Oorspronkelijk geplaatst door DeRodeBaron (Bericht 2402253)

Ik zie hier weinig berichten over de conferentie.
Ik denk dat er maar 150 aanwezigen waren.
Dat is zeer weinig om overal mee te doen aan de verkiezingen.
Zelfs LSP had blijkbaar problemen om zijn leden te motiveren.

Oorspronkelijk geplaatst door DeRodeBaron (Bericht 2402253)

Ik zie hier weinig berichten over de conferentie.
Ik denk dat er maar 150 aanwezigen waren.
Dat is zeer weinig om overal mee te doen aan de verkiezingen.
Zelfs LSP had blijkbaar problemen om zijn leden te motiveren.

Oorspronkelijk geplaatst door DeRodeBaron (Bericht 2402253)

Zelfs LSP had blijkbaar problemen om zijn leden te motiveren.

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2402729)

Wat is er eigenlijk gezegd en beslist?

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2402729)

Wat is er eigenlijk gezegd en beslist?

(Dat vind ik interessant, het gezeik over de sectaire strijd kan me ondertussen wel gestolen worden)

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc (Bericht 2402339)

Er waren er rond de 300 wat ook het vooropgestelde doel was.

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman (Bericht 2402890)

De helft van 28/10. Meer bepaald de noordelijke helft...

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar (Bericht 2402841)

aan entrisme doen binnen sp.a, dat is pas sectair ;)

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2403579)

Insinueer je nu dat ik aan entrisme zou doen binnen sp.a? Dat ik dus een vonkist ben, of lid van SP.a-Rood? Dat is nochtans niet het geval. Ik koester weinig illusies over de mogelijkheid om deze partij terug "back to basics" te krijgen. Ik heb alle respect voor diegenen die dit titanenwerk willen op zich nemen, maar ik ben niet één van hen. Ik zou nooit een lidkaart van de SP.a kunnen kopen, toch zeker niet onder de huidige omstandigheden.

Maar wat men ook kan zeggen van de vonkisten, dat ze wereldvreemde idealisten zijn of dat ze zo klein zijn dat ze totaal geen impact hebben, één ding is zeker: ze zijn in ieder geval een heel stuk minder sectair dan de LSP en de PVDA. En ze spelen niet voortdurend spelletjes, gericht op wederzijdse zelfbevestiging via wederzijse aversie.

Oorspronkelijk geplaatst door Proletariër (Bericht 2403632)

Bestaat er een reële wereld buiten dit forum?
8O

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar (Bericht 2403634)

Ik heb enkel nog weet van cafés ;)

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar (Bericht 2403627)

Hehe, ik had even de verkeerde voor (nl Garnaalbeer) en de LSP moet het alweer in zijn geheel ontgelden :)

Maar goed, als je stelt dat de Vonk minder sectair is dan LSP of PvdA, dan is het wel duidelijk dat je er niet veel van begrepen hebt. Sectair zijn is in de eerste plaats zich afzonderen van de massa's, en dat is nu net wat je doet wanneer je actief bent binnen een partij die de arbeidersklasse de rug heeft toegekeerd en omgekeerd. de PvdA kan ook zijn sectaire kantjes hebben, bv de Resist-kwakkel, maar het is wel wel een feit dat ze meer actief zijn aan de basis dan de Vonk, zelfs al houden we rekening met de krachten die beide groepen kunnen inzetten.

Op wat baseer je je trouwens om LSP en PvdA sectair te noemen? Op basis van de discussies hier op dit virtuele forum? Of basis van de reële standpunten en werking van beide partijen? Gezien de inzet van de LSP militanten, om naast het bouwen aan de revolutionaire partij ook nog eens massa's energie te steken in de uitbouw van een breed links alternatief, denk ik dat je opmerking serieus misplaatst is. Of kan je zelf een betere staat van dienst voorleggen?

