Politics.be

Politics.be (https://forum.politics.be/index.php)
-   Staatsinrichting (https://forum.politics.be/forumdisplay.php?f=17)
-   -   Vlaanderen past beter bij Nederland dan bij walonië!! (https://forum.politics.be/showthread.php?t=510)

Otto 14 september 2002 12:50

België is in werkelijkheid 'Zuid-Nederland'. Noord en Zuid werden bij de Vrede van Munster - dus na de 80-jarige oorlog - gewelddadig verscheurd in twee brokken langs een toevallige militaire grens, een frontlinie. Wij zijn dus net zo'n geval als Korea dat ook langs zo'n toevallige frontlinie bij wijze van vredescompromis in tweeën gescheurd werd. Of als u een voorbeeld dichter bij huis wilt hebben: wij zijn net zoiets als voormalig Oost- en West-Duitsland. Noem Oost-Duitsland bv. Germanië en West-Duitsland Duitsland, dan begrijpt u wat ik bedoel. Alleen tussen 1815 en 1830 is Nederland tijdelijk verenigd geweest daarna viel het helaas weer in twee brokken uit elkaar. In de Benelux probeerde men dat weer voorzichtig aan elkaar te lijmen.

We kunnen stellen dat de fransgeassimileerde walen geenszins in Nederland passen. Het zou daarom ook verstandiger zijn Walonië bij Frankrijk te voegen en Vlaanderen bij Nederland. Want in een tijd van globalisatie is het belangrijk dat taal en cultuur voor de beide Nederlanden behouden blijven, door een hereniging zou dit het beste kunnen plaatsvinden.


Otto 14 september 2002 18:40



De Nederlanden zoals ze behoren te zijn!!

jan breydel 14 september 2002 19:00

Ik ken deze kaart nog uit de lessen geschiedenis. Daarover is tussen mij en de docent dikwijls een hartig woordje gewisseld (boeiende discussies trouwens). :agrue:
Ik sluit me volledig aan bij de visie van Otto, maar helaas een hereniging der nederlanden zal wel nooit een feit zijn; de Walen zullen dit met klem proberen te verhinderen want dan zijn ze de geldstroom uit Vlaanderen kwijt.
Zowel historisch als taalkundig gezien is Wallonië geen deel van de Nederlanden.

Stefanie 14 september 2002 20:10

Mee akkoord. Vlaanderen en Nederland horen bij elkaar. Maar toch is het niet zo eenvoudig. De verschillen tussen Nederlanders en Vlamingen zijn tamelijk groot. 1830 is al een tijd geleden, hee. En die vrede van Munster, wanneer was dat? Nog voor 1830. In een of ander boek heb ik eens een zin gelezen over de verschillen in economie. België had industrie terwijl Nederlanders vaak verkopers zijn. Ze zijn nog altijd commercieel. Eigenlijk wil ik een hereniging, maar met autonomie voor Vlaanderen. Ons onderwijs en onze gezondheidszorg zijn goed. In Nederland zitten ze met lange wachtlijsten (die éne dokter sprak van een EEN JAAR wachten voor een operatie aan de ogen!!) en een ernstig lerarentekort. De ouders daar klagen. In ieder geval heb ik geen zin om op zo'n wachtlijst te gaan staan, als ik ziek word.

Guderian 14 september 2002 20:19

In elk geval dient belgistan te verdwijnen. Het is een historische dwaasheid geweest om een dergelijk land te construeren of te laten bestaan.

Vlaanderen dient volgens mij eerst onafhankelijk te worden. Er kan een nauwe technische en economische samenwerking met Noord-Nederland uitgebouwd worden. Eens de links-liberale mentaliteit z'n pluimen verloren heeft in het noorden, is een stichting van een Dietse staat mogelijk, organisch-federaal en met het respecteren van de Rijksgedachte. Voorts kan er ook gewerkt worden aan de ontwikkeling van de Rijksgedachte voor de Germaanse landen. Grote delen van Wallonië zijn een wingewest voor Dietsland.

groentje 14 september 2002 20:28

prachtig kaartje, maar wat heeft het voor actuele waarde? Toen (bij de vrede van Münster of vroeger) vele Vlamingen die de repressie van of de katholieke Inquisitie of de overheersing van de Spanjaarden beu waren, naar het Noorden gevlucht zijn was "Nederland" meer Vlaams dan het Zuiden. ondertussen zijn de verschillen echter zo uitgediept, dat Vlaanderen evenveel met Nederland gemeen heeft als met Spanje of Frankrijk. Alleen de taal bindt ons, en zelfs die toont enkele significante verschillen. Trouwens, als overtuigd Europeaan vraag ik me af of dit niet slechts details zijn, een grens is bijna niet meer dan een lijntje op een kaart.

