Wie zou een systeem zoals in Frankrijk verkiezen ?
 

Als men kijkt naar de verkiezingen in Frankrijk, is het toch allemaal veel overzichtelijker.
Eerst is er een 1e ronde, en daarna zijn er 2 mogelijke kandidaten.
En kijk nu, er is enkel rechts blauw of links rood.
Het is toch veel duidelijker dan de regenboog van kleuren en partijtjes waar we elke avond op het nieuws naar kijken !
Maar goed, een republiek is het hier niet...

Als democraat ben ik tegen de dictatuur (het Franse systeem) en tegen de democratuur (het Belgische systeem met zijn kiesdrempels en barrières gericht op het buitenhouden van kleinere partijen).

Waarom houden we het niet eenvoudigweg op een democratisch systeem? Ik weet het, dat is waarschijnlijk te veel van het goede gevraagd.

Zo onoverzichtelijk is het hier in Vlaanderen (en in Wallonië) nu ook niet, als je de tegenstellingen Vlaming-Walen erbuiten laat.

De Franse toestanden vind ik nogal schraal. Het een of het ander. Telkens een hele koerswisseling.
Het sisteem van "the winner takes it all" is onvoldoende genuanceerd.
Ons sisteem is (ietske) beter om wat kontinuiteit in het beleid te steken.

De kiesdrempel is er om kiekens buiten te houden.
Dat is een realiteit.
Neem nu in sommige landen (Nederland, Israël ...) waar vb. ekstremistische godsdienstpartijtjes redelijk gedijen (toch meer gedijen dan vb. bij ons de uilskuikens van cap en amada) ... dat hindert teveel om aan een werkbare meerderheid te komen.

Demokratie is de minst slechte staatsvorm. Eén van de hinderpalen is dat het werkbaar moet zijn en blijven.

Kiekens en uilskuikens mogen van mij toch ook meedoen, zulle, al was het maar om de apen, de slangen, de ezels, de honden, de wolven, de hyena's, de gieren en de mestkevers wat in toom te houden.

;-)

Het Franse systeem is nóg ondemocratischer dan het Belgische.

Ik denk dat Frankrijk en België wat 'democratie' betreft wel aan elkaar gewaagd zijn.

Mwah, nee.

In Frankrijk kan het zijn dat 45% van de bevolking zelfs niet in het parlement vertegenwoordigd zit.

Dat is erger dat in België.

In Frankrijk kunnen de mensen hun staatshoofd wel democratisch verkiezen.

Hier bepaalt de erfopvolging nog altijd wie er koning wordt.

Zover ik weet is Verhofstadt nagenoeg democratisch gekozen?

Ja, ik weet waar je het over hebt. Maar die zijn formeel invloed op het beleid ga je nu toch nie vergelijken met dat van een Chirac, of wel soms?

De uitvoerende macht wordt nog altijd niet democratisch verkozen. Verhofstadt werd idd nagenoeg democratisch verkozen, maar er zijn bijvoorbeeld andere ministers die nog geen verantwoording moesten afleggen aan het volk en toch verkozen werden (Kris Peeters in de Vlaamse Regering, staatssecretaris Bruno Tuybens). Dat laatste vind ik een echte schande.

Wat je tweede punt betreft heb je gelijk: de macht die Albert heeft, kan je niet vergelijken met de macht die Sarkozy heeft.

Maar, er zijn ook landen waar er rechtstreekse presidentsverkiezingen plaatsvinden; hoewel de president er ook weinig macht heeft. (Oostenrijk bijvoorbeeld).

Kris Peeters :Angry2:

Is het ook. Maar toch vind ik de democratische waarde van het Belgisch systeem hoger liggen dan het Franse.

Ik kan me vergissen, maar de ministers in Frankrijk worden toch aangeduid door de president? Of dienen die ook geratificeerd (héhé, woordkeuze 8-)) te worden door het parlement?

Nu goed.
Het nederlands parlementair systeem ftw, gekoppeld met referenda.

Nog beter zou zijn de rangorde om te keren :

referenda,

eventueel gekoppeld aan/vergezeld van

een parlementair systeem zoals dat in Nederland bestaat.