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2403678)

Het is duidelijk dat ik er niet veel van begrepen heb?
Ja, natuurlijk, duidelijk voor iedereen. Ten minste, voor iedereen wiens partijfetishisme sterker is dan zijn mogelijkheid tot zelfstandig nadenken.

Als jij beweert dat klein links NIET vervreemd is van de massa, dan raad ik je aan om eens een paar van jullie boekjes proberen te verkopen in een arbeiderswijk. Ik heb dit vroeger vaak gedaan, toen ik nog jonger was, en het was zeker een leerrijke ervaring. Het heeft me duidelijk gemaakt hoe totaal wereldvreemd klein-links in belgië is. Hoe ze er absoluut niet in slagen om de taal van de arbeiders te spreken, maar enkel ouwe clichés lopen te herkauwen en pseudo-intellectuele kwakkelende analyses van internationale politiek maken zonder veel kennis.

Anyway, ik ken veel mensen van de Vonk, heb vaak met vonkisten gediscussieerd toen ik nog aan de Gentse univ zat. Ik kende toen ook massa's ALS'ers, Militanters, MLB'ers, KP'ers, ...
En na rij en lang beraad, 15 jaar ervaring en veel persoonlijke indrukken, ben ik tot de volgende conclusie gekomen: de LSp'ers en de PVDA'ers zijn individueel best interessante en goeie mensen, maar ze worden na verloop van tijd meestal door hun partij omgevormd tot onverdraagzame partijslaafjes en sectairen. De besten haken af.

Het voortdurende gekibbel op dit subforum was niet van doorslaggevend belang voor deze conclusie, eerder een extra bewijsje.

En om op je laatste vraag te antwoorden: ja 8-) .

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc (Bericht 2403693)

U bent zeker een kennis/vriend van JD. U klinkt in ieder geval zoals hem.

A propos. Wij verkopen dagelijks ons blad in arbeiderswijken overal in het land en dat al tientallen jaren. Verschillende mensen zijn op die basis lid geworden. Ik ondervind geen problemen. Wat moet ik me trouwens voorstellen van de taal van de arbeider? Mijn vader is arbeider en daar kan ik op een normale manier tegen discussiëren hoor. Daar is geen speciale opleiding of taalgebruik voor nodig. Misschien ligt het gewoon aan u en niet aan de boekskes.

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc (Bericht 2403693)

Maar goed. Ik ben maar een domme partijfetischist die niet in staat is om zelfstandig te denken. Ik zal maar zwijgen vooral ik verval in pseudo-intellectueel gedoe.

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2403710)

U boeft echt niet te zwijgen, integndeel, ik daag u uit om mijn stellingen te weerleggen:

1. Het wederzijds kunstmatig opgefokt antagonisme tussen LSP en PVDA is zeker sectair te noemen. En het heeft als effect dat de respectievelijke identiteit van de twee minipartijtjes vortdurend wordt herbevestigd. Jonge recruten worden ingewijd in de clichématige scheldwoorden voor de tegenstander. Dit verstrekt de interne cohesie en de partijtucht.

2. De klein-linkse partijen mogen nog zo vaak om zes uur aan piketten staan als ze willen, maar hun kranjes, hun taalgebruik, hun symboliek,... zijn hopeloos voorbijgestreefd. Mede daardoor (en door de socio-economische context) zijn ze quasi totaal het contact met de massa's verloren.

Oorspronkelijk geplaatst door Proletariër (Bericht 2403711)

:rofl:
geef mij maar het échte leven.

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc (Bericht 2402916)

Sleeckx was content en overweegt zelfs om toch op de lijst te gaan staan.

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc (Bericht 2402916)

Ik begrijp dus het negativisme en cynisme niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2403714)

Trouwens, zij jullie allemaal klonen bij de LSP of hoe zit dit? Ik begin de discussie met King Hagar, Solidarnosc neemt over, en nu Proletariër. Zijn jullie meningen onderling inwisselbaar? Ik hoop van niet. Of wonen jullie allemaal in één groot huis?