Jan van den Berghe 14 september 2002 20:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door groentje
Alleen de taal bindt ons, en zelfs die toont enkele significante verschillen.

Daar ben ik het echt niet mee eens, daar er hier een kunstmatige afstand wordt geschapen tussen Nederlands uit Vlaanderen en uit Nederland. Men moet zich trouwens rekenschap geven wat men nu eigenlijk wil vergelijken. Legt men Algemeen Rotterdams naar VRT-Nederlands? Of vergelijkt men het Nederlands van de betere Haagse kringen met dat van een winkelier uit Brugge? De verschillen in standaardtaal tussen de twee landen zijn echter miniem. En zijn veel geringer dan tussen de Duitse norm in Duitsland en die in Oostenrijk bijvoorbeeld; zijn ook veel geringer dan tussen Frans uit Frankrijk en Québec. Steeds refereren we naar de standaardtaal, niet naar de vele tussentalen die tegenwoordig zowel in Vlaanderen als Nederland onze oren teisteren.

Taal is een machtig bindmiddel, en schept soms een veel diepere band dan een gemeenschappelijke geschiedenis. In de praktijk is de Belgische taalgrens reeds een sociaal-culturele grens geworden: Walen en Vlamingen drijven sociologisch gewoon uit elkaar. Nog nauwelijks weet men wat aan de overkant gebeurt, luistert men naar elkaars muziek, heeft men dezelfde boegbeelden. De taal bepaalt hierin de oriëntering veel meer dan we bevroeden.

Stefanie 14 september 2002 20:54

Vlaanderen en Nederland hebben kust, Wallonië niet. Zowel Vlaanderen als Nederland hebben zeehavens, Wallonië niet. Zowel Vlaanderen als Nederland zijn dichtbevolkt. Wallonië heeft nog veel bossen. De economische groei in Vlaanderen verschilt minder van die in Nederland dan die in Wallonië (hoewel Wallonië het de laatste tijd wel beter doet). Wat betreft de keuken zijn er misschien wel minder verschillen met Wallonië dan met Nederland, hoewel de Nederlandse restaurants er sterren bijkrijgen, de laatste tijd. Maar dat is wel iets waar ik minder goed van op de hoogte ben.

Swakke 14 september 2002 20:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Otto
Want in een tijd van globalisatie is het belangrijk dat taal en cultuur voor de beide Nederlanden behouden blijven, door een hereniging zou dit het beste kunnen plaatsvinden.


Inmiddels zijn die cultuur en zelfs de taal al flink uit elkaar gegroeid. Zoals Stefanie zegt 'is 1830 al een tijdje voorbij'.
Trouwens, een groot deel van de Friezen, en dat is een belangrijk aantal van de Nederlanders, zullen daar niet mee akkoord zijn. Het is niet omdat de Friezen allemaal Nederlands kunnen spreken dat ze etnisch gezien Nederlanders zijn.

Als bovendien Europa het Europa wordt zoals het theoretisch werd ontworpen dan is er geen enkel bezwaar om een klein landje te zijn en dus geen enkele belangrijke reden om Vlaanderen en (een deel van) Nederland samen te voegen.

Dat de kunstmatige binding Vlaanderen-Wallonië, die thans België heet, geen verdere levenskansen meer heeft is een ander feit maar trouwens ook een ander topic op dit forum.