De referenda krijgen ALTIJD prioriteit, het parlement kan advies geven en een 'regering' samenstellen. Maar zowel dat parlement als die regering krijgen maar beter niet te veel macht.

Presidentsverkiezingen zien we natuurlijk wel zitten...

waarom geen bindend referendum ?

dat is pas democratie !

Neen, de enige weg lijkt me een Nederlands systeem dat een veel gevarieerder beeld geeft. Ook kleinere partijen kunnen er een zetel halen en hun stem laten horen in het parlement. Bespaar ons a.u.b. van de Franse tweedeling!

Kiezen tussen democratische systemen moet men niet, men moet democratie verbeteren en gebruiken voor wat ze dient ...

1. Scheiding der machten.
2. Afschaffen kiesdrempels.
3. Afschaffen partijfinanciering.
4. Democratie als laatste middel om binnen een samenleving collectieve beslissingen te nemen en niet langer uitgangspunt.
5. Consensusmodel nastreven vanuit de wetenschap dat elk mens zijn eigen belang nastreeft.
6. Consensusmodel realiseren door beslissingniveau zeer dicht bij de mensen te organiseren.

Het franse systeem polariseert de kiezer naar een 'links - rechts' kamp

Democratischer is gewoon, dat alle verkozene met 60% van de stemmen de regering maken. Uiteraard zou dit zorgen voor een cacafonie van politiek, maar het zou hyperdemocratisch zijn, want nu kan een politiek spel ervoor zorgen dat iemand met minder stemmen dan een ander toch meedoet. En dat vind ik echt kwak.

Dus democratie tot op de persoon, en los van de partij, een pure personencultus asl het ware. De partij zou dan nauwelijks een 'marketing-paraplu' zijn waaronder je werkt, maar uw mening als politieker zou het belangrijkste zijn. Dan heb je dat kinderachtig gedoe niet meer van geleerde mensen die hun mond niet meer durven opendoen omdat hun voorzitter nog geen consensus gevonden heeft

"Democratie" is de nieuwe opium voor de massa. Afschaffen die handel, of het nu gaat om een tweepartijenstelsel, een meerpartijenstelsel of een directe democratie.

Ik ben wel voorstander van directe democratie binnen bedrijven of steden van beperkte grootte, omdat het daar zijn nut al heeft bewezen. Voor naties is dit systeem echter niet geschikt om zowel organisatorische als inhoudelijke redenen.

Daarom verkies ik de technocratie op nationaal niveau : de juiste mens op de juiste plaats, ongeacht ideologische achtergrond, de willekeur van de massa of de macht dan de marketeers.

Weldra de eerste onverkozen Minister President van Vlaanderen, dank zij de CD&V, de échte volkspartij. :lol::lol::lol::lol:

Juridisch gezien worden de ministers ook ontslagen en benoemd door de koning. (in de praktijk gebeurt dit niet).

Met je laatste zin ben ik het eens, het invoeren van het Nederlands parlementair systeem, gekoppeld met bindende referenda.

1-27
dat lijkt me wel duidelijk :D

kiekens
 

Kiesdrempels om de kiekens buiten te houden. :-)

Wat baten kieken-drempels als de kiekens mogen stemmen. De Heer moet zijn getal hebben maar niet teveel kiekens, a.u.b.
In Frankrijk blijven de kiekens thuis. Geen stemplicht.
Referenda OK. Kiekens weten soms veel van de boerderij.

Uiteraard bedoelde ik bindende referenda, die ALTIJD prioriteit krijgen.

En dat systeem kan aangevuld worden met een parlementair systeem zoals in Nederland, waarbij ook relatief kleine partijtjes/groepen kans maken op een vertegenwoordiging in een orgaan dat zo goed als uitsluitend adviserende en uitvoerende bevoegdheden krijgt.


En voor diegenen onder ons die af en toe behoefte hebben aan wat poppenkast kunnen we er nog een ceremoniële president aan toevoegen. Die kan dan handjes schudden en lintjes doorknippen, voor zover dat nog nodig zou zijn.

Dat klinkt wel behoorlijk stoer en zo, maar ik zit toch met een vrij vervelende vraag : wie beslist dan welke 'juiste' mens(en) op welke 'juiste' plaats(en) gaan zitten?

