Dan zult u een paar duizend jaar moeten wachten.

Het doet een beetje denken aan die formule van Drake, he. Alleen waren de cijfers die daarin werden opgenomen, totaal van de pot gerukt.

Eigenlijk zijn er 3 belangrijke getallen daarin (waar wij totaal geen idee van hebben):
- de probabiliteit dat er zich ergens "leven" ontwikkelt
- de probabiliteit dat er zich uit een gestart leven, een hogere intelligentie ontwikkelt
- de levensduur van die hogere intelligentie alvorens ze zich elimineert.

Mijn persoonlijke overtuiging is dat de tweede factor bijna 100% is. Ik denk nu dat eens "leven" aanslaat, dat quasi altijd tot een hogere intelligentie leidt die dan van Darwinistische evolutie overstapt op "intelligent design", het omslagpunt dat wij aan het bereiken zijn volgens mij (de "singulariteit").
De levensduur van een hogere intelligentie zal afhangen van het gegeven of ze uit haar wieg kan ontsnappen of niet. Als hogere intelligenties niet kunnen ontsnappen alvorens elkaar mutueel te vernietigen, dan is die levensduur heel kort. Zoniet, is die zo goed als onbeperkt.

Maar de moeilijke factor is het ontstaan van leven. Ik denk dat dit een *bijzonder* zeldzaam verschijnsel is. Het zou mij niet verwonderen dat wij het enige leven zijn in het zichtbare universum. Maw, dat de meeste takken van het multiversum geen leven bevatten, en dat het zo uitzonderlijk is, en zo weinig kans, dat het eigenlijk zo goed als nooit voorvalt. De enige reden waarom wij "chance" hebben, is de antropologische hypothese: elk levend wezen leeft natuurlijk in een universum waar leven is.

Opdat een beschaving die ons 20 000 jaar voor is, ons zou bezocht hebben, moet die in een heel klein uithoekje van de melkweg naast ons, bijna synchroon, zijn ontstaan. Dat is zo goed als onmogelijk. De kans dat er in een bol met straal 20 000 lichtjaar toevallig een beschaving is ontstaan die quasi synchroon (20 000 jaar is NIKS in vergelijking met de 3 miljard jaar evolutie) met de onze zou lopen, is essentieel nul.
Als wij een andere beschaving tegenkomen, zijn die die waarschijnlijk 100 miljoen jaar of meer voor op ons - tenminste, als beschavingen het 100 miljoen jaar uithouden. In vergelijking met hen zijn wij dan zoiets als bacterien.

Mysterieuze radioflitsen in het universum: zijn er buitenaardse wezens aan het werk?

Naast bovenstaande.

Verraden snelle radioflitsen waar aliens zijn?

Storm aan vreemde radioflitsen 0X opgevangen uit het heelal.

O nee, dit vatten we allemaal, Fermi ook, vandaar de term paradox.

Het punt is dat het directe bewijs voor aliens die overal zijn niet overtuigend is. Dit (soort van) nieuwe type signaal zou van buitenaardse beschavingen kunnen zijn, maar dat was bij bijvoorbeeld de eerste signalen van pulsars ook de speculatie. Dit type signaal zou ook heel goed natuurlijk kunnen zijn. En als een ongericht signaal met een ogenschijnlijk lage informatie dichtheid is dat eerlijk gezegd mijn eerste gok. Het lijkt niet ontworpen om te communiceren. Dus is het waarschijnlijk natuurlijk. Om nog maar te zwijgen over al het "directe bewijs" bestaand uit filmpjes van politici die als je de kwaliteit omlaag draait er net uitzien alsof ze pixels vervellen en verhalen over area 51 waar de VS overheid vast niet probeert om haar nieuwste vliegtuigtechnologie geheim te houden maar zeker iets met aliens aan het doen moet zijn. Het is gewoon niet sterk.