Stefanie 14 september 2002 21:03

Een groot verschil met Nederland is wel de ruimtelijke ordening. Dat was ik daarnet vergeten. Hier bouwen ze bijna overal, zelfs in overstromingsgebied. De huizen zijn hier ook groter. Ginder in Nederland moeten ietwat rijkere gezinnen in een klein huis gaan wonen. Men is daar heel streng. De wegen zijn daar ook beter, dat heeft Steve Stevaert eens op T.V. gezegd. Wat het overleven van België betreft: Decroo zijn stemmachine werkt niet, misschien kunnen ze dat ding recycleren. Zijn nieuwe micro's kunnen ze elders nog wel gebruiken, denk ik. :)

groentje 14 september 2002 21:22

En jij gelooft alles wat de Steve 'zeg'? Trouwens, je zegt het zelf iets hogerop, dat Nederland ook geen paradijs is. Een eengemaakt Nederland zal met evenveel problemen te maken krijgen als België vandaag, het zijn er misschien wel andere...
En wat mij betreft, het kan mij eigenlijk geen -piep- schelen wat er op mijn identiteitskaart staat, dat mag gerust Belg zijn, zoals een goeie Belg trouwens betaamt. We groeien misschien weer naar elkaar toe, maar we groeien ook allemaal als Europeanen naar elkaar toe. Ik herhaal dus mijn stelling, wat voor waarde heeft zo'n lijntje op de kaart nog, tenzij administratief en historisch :?:

fnsbe 15 september 2002 00:54

Er wordt al sinds 1830 gesproken over Vlaanderen onafhankelijk. Moeten we nu nog eens zolang wachten ?
Wat wij vlamingen kunnen is enkel praten en mekaar bekritiseren.
Wanneer komen de daden. Wij zijn leeuwen zonder tanden.
Onze vlag kunnen we beter wijzigen in een zwart schaap ipv een leeuw. Lammetjes zijn we,...
Als we zoveel haar op ons tanden hadden als de Walen, dan waren we al 100 jaar onafhankelijk en een belastingsparadijs.

Wat doen we hier op dat forum ? Horen wij niet op straat te staan ?
Revolutie is niet aan de politiek. Revolutie is aan het volk...

Vlaanderen mijn land...

Zephyron 15 september 2002 01:54

Ik ga toch voor een geweldloos streven naar een onafhankelijk Vlaanderen want zoals u het schetst, lijkt het wel via een staatsgreep (revolutie) te moeten gebeuren. Vlamingen zijn helemaal geen lammetjes, maar zijn net als de rest van de Westerse beschaving onderhevig aan het sluimerend passief defaitisme van de 21e eeuw. Dus: op straat komen? Tuurlijk. Het brengt mensen dichter bij elkaar, en schept verdere perspectieven om de "Vlaamse boodschap" wijder uit te dragen. En moge de echte Texanen hiervoor de vaandeldragers zijn :wink:

Otto 15 september 2002 11:40

Groot-Nederland versus Heel-Nederland?

- Een bijdrage aan de discussie rond de Nederlandse staatkunde -

Er bestaan verschillende opvattingen over de Nederlandse staatkunde, die luisteren naar verschillende namen, zoals de Dietse, de Groot-Nederlandse en Heel-Nederlandse gedachte. De discussie rond de Nederlandse staatkunde concentreert zich echter rond de begrippen ‘Groot-Nederland’ en ‘Heel-Nederland’, die in veel opzichten als tegengesteld ten opzichte van elkaar worden beschouwd. In deze bijdrage wil ik beide visies uiteen zetten en de waarde van beide visies aantonen.

Nederlandse staatkunde


De ontvoogdingsstrijd van de Vlaamse Beweging in het Zuiden en de emancipatiestrijd van de Friese Beweging in het Noorden zijn wellicht de belangrijkste fenomenen, die nopen tot gedachtevorming rond de Nederlandse staatkunde. Beide bewegingen wijzen namelijk op de onevenwichtige en onvolledige aard van de Belgische en de Hollandse staat. De francofiele Belgische staat houdt een groot deel van de Nederlandssprekenden al meer dan anderhalve eeuw in gijzeling, terwijl de unitaire Hollandse staat ten bate van de nationale eenheid een aanslag pleegt op de gewestelijke (en lokale) identiteit van haar onderdanen. Ogenschijnlijk lijken beide situaties weinig met elkaar gemeen te hebben, maar feitelijk wijzen ze allebei op het belang van een heroverweging van de staatkunde der Lage Landen.

De Friese en de Vlaamse Bewegingen leggen ook feilloos de complexiteit van de staatkunde bloot, met name de veelledigheid van dit fenomeen. Staatkunde raakt namelijk alle vlakken van het menselijk (samen)leven, zoals onder andere economie, geopolitiek, historie, taal en cultuur. Al naar gelang de aard van de grieven ten aanzien van de heersende staatkunde formuleert een regionale of nationale beweging haar eisen. Een aanzienlijk deel van de Vlaamse Beweging streeft naar het opgaan in een groter staatsverband met een reeds bestaande staat, terwijl een aanzienlijk deel van de Friese Beweging zich daarentegen probeert te bevrijden uit de greep van een groter staatsverband.

