Waarom zou ijs oplichten en blijven hangen in de atmosfeer??

Hier heb je er ene, maar ik weet niet wat ik er moet van denken:
https://www.youtube.com/watch?v=9wfDF7uT2yQ

Wat een ander zegt of denkt kan mij niet schelen. Al zegt 99.9% van de bevolking iets anders, ik vertrouw op mijn eigen hersenen en research.
Mocht je als kind uitgelegd krijgen dat de Aarde hol is, en ik ontdekte dat de Aarde vol is, dan hadden we dezelfde discussie maar dan omgekeerd.
Besef dit maar.

Heb je al een verklaring voor de permanente aurora's op Jupiter (die NIET veroorzaakt worden door de Zon)?

Met hersenen en research bedoel je dan niks anders dan klakkeloos de zever van flutsites over te nemen ?

...daar klopt niks van

Ten eerste : JIJ ( of anderen ) hebt niks ontdekt... je hebt enkel een fantasieverhaaltje overgenomen... net zoals je voorlopers
Ten tweede : Moest gij dat ontdekt hebben _ ook al was ik als kind volledig geïncoctrineerd _ dan had je die bevindingen met 1001 zaken kunnen hardmaken... nu is het dus net omgekeerd, je moet er 1001 zaken die je helemaal niet kunt hardmaken gaan bijsleuren

ga je weer over wat anders beginnen ?

Waarom zit je hier dan?

Dat zeg je nu pas?
Ik ga voor alle zekerheid nieuw batterijtjes kopen voor de afstandsbediening...

Voor aliens uiteraard!

:lol:

Groot gelijk !
..hoog tijd om weg te zappen van de zoveelste herhaling

Ik hoop dat jij dan snapt dat jij gezegd hebt dat een holle aarde zo weinig voor ons begrip van de zwaartekracht zou uitmaken dat mensen die bijvoorbeeld satellieten lanceren er geen verschil in zouden ondervinden. Dat vind ik eerlijk gezegd niet heel goed te rijmen met "de zwaartekracht moet heel anders werken dan we denken anders kan een holle aarde met mensen die op de binnenkant wonen helemaal niet".

Vergelijkbare problemen ga je tegenkomen met bijvoorbeeld die interne zon, als dat een zon is moet hij minstens ongeveer het formaat (en vele malen de massa) van Jupiter hebben, dat is hoe de kleinste sterren eruit zien, die werken niet als ze een diameter van 1000 km hebben.

In de Alpen. Je post zelf een animatie waarin Italië voor Afrika uit Europa in gedreven wordt. Heel Zuid-Europa ligt vol met jonge gebergtes die bij breuklijnen liggen of op zwakke plekken/oude breuklijnen iets verderop. In het Midden-Oosten liggen ook zat bergen, behoorlijk exact op de botslijn uit de animatie die jij post.
Kijk zelf maar...

De vorming van de Alpen kan je ook vrij mooi nabootsen op je eigen keukentafel (mits je kilo's en kilo's zand op je tafel wilt gooien). Neem een plank, en leg over een uiteinde van de plank en een goed stuk omringende tafel een flinke laag zand heen, iets van 20 centimeter diep (of zoveel als praktisch). Duw die plank aan het vrije uiteinde dieper de bult zand in. Dit soort experimenten wordt echt gebruikt door onderzoekers, ze gebruiken verschillende soorten zand (en zelfs babypoeder) om verschillende soorten rotslagen na te bootsen. Het bestaat, bergen door botsing...

Omdat Afrika en het Arabische schiereiland zich op verschillende magmastromen bevinden, en dit de makkelijkste plek bleek te zijn om te scheuren, zou ik zo denken.

De animatie is nogal schokkerig. Wat wel waar is is dat India zich snel verplaatst heeft, dit zal wel gewoon komen door snelle beweging in dat stuk van de mantel toch? Vandaar ook dat de Himalaya zo groot en hoog is, er zit een grote kracht achter de opstuwing.

De animatie laat de breuklijnen helemaal niet zien, enkel de kustlijnen. Het is je misschien opgevallen dat er wat stukken wit in de kaart zitten, die stukken zijn gewoon onderdeel van een plaat hoor. Neem Zuid-Amerika en Afrika, daartussen is een oceaan gegroeid, met een oceaanbodem die aan de uit elkaar schuivende continenten vastzit. Het is net alsof dat zou verklaren waarom de zeebodem zo jong is...

Je moet eerder aan zo'n plaatje denken (al ziet die er wel enigszins versimpeld uit, er zijn een hoop oude breuklijnen en ondertussen redelijk versmolten botsingszones weggelaten om het overzichtelijk te houden en op de momenteel in gang zijnde bewegingen te focussen.)