U? Ik? De technocraten zelf? Staatsexamens die door een computer verbeterd worden? De Nationale Loterij? Het leger? De Verenigde Naties?

Ik stel vast dat die "ekstremistische godsdienstpartijtjes" (sic) in Nederland geenszins een werkbare meerderheid verhinderen. Sterker nog, deze partijen leveren steevast politici met groot gezag op vlak van staatsrecht. "Het geweten van de Kamer" is bijna altijd iemand van SGP of ChristenUnie. André Rouvoet, nu vice-premier, werd enkele jaren geleden nog door collega's uitgeroepen tot beste Kamerlid en is bij debatten al vaak uitgeroepen tot beste debater. Zelfs bij D66 klinkt waardering voor een partij als de SGP, terwijl die partijen steevast lijnrecht tegenover elkaar staan.

Ik vermoed dus dat je ofwel een slechte kijk hebt op de Nederlandse politiek, ofwel een hekel hebt aan het godsdienstige van deze partijen.

Nu hier zoveel waardering is voor het Nederlandse stelsel van evenredige vertegenwoordiging, mag de naam van de man aan wie Nederland dit stelsel dankt natuurlijk niet ontbreken: mr. Pieter Wilhelm Adrianus Cort van der Linden.

Cort van der Linden was als partijloos vooruitstrevend liberaal van 1913 tot 1918 minister van Binnenlandse Zaken en premier van een liberaal minderheidskabinet, dat steun kreeg van de sociaaldemocraten (SDAP) in ruil voor invoering van het algemeen kiesrecht. Hij drukte hierbij persoonlijk het stelsel van evenredige vertegenwoordiging door (op dat moment had NL nog een districtenstelsel zoals in Frankrijk), opdat de meningen die onder het volk leven zo duidelijk mogelijk tot uiting zouden komen. Dit sloot aan bij zijn opvattingen over de volksgemeenschap, waaraan mede de nationale zetelverdeling te danken is. Stiekem hoopte hij zo ook de macht van de partijen te verminderen, wat helaas niet helemáál gelukt is. ;-) Toch is het dankzij Cort van der Linden, tevens de laatste liberale premier van Nederland, dat vandaag ook kleine groepen een stem krijgen in het politieke landschap en niet alles gedomineerd wordt door de drie grote traditionele partijen.

http://www.parlement.com/9291000/bio/02033
http://www.inghist.nl/Onderzoek/Proj...ta/bwn1/linden

U bent tégen een dictatuur ??? Of enkel tegen een dictatuur als de dictator niet van uw linkse strekking is ?
Heb even met mijn ogen moeten knipperen.
Aks zogenaamde democraat slaagt u er evenwel in om een partij die een kleine 20 % van de kiezers vertegenwoordigt, te helpen negeren.
Dus gebruik dat woord niet te veel.
Een cordon sanitaire, waar u zo achter staat, staat haaks op uw geliefde democratie, toch ?

Dat durven ze hier niet.
Weer een hoop werkloze politici erbij :-D

Ik verkies een volledige decentralisatie van nationaal gezag, dat schaffen we af. Landen worden afgeschaft en mensen functioneren binnen kleinere gemeenschappen die vrijelijk met elkaar samenwerken. Media mag ook worden afgeschaft. Televisie buiten.

Alex Jones werkloos ... :-(

Elk bedrijf boven een bepaalde grootte heeft een HR-departement dat niets anders doet dan de juiste mensen zoeken voor specifieke functies. Ik zie niet in waarom we niet hetzelfde principe kunnen toepassen voor onze leiders.

Onze leiders werken met ons geld.
Een bedrijf werkt met zijn geld.

Een 'bedrijf' is een organisatievorm die er - meestal toch - op gericht is winst te maken.

Een 'staat' is een organisatievorm met een totaal ander doel.

Ik vind het dan ook niet zo'n bijster goed idee de werkingsprincipes van de ene organisatievorm klakkeloos toe te passen op de andere.

Dat hoeft niet te betekenen dat 'wederzijdse inspiratie' uit den boze is, maar veel verder dan dat zou ik toch niet gaan, hoor.

En als het HR-departement een beetje kleur begint gaan te krijgen? Hoe ga je dat oplossen?