Oorspronkelijk geplaatst door GC (Bericht 2404004)

Ik was even de afwas gaan doen voor de anderen, maar nu ben ik terug om een inwisselbare boodschap te plaatsen ;-)

P.S. Als je het over kafkaiaanse toestanden hebt, moet je maar eens alle briefwisseling lezen over dat zogenaamde "proces" waarover je het had... Volgens mij hadden we dieje gast al veel rapper aan de deur moeten zetten!

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove (Bericht 2403714)

Of wonen jullie allemaal in één groot huis?

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim (Bericht 2404195)

Zoals ik elders zei: zij die hun kat gestuurd hebben, hebben ongelijk. 't is zelfs voor de eerste keer in mijn leven dat ik een partijlidkaart heb gekocht. Vaarwel maagdelijke onschuld... :(

Wat me wel sterk opviel: dankzij de ambras met UAG is het een overwegend Vlaamse zaak geworden. De Belgische vloek slaat toe... :) In Wallonië gaat er nu een CAP én een UAG werken. Ik vraag me af hoe dat gaat aflopen.

Oorspronkelijk geplaatst door Pluche (Bericht 2403829)

Deze uitstekende samenvatting van het CAP congres las ik op indymedia bij reacties

Gisteren vond aan de Brusselse ULB de CAP-conferentie plaats over het programma en de deelname aan de federale verkiezingen van 10 juni. Na de berichtgeving in de pers van de laatste weken, was het noodzakelijk om met de conferentie een duidelijk signaal te geven en de oriëntatie van CAP duidelijk te maken.

Via de pers was een sfeer van onduidelijkheid gerezen over het initiatief: Jef Sleeckx zou niet op een verkiezingslijst staan, er zou mogelijk een samenwerking komen met Groen,...

Vele mensen kijken uit naar CAP - in syndicale middens, maar ook daarbuiten. Zij willen begrijpelijkerwijs niet zomaar hun nek uitsteken voor iets dat misschien niet ernstig is in de uitbouw van een brede, anti-neoliberale formatie.

Op de conferentie werd een belangrijke stap vooruit gezet in het creëren van die duidelijkheid: de 250 aanwezigen stemden massaal voor verkiezingsdeelname en het opzetten van een campagne om CAP naar buiten te keren en actief te gaan opbouwen doorheen de verkiezingscampagne. Op dit moment zijn er 300 lidkaarten binnengekomen nationaal, met nog verschillende niet afgerekende lidkaarten in de afdelingen.

Deze conferentie stak schril af tegen de strak geregisseerde media-evenementen - liefst zonder al te veel tegensprekelijke discussie - die de traditionele partijen, inclusief het Vlaams Belang, voor conferenties of congressen laten doorgaan.

Het eerste deel van de conferentie behandelde het verkiezingsprogramma. In de verschillende CAP-afdelingen was voorafgaand gediscussieerd over het voorstel van programma, opgesteld door de programmawerkgroep. Op die tekst werden er tal van amendementen ingediend, om de voorstellen te verfijnen, aan te vullen of te wijzigen.

Danny, vakbondsdelegee, lichtte op de conferentie de totstandkoming van het “voorstel tot programma” toe. De werkgroep greep terug naar de discussies op de CAP-bijeenkomst van 28 oktober, maar bekeek ook de thema’s in het programma van de Nederlandse SP.

De CAP-afdelingen vertegenwoordigen een palet van syndicalisten, politieke activisten, ex-leden van SP.a of Groen, en vooraf niet-georganiseerde mensen. De leden konden op de conferentie hun voorstellen, wijzigingen, etc. toelichten.

Er waren concrete aanvullingen van de voorstellen rond democratie, ziekenzorg, werkloosheid, onderwijs, milieu, veiligheid, etc. LSP had het voorstel gedaan om een extra punt toe te voegen over de ideologische oriëntatie van een nieuwe brede, arbeidersformatie: “De liberalen hebben het liberalisme, de SP.a had een ideologie, de CD&V heeft ook iets,... een nieuwe formatie zal hierin een keuze moeten maken.”