Aldus de paradox. Nu zijn er verschillende oplossingen voor die paradox waarbij het wel mogelijk logisch is dat we weinig bewijs van aliens zien. Het zou kunnen dat aliens ons gewoon niet opzoeken danwel vermijden, omdat wij niks te bieden hebben dat het de moeite waard zou maken of vanuit een daarvan is een breed gedragen non-interventie beleid als de prime directive. Hé, het zou kunnen. Een ander puzzelstukje is dat het misschien toch echt onmogelijk is om sneller dan het licht te reizen. Dit is een hele reële mogelijkheid, en het zou de verspreiding van beschavingen sterk inperken. Een andere mogelijkheid is het idee dat intelligent leven misschien toch vrij zeldzaam is, in ieder geval over de tijd heen. Uit de miljarden jaren dat de aarde nu bestaat zijn er nog nul jaren geweest dat hier een soort was ontstaan die daadwerkelijk naar andere sterren kon reizen. Misschien is simpelweg maar een uit zoveel miljard sterren momenteel bewoond door een interstellair reizende beschaving. De Melkweg bevat ongeveer 50 miljard sterren, het is goed mogelijk dat daar maar enkele ster-hoppende beschavingen tussen zitten, of misschien puur op pech wel geen een. Als er tien ruimtereizende beschavingen zouden zijn in de Melkweg, die ongeveer honderdduizend bij honderdduizend lichtjaren groot is (de dikte even genegeerd), dan heeft elke beschaving ongeveer 30.000*30.000 lichtjaar voor zichzelf. Wij produceren nog lang geen 30.000 jaar radiosignalen, dus in dat scenario is het erg waarschijnlijk dat ze de kans nog niet eens gehad hebben om ons te ontdekken, zeker als inderdaad sneller dan het licht reizen onmogelijk is. de waarnemingshorizon van de aardse beschaving ligt op misschien enkele honderden lichtjaren.

Het punt is: hoewel het super logisch is dat er buitenaards leven is, en zeer waarschijnlijk minstens een voorbeeld met verder ontwikkelde technologie dan wij, is het niet automatisch super logisch dat ze in de buurt zijn of ons hebben opgemerkt. Dat is althans waar ik op uitkom als ik verder door denk.

Er is eigenlijk maar één ding waarvan ik wel lichte moeite heb om het te verklaren. Als alienhunter ben jij vast bekend met het concept van een Von Neumann machine. Een ruimteschip dat naar een nabije ster vliegt, daar aan het mijnen slaat, zijn brandstof bijvult en indien nodig een kopie van zichzelf maakt en weer door kan naar de volgende ster, mogelijk met achterlaten van een soort baken. Zelfs in een langzamer dan licht universum is een Von Neumann machine een relatief snelle manier om een stelsel als de Melkweg te verkennen. In de buurt van de zon staan een aantal interessante sterren op grofweg 15 lichtjaar afstand. Als we uitgaan van een gemiddelde snelheid van 5% van C duurt een reis daarheen 300 jaar. Daarna misschien 30 jaar kopiëren en bijtanken, dan nog een extra compensatiefactor voor het zigzaggen, laten we zeggen dat je de Melkweg kan verkennen met een snelheid van 15 lichtjaar per 4 of 5 eeuwen. Dan ben je 100.000 lichtjaar verder tegen de tijd dat je 25 tot 35 duizend eeuwen = 2,5 tot 35 miljoen jaar gehad hebt. Het is geen zinnige manier om voor jezelf of je kleinkinderen het universum in kaart te brengen, maar het is wel een manier die data kan blijven genereren wat er ook gebeurt en op een galactische schaal is het een vrij kort tijdsbestek. Schade aan de apparatuur over die lange periode is een probleem, maar gezien de machines zichzelf kunnen reproduceren zullen ze ook wel de meeste schade kunnen repareren (of een kopie van zichzelf kunnen maken om de taak over te nemen.) De buitenste probes krijgen geen orders van een centrale computer, de lichtvertraging is te groot. Ze kiezen doelwitten in overleg met elkaar. Een probe stuurt ruim voordat hij aankomt bij zijn volgende doelwit al door waar hij daarna heen wil, met een timestamp van wanneer hij deze claim deed. Als hij in de jaren daarna geen berichten ontvangt van andere probes die dezelfde bestemming gekozen hebben met een vroegere timestamp dan kan hij met dat plan doorgaan. De data die verzameld wordt wordt via achtergelaten bakens doorgestuurd naar de thuisbasis, mocht er nog iemand aan het luisteren zijn.