Omdat de Australische plaat ondiepe stukken met veel eilanden aan de "voorkant" heeft zitten, en daardoor over de tegemoetkomende platen met diepliggende zeebodem heen schuift, lijkt mij. Sterker nog, die ondiepere stukken met eilanden aan de botsende rand van de plaat, dat lijkt wel wat op een gebergte gevormd door botsing, niet?

O nee, dwaal gerust af, hier wordt het interessant. Wat is zwaartekracht dan voor kracht dat het precies lijkt te functioneren zoals wij het kennen maar dat het binnenin de aarde opeens compleet anders in elkaar zou zitten? En wat genereert dan de duwkracht? Heeft die bachelor of arts die kennelijk de grote man is binnen dit onderzoeksgebied daar al wat vorderingen in gemaakt?

Ik denk nog steeds dat buitengewone claims buitengewoon bewijs behoeven, en dat tot is aangetoond dat bijvoorbeeld GPS satellieten helemaal niet werken omdat het millimeterwerk dat zij leveren gebaseerd is op een compleet niet kloppend idee van hoe je aan de zwaartekracht kan rekenen dat we gerust mogen blijven werken onder de theorie die redelijk breed geaccepteerd lijkt te zijn binnen de specialisten op gebieden als zwaartekracht en aardwetenschappen: namelijk dat het idee van een holle aarde redelijk belachelijk is, zij het al iets beter dan het idee van een platte aarde of een concave holle aarde (wij wonen aan de binnenkant, het heelal is een soort illusie samengepakt in ons bolletje, en de horizon bestaat uit luchtspiegelingen ofzo).

Bleh.. al gezien. Geen idee wie er daar "alien abduction" bij kwam zetten. Dus, er bestaan gewoonweg geen enkele video van een ontvoering - die in de jaren '80 - jaren '90 (toen men geen materiaal had om uitvoerig video's en foto's te nemen) per duizenden gebeurden. Al die mensen zijn stil nu..

GPS satellieten hebben NIKS te maken met het feit dat de Aarde wel of niet hol is. Dat snap je echt maar niet he.

Daar zit het dus. Het idee van een holle aarde is te belachelijk voor je.
Geïndoctrineerd tot en met zou ik zeggen.

Tussen haakjes. Onze Zon is ook hol met een lichtbal als kern. Dat de Zon een bepaalde grootte moet hebben om als zon te functioneren, maar dat zegt niks over de kern. Die kern is iets totaal anders, maar voor mij onbekend. Die kern/inwendige zon kun je zien na explosie van een Zon: een nebula.
Lees : http://www.grandunification.com/hype...ryNebulae.html
http://www.grandunification.com/hype...sae.html#Ansae


Zie je de Ansea? Dit zijn die rode wolken. De kern maakt nog steeds een magnetisch veld aan en botst aan de polen met de nebulawolk.
Eigenlijk heeft de Aarde nu ook "ansea's" maar dan in de vorm van permanente aurora's. Is ergens vergelijkbaar dus.


When the core is destabilized, large electromagnetic waves will sweep across the poles of the star, typically in opposite directions.

(Actually, the points on the core where the large electromagnetic waves originate and change direction will usually determine where the poles of the star are located. The exception is where the stars have a preexisting spin.)

When the electromagnetic waves reach the poles, they induce balls-of-light. These balls-of-light are ejected from the core at high speed due to electromagnetic repulsion

Wat de Zon dus doet, is expanderen tot de zon "ontploft". Maar dit is slechts de schil. De inwendige zon van de Zon blijft bestaan ;)

Lees die 2 pagina's en denk aan de theorie die ik voorlegde.
De mainstream wetenschap heeft geen verklaring voor deze zaken. Het staat er letterlijk in.

Nee, die man die ontdekte dat gravitatie van overal komt geeft geen uitleg bij de werking van een centrale zon/kern.
Maar hier zien we het:



The balls-of-light that were ejected from the core of the star that eventually created these spirals are decaying more rapidly at this stage as the motion relative to the core slows.

De animatie die ik reeds postte toonde spiraalvormen aan de polen. 2 tegengestelde dubbele vortices in de kern dus waarschijnlijk, waaruit een emissie van materiaal gebeurt. Die 'balls-of-light' waarover ze spreken zijn gewoon die wolken die oplichten, maar er wordt wel degelijk materiaal (neutrino's of nog kleinere soortgelijke deeltje) uit de kern uitgestoten.

We weten dat vb neutrino's kunnen botsen met andere deeltjes. Neutrino's hebben enorm veel energie. Als er nu nog van die deeltjes bestaan en veel talrijker eventueel, kan ik mij zeer goed inbeelden dat zij de oorzaak zijn van gravitatie.

Kijk als ik je bekogel met miljarden kleine bolletjes aan lichtsnelheid zul je een kracht ervaren, akkoord?