Het LSP-amendement over “een andere maatschappij, waar geproduceerd wordt naar de behoeften, niet voor de winsten van een kleine elite” - met de verdediging van een “democratisch socialisme” - wilden we ter discussie voorleggen. Niet om het nu met een kleine minderheid te stemmen, maar om de discussie te starten en het mogelijk na de verkiezingen, tijdens een congres, wel breed te kunnen laten dragen.

Anja Deschoemacker (LSP en programmawerkgroep) rondde de discussie over het verkiezingsprogramma af. Ze stelde dat CAP aansluit bij een oude traditie van de arbeidersbeweging: volledige vrijheid van democratische discussie, om vervolgens tot een collectief standpunt te komen. Een programma kan niet tot stand komen zonder tegensprekelijke discussie en de botsing van ideeën.

De programmawerkgroep kreeg het mandaat van de grote meerderheid van de aanwezigen om de amendementen te integreren in de tekst, die definitief wordt gestemd tijdens een nieuwe nationale CAP-bijeenkomst in april.

De discussie rond de verkiezingen werd ingeleid door Raf Verbeke (ex-delegee bij Carnoy) en Bart Vandersteene (CAP Oost-Vlaanderen, LSP). Tijdens dit deel van de dag moest worden beslist of CAP aan de verkiezingen zou deelnemen, en onder welke vorm. Een kartel met de PVDA - die enkel geïnteresseerd was in de figuur van Jef Sleeckx op hun lijst - was van de baan.

De eerste suggesties in de pers dat CAP met Groen zou discussiëren waren een kwakkel. Na die berichten in de media nam Vera Dua wel contact op en was er een gesprek met een groep van CAP. Dua stelde een band van “rode kandidaten” voor op Groen-lijsten. Op de conferentie werd dit voorstel enkel verdedigd door de Leef-groep uit Herzele, en misschien nog enkele individuen.

De meeste aanwezigen waren het erover eens dat Groen deel is van het systeem, door deelname aan neoliberale regeringen grotendeels is gediscrediteerd en dat er “iets nieuws nodig was”. Dat kon niet door samenwerking met een partij “waar mensen hun mening al over hebben gevormd”, volgens Katrien van CAP Oost-Vlaanderen (en medeoprichter van Groen in die regio).

Bart Vandersteene stelde in zijn afronding van de discussie: “Door ‘sluwe’ tactieken kunnen we misschien sneller een verkozene halen, maar de opbouw van een nieuwe formatie op eigen kracht is uiteindelijk een veel diepgaander maatschappelijk proces.”

De verkiezingsdeelname zelf werd enkel door de SAP opnieuw in vraag gesteld. Volgens hen waren er onvoldoende draagvlak en te weinig “personaliteiten” om deel te nemen. Gustave Dache, oud-syndicalist en medewerker van CAP in Wallonië: “Verkiezingen zijn een politieke handeling. Als je aan het piket staat, verwachten arbeiders ook dat ze op je kunnen stemmen. Deze verkiezingen zijn een opportuniteit. Niets komt uit de lucht vallen.”

CAP verwacht geen spectaculaire scores bij een eerste deelname, maar door niet deel te nemen aan de verkiezingen missen we een kans om het initiatief uit te bouwen. Tanja uit Gent, die ook in Duitsland met de WASG gelijkaardige discussies had meegemaakt, stelde: “Door deelname aan de verkiezingen zien de mensen dat je het meent, dat je iets ernstig wil uitbouwen en krijg je respect.” Bij de stemming over verkiezingsdeelname stemden slechts 5 �* 6 mensen, op de 250, tegen.

Er was ook nog wat discussie over UAG, de medeorganisator van 28 oktober met CAP. Deze Franstalige groep wil vandaag echter niet meedoen aan verkiezingen (behalve in Henegouwen misschien), heeft geen oriëntatie naar brede lagen en concrete strijdbewegingen, en stoelt intern op ondemocratische methodes en verdachtmakerij van georganiseerde stromingen (behalve diegenen die gebrek aan democratie geen probleem lijken te vinden).

