/

Logisch en rationeel denken is ook : mensen konden op de maan landen in 1969 en waar kunnen we nu op landen? Nergens, tenzij met een onbemande lander, met veel bloed zweet en tranen overigens.

Het is ook niet eerlijk om dit als een lineaire of exponentiele curve voor te stellen, zo werkt het niet.
Je kan evengoed zeggen : het record hoogspringen in 1912 was 2 meter, in 1994 was dat al 2m45, elke 80 jaar springen we dus 45 cm hoger en dus tegen 2250 springen er dus mensen over 4 meter hoog. en tegen 2500 over 6 meter, en als we zo voortdoen springen we ooit tot op de maan.

Er zijn harde limieten, dat is het punt en de ruimte is onvoorstelbaar groot.
Je kan nooit sneller bewegen als c dus de reistijd is zowiezo millennia terwijl het te doorzoeken ruimtelijk volume toeneemt volgens r^3.

Als je alles binnen een afstand van duizend lichtjaar rond de aarde wil doorzoeken met 1 AI drone (1% van onze eigen kleine melkweg, een van de miljarden sterrenstelsel met een kans van bijna nul om daar intelligent leven aan te treffen)
dan spendeer je daar minstens 1000^3 jaar tijd aan, dat is dus 1 miljard jaar.
Of je moet duizenden en duizenden AI drones gaan bouwen. met honderdduizend AI drones hoeven we nog maar 10 000 jaar te zoeken. ;)
Maar je moet dat proces dan nog wel 100 keer herhalen om de gehele melkweg te doorzoeken. Valt even tegen, nietwaar? ;)

Yep, even waarschijnlijk als onbereikbaar door de barrieres van tijd en ruimte die ons scheiden, dat klopt.

Die kans is verwaarloosbaar klein.

Het is toch vreemd dat jij niet kan vatten dat de kans dat jij ooit een bepaalde, specifieke zandkorrel zal zien in een of andere woestijn ergens op aarde, vrij klein is.

Dat is nochthans de kans dat aliens ons ooit op aarde gevonden hebben.
Nog daargelaten wat de motivatie zou zijn van aliens om ons te zoeken en daarvoor dus eindeloos veel tijd en energie te spenderen.
Waarom zouden ze dat doen?

Dat is even logisch als zou een land als belgie zijn volledige budget spenderen aan het zoeken naar een microscopisch organisme ergens op de zeebodem gedurende vele eeuwen met hele vloot schepen en duikboten.
Wat is het nut daarvan?

De Fermi Paradox "Where is everybody?" kan dus eigenlijk wel nog een addendum gebruiken, het Parcifal Addendum : "& Why would they even bother to come?". 8-)

Technisch kunnen we het. We kunnen zelfs bemande stations bouwen op de maan en later op mars. En zeker binnen 30 jaar. Maar men moet het willen. En dit betekent hier: een hoop geld eraan willen spenderen.

Het Westen moet wel opletten. Straks zijn de Chinezen ons voor.

Dat is naast de kwestie. Wanneer wij mensen de kosmos zouden gaan verkennen, zijn we niet op zoek naar die of die beschaving. We zullen wel zien wat en wie we tegenkomen.

ALS de cosmos verkend zal worden zal het zijn via zelf-replicerende machines, AI's en onbemand dus en zonder contact met ons wegens onmogelijk of die AI's moeten de techniek onder de knie krijgen om bvb. Neutronen- of andere sterren te manipuleren en gebruiken als morsecode-zenders. :-D

En zelfs dan duurt het nog altijd 10, 100, 1000 jaar of langer voordat we dat signaal binnenkrijgen hier op Drone HQ.
Qua 'input/output lag' kan dat tellen, dat speelt niet lekker.

Maar mens, u onderschat volledig de wetenschap. Wat binnen 200 jaar al mogelijk zal zijn, is nu niet eens voor te stellen. Net als de bewoners 200 jaar geleden zich niet zouden hebben kunnen voorstellen dat er 'beelden door de lucht vliegen tot in hun huiskamer'. Om nu maar wat te zeggen in hun vermoedelijke bewoordingen.

Zeldene grondstoffen kunnen het plaatje rendabel maken.

Ze boren al...

En dat is steeds weer dezelfde terugkerende grove denkfout.

U analyseert alles met de mogelijk denkbare kennis van nu, maar niet met nu nog ondenkbare kennis van morgen en overmorgen. De afstand zal naar het dichtst bijzijnde sterrenstelsel zal geen probleem meer vormen. En dit door de manipulatie van tijd en ruimte. Vandaag nog theorie, maar binnen 1000 jaar of 2000 jaar of 10.000 jaar?

Dat kan, maar je moet ergens grenzen stellen.

Anders kan je werkelijk om het even wat beweren en zeggen dat "de wetenschap dat in de toekomst wel eventjes zal oplossen."

Niet om het even wat. En niet zo maar eventjes.