De puzzelstukken vallen ineen hé? ;)
Lees ook het stuk dat ik geschreven heb over Jupiter.
Zie http://users.telenet.be/wetenschapsforum/
Astronomie - de geofysica van Jupiter.

2 duidelijke wetten die zich manifesteren :
- hoe absurder de crackpottheorie, hoe knulliger de website van mr. Crackpot.
Deze is van olympisch formaat.
- hoe absurder de crackpottheorie, hoe sneller believers erop zullen springen en het klakkeloos geloven. The bigger the lie...etc.

deze week had ik trouwens een discussie met een paar pipo's die niet geloofden dat satelieten bestonden, het was allemaal een hoax van nasa en esa.
Elke foto, video, getuigenis : allemaal cgi en hoax medewerkers, inclusief elke astronaut, cosmonaut, taikonaut en alle medewerkers van esa, nasa, etc. Inclusief spaceone en virgin galactic.
GPS? Nope, komt van radiotriangulatie. Op de oceaan? Radiotriangulatie via boeien.
Het feit dat je het ISS kan zien met een telescoop : nope, de telescoopproducenten zitten in het complot.

frank zit in deze categorie van believers maar hij weet het zelf nog niet. :)

Leuk, maar je verslijt jouw toetsenbord

Jij beweert dat de zwaartekracht heel anders werkt dan gedacht, wat ervoor zorgt dat je aan de binnenkant van een bol naar buiten getrokken wordt. Dat zou behoorlijk veel invloed hebben op de hele subtiele gravitatieschommelingen waarmee ingenieurs in dergelijke vakgebieden rekening moeten houden. Ja, zij berekenen deze krachten, en ja, als zij fout zitten gaat het fout.

Ik gooi alle kennis die de mensheid tot nu toe heeft opgebouwd niet overboord zonder bewijs nee. En wat jij tot nu toe hebt laten zien is eerder bewijs dat je ongelijk hebt dan iets anders. Is dat de definitie van geïndoctrineerd? Prima, dan ben ik dat wel.

Ja, de zon heeft een kern, dat is het gebied waar de massa van de rest van de zon dankzij de zwaartekracht de materie sterk genoeg in elkaar drukt om kernfusie te bereiken. Dit is verwant aan de reden dat kleine bruine dwergen ongeveer het formaat van Jupiter hebben: door de zwaartekracht wordt de dichtheid van hun kern hoger. Maar deze kern kan bestaan dankzij de rest van de zon.

Maar oké, weet je, om een kunstmatige kernfusiereactor te bouwen moet je ook een andere manier vinden om de atomen samen te persen. We zijn eraan aan het werken. We werken even onder jouw eigen aannames, namelijk 1 zwaartekracht is een duwende kracht die niks te maken heeft met de massa van objecten en 2 de zwaartekracht werkt op zo'n manier dat je op de binnenkant van een bol kan staan. Dan hebben we alsnog een probleem. Dan moet jouw zwaartekracht namelijk aan de oppervlakte binnenin de bol naar buiten duwen, maar in het midden juist weer heel hard naar binnen om dat zonnetje draaiende te houden. Het zwaartekrachtveld moet daar vele malen sterker zijn dan wat de aarde volgens conventionele kennis produceert, anders werkt die fusie reactie niet. Dus ja, het is een hele uitzonderlijke claim, waarvoor best wat bewijs geleverd mag worden.

Als een witte dwerg. Zwaardere sterren worden een neutronenster of een zwart gat. De overeenkomst tussen die drie is dat ze niet of nauwelijks fusie ondergaan. Het zijn dode objecten.

Er zijn niet voor alles goede bewezen verklaringen, dat wil niet zeggen dat het eerste het beste idee dat jij hebt dan wel goed is.

Ja, dat doen sterren weleens, dingen uitstoten. Zowel gedurende hun leven (hoe groter hoe meer) als aan het einde. Maar dat komt niet door een duwende zwaartekracht, dat komt doordat een andere kracht op dat moment en die plaats groter is dan de zwaartekracht. Daarom stort de zon ook niet nu meteen in tot witte dwerg, de fusiereactie in de kern werkt de zwaartekracht tegen.

En waar komen die deeltjes dan vandaan? Dat was namelijk mijn vraag. Waarom duwt de zwaartekracht op zo'n manier aan ons dat het net lijkt alsof het om een veld gaat dat gegenereerd wordt door massa? Dat is geen toevalletje. Dingen als het volgen en voorspellen van de banen van astroïden zou niet kunnen als de zwaartekracht stiekem compleet anders zou werken dan wij denken. Ik kan niet bedenken waar die duwende kracht dan gegenereerd zou worden, behalve misschien als Harrie's microwezentjes het gedaan hebben. En nee, het kan niet zijn dat de kracht gegenereerd wordt door alle plaatsen zonder massa, de verdeling daarvan leidt niet tot hetzelfde beeld als een kracht die vanuit de plaatsen met massa komt.