Hun methodes zijn compleet verschillend van die binnen CAP, dat vandaag ook kernen heeft in Wallonië. Die kwamen er op initiatief van LSP/MAS, maar tellen op dit moment een meerderheid van niet LSP-leden. In Henegouwen zijn er al 50 leden, een bekend figuur als Gustave Dache bouwt CAP/UAP mee uit in Wallonië.

Dache vertelde ook over de methodes van UAG: “Onze eerste meeting werd gesaboteerd door leden van UAG, zelfs in die mate dat we geen tijd hadden om de discussie over Volkswagen Vorst te voeren. Ze kwamen ons verwijten dat we ‘amateurs’ en ‘scheurmakers’ waren.

Er is een verschil tussen kameraden die vooruit willen en zij die niet vooruit willen. We moeten tolerant zijn en verschillende meningen respecteren, maar het saboteren van de meeting van anderen is ontoelaatbaar.”

In ieder geval: de uitbouw van CAP in Wallonië is gelanceerd, met iedereen die op een democratische manier een brede anti-neoliberale kracht wil uitbouwen wordt de discussie aangegaan.

Het potentieel ter linkerzijde is aanwezig. Dat SP.a-voorzitter Johan Vande Lanotte nu plots vindt dat zijn partij opnieuw een "arbeiderspartij" moet worden, toont het effect van de campagne van CAP. Enkele alibikandidaten zal voor de SP.a niet volstaan om haar anti-arbeidersbeleid te doen vergeten.

Deze conferentie was een stap vooruit in de creatie van een nieuwe formatie. Nu is eindelijk, ook met de stemming van een voorlopige nationale leiding in de vorm van een “nationaal verkiezingscomité”, de basis gelegd om met CAP de straat op te gaan, de bedrijven in te trekken, de jeugd op te zoeken,... en een stevige, dynamische kracht op te bouwen tegen decennia van neoliberaal wanbeleid, gericht tegen de arbeiders en hun gezinnen.

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim (Bericht 2404195)

Zoals ik elders zei: zij die hun kat gestuurd hebben, hebben ongelijk. 't is zelfs voor de eerste keer in mijn leven dat ik een partijlidkaart heb gekocht. Vaarwel maagdelijke onschuld... :(

Wat me wel sterk opviel: dankzij de ambras met UAG is het een overwegend Vlaamse zaak geworden. De Belgische vloek slaat toe... :) In Wallonië gaat er nu een CAP én een UAG werken. Ik vraag me af hoe dat gaat aflopen.

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov (Bericht 2404131)

Pas op hé, volgens hem is CAP opgericht als steunpilaar "voor de adel en het koningshuis"... En hij "laat zich niet intimideren"...

Hoe kafkaiaans kan het...

Oorspronkelijk geplaatst door Pluche (Bericht 2403829)

Deze uitstekende samenvatting van het CAP congres las ik op indymedia bij reacties

Gisteren vond aan de Brusselse ULB de CAP-conferentie plaats over het programma en de deelname aan de federale verkiezingen van 10 juni. Na de berichtgeving in de pers van de laatste weken, was het noodzakelijk om met de conferentie een duidelijk signaal te geven en de oriëntatie van CAP duidelijk te maken.

Via de pers was een sfeer van onduidelijkheid gerezen over het initiatief: Jef Sleeckx zou niet op een verkiezingslijst staan, er zou mogelijk een samenwerking komen met Groen,...

Vele mensen kijken uit naar CAP - in syndicale middens, maar ook daarbuiten. Zij willen begrijpelijkerwijs niet zomaar hun nek uitsteken voor iets dat misschien niet ernstig is in de uitbouw van een brede, anti-neoliberale formatie.