Maar wel heel veel in een lapsus tijd van 500 jaar tot 10.000 jaar.

Ik geloof trouwens niet in een oneindige toename van kennis en technologie.

Alles heeft golfbewegingen. Er zal eens een tijd komen dat de wetenschap zijn hoogste top bereikt zal hebben, waarna afname van kennis zal volgen.

Zoals al eerder gezegd, er zijn limieten en natuurwetten waar geen vooruitgang tegen opgewassen is. De lichtsnelheid kan niet doorbroken worden, en zaken als wormgaten, hyperaandrijving en dergelijke zijn op dit moment puur hypothetische zaken, en of die ooit werkelijkheid kunnen worden is maar de vraag. Jij gaat ervan uit dat dit binnen 200 jaar werkelijkheid zal zijn, het kan net zo goed zijn dat er binnen die tijd ontdekkingen zijn die ook deze denkpistes afsluiten.

U leest niet goed. Ik zeg dit niet. Ik zeg dat in een lapsus tijd van 500-10.000 jaar heel wat van die problemen zullen opgelost worden en bijgevolg geen wetenschappelijke problemen meer zullen vormen. Wetenschappelijk hindernissen die wij nu beschouwen als onoverkomenlijk. Dat kan niet anders.

Ik geloof bovendien niet dat er limieten zijn in het verwerven van kennis en inzichten in de werking der natuur. Vaak brengt de oplossing van één probleem , bij manier van spreken, 10 nieuwe vragen mee, die dan weer moeten worden opgelost. Dit is wat men vooruitschrijdend inzicht noemt.

U kunt zich voorstellen welke inzichten men zal verwerven tijdens een periode van 500-10.000 jaar wetenschappelijk onderzoek. Of beter: u kunt zich dat niet voorstellen in 2019, omdat deze vooruitgang fenomenaal zal zijn. De wetenschap gaat niet zo maar vooruit, maar gaat wel exponentieel vooruit. Deze evolutie is niet meer te stoppen. Het zou kunnen dat wetenschappelijk inzichten langer op zich laten wachten al naargelang we zeer diep gaan doordringen in geheimen van de natuur, maar de nieuwe ontwikkelde hyper geperfectioneerde tools zullen ons helpen om ook deze problemen te overwinnen. Dit allemaal natuurlijk indien de mensheid weet te overleven.



P.S.
U kunt zich dan ook voorstellen dat een beschaving die 10.000 jaar of 20.000 jaar technologisch voorsprong heeft op ons, ons al een bezoekje heeft gebracht. Deze hypothese is helemaal niet zo onrealistisch als sommigen willen doen uitschijnen.

Zoals ik al schreef is dat een vorm van -in mijn ogen vrij naief- vooruitgangsoptimisme.

Wetenschappelijke kennisverwerving is niet eindeloos exponentieel of lineair vooruitgaand.
Je kan het eerder zien als het plukken van het fruit van een hele grote boom : we hebben al het laaghangend fruit ondertussen wel geplukt, het wordt moeilijker en moeilijker om het resterende fruit nog te plukken.

Ooit konden de Curie's en Rutherford bvb. wereldbrekende experimenten doen in kleine labo's naast hun huis of lokale instituten.
Nu moet je al met vele landen samenwerken om bvb. een CERN-experiment op te stellen dat tientallen miljarden kost en vele jaren duurt.

Het wordt dus moeilijker en moeilijker om nog iets fundamenteel nieuw te ontdekken en vinden.

Bovendien begrijp je duidelijk nog niet de aard van de barrieres die ons in ruimte en tijd geisoleerd houden : Er is na ruim honderd jaar intens wereldwijd onderzoek en observatie nog niet 1 gekend fenomeen gevonden in het universum dat aanwijst dat Faster-than-light beweging of communicatie mogelijk is. Niet 1. We kunnen niet bestuderen of onderzoeken niet observeerbaar is.

Er zijn theorien over wormholes en de Alcubierre Drive maar die vereisen dan weer lastig te verkrijgen exotische materie bvb. met negatieve massa, waarvan iet eens zeker is of die wel kan bestaan.

Bovendien is elke vorm van Faster-Than-Light communicatie of beweging per definitie ook een vorm van tijdreizen en dit breekt causaliteit, het onbreekbare principe : dat oorzaak steeds voorafgaat aan gevolg en niet omgekeerd.

Een paar jaar geleden organiseerde Stephen Hawking een feestje voor tijdreizigers en stuurde de invitaties pas na het feestje.
Niemand daagde op. QED. ;-)

https://www.youtube.com/watch?v=elah...56CF555622FD46

Moeilijker te plukken misschien wel, maar niet onmogelijk. Zeker als men over een hoge ladder beschikt of gebruik maakt van een gestoficticeerde heftruck. Bovendien produceert onze boom steeds maar nieuwe vruchten.