Nationaal en regionaal streven


Ondanks de ogenschijnlijk tegengestelde richtingen van de Friese en de Vlaamse Bewegingen zoeken beiden naar een evenwichtige staatkunde om vrijheid en identiteit te kunnen behouden. De Vlaamse Beweging gaat grotendeels en oorspronkelijk uit van de Nederlandse taal en cultuur. Aanvankelijk sprak men van ‘Moeders hoekje (Vlaanderen) in vaders huis (België)’ (vrij naar Cyriel Verschaeve), maar na de Eerste Wereldoorlog werd er gestreefd naar aanhechting bij Nederland, met andere woorden: de Groot-Nederlandse idee. Deze idee gaat uit van het negentiende-eeuwse concept van de nationale staat, waarbinnen taal, cultuur en volk samenvallen. Het streven van de Nederlandssprekenden in België en noordelijk Frankrijk om op te gaan in het bestaande Nederlandse staatsverband valt hieronder.

De Friese Beweging is feitelijk een reactie op het negentiende-eeuwse concept van de nationale staat. De Friese Beweging is een van de meest succesvolle regionale bewegingen binnen Nederland, wat vooral te danken is aan het feit, dat de Friese taal wezenlijk verschilt van het standaard Nederlands. Deze beweging staat namelijk in het breder perspectief van de regionale bewegingen binnen Nederland, zoals o.a. ‘Brabantia Nostra’. Deze bewegingen wensten namelijk niet hun gewestelijke identiteit en bewustzijn op te offeren voor de Jacobijnse nationale eenheidsstaat. Zij wensten dan ook de solidariteit op lokaal en regionaal vlak te behouden vanuit het besef, dat de opbouw van een volk begint vanuit de kleinste geledingen.

Het Groot-Nederlandse streven


De Groot-Nederlandse gedachte kan echter op tweeërlei wijzen worden beschouwd. Ten eerste kan men het beschouwen als een streven om alle Nederlandssprekende gebieden te verenigen in één staatsverband. De Nederlandse taal is in dat geval het belangrijkste criterium en bindingsmiddel van een dergelijke staat. Dit betekent echter feitelijk ook de uitsluiting van alle niet-Nederlandstalige gebieden binnen de huidige staten Nederland, België en Luxemburg. Walen, Luxemburgers en Friezen - om de grootste groepen op te sommen - vallen hierdoor letterlijk uit de boot. Zowel binnen een Groot-Nederlands staatsverband als bij aansluiting bij de omliggende landen zouden deze bevolkingsgroepen in taalkundig en cultuur opzicht een randverschijnsel worden van een nationale eenheidsstaat.


De Zeventien Provinciën

De tweede manier om de Groot-Nederlandse gedachte te beschouwen is echter in taalkundig en cultureel opzicht, met andere woorden het bewustzijn, dat de reikwijdte van de Nederlandse taal en cultuur niet stopt bij de Nederlands-Belgische (en de Belgisch-Franse) grens. Aan beide kanten van de grens hebben vele schrijvers, kunstenaars en denkers een substantiële bijdrage geleverd aan de Nederlandse taal en cultuur. Het doet met andere woorden een beroep op het bewustzijn op de grootheid en volheid van het Nederlandse cultuurbereik, die niet onbelangrijk is voor het bepalen van onze plaats in de rij der Europese volkeren. De Groot-Nederlandse gedachte schiet echter staatkundig tekort door haar louter culturele context.

De Heel-Nederlandse gedachte


De Nederlandse staatkunde kan echter ook op een heel andere wijze worden bekeken dan op taalkundige wijze, iets wat velen verzuimen te doen. Zij vergeten namelijk de historische diepgang, de culturele bijzonderheid en de geopolitieke positie van de Lage Landen, welke de Heel-Nederlandse gedachte benadrukt. Bovendien wordt door de Heel-Nederlandse gedachte vooral de nadruk gelegd op de Europese context van de Nederlanden. Ten eerste zijn de Nederlanden geen geïsoleerd gebied, maar vormen zij juist van oudsher een kruispunt binnen Europa. Ten tweede moeten de staten binnen het stroomgebied van de Rijn, Maas en Schelde dringend hun positie gaan bepalen binnen het huidige Europa, want anders zullen zij op een tweederangs plaats worden gewezen door de grote omliggende staten.

