Hoomer |
19 oktober 2018 06:09 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Vlad
(Bericht 8835436)
Volgens de uitbater lijdt hij dikwijls schade en heeft een deel van z'n cliënteel last van gezinnen met kinderen. Hij voegt eraan toe dat het niet de kinderen zijn maar de lakse ouders die hem een maand geleden deed besluiten een bordje te plaatsen : ‘Adults Only’.
Volgens hem zijn er genoeg hotels waar kinderen verboden zijn. Mag dat ? En als dat mag mag men er dan ook voor kiezen geen mensen met een hoofddoek binnen te laten. Of een appartement te verhuren aan gezin zonder kinderen of gezin zonder migratie verleden. Of ervoor kiezen iemand met een migratie-achtergrond geen job te geven bvb na eerdere slechte ervaringen.
Voor mij is het duidelijk dat de lijnen die getrokken worden in feite arbitrair zijn. Er zijn argumenten voor alle visies en ze weerspreken elkaar niet altijd. Het ene argument ontkracht het andere niet. Ze gaan uit van verschillende perspectieven. Men moet die perspectieven dan ethisch gaan rangschikken. Daar zijn duizenden boeken over geschreven. Kunnen we aan de hand van de rede een moreel oordeel nemen. Volgen we het moreel gezag van een religie ? Moeten we proberen te zorgen dat wat we beslissen gewoon zoveel mogelijk mensen goed uitkomt ? Of moeten we ons inbeelden de ergste verschoppeling te zijn en beslissen vanuit diens perspectief ? Ook daar heeft weer ieder zijn mening over. En dus worden de lijnen op 'democratische wijze' getrokken,ligt de morele beslissing bij de politieke vertegenwoordiging. En daar sluit men dan nog eens de mening van een kwart van de bevolking uit bovenop het bijna miljoen dat niets eens meer gaat stemmen.
Wat een zootje. Je zou voor minder de rest van je leven antidepressiva slikken, aan de fles hangen, in de zetel blijven plakken voor Netflix, pijnstillers eten alsof het muntjes zijn, blowen tot je groen ziet, spuiten tot je geen ader meer hebt waar nog een naald in kan, in je gameconsole kruipen, je penis of vagina alle ziektes van de wereld leren kennen of 16 uur per dag werken. :-(
|
Gisteren toevallig bij de dokter in de wachtkamer, komt er een lange smalle panlat binnen, ik schat ze een jaar of 24, met haar zoontje van ik schat 2 a 3 jaar. Dat manneke was een lief ventje tot hij zich begon te vervelen.
Dat manneke zit de eerste vijf minuten op de schoot van mama een spelletje op haar smartfone te spelen maar dan wil mama zelf op de smartfone spelen en start de hel voor dat manneke, hij mag dus een bak met aftandse autootjes en leesboekjes leegkappen maar dat verveeld snel, op zijn vraag of de mama uit een boekje wou voorlezen was het antwoord "njet" ze was te druk op haar smartfone bezig :roll:. Toen het kindje boos zijn hand ophief naar mama kreeg hij de dreiging: "Pas op je weet dat mama terugslaat he" dan dacht ik al hier hebben we het. Dus een wachtkamer vol volk een kind dat weent en krijst en een mama die dat negeert en rustig verder chat op haar telefonneke. De moeder van de dokter, een vrouw van rond de tachtig, is dan de wachtkamer binnengekomen en heeft zich ontfermd over dat kindje, welk daarna rustig speelde en lief was tegen de oude dame.
Is dit de nieuwe opvoeding? De nieuwe manier om met je kinderen om te gaan?
Ik dacht ook op een moment vrouw je moet hier met dat kind nog zeker twee a drie uur zitten breng iets mee waar dat kind interesse aan heeft en hou je met je kind bezig.
Met mijn kinderen kon en kan je op restaurant gaan, maar met de meeste jonge kinderen is het momenteel een hel in het restaurant als ze aanwezig zijn, en toppunt van al is als je die kinderen terecht wijst heb je ambras met de ouders.
Plaatsen waar kinderen verboden worden zullen echt heel gewoon worden met dank aan de ouders en hun non opvoeding.
|