Mijn idee is eerder dat die "ons" dan zelf die AI machines zullen zijn, en wij mensen een vage herinnering in een of ander computergeheugen zullen zijn.

Het lijkt mij redelijk aannemelijk dat in de niet zo verre toekomst (ten hoogste 200 jaar of zo) wij mensen niet meer de dominante levensvorm zullen zijn, maar die rol is overgenomen door intelligente machines (die veel intelligenter zullen zijn dan wij). Wat ons lot dan zal wezen, huisdier, veestapel of geelimineerd, weet ik niet juist, waarschijnlijk zullen wij die 3 fasen doormaken.

Maar eens de singulariteit bereikt (ttz, waar machines intelligenter worden dan wij, op alle vlakken, dus ook op het vlak van machine ontwerp), is er voor ons niks meer weggelegd dat interessant is, en dat punt is niet heel ver meer in de toekomst denk ik.

Wij hebben dan onze rol gespeeld als overgangssoort, die van de biologie op basis van koolstof, de levensvormen op basis van silicium zal mogelijk gemaakt hebben ; de transitie van de evolutie op basis van trial-and-error naar de evolutie op basis van intelligent design.

En het eindelijk zal mogelijk maken voor het "leven" (zij het, het silicium leven) om hun wieg, de aarde, te verlaten en de grotere ruimte te koloniseren. Iets dat voor mensen niet echt kan.

Een soort van AI "pansperia" die eindelijk de eindigheid van de aarde kan overstijgen, en, zoals destijds wanneer de grote ontdekkingsreizen de wereld vergrootten, de ruimte gaan innemen. Niet als "een grote natie" natuurlijk, maar als apart evoluerende individuen, kolonies en dergelijke meer. Oorlog is dan niet zinvol meer, want de ruimte onbegrend: men kan altijd gewoon verder trekken, wat voordeliger is dan met anderen op de vuist gaan. Bovendien heeft de eindigheid van de lichtsnelheid het voordeel van gecoordoneerde oorlogen onmogelijk te maken op een schaal van een galaxie of zo: tegen dat de bevelen toekomen, is de strijd aan de andere kant al geleverd: heeft gewoon geen zin.

Ik denk dat wij bijzonder interessante tijden zullen meemaken: het einde van de mensheid, het einde van de biosfeer, en de opkomst van een nieuwe levenssoort: AI. Het einde van de Darwinistische trial-and-error evolutie, en de basis voor intelligent design. En het voorgoed verlaten van de aarde en koloniseren van de ruimte.

Nadien zijn de tijdsconstanten anders. Nog een andere reden om niet voort te doen met mensen. Het kost duizenden jaren om de dichtstbijzijnde ster te bereiken. Dat gaat ook enkel maar met machines.

Stephen Hawking ging er ook van uit dat het misschien niet zo'n goed idee was dat er (vergevorderde) aliens ons zouden bezoeken of dat wij contact met hen zouden maken. Ze zouden ons in een minimum van tijd kunnen opsporen, uitroeien of onderwerpen, zo meende hij.

Alleen, Hawking projecteerde ons mensbeeld op die aliens die zich dan zouden gedragen zoals wij mensen nu misschien nog altijd zouden doen. Maar de kans is zeer groot dat aliens die technologisch zo ver vooruit zijn, dit soort geprojecteerde menselijke agressiviteit al lang achter zich gelaten hebben.

ach, kom met zekerheid weten kun je niet zeker zijn dat het ook zo is, het heeft toch iets beperkends betreft de mensheid, en weer spreek ik in raadsels, :lol: , voor zover weet ik enkel dat er in de geschiedenis van deze aarde een heel belangrijke ontdekking is voorafgegaan dat de wereld van vandaag heeft bepaald.


Minstens twee zaken lijken mij een onacceptabele verklaring te geven waarin de mensheid zichzelf heeft doen gijzelen, niets meer dan dat !

Gaat Europa nog koloniseren zoals vroeger Engeland, België, Frankrijk, Spanje, Portugal deden? We zouden dit nochtans manu militari gerust kunnen in Afrika of Zuid-Amerika.

Neen, de kans is zeer groot dat we dit nooit meer zullen doen. En waarom? Omdat we ingezien hebben dat dit ongepast is en dat het fout is. Vergevorderde aliens hebben maar evenmin een soort galactische kolonisatie nodig. Dat stadium zijn ze vermoedelijk al lang voorbij.

Eerlijkheidhalve moet ik bekennen dat ook ik hier menselijke trekken toeschrijf aan aliens. Het is ook een soort menselijke projectie. De vraag stelt zich dan ook of aliens op dezelfde manier denken als wij. Misschien wel, misschien helemaal niet (en dan wordt communicatie moeilijk), of misschien tot op een bepaalde hoogte.

Het kan ook zijn dat zij ons zo dom vinden dat er met ons niet veel te communiceren valt.

Ik wacht nog steeds op bewijs hiervan, en geen wilde speculaties.