Er zijn een aantal goede redenen om geen Von Neumann machines te maken. Zoals ik al zei levert het niet veel op voor nabije generaties, het is een langetermijn aanpak, en het levert data op, geen grondstoffen of woonruimte. Ook is het een prima manier om ruzie te zoeken met andere aliens, als de AI van het schip niet goed weet te bepalen waar hij wel en niet kan landen. Misschien voor de zekerheid bewoonde systemen dus maar gewoon vermijden. Maar ondanks de nadelen zou ik wel bijna verwachten dat iemand ergens in de Melkweg het al wel eens geprobeerd heeft. En als dat zo is, dan is de kans behoorlijk aanwezig dat de probes hier al voorbij gekomen zijn, gezien het universum enkele duizenden malen ouder is dan de tijd die een Von Neumann systeem erover doet om de Melkweg te verkennen. Het zou dus best kunnen dat er ergens in ons planetensysteem of bij een van de naburige sterren sporen van een passerende Von Neumann machine te vinden zijn. Het zouden sporen van honderden miljoenen jaren oud kunnen zijn, maar wellicht is er nog iets te zien. Als we binnen enkele duizenden jaren niks gevonden hebben bij geen enkele van de naburige sterren, dan wordt het universum wel erg leeg naar mijn smaak.

Niet noodzakelijk een mysterie...
Een verklaring zou kunnen zijn dat ufo's gewoon verdwijnen uit onze drie dimensies, vervolgens via de vierde dimensie reizen tot ze ergens anders weer in onze drie dimensies plots binnenschieten.
Zoals je in de wereld van tweedimensionele Flatlanders (bijvoorbeeld een velletje papier) een tweedimensioneel 'plat' ruimtetuig uit het blad optilt en ergens anders weer inbrengt.

Daarmee kan ook het probleem van grote afstanden overbruggen worden verklaard, want voor die ufo's is reizen in die andere dimensie mogelijk veel sneller (en mogelijk korter omdat de natuurwetten er anders gelden?) dan doorheen onze drie dimensies.

Vergeet ook niet dat Einstein's relativiteitstheorie aantoont dat hoe sneller je reist, hoe korter de afstand tot je bestemming kort. De ruimte krimpt dus. Dit gebeurt ook aan onze heel trage alledaagse snelheden, maar het resultaat is zo goed als onmeetbaar. We zouden heel veel energie moeten stoken om de snelheid zodanig op te voeren dat het resultaat wel enige practische betletkenis heeft. Maar via die vierde ruimtelijke dimensie is het misschien niet nodig om veel extra energie te geven om de snelheid sterk te vergroten en de afstand in de vierde ruimtelijke dimensie in te korten.

Klein probleempje is wel dat de 4de en hogere dimensie niet ruimtelijk zijn en dat het principieel onmogelijk is om hogere dimensies waar te nemen.

Dat is een misvatting.
Einstein heeft het over de 4D ruimtetijd. Over onze 3D + dimensie tijd.
niemand beweert dat er geen hogere ruimtelijke dimensies zijn.
Trouwens, het feit dat we nog steeds licht van kort na de bigbang waarnemen komende uit alle richtingen uit de ruimte is al een bewijs dat onze ruimte op gigantsche schaal gekromd is. Zoals het vlak van de flatlanders gekromd is in een bol.
Trouwens in Einsteins algemene relativiteitstheorie is de 4D ruimtetijd gekromd.

Wij, aardse stervelingen, kunnen niet in de 4e dimensie waarnemen, dat is correct. Maar de ufomannetjes weten misschien beter.

Ik heb eens voor de aardigheid "vijfde dimensie" gegoogeld maar de zoektocht leverde enkel new age-achtig geleuter op.

Je onderschat Einstein's relativiteitstheorie.
Als je aan 90% van de lichtsnalheid reist krimpt de ruimte met 50 procent.
Om het voor u en de forumlezers even aanschouwelijk te maken:

De afstand van de aarde tot de maan is een slordige 300.000 km. Door ons gemeten hier op aarde.
Maar als je naar de maan zou reizen met een snelheid van 90% van de lichtsnelheid dan is de afstand aarde-maan 150.000 km. Alles krimpt in de richting van beweging.
Dit komt omdat je in de 4D (ruimtetijd) eigenlijk een andere richting verplaatst dan iemand dis stilstaat hier op aarde.