Om eerlijk te zijn voelt wat er hier ineen valt meer aan als een kaartenhuis.

Waar de deeltjes vandaan komen weet ik niet zeker. Ik zou ook wel eens willen weten hoe die inwendige zon juist werkt. Het is in elk geval iets onbekends voor ons. Neutrino's worden uitgestoten door nucleaire reacties. Dus misschien hoog-radioactief materiaal in de kern tot het opgebrand is?

Snap je Le Sage theorie?
http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Sage's_theory_of_gravitation



Dan besef je dat zwaartekracht wel eens een illusie kan zijn.
The theory posits that the force of gravity is the result of tiny particles (corpuscles) moving at high speed in all directions, throughout the universe. The intensity of the flux of particles is assumed to be the same in all directions, so an isolated object A is struck equally from all sides, resulting in only an inward-directed pressure but no net directional force (P1).

Grappig idee. Dat komt inderdaad in de buurt van een mechanisme voor een duwende zwaartekracht. Ik heb er wel vrijwel meteen een aantal opmerkingen bij:

1 Het verklaart nog niet waar die deeltjes dan vandaan komen.
2 Volgens deze theorie hangt zwaartekracht niet samen met de massa van een object. Of je op de aarde of de maan staat, ze blokkeren beiden alle deeltjes. Al moet ik toegeven, deze is mogelijk deels op te lossen door de deeltjes neutrino achtige eigenschappen te geven, de maan laat meer deeltjes door dan de aarde. Het wordt veel lastiger bij bijvoorbeeld de aantrekkingskracht tussen een neutronenster of zwart gat en een daar omheen draaiende compagnon. De eerstgenoemde objecten zijn zo klein zijn dat ze nauwelijks deeltjes kunnen blokkeren, maar ze oefenen wel duidelijk een enorme zwaartekracht uit.
3 Je zou hele rare effecten verwachten bij bijvoorbeeld "planetary alignments". Of, om het iets simpeler te stellen, bij een maansverduistering ondervindt de maan minder zwaartekracht, omdat de stralen die geblokkeerd worden door de aarde en de zon overlappen.
4 Na een bepaalde afstand neemt de zwaartekracht in deze theorie nauwelijks meer af met afstand. Een object blijft door de oneindigheid van het heelal zwaartekracht uitoefenen. Dit komt niet overeen met onze metingen. Al is hier kennelijk wat aan te doen door de deeltjes in de theorie te laten stuiteren, aldus een quote op Wikipedia.

Nou, ik zal vast op een deel van die punten fout zitten, dit is ook maar wat ik er nu direct van kan zien. Wat ik wel gevonden heb is dat de theorie uitvoerig getest en bediscussieerd is door mensen die veel slimmer zijn dan ik tot eeuwen nadat hij werd gepostuleerd. Oftewel: kennelijk waren die mensen niet geïndoctrineerd genoeg om dit idee straal te negeren, maar hebben ze simpelweg ontdekt dat het niet werkt en dat andere modellen een betere verklaring zijn. Wetenschap in actie.

Ik vergelijk die duwkracht een beetje met luchtdruk. Een zeepbel is perfect rond door de perfect egale luchtdruk rondom de bel. Planeten zijn ook rond dus moet de druk rondom ook egaal zijn.

Hoe je bij een planeet komt, hoe meer 'deeltjesstraling' er tegengehouden wordt en hoe meer duwkracht je ondervindt richting planeet. Andere gravitatieformules zullen gelden maar de resulterende kracht zal dezelfde zijn zoals de uitkomst van de huidige formules.

Weet men waar neutrino's vandaan komen? Juist. Een dikke kans dat die kleine deeltjes (corpuscles zoals Le Sage die noemt) dezelfde oorsprong hebben.

Ik lees iets anders

The push gravity concept offers great simplicity and physical clarity, and many researchers felt that the main idea is in the right direction. It gave rise to numerous published works, amongst which we have those of Lorentz, H.Poincare, F.Brush, Secchi, Leray, V.Thomson, Schramm, Tait, Isenkrahe, Preston, Jarolimek, Waachy, Rynsanek, Darwin, Majorana, J.K.Harms, Sulaiman. During one of his lectures, Richard Feynman also showed his interest in such theories because they provide a mechanism for gravity that eliminates the magical action at a distance problem with today's definition of the attraction of masses. It seems that due to recent interest and acceptance of zero point fields, the push gravity theory may be on its rise again. Present researchers include J.Kierein, H.Arp, J.Evans, Frans van Luteren, E.J.Aiton, V.V.Radzievski and I.I.Kagalnikova, S.V.Byers, Tom Van Flandern, V.Slabinski, M.R.Edwards, T.Jaakkola, K.E.Veselov, B.Mingst, P.Stowe, P.Adamut, Roberto de Andrade Martins, G.T.Gillies, C.S.Unnikrishnan, H.H.v.Borzeszkowski, H.J. Treder, M.Kokus, V.Buonomano, G.D.Hathaway and of course myself Ing.X.Borg.