De historische diepgang van de Nederlanden leert ons over de staatkundige eenheid en onafhankelijkheid van de Nederlanden tijdens de 15de en de 16de eeuw in de vorm van de XVII Provinciën. Deze eendracht was gegrond op de inachtneming van de vrijheid en de eigenheid van de afzonderlijke gewesten van de Lage Landen aan de Zee. De Nederlanden liggen namelijk op het grensvlak van de Latijnse en de Germaanse wereld, maar weten zich - ondanks de gewestelijke diversiteit - duidelijk te onderscheiden van Duitsland en Frankrijk. De leeuwen-symboliek in de wapenschilden van het gros der gewesten steekt af tegen de Franse haan en de Duitse adelaar, en drukt voortreffelijk de eendracht der Nederlanden uit in de vorm van de ‘Leo Belgicus’, die al eeuwenlang op landkaarten de XVII provinciën omspant.


Leo Belgicus; de Leeuw der Verenigde Nederlanden

Conclusie


Er bestaan in de Lage Landen verschillende regionale en nationale bewegingen, die hun plaats zoeken in de huidige staatsverbanden, maar feitelijk dienen te zoeken naar een evenwichtige staatkunde voor de Nederlanden: Nederlandse staatkunde. Hierbij dienen fouten uit het verleden te worden vermeden, zoals het streven naar een gecentraliseerde nationale eenheidsstaat of de 19deeeuwse droom van een louter Nederlandstalige eenheid.

We moeten ons weliswaar bewust zijn van de grootheid en reikwijdte van de Nederlandse cultuur, maar des te meer van de historische diepgang van het verband, waarin deze cultuur al eeuwenlang ingebed is. Tevens is het van groot belang om de gewestelijke identiteit niet uit het oog te verliezen, omdat de Nederlandse staatkunde - evenals die van een toekomstig Europa - toegespitst dient te zijn op een grote mate van decentralisatie, opdat de samenhang van de bevolking en de democratische controle op het bestuur niet verloren gaan.

De Nederlandse staatkunde blijft echter onmiskenbaar een Europees fenomeen, omdat het als kruispunt binnen Europa feitelijk heel Europa aangaat. We dienen de Nederlandse staatkunde dan ook te beschouwen binnen de vormgeving van een toekomstig Europa. De historische eendracht van de XVII Provinciën biedt hierbij een historisch perspectief, terwijl de ‘Leo Belgicus’ als zinnebeeld dient voor de noodzakelijke eendracht van de Nederlanden, zoals in een Benelux-verband.




De vader des vaderlands.

Otto 15 september 2002 11:40

Ik denk dat we in contact moeten komen met nederlanders en in gezamenlijkheid een pressiegroep moeten oprichten, die in het lobbycirquit onze standpunten naar voren zal brengen. Geweld werk in dezen immers altijd averechts.

Otto 15 september 2002 11:41

.

Otto 15 september 2002 11:43

Groot-Nederland versus Heel-Nederland?

- Een bijdrage aan de discussie rond de Nederlandse staatkunde -

Er bestaan verschillende opvattingen over de Nederlandse staatkunde, die luisteren naar verschillende namen, zoals de Dietse, de Groot-Nederlandse en Heel-Nederlandse gedachte. De discussie rond de Nederlandse staatkunde concentreert zich echter rond de begrippen ‘Groot-Nederland’ en ‘Heel-Nederland’, die in veel opzichten als tegengesteld ten opzichte van elkaar worden beschouwd. In deze bijdrage wil ik beide visies uiteen zetten en de waarde van beide visies aantonen.

