen, gematigde en fundamentele moslims maken deel uit van één geheel. Zoals je zelfs stelt, distantiëren de eersten zich niet of nauwelijks van de tweede groep.

Ik vergelijk het met het legitimatieprincipe: een bevoling die zijn leiders democratisch kiest is in sé hetzelfde als een bevolking die een dictator passief aan de macht laat zitten. Op welke wijze hij er ook is aan gekomen. In het Vlaanderen van de middeleeuwen zijn talloze mensen gesneuveld in oorlogen tegen vreemde machthebbers. Ook al waren we onmachtig, konden we het nooit halen, passief neergezeten hebben we nooit. Actief verzet eist slachtoffers, dat is nu éénmaal zo. Passiviteit impliceert een al dan niet rechtstreekse goedkeuring. Van waar die ook voortkomt. Is dat nu uit angst, eigenbelang of onmacht.

Niets is zo sterk als de massa. Welnu, dat zie ik niet bij de gematigde groep moslims. Als er cartoons verschijnen of de paus doet een ongelukkige uitspraak, dan zie ik die massa wel. Dat houdt statistisch in dat de meerderheid van de moslims fundamentalistisch is en het westen enkel ziet als een opportuniteit op socio-economisch gebied, maar het voor het overgrote deel als heidens en dus slecht beschouwt.

Vergelijk het met economische en politieke vluchtelingen. Als er problemen zijn binnen een natie, dan moet dat vanuit die natie zelf opgelost worden, door de eigen bevolking. Vluchten helpt niet, dat hebben de fransen in de revolutie ook niet gedaan. Vluchten verlegt het probleem enkel, en creëert er nieuwe bij. Enfin, dit terzijde, ik probeer dit te kaderen in een breder geheel van redenen waarom het rechtse gedachtengoed niet in sé slecht of xenofoob is.

Hier is een link van de volledige reportage (voor de geïnteresseerden):
"Execution Of A Teenage Girl"