Een economie is een geheel. Stel dat je een economiehebt met 1M luxepoezen die naar een buro gaan hun nageltjes lakken en gewoon zitten mooi te zijn. En 2 Miljoen werkmensen die zorgen voor productiegerichte - winstgerichte economie

Dan kom je tot de slotsom dat uw efficientie van uw Belgisch bedrijf 30% gecastreerd wordt door die luxepoezen.

Dus Ja het heeft belang. En puur economisch geredeneerd, elke besparing in de overheid, kan leiden tot een besparing in het bedrijfsleven die vertaalt wordt in verhoogde competitiviteit

U kunt alvast beginnen.

Wanneer stopt u trouwens met internetten? Ook dat is immers een "medium"...

Een bedrijfleider werkt met het geld van de aandeelhouders. De leider van een staat werkt met het geld van de inwoners. Klein verschil maar, hoor.

Het enige echte verschil bestaat erin dat bij een (kapitalistisch) bedrijf winst het hoofddoel is, terwijl het bij een staat er natuurlijk om gaat om een zo hoog mogelijke welzijn te voorzien.

Daar zit dan ook het enige echte verschil, al wil ik toevoegen dat dit niet per definitie zo hoeft te zijn. Winstmaximalisatie is een eigenschap van bedrijven bij het kapitalisme, maar niet noodzakelijk van een bedrijf in een ander systeem. Er zijn trouwens binnen de kapitalistische samenleving ook bedrijfen waarbij winstmaximalisatie niet het hoofddoel is (sociale economie), maar die zijn helaas uitzonderlijk en kunnen moeilijk opboksen tegen zij die wel voor winsmaximalisatie gaan.

Niet per definitie, maar ik zie niet in waarom het in dit geval niet gaat.

Als de media een beetje kleur begint te krijgen, hoe los je dat op?

Het is op zich geen probleem als het HR-departement enigszins gekleurd is door een politieke ideologie. Het enige dat van belang is, is dat men capabele leiders heeft die de welvaart van de bevolking verhogen met een zo klein mogelijke footprint op de wereld. Als dat niet zo is, dan zal de bevolking wel morren en staat een revolutie aan de deur.

De "democratie" is het enige systeem waarbij de bevolking niet de toevlucht zoekt naar revolutie in geval van slecht bestuur, omdat het in slaap wordt gewiegd met de illusie dat het een volgende leider kan kiezen die beter zal zijn dan de vorige.

In acht nemende dat elke revolutie haar eigen kinderen opvreet, verkies ik dan toch de vreedzamer mogelijkheid van een wisseling van bestuur via algemene en geheime verkiezingen, hoewel bindende referenda nog veel meer mijn goedkeuring kunnen wegdragen.

Misschien zal er dan wel wat minder gevreten worden, maar dat kan dan mooi gecompenseerd worden door des te meer na te denken.

De geest van de Amerikaanse en de Franse revolutie leeft tot op de dag van vandaag, zij het in gewijzigde vorm. Niet elke revolutie eet haar eigen kinderen.

Uiteraard is er de wet van de entropie. Elk politiek systeem zal op termijn verval kennen. Hier kunnen we niets aan veranderen. Wel mogen we echter proberen om een zo stabiel mogelijk, zo efficient mogelijk en zo welvarend mogelijk systeem te ontwikkelen. De "parlementaire democratie" kent welliswaar stabiliteit, maar scoort zeer slecht op vlak van efficientie en eveneens op vlak van welvaart. Je kan nu wel oordelen dat wij het hier materieel best wel goed hebben, maar dat is enkel omdat wij tegen op de slavenarbeid van derde-wereldlanden. Daarenboven is het enkel materieel dat wij het goed hebben, terwijl wij spiritueel en emotioneel bijna alles zijn verloren in de 200 jaar van "verlichtingsdenken". Ook naderen wij steeds dichter het punt van economisch verval, dat een einde zal maken aan ons systeem en dat ons naar chaos zal terugbrengen.

De "parlementaire democratie" is een systeem dat verrot is tot in de kern. Het teert op corruptie en zorgt zo voor halfslachtige maatregelen en korte-termijn-denken, wat op lange termijn zeer schadelijk is voor de hele samenleving.