Nederlandse staatkunde

De ontvoogdingsstrijd van de Vlaamse Beweging in het Zuiden en de emancipatiestrijd van de Friese Beweging in het Noorden zijn wellicht de belangrijkste fenomenen, die nopen tot gedachtevorming rond de Nederlandse staatkunde. Beide bewegingen wijzen namelijk op de onevenwichtige en onvolledige aard van de Belgische en de Hollandse staat. De francofiele Belgische staat houdt een groot deel van de Nederlandssprekenden al meer dan anderhalve eeuw in gijzeling, terwijl de unitaire Hollandse staat ten bate van de nationale eenheid een aanslag pleegt op de gewestelijke (en lokale) identiteit van haar onderdanen. Ogenschijnlijk lijken beide situaties weinig met elkaar gemeen te hebben, maar feitelijk wijzen ze allebei op het belang van een heroverweging van de staatkunde der Lage Landen.

De Friese en de Vlaamse Bewegingen leggen ook feilloos de complexiteit van de staatkunde bloot, met name de veelledigheid van dit fenomeen. Staatkunde raakt namelijk alle vlakken van het menselijk (samen)leven, zoals onder andere economie, geopolitiek, historie, taal en cultuur. Al naar gelang de aard van de grieven ten aanzien van de heersende staatkunde formuleert een regionale of nationale beweging haar eisen. Een aanzienlijk deel van de Vlaamse Beweging streeft naar het opgaan in een groter staatsverband met een reeds bestaande staat, terwijl een aanzienlijk deel van de Friese Beweging zich daarentegen probeert te bevrijden uit de greep van een groter staatsverband.

Nationaal en regionaal streven

Ondanks de ogenschijnlijk tegengestelde richtingen van de Friese en de Vlaamse Bewegingen zoeken beiden naar een evenwichtige staatkunde om vrijheid en identiteit te kunnen behouden. De Vlaamse Beweging gaat grotendeels en oorspronkelijk uit van de Nederlandse taal en cultuur. Aanvankelijk sprak men van ‘Moeders hoekje (Vlaanderen) in vaders huis (België)’ (vrij naar Cyriel Verschaeve), maar na de Eerste Wereldoorlog werd er gestreefd naar aanhechting bij Nederland, met andere woorden: de Groot-Nederlandse idee. Deze idee gaat uit van het negentiende-eeuwse concept van de nationale staat, waarbinnen taal, cultuur en volk samenvallen. Het streven van de Nederlandssprekenden in België en noordelijk Frankrijk om op te gaan in het bestaande Nederlandse staatsverband valt hieronder.

De Friese Beweging is feitelijk een reactie op het negentiende-eeuwse concept van de nationale staat. De Friese Beweging is een van de meest succesvolle regionale bewegingen binnen Nederland, wat vooral te danken is aan het feit, dat de Friese taal wezenlijk verschilt van het standaard Nederlands. Deze beweging staat namelijk in het breder perspectief van de regionale bewegingen binnen Nederland, zoals o.a. ‘Brabantia Nostra’. Deze bewegingen wensten namelijk niet hun gewestelijke identiteit en bewustzijn op te offeren voor de Jacobijnse nationale eenheidsstaat. Zij wensten dan ook de solidariteit op lokaal en regionaal vlak te behouden vanuit het besef, dat de opbouw van een volk begint vanuit de kleinste geledingen.

Het Groot-Nederlandse streven

De Groot-Nederlandse gedachte kan echter op tweeërlei wijzen worden beschouwd. Ten eerste kan men het beschouwen als een streven om alle Nederlandssprekende gebieden te verenigen in één staatsverband. De Nederlandse taal is in dat geval het belangrijkste criterium en bindingsmiddel van een dergelijke staat. Dit betekent echter feitelijk ook de uitsluiting van alle niet-Nederlandstalige gebieden binnen de huidige staten Nederland, België en Luxemburg. Walen, Luxemburgers en Friezen - om de grootste groepen op te sommen - vallen hierdoor letterlijk uit de boot. Zowel binnen een Groot-Nederlands staatsverband als bij aansluiting bij de omliggende landen zouden deze bevolkingsgroepen in taalkundig en cultuur opzicht een randverschijnsel worden van een nationale eenheidsstaat.

De Zeventien Provinciën

De tweede manier om de Groot-Nederlandse gedachte te beschouwen is echter in taalkundig en cultureel opzicht, met andere woorden het bewustzijn, dat de reikwijdte van de Nederlandse taal en cultuur niet stopt bij de Nederlands-Belgische (en de Belgisch-Franse) grens. Aan beide kanten van de grens hebben vele schrijvers, kunstenaars en denkers een substantiële bijdrage geleverd aan de Nederlandse taal en cultuur. Het doet met andere woorden een beroep op het bewustzijn op de grootheid en volheid van het Nederlandse cultuurbereik, die niet onbelangrijk is voor het bepalen van onze plaats in de rij der Europese volkeren. De Groot-Nederlandse gedachte schiet echter staatkundig tekort door haar louter culturele context.

