Jacob Van Artevelde |
24 mei 2018 22:09 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door DebianFox
(Bericht 3008440)
Binnen het unitaire Nederland zou Vlaanderen ook weinig te zeggen hebben. Deze overgang zou verder te bruusk zijn.
|
Welneen, hebben de Limburgers weinig te zeggen in Vlaanderen of in België ?? We leven in een parlementaire demokratie en de Vlamingen zouden zoveel zitjes hebben in dat parlement dan hen rechtmatig toekomt. Gij gaat echter uit van eeen Hollands blok dat een Vlaams blok zou domineren. Is dat realistisch ? Ik zie eerder dat de (drie) grote politieke families van noord en zuid mekaar gaan vinden over de grenzen heen. Veel eerder dan dat Vlaanderen zou beschouwd worden als een soort van"generaliteitsland", die tijd is definitief voorbij! En na de Duitse wiedervereinigung is de Oost-Duitse Merkel bondskanselier geworden. Waarom zou na de Nederlandse Herenging een Vlaming geen eerste minister kunnen worden ??
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door DebianFox
(Bericht 3008440)
Een confederatie Nederland-Vlaanderen biedt verschillende voordelen. De Vlaams-nationalisten zijn blij om van Belgie af te zijn, en bij een confederatie Vlaanderen-Nederland behouden de onafhankelijke deelstaten Vlaanderen en Nederland hun eigen soevereiniteit, ook al zullen we sommige aangelegenheden gemeenschappelijk regelen. Een confederatief verdrag kan trouwens eenzijdig worden opgezegd, dus Vlaanderen kan – indien de confederatie met Nederland tegenvalt – eenzijdig uit de confederatie stappen.
|
En dat laatste is meteen de zwakte van het "plan" dat uiteindelijk een doodgeboren kind zal blijken. Zo'n plan met een opt-out bevat de kiem voor een derde scheiding. Het is iets voor de Vlaamse lauwen, de angsthazen die niet durven springen als het Gouden Ogenblik der Nederlandse Hereniging zich zou aandienen. Dezelfde schrikschijters die trouwens in 1345 éne Jacob Van Artevelde de schedel insloegen toen hij resoluut de Engelse koers wilde varen en Vlaanderen voorgoed wilde losmaken uit de 'French connection' die in feite heeft aangesleept tot aan de nederlaag van Napoleon.
We moeten resoluut weerwraak durven nemen op de geschiedenis, zonder maar en als, want zowel de scheiding van 1648 als die van 1830 waren dramatisch voor (niet alleen) Vlaanderen. Die laatste scheiding is trouwens de rechtstreekse oorzaak van het verlies van Brussel voor de Nederlandstaligheid.
Maar goed, ik heb geen stem uitgebracht omdat ik veel verder wil gaan dan optie 2: nml. een konfederale staat tussen Dietsland, de Walen en de Duitssprekenden met als vierde komponent eventueel Friesland.
Een herening van de Benelux, van de 17 provincies van Keizer Karel en nu we toch aan het dromen zijn: tot aan de Somme verdomme. De ultieme weerwraak op al de Franse imperialisten uit de 600-jarige oorlog van Bouvines tot Waterloo.:-)
Maar dat alles niet NU ! Eerst moet in Brussel de Taalreconquista voltrokken worden zodat we Brussel meekrijgen in de Dietse komponent van Heel-Nederland.
Ten tweede moet vermeden worden dat Wallonië onafhankelijk wordt want dat zou een eerste stap betekenen in een aanhechting bij Frankrijk, en als dusdanig een postume overwinning voor Lowie Kators en C°. De legers die eeuwenlang de Nederlanden verdedigden hebben dan voor niets gevochten.
|