...beter niet vergelijken dan.

Die theorie _ondanks dat ze lange tijd meeging en heruitgevonden werd_ is volledig ageshoten vanwege teveel zaken die ze niet kon verklaren en teveel zaken die ze nodig had en die we niet waarnemen.

Ja voor het overgrote deel komen die van onze zon.

Dus het zijn sterren die die deeltjes -whatever- maken ?
En waar het zo is dat we vlak nabij de zon dus langs één kant massaal gebombardeerd worden door die ondingen en van de andere zijde zo goed als niks krijgen ?

Da's wel gek hé... ik dacht dat ze univorm van alle kanten dienden te komen en het de shaduw was die het 'm deed
Nu komt ge me dus effe te vertellen dat we dus vooral niet aangetrokken worden naar de zon maar afgestoten.

... of wacht ! Ik weet het... het zijn natuurlijk geen neutrino's speciale andere deeltjes die enkel door zonnen in een planeet worden uitgestoten

vergeet vooral niet selectief te citeren hé

Diezelfde Richard Feynman : In 1965 Richard Feynman examined the Fatio/Lesage mechanism, primarily as an example of an attempt to explain a "complicated" physical law (in this case, Newton's inverse-square law of gravity) in terms of simpler primitive operations without the use of complex mathematics, and also as an example of a failed theory. He notes that the mechanism of "bouncing particles" reproduces the inverse-square force law and that "the strangeness of the mathematical relation will be very much reduced", but then remarks that the scheme "does not work", because of the drag it predicts would be experienced by moving bodies, "so that is the end of that theory

Feynman nam die terug op als inspiratie voor andere zaken ... niet omdat hij er enig heil inzag voor de gravitatiekracht te beschrijven.

De mensen op aarde zijn de aliens. Het water op de aarde is er gekomen door meteorieten die op de aarde zijn gevallen en deze meteorieten zaten vol water. Het leven is uit het water gekomen en de mens dus ook. Logische conclusie: leven uit het water, water in de meteorieten en meteorieten uit de ruimte dus leven uit de ruimte.

Eerder door een soort laag in de binnenste atmosfeer, want die kleine ster moet op het fusiepunt gehouden worden door een enorme zwaartekrachtsdruk van buitenaf. Aan het oppervlak moet er grofweg 1 G naar buiten staan, in het midden juist vele G's naar binnen.

Heb je enig idee hoeveel meteorieten er dan moeten gevallen zijn? Hoeveel liter is er gevallen*het laatste miljard jaar? 500 liter?
Dat er leven meekomt via meteorieten, dat kan zeer zeker, maar het is genoeg dat er wat dna in zit. Dat hoeft daarom geen water te zijn

Ha, ik ben het met Frank eens.

De hoeveelheid water op aarde verbaast me niks, de schijnbare semi-afwezigheid van water op onze buurplaneten, dat is vreemd. Water is een bijzonder stabiel molecuul bestaand uit twee van de meest voorkomende elementen in het universum, welke ontstaat door een veelvoorkomende chemische reactie.

In het geval van Mars zal het wel iets te maken hebben met minder massa en/of minder dampkring, Venus en Mercurius zullen wel last hebben van te dicht bij de zon staan. Mogelijk was de verdeling in den beginne ook al niet uniform...

Ik denk eerder dat er een andere oorzaak is wat mars zonder water heeft gezet maar kan het nog niet duiden, maar het is correct over de hoeveelheid water op aarde bijzonder veel is en niet in verhouding tot de werkelijke landmassa's...verlaag die eens en er komt plaats genoeg vrij voor bewoning !

Daarnaast heb ik mijn twijfels over de meteorietenring achter mars, naar mijn eigen vermoeden is dat ooit nog een planeet geweest die vernietigd is geraakt en dat in relatie met mars denk ik dat het alle twee waterplaneten waren waaruit de aarde uit is ontstaan...alleen ik heb nog niet de tools om dat te kunnen toetsen wegens ontbrekend informatie.

Alhoewel, de verklaring zegt dat de meteorieten ring achter mars het gevolg is van een botsing tijdens de vorming van dit zonnestelsel...accuraat is die piste niet !