De Heel-Nederlandse gedachte

De Nederlandse staatkunde kan echter ook op een heel andere wijze worden bekeken dan op taalkundige wijze, iets wat velen verzuimen te doen. Zij vergeten namelijk de historische diepgang, de culturele bijzonderheid en de geopolitieke positie van de Lage Landen, welke de Heel-Nederlandse gedachte benadrukt. Bovendien wordt door de Heel-Nederlandse gedachte vooral de nadruk gelegd op de Europese context van de Nederlanden. Ten eerste zijn de Nederlanden geen geïsoleerd gebied, maar vormen zij juist van oudsher een kruispunt binnen Europa. Ten tweede moeten de staten binnen het stroomgebied van de Rijn, Maas en Schelde dringend hun positie gaan bepalen binnen het huidige Europa, want anders zullen zij op een tweederangs plaats worden gewezen door de grote omliggende staten.

De historische diepgang van de Nederlanden leert ons over de staatkundige eenheid en onafhankelijkheid van de Nederlanden tijdens de 15de en de 16de eeuw in de vorm van de XVII Provinciën. Deze eendracht was gegrond op de inachtneming van de vrijheid en de eigenheid van de afzonderlijke gewesten van de Lage Landen aan de Zee. De Nederlanden liggen namelijk op het grensvlak van de Latijnse en de Germaanse wereld, maar weten zich - ondanks de gewestelijke diversiteit - duidelijk te onderscheiden van Duitsland en Frankrijk. De leeuwen-symboliek in de wapenschilden van het gros der gewesten steekt af tegen de Franse haan en de Duitse adelaar, en drukt voortreffelijk de eendracht der Nederlanden uit in de vorm van de ‘Leo Belgicus’, die al eeuwenlang op landkaarten de XVII provinciën omspant.


Leo Belgicus; de Leeuw der Verenigde Nederlanden

Conclusie


Er bestaan in de Lage Landen verschillende regionale en nationale bewegingen, die hun plaats zoeken in de huidige staatsverbanden, maar feitelijk dienen te zoeken naar een evenwichtige staatkunde voor de Nederlanden: Nederlandse staatkunde. Hierbij dienen fouten uit het verleden te worden vermeden, zoals het streven naar een gecentraliseerde nationale eenheidsstaat of de 19deeeuwse droom van een louter Nederlandstalige eenheid.

We moeten ons weliswaar bewust zijn van de grootheid en reikwijdte van de Nederlandse cultuur, maar des te meer van de historische diepgang van het verband, waarin deze cultuur al eeuwenlang ingebed is. Tevens is het van groot belang om de gewestelijke identiteit niet uit het oog te verliezen, omdat de Nederlandse staatkunde - evenals die van een toekomstig Europa - toegespitst dient te zijn op een grote mate van decentralisatie, opdat de samenhang van de bevolking en de democratische controle op het bestuur niet verloren gaan.

De Nederlandse staatkunde blijft echter onmiskenbaar een Europees fenomeen, omdat het als kruispunt binnen Europa feitelijk heel Europa aangaat. We dienen de Nederlandse staatkunde dan ook te beschouwen binnen de vormgeving van een toekomstig Europa. De historische eendracht van de XVII Provinciën biedt hierbij een historisch perspectief, terwijl de ‘Leo Belgicus’ als zinnebeeld dient voor de noodzakelijke eendracht van de Nederlanden, zoals in een Benelux-verband.



De vader des vaderlands.