Op de conferentie werd een belangrijke stap vooruit gezet in het creëren van die duidelijkheid: de 250 aanwezigen stemden massaal voor verkiezingsdeelname en het opzetten van een campagne om CAP naar buiten te keren en actief te gaan opbouwen doorheen de verkiezingscampagne. Op dit moment zijn er 300 lidkaarten binnengekomen nationaal, met nog verschillende niet afgerekende lidkaarten in de afdelingen.

Deze conferentie stak schril af tegen de strak geregisseerde media-evenementen - liefst zonder al te veel tegensprekelijke discussie - die de traditionele partijen, inclusief het Vlaams Belang, voor conferenties of congressen laten doorgaan.

Het eerste deel van de conferentie behandelde het verkiezingsprogramma. In de verschillende CAP-afdelingen was voorafgaand gediscussieerd over het voorstel van programma, opgesteld door de programmawerkgroep. Op die tekst werden er tal van amendementen ingediend, om de voorstellen te verfijnen, aan te vullen of te wijzigen.

Danny, vakbondsdelegee, lichtte op de conferentie de totstandkoming van het “voorstel tot programma” toe. De werkgroep greep terug naar de discussies op de CAP-bijeenkomst van 28 oktober, maar bekeek ook de thema’s in het programma van de Nederlandse SP.

De CAP-afdelingen vertegenwoordigen een palet van syndicalisten, politieke activisten, ex-leden van SP.a of Groen, en vooraf niet-georganiseerde mensen. De leden konden op de conferentie hun voorstellen, wijzigingen, etc. toelichten.

Er waren concrete aanvullingen van de voorstellen rond democratie, ziekenzorg, werkloosheid, onderwijs, milieu, veiligheid, etc. LSP had het voorstel gedaan om een extra punt toe te voegen over de ideologische oriëntatie van een nieuwe brede, arbeidersformatie: “De liberalen hebben het liberalisme, de SP.a had een ideologie, de CD&V heeft ook iets,... een nieuwe formatie zal hierin een keuze moeten maken.”

Het LSP-amendement over “een andere maatschappij, waar geproduceerd wordt naar de behoeften, niet voor de winsten van een kleine elite” - met de verdediging van een “democratisch socialisme” - wilden we ter discussie voorleggen. Niet om het nu met een kleine minderheid te stemmen, maar om de discussie te starten en het mogelijk na de verkiezingen, tijdens een congres, wel breed te kunnen laten dragen.

Anja Deschoemacker (LSP en programmawerkgroep) rondde de discussie over het verkiezingsprogramma af. Ze stelde dat CAP aansluit bij een oude traditie van de arbeidersbeweging: volledige vrijheid van democratische discussie, om vervolgens tot een collectief standpunt te komen. Een programma kan niet tot stand komen zonder tegensprekelijke discussie en de botsing van ideeën.

De programmawerkgroep kreeg het mandaat van de grote meerderheid van de aanwezigen om de amendementen te integreren in de tekst, die definitief wordt gestemd tijdens een nieuwe nationale CAP-bijeenkomst in april.

De discussie rond de verkiezingen werd ingeleid door Raf Verbeke (ex-delegee bij Carnoy) en Bart Vandersteene (CAP Oost-Vlaanderen, LSP). Tijdens dit deel van de dag moest worden beslist of CAP aan de verkiezingen zou deelnemen, en onder welke vorm. Een kartel met de PVDA - die enkel geïnteresseerd was in de figuur van Jef Sleeckx op hun lijst - was van de baan.

De eerste suggesties in de pers dat CAP met Groen zou discussiëren waren een kwakkel. Na die berichten in de media nam Vera Dua wel contact op en was er een gesprek met een groep van CAP. Dua stelde een band van “rode kandidaten” voor op Groen-lijsten. Op de conferentie werd dit voorstel enkel verdedigd door de Leef-groep uit Herzele, en misschien nog enkele individuen.