:roll:

vb Mars :

Atmosfeer
Doordat Mars een relatief kleine zwaartekracht heeft is de atmosfeer kleiner en dunner dan die van de aarde. De atmosfeer van Mars is hetzelfde opgebouwd als die van de Aarde 4 miljard jaar geleden was. Toen is veel van het koolstofdioxide, CO2, opgeslagen in gesteenten op Aarde en Mars. Bij de Aarde is het CO2 er weer uitgekomen en bij Mars is het daar in gebleven. Daardoor is de temperatuur op Aarde omhoog gegaan, en op Mars laag gebleven. Er is inmiddels al heel veel van de atmosfeer ontsnapt op Mars. Het kleine deel wat nog over is bestaat voor 95% uit CO2 en voor de rest uit stikstof, argon, en zuurstof.

temperatuur:
De gemiddelde temperatuur op Mars is -55°C, maar omdat de atmosfeer te dun is om de warmte goed vast te houden en te verspreiden zijn er grote temperatuurverschillen. ’s Zomers kan de temperatuur 27°C worden, maar ’s winters kan het op de polen -133°C worden. Er komen dus flinke fluctuaties voor in de temperatuur.

Oppervlak:
Op het oppervlak van Mars bevinden zich gebergten en grote vlakten. Het is noordelijk halfrond is veel jonger dan het zuidelijk halfrond. Ook is de korst op het noordelijk halfrond veel dunner, mogelijk omdat er daar een grote inslag is geweest.
De grootste berg van het zonnestelsel is te vinden op Mars. Olympus Mons is een uitgedoofde vulkaan en heeft een indrukwekkende hoogte van 27 kilometer. Hiermee steekt de berg ver boven de rest van het Martiaanse oppervlak uit

Water:
Er bevindt zich water op Mars. Mars heeft namelijk net als de Aarde een ijskap op de Zuidpool. De ijskap op Mars bevat zoveel water dat als die zou smelten, er een laag water van 11 meter op de hele planeet zou staan.



geen water op Mars ze je ?

geen water ?

"The Mars Odyssey neutron spectrometer observations indicate that if all the ice in the top meter of the Martian surface were spread evenly, it would give a Water Equivalent Global layer (WEG) of at least ≈14 cm—in other words, the globally averaged Martian surface is approximately 14% water. The water ice currently locked in both Martian poles corresponds to a WEG of 30 m, and geomorphic evidence favors significantly larger quantities of surface water over geologic history, with WEG as deep as 500 m. It is believed that part of this past water has been lost to the deep subsurface, and part to space, a.........etc"

Natuurlijk bestaan er Aliens. Of zijn jullie zo arrogant om te geloven dat de aarde de enige planeet is waar er leven mogelijk is?

Ben jij zo arrogant om te denken dat iemand denkt dat er geen aliens bestaan?

Ik denk dat weinig mensen met wat verstand beweren dat er geen ander leven is in het universum, dat is zelfs zuiver mathematisch bijna een zekerheid. Er is alleen natuurlijk nogal een verschil tussen 'ander leven' in het universum of een soort E.T. die hier op onze planeet verkleed rondloopt of aan de binnenkant van de aarde woont.

Vergeleken met de totale massa van het land is er juist bijzonder weinig water, het ligt alleen allemaal in een "dun" laagje aan de oppervlakte van de planeet.

Veel astronomen houden het ontstaan van de astroïdengordel geloof ik op "er is daar nooit een planeet gevormd", mogelijk deels of zelfs grotendeels door verstoring en invanging van beschikbaar materiaal door de zwaartekracht van Jupiter. Het grootste "planeetzaadje" dat er nu nog hangt, Ceres, bevat een kwart van de massa van alle astroïden. De totale hoeveelheid materiaal in dat deel van het zonnestelsel is tegenwoordig in ieder geval veel lager dan bijvoorbeeld in onze baan.

Citaat van Karl Dönitz:

„Die deutsche U-Boot Flotte ist stolz darauf, daß sie für den Führer in einem „anderen Teil der Welt“ ein Shangri-La gebaut hat, eine uneinnehmbare Festung.“

Shangri-La = Shamballah = aards paradijs.

Check hoe dichtbij ze zaten:
https://www.youtube.com/watch?v=fZDzy3rWMzQ



Dit is echt geen grap! De Aarde IS hol!

De grootste ontdekking over onze Aarde in de geschiedenis van de mensheid... Ik zeg het je nu. Geniet ervan.

Bovenbuur, ik ben je dankbaar. Je hebt een punt en heb weer iets bijgeleerd.

Op onze maan bijvoorbeeld is er veel ijswater aan de polen omdat het in de schaduwrijke kraters koud genoeg is om water vast te houden. Elders verdampt het water snel en verlaat het de Maan. Er zou 600 miljoen m³ waterijs op de Maan zijn.