Het probleem is nu wel dat het GIGANTISCH veel energie vergt om aan 90% van de snelheid van het licht te gaan reizen. Dat is voor ons momenteel niet voor te stellen dat het ons ooit zou lukken. Maar dan nog helpt het niet echt veel, want zoaals je ook zelf wel weet is de ruimte onmetelijk groot, zodat zelfs als we de afstand tot de helft kunnen verkorten, we nog steeds mensenlevens moeten gaan reizen om ergens ver weg uit te komen.
Je kan de snelheid nog meer opvoeren, tot 99% van de lichtsnelheid waardoor alles nog korter komt te liggen. Maar dan ga je -bij manier van spreken- alle energie in het universum moeten stoppen in uw ruimtetuig tot die snelheid te kunnen versnellen. Hopeloos dus. Maar theoretisch wetenschappelijk niet onmogelijk.

Die 'enkel' toont aan dat je er een potje van maakt.
Je weet duidelijk niet hoe je moet zoeken op internet.
Zoek even in science and fifth dimension of zoiets, dat helpt al een beetje.
Tenzij je geen bal begrijpt of wil begrijpen van wetenschap uiteraard.

Vertel mij eerst eens even waar de bigbang heeft plaatsgevonden.
Of beter nog, zoek het eens op internet.

Gekromd, ja, niet dubbelgevouwen. De kromming van de ruimtetijd is namelijk een verklaring/model voor de zwaartekracht. Die is dus gewoon in kaart te brengen. In een relatief ondiepe zwaartekrachtsput als die van de aarde valt de kromming erg mee. De stukken tussen zonnestelsels zijn praktisch "plat". (EDIT: als je hard genoeg gaat breng je zelf ook een kromming aan, deze bestaat echt, maar enkel vanuit jouw referentiekader, maar het universum blijft toch consistent juist omdat geen enkele informatie sneller dan het licht rijst. Relativiteit is vreemd.) Verder heeft Parcifal wel degelijk een punt. Snaartheoretici die met meerdere dimensies werken als verklaring voor bepaalde natuurkundige krachten en fenomenen gaan ervan uit dat de onzichtbare dimensies op een sub-(sub-sub-sub-) microscopisch niveau opgevouwen zijn, dat is waarom we ze niet zien, en dat betekent dan ook dat ze ongeschikt zijn om door te reizen.

Ik wil niet beweren dat ik alles van natuurkunde weet of dat onze natuurkunde ook maar bijna af en volledig is. Mijn punt is meer dit: jij stelt dat de aliens geen cloaking device hoeven te hebben omdat ze "gewoon" een teleportatie/reizen door andere dimensies apparaat kunnen hebben, maar onzichtbaarheid lijkt met ons huidige idee van natuurkunde veel makkelijker te bewerkstelligen dan door andere dimensies reizen. Dat wil zeggen: we hebben geen idee hoe het precies moet, maar het feit dat bijvoorbeeld gravitatielenzen en stealth vliegtuigen bestaan suggereert dat het waarschijnlijk niet principieel onmogelijk is. Het valt in dezelfde categorie als onsterfelijkheid of generatieschepen: het is erg moeilijk, maar het zou moeten kunnen. Andere dimensies? We weten nog niet eens of ze bestaan, en als ze bestaan zoals sommige wetenschappers het vermoeden dan is het waarschijnlijk puur onmogelijk om erdoor heen te reizen. Ik zou het er dus gewoon op houden dat die aliens onzichtbaar kunnen worden. De enige vraag dan is waarom dat apparaat niet gewoon de hele tijd aan stond.

Ik zou het zelf eerder andersom schatten. Ons zonnestelsel lijkt niet super atypisch, als leven hier kon ontstaan verwacht ik het op meer plekken. (Nou ja, het aantal potentieel geschikte plekken voor in ieder geval ons soort leven kan wat tegenvallen, maar leven binnen enkele tientallen lichtjaren moet in ieder geval kunnen.) Maar er is hier al een tijdje leven, en er is nog geen hypertechnologische beschaving hier, dus zou de kans dat leven ook daadwerkelijk tot verre ruimtereizen leidt kunnen tegenvallen, plus zoals je zei de levensduur van die beschaving ten opzichte van de levensduur van leven in het algemeen en het universum zelf.

Het netto effect is hetzelfde, spelden in een relativistische hooiberg.