De meeste aanwezigen waren het erover eens dat Groen deel is van het systeem, door deelname aan neoliberale regeringen grotendeels is gediscrediteerd en dat er “iets nieuws nodig was”. Dat kon niet door samenwerking met een partij “waar mensen hun mening al over hebben gevormd”, volgens Katrien van CAP Oost-Vlaanderen (en medeoprichter van Groen in die regio).

Bart Vandersteene stelde in zijn afronding van de discussie: “Door ‘sluwe’ tactieken kunnen we misschien sneller een verkozene halen, maar de opbouw van een nieuwe formatie op eigen kracht is uiteindelijk een veel diepgaander maatschappelijk proces.”

De verkiezingsdeelname zelf werd enkel door de SAP opnieuw in vraag gesteld. Volgens hen waren er onvoldoende draagvlak en te weinig “personaliteiten” om deel te nemen. Gustave Dache, oud-syndicalist en medewerker van CAP in Wallonië: “Verkiezingen zijn een politieke handeling. Als je aan het piket staat, verwachten arbeiders ook dat ze op je kunnen stemmen. Deze verkiezingen zijn een opportuniteit. Niets komt uit de lucht vallen.”

CAP verwacht geen spectaculaire scores bij een eerste deelname, maar door niet deel te nemen aan de verkiezingen missen we een kans om het initiatief uit te bouwen. Tanja uit Gent, die ook in Duitsland met de WASG gelijkaardige discussies had meegemaakt, stelde: “Door deelname aan de verkiezingen zien de mensen dat je het meent, dat je iets ernstig wil uitbouwen en krijg je respect.” Bij de stemming over verkiezingsdeelname stemden slechts 5 �* 6 mensen, op de 250, tegen.

Er was ook nog wat discussie over UAG, de medeorganisator van 28 oktober met CAP. Deze Franstalige groep wil vandaag echter niet meedoen aan verkiezingen (behalve in Henegouwen misschien), heeft geen oriëntatie naar brede lagen en concrete strijdbewegingen, en stoelt intern op ondemocratische methodes en verdachtmakerij van georganiseerde stromingen (behalve diegenen die gebrek aan democratie geen probleem lijken te vinden).

Hun methodes zijn compleet verschillend van die binnen CAP, dat vandaag ook kernen heeft in Wallonië. Die kwamen er op initiatief van LSP/MAS, maar tellen op dit moment een meerderheid van niet LSP-leden. In Henegouwen zijn er al 50 leden, een bekend figuur als Gustave Dache bouwt CAP/UAP mee uit in Wallonië.

Dache vertelde ook over de methodes van UAG: “Onze eerste meeting werd gesaboteerd door leden van UAG, zelfs in die mate dat we geen tijd hadden om de discussie over Volkswagen Vorst te voeren. Ze kwamen ons verwijten dat we ‘amateurs’ en ‘scheurmakers’ waren.

Er is een verschil tussen kameraden die vooruit willen en zij die niet vooruit willen. We moeten tolerant zijn en verschillende meningen respecteren, maar het saboteren van de meeting van anderen is ontoelaatbaar.”

In ieder geval: de uitbouw van CAP in Wallonië is gelanceerd, met iedereen die op een democratische manier een brede anti-neoliberale kracht wil uitbouwen wordt de discussie aangegaan.

Het potentieel ter linkerzijde is aanwezig. Dat SP.a-voorzitter Johan Vande Lanotte nu plots vindt dat zijn partij opnieuw een "arbeiderspartij" moet worden, toont het effect van de campagne van CAP. Enkele alibikandidaten zal voor de SP.a niet volstaan om haar anti-arbeidersbeleid te doen vergeten.

Deze conferentie was een stap vooruit in de creatie van een nieuwe formatie. Nu is eindelijk, ook met de stemming van een voorlopige nationale leiding in de vorm van een “nationaal verkiezingscomité”, de basis gelegd om met CAP de straat op te gaan, de bedrijven in te trekken, de jeugd op te zoeken,... en een stevige, dynamische kracht op te bouwen tegen decennia van neoliberaal wanbeleid, gericht tegen de arbeiders en hun gezinnen.