Op vele planeten is er dus inderdaad een schijnbare afwezigheid van water.
Veel planeten en manen hebben ondergrondse ijslagen, bedekt met een dunnere steen- of aardkorst.

Toen ik ontdekte dat de Aarde groeit, heb ik me afgevraagd hoe en waar het water zich bevond en in welke aggregatietoestand.
Ik dacht dat de Aarde ook van die ondergrondse ijslagen had, die bij groeien van de Aarde bloot kwamen te liggen en smolten onder de zon.
Maar van dat idee ben ik afgestapt. Het water moet er al van in het begin geweest zijn, nog voor de Aarde groeide want er zijn oeroude vissen op land gevonden. Miljarden jaar oud. Nu denk ik dat de Aarde ooit volledig onder water stond, begon te groeien en dat de zeespiegel zakte tot de continenten bloot kwamen te liggen. Ondertussen werd er uiteraard nieuwe oceaanbodem gecreëerd..

Dan lijkt het er op dat het water de dampkring was van de eens kleine aarde...dat zou een goede verklaring zijn wat je hier stelt...

Ik vraag mij af, indien toch de aarde blijft groeien (op termijn) dan zou de zeespiegel verder moeten dalen ? dus als dat water wordt gewoonweg gecompenseerd door ze in de te bufferen in de steenmassa/lagen en daarin ook te laten vloeien en om te zorgen dat er voldoende afkoeling is tussen de grens van de aardkorst en de hoeveelheid conventiestromingen die heet zijn...wierd maar ik heb mijn gedachten niet consequent, alsnog te veel speculatie dus !

Dat klopt, de zeespiegel zou in principe moeten dalen. Als al het landijs niet afsmelt tenminste. De groei gaat wel zeeer traag he. Convectiestromingen, dat bestaat niet. Dat is een fabeltje van de wetenschap om hun platentektoniek te doen kloppen..

Volgens mij ontstaat lava gewoonweg door frictie tussen continentale/oceanische korst met onderliggende mantel door de groei.. Maar ik kan mis zijn en nog veranderen van mening.

Research en vooral veel denken is de sleutel tot de waarheid. Als die te vinden is tenminste. De dagen dat je niet denkt, zijn verloren dagen.
Ik ken mensen die nog niet eens begonnen zijn aan hun 'mens zijn'. Mensen die opschrikken als ze de maan zien overdag. Mensen die enkel bezig zijn met geld verdienen, thuiskomen en slapen...

"Cogito ergo sum" zou voor iedereen moeten gelden.

Wat zelf weer een interessante vraag oproept. Hoe oud was die zeebodem ook alweer? 180 miljoen jaar ofzo? De tijd sinds, in de conventionele theorie, het opbreken van Pangea ongeveer? Dat zou dus betekenen dat alle dinosaurussen uit die tijd ook zeedieren waren? Wanneer is het land überhaupt boven de zee begonnen uit te steken?

Ik ga een poging doen het te berekenen. Continentaal plateau vormt ongeveer een derde van het aardoppervlak, dus 180 miljoen jaar geleden was er een derde van het oppervlak. Ik ga aannemen dat de straal en doorsnede van de aarde lineair groeien, wat betekent dat het oppervlak en het volume steeds sneller groeien. Dus je krijgt andere getallen bij andere aannames. De oppervlakte van een bol is 4(pi)r^2, dus verbonden aan de straal via een kwadratisch verband. we stellen de straal van nu op 1 aardstraal, de huidige oppervlakte is dan 4(pi)1^2=4(pi) vierkante aardstraal. Een derde daarvan (de oppervlakte was 180 miljoen jaar geleden drie keer zo klein) is 1,33(pi) vierkante aardstraal. De aardstraal 180 miljoen jaar geleden wordt dan gevonden met:
4(pi)r^2=1,33(pi)
r^2=1/3 (aan beide kanten 4 pi weggestreept)
r=(wortel)1/3=0,58 (afgerond).

De eerdere aanname van een constant groeiende straal aangenomen groeit de aarde dan volgens de formule: r=0,58+(0,42/180)t=0,58+(0,0023)t met t in miljoenen jaren sinds 180 miljoen jaar geleden. (Dit geeft dat de straal vandaag de dag 0,994 aardstralen is, dus de afrondingsfout is acceptabel.)

Maar nu, het volume van de oceanen. Omdat we in aardstralen meter moeten we ook de diepte van de oceanen in aardstralen uit gaan drukken om op een fatsoenlijke volumemaat uit te komen. Gelukkig is de straal van de aarde 6371km en de zee gemiddeld ongeveer 6 km diep. Ik ga de oceaan modelleren als zijnde overal 1/1000 aardstraal diep, het volume van de oceanen is al het oppervlakte meer dan 1,33(pi) vierkante aardstralen * 1/1000 + elke stijging boven zeeniveau die nodig is. De hoeveelheid water die vandaag de dag aanwezig is is dus Verder voegen land en ondiepe zeeën nog volume toe, deze modelleren we als uniform 0 km diep, dus altijd 1,33(pi) vierkante aardstralen * elke stijging boven zeeniveau.