Ik heb daar geen probleem mee.
Ik gaf maar een mogeljjk alternatief.

Of de lengte krimpt hangt af vanuit welk referentiekader je dat bekijkt, de raket krimpt dan trouwens ook en de tijd zet uit : Time dilatation, die 2 houden elkaar uiteraard in evenwicht.

Het resultaat is dan ook altijd hetzelfde : om naar de maan te vliegen aan 0.9c heb je hoe dan ook +- 1.4 seconden nodig.

Dat is net het uitgangspunt van relativiteit : Lengte en tijd kunnen varieren naargelang het referentiekader van de waarnemer maar uiteindelijk zit je vast aan c en is het altijd zo dat de tijd om een bepaalde afstand te overbruggen vanuit elk referentiekader identiek is.

Als ik dat opzoek zal ik dat wel voor mijzelf gebruiken. Uw zoekopdrachtjes aan mij kun je in je reet steken.

"Sinds Einstein het begrip ruimtetijd invoerde, zien we het heelal als vierdimensionaal, met drie dimensies van ruimte en één van tijd. Maar nieuw onderzoek, vooral op het gebied van de snaartheorie, duidt erop dat er misschien wel 11 dimensies zijn. "

En hoog waarschijnlijk zijn het er een pak meer.

Ja natuurlijk, het is een populair concept in de New Age industrie. :)

Die mannen hebben wetenschappelijke basis ( de Kaluza-Klein theorie uit de jaren 1920 dacht ik) horen waaien en die hebben daar dan vanalles bij verzonnen en bijgefanaseerd.

Het punt waar ze vrolijk dansend en zingend aan voorbijgingen helaas :

Dat dacht ik ook al. :lol:

Ach man, je kletst gewoon wat uit je nek. Ik hoop dat je er zelf van bewust ben.

Vertel me even hoe je aan die 1.4 komt. Gewoon uit je duim gezogen uiteraard.
En dan dat praatje dat je erbij geeft komt recht uit new-age geleuter dat niks van de relativiteitstheorie kent.

Hier zijn de correcte cijfers:
Voor een raket aan 0.9c :

Klok van man op aarde tikt van 0 tot 1.1 sec tot raket aankomt op de maan.
Voor man op aarde is afstand aarde-maan, gemeten met zijn instrumenten 300.000km

Klok van astronaut in raket tikt van 0 tot 0.48
Voor de astronaut is de afstand aarde zon, gemeten met zijn meetlat 130.800km

Ik kan hier nu de formules en ruimtediagrammen bijvoegen (ik verkies een Loedel diagram boven een Minkowski diagram om duidelijke redenen -en wat verkiest u nota bene?) om het te bewijzen, maar ik vrees dat uw mathematisch en wetenschappelijk inzicht ondermaats is. Ik ga er dan ook geen hoofdstuk over de wederkerigheid, en/of de relativiteit van de gelijktijdigheid bijvoegen om het vollediger te maken. Dat gaat dus ook te ver off-topic van deze ladder.

Dus ik stel voor van zelf een beetje huiswerk te doen, vooraleer je hier de slimmerik wil komen uithangen.

Leg mij eens uit waar de Big Bang heeft plaatsgevonden, en hoe het komt dat we tot op vandaag uit alle richtingen het licht van kort na de bigbang ontvangen.

Een tip: denk aan een opblaasbare ballon voor een flatlander.

Een opblaasbare ballon voor een flatlander ziet er gewoon hetzelfde uit als een groeiende cirkel voor een flatlander. Dat is niet mysterieus en heeft niks met de oerknal te maken.

Bovendien vangen we geen straling van de oerknal op, voor zover ik weet. De kosmische achtergrondstraling, hetgeen waar jij van gehoord hebt waardoor je denkt van wel, stamt van enkele honderden duizenden jaren later. Ik ben zelf verre van een expert hierin (mijn eerste gok over waarom die straling overal vandaan komt zou zijn dat hoewel het universum toen kleiner was de gebeurtenissen waar de straling vandaan komt wel gespreid over het hele universum plaatsvonden, en dus het hele universum als oorsprong voor het naijlende effect fungeert, maar zoals de term gok impliceert weet ik dat niet), maar ik kan je wikipedia aanraden als je wilt beginnen met snappen hoe het zit.