Otto 15 september 2002 18:52

Citaat:

stefanie zei:"Mee akkoord. Vlaanderen en Nederland horen bij elkaar. Maar toch is het niet zo eenvoudig. De verschillen tussen Nederlanders en Vlamingen zijn tamelijk groot. 1830 is al een tijd geleden, hee. En die vrede van Munster, wanneer was dat? Nog voor 1830. In een of ander boek heb ik eens een zin gelezen over de verschillen in economie. België had industrie terwijl Nederlanders vaak verkopers zijn. Ze zijn nog altijd commercieel. Eigenlijk wil ik een hereniging, maar met autonomie voor Vlaanderen. Ons onderwijs en onze gezondheidszorg zijn goed. In Nederland zitten ze met lange wachtlijsten (die éne dokter sprak van een EEN JAAR wachten voor een operatie aan de ogen!!) en een ernstig lerarentekort. De ouders daar klagen. In ieder geval heb ik geen zin om op zo'n wachtlijst te gaan staan, als ik ziek word."
Stefanie er zijn momenteel inderdaad problemen in het onderwijs en in de zorg. Deze zullen op korte termijn echter aangepakt worden. Nederland heeft gelukkig gebroken met de sociaal-democratisch/liberale politiek, en massaal gekozen voor de partij van wijlen Pim Fortuijn. Ik ben ervan overtuigd dat deze in samenwerking met de christen-democraten deze problemen voor een groot gedeelte kunnen oplossen, of beter gezegd de puinhopen van paars kunnen opruimen, en renoveren. De eerste positieve hervormingen zijn al doorgevoerd door LPF-minister Bomhoff.[/quote]

Otto 15 september 2002 18:54

Citaat:

stefanie zei:"Mee akkoord. Vlaanderen en Nederland horen bij elkaar. Maar toch is het niet zo eenvoudig. De verschillen tussen Nederlanders en Vlamingen zijn tamelijk groot. 1830 is al een tijd geleden, hee. En die vrede van Munster, wanneer was dat? Nog voor 1830. In een of ander boek heb ik eens een zin gelezen over de verschillen in economie. België had industrie terwijl Nederlanders vaak verkopers zijn. Ze zijn nog altijd commercieel. Eigenlijk wil ik een hereniging, maar met autonomie voor Vlaanderen. Ons onderwijs en onze gezondheidszorg zijn goed. In Nederland zitten ze met lange wachtlijsten (die éne dokter sprak van een EEN JAAR wachten voor een operatie aan de ogen!!) en een ernstig lerarentekort. De ouders daar klagen. In ieder geval heb ik geen zin om op zo'n wachtlijst te gaan staan, als ik ziek word."
Stefanie er zijn momenteel inderdaad problemen in het onderwijs en in de zorg. Deze zullen op korte termijn echter aangepakt worden. Nederland heeft gelukkig gebroken met de sociaal-democratisch/liberale politiek, en massaal gekozen voor de partij van wijlen Pim Fortuijn. Ik ben ervan overtuigd dat deze in samenwerking met de christen-democraten deze problemen voor een groot gedeelte kunnen oplossen, of beter gezegd de puinhopen van paars kunnen opruimen, en renoveren. De eerste positieve hervormingen zijn al doorgevoerd door LPF-minister Bomhoff.

Otto 15 september 2002 18:56

Citaat:

stefanie zei:"Mee akkoord. Vlaanderen en Nederland horen bij elkaar. Maar toch is het niet zo eenvoudig. De verschillen tussen Nederlanders en Vlamingen zijn tamelijk groot. 1830 is al een tijd geleden, hee. En die vrede van Munster, wanneer was dat? Nog voor 1830. In een of ander boek heb ik eens een zin gelezen over de verschillen in economie. België had industrie terwijl Nederlanders vaak verkopers zijn. Ze zijn nog altijd commercieel. Eigenlijk wil ik een hereniging, maar met autonomie voor Vlaanderen. Ons onderwijs en onze gezondheidszorg zijn goed. In Nederland zitten ze met lange wachtlijsten (die éne dokter sprak van een EEN JAAR wachten voor een operatie aan de ogen!!) en een ernstig lerarentekort. De ouders daar klagen. In ieder geval heb ik geen zin om op zo'n wachtlijst te gaan staan, als ik ziek word."
Stefanie er zijn momenteel inderdaad problemen in het onderwijs en in de zorg. Deze zullen op korte termijn echter aangepakt worden. Nederland heeft gelukkig gebroken met de sociaal-democratisch/liberale politiek, en massaal gekozen voor de partij van wijlen Pim Fortuijn. Ik ben ervan overtuigd dat deze in samenwerking met de christen-democraten deze problemen voor een groot gedeelte kunnen oplossen, of beter gezegd de puinhopen van paars kunnen opruimen, en renoveren. De eerste positieve hervormingen zijn al doorgevoerd door LPF-minister Bomhoff.


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:00.

Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be