Het volume van de oceanen vandaag de dag is (4-1,33(pi))*1/1000 = 2,67(pi)*1/1000= 2,67(pi)*10^-3 kubieke aardstralen.

Ik modelleer de diepte van de zee alsof de aarde een plat vlak is, omdat op de totale omtrek van de aarde die bolling niet heel veel meer uitmaakt in die bovenste paar kilometer, die verhogen het volume dat hogere lagen kwijt kunnen niet heel veel, en dit leek mij makkelijker rekenen.

Dat volume gaan we constant houden. Hoe hoog was de zeespiegel dan zeg 180 miljoen jaar geleden? En 60 of 10 miljoen jaar geleden?

180:
2,67(pi)*10^-3)/1,33(pi)=2 *10^-3 aardstralen boven NAP = 2/1000 aardstralen = 12,742 km. De wereld is één grote zee, maar Mount Everest (die in het plaattectoniek model nog lang niet bestond in deze tijd, maar dat vergeten we even) zou met zijn top al tot enkele kilometers onder het oppervlakte reiken.

60:
r=0,58+0,0023*120=0,856
opp=4(pi)0,856^2=2,931(pi) vierkante aardstralen
volume oceanen onder NAP=(2,931-1,33)(pi)*1/1000=1,601(pi)*10^-3
volume dat boven NAP zit=2,67(pi)*10^-3-1,601(pi)*10^-3=1,069(pi)*10^-3 kubieke aardstralen
zeespiegel=1,069(pi)*10^-3/2,931(pi)=0,365*10^-3 aardstralen = zo rond de 2 kilometer. Toe de dinosauriërs uitstierven stak er hier en daar al een flink gebergte boven de zee uit.

10:
r=0,58+0,0023*170=0,971
opp=4(pi)0,971^2=3,771(pi) vierkante aardstralen
volume oceanen onder NAP=(3,771-1,33)(pi)*1/1000=2,441(pi)*10^-3
volume dat boven NAP zit=2,67(pi)*10^-3-2,441(pi)*10^-3=0,229(pi)*10^-3 kubieke aardstralen
zeespiegel=0,229(pi)*10^-3/3,771(pi)=0,061*10^-3 aardstralen = 390 meter. 10 miljoen jaar geleden is er al leven mogelijk in de Ardennen. Bovendien is het verschil met vandaag al klein genoeg dat bijvoorbeeld een ijstijd een significant verschil in zeespiegel kan gaan uitmaken. Maar, een behoorlijk deel van het aardoppervlak ligt toch nog onder water.

Deze lijn doortrekkend voorzie ik voor de relatief nabije toekomst enorme kliffen aan de rand van het continentaal plat waar je vanaf moet om bij de oceaan te komen, we leven in een zeer bijzondere tijd waarin het zeeniveau ongeveer rond de hoogte van grote delen van het land ligt. Ik dacht altijd dat de diepte van de oceanen gevormd was door invloeden van bijvoorbeeld waterdruk, dat we met meer water ook best diepere oceanen en een kleiner oppervlak aan landplaten hadden kunnen hebben en bij minder water andersom. Maar als de groeiende aarde theorie klopt hebben we gewoon enorm veel mazzel met wanneer we leven. Ik ben echt blij dat ik niet zo goed hoef te kunnen zwemmen als bijvoorbeeld tyrannosaurus.

Geheel terzijde: die berekening bevatte veel teveel onderdelen. Ik ga me de komende tijd weer even inhouden en alleen hele grove schattingen doen.

O, addendum: Over die laatste tien miljoen jaar even lineair geëxtrapoleerd is de zeespiegeldaling per 100 jaar dus ongeveer 390/100000=0,0039 meter of 3,9 mm, per eeuw dus. De zeespiegeldaling gaat dus inderdaad erg langzaam. Dat dan weer wel.

Dat klopt. Ik heb ook eerst de oppervlakte berekend van het continentaal plateuu, vermeerderd met delen die net onder zeespiegel liggen én 4.5 miljard jaar oud zijn. Dat laatste zijn die rode zones: (trouwens in google earth mooi te zien, zijn de lichter gekleurde delen in de oceanen)



Totale landmassa is : 148.940.000 km² + 30.000.000 km² ≈ 180.000.000 km²

r = 0.5* wortel(A/pi) = 3784 km

3784/6371 = 0.59
Komt dus aardig in de buurt van uw resultaat.