Die is goed. Ik zal het artikel uit uw bron even plakken:

Bwahahahaha.; Die moet wat minder paddestoelen eten. :lol::lol::lol:

Zelfde aandoening als exodus.

Toevallig ook in zijn periode van Lucy in the Sky with Diamonds....

Het is zijn schuld niet, hij komt uit een kansarme omgeving.

Ik wacht op de film

en meneer:lol:

Natuurlijk wijzigt de ‘realiteit’ naarmate ons totale gewaarzijn toeneemt.
De ‘realiteit’ van een kind is van een heel andere aard dan wanneer die kleine ouder wordt, net zo verandert de realiteit (in ons gewone waakbewustzijn) naarmate we dit overstijgen naar een hoger bewustzijn.

Ook de conceptvorming en het gevoel van ‘afgescheidenheid’ tov de wereld, naar een volledig opgaan en versmelten in diezelfde wereld, is een wijziging van de relatie bewustzijn/realiteit.

Op zeker moment is er geen onderscheid meer te merken tussen bewustzijn en de wereld en begrijpt de 'waarnemer' dat hij steeds het 'gezochte' was, is en zal zijn.
Tad Tvam Asi, weet je wel.

Nice, al is het mss gewoon te warm om elkaar te dissen. :-)

Je bent de hoofdmoot, het verstand, vergeten...

Soit, het kan ook aan de warmte liggen, maar ik hoop dat je de contradictie van je eigen antwoord inziet.

Zo warm is het nu ook weer niet geweest, dus mijn hersens functioneren prima en ik zie geen contradictie in mijn schrijven.

Bon, als je dan weet dat onze zintuig/verstandsmodus beperkt is in z'n informatieopname of -verwerking, zodat we nooit via deze weg het totaalplaatje zullen ervaren, waarom zou ik dan met wat beters moeten afkomen ?
Elke uitleg omtrent eenheid botst toch met je eigen gefragmenteerde vooroordeel daarover, dus laat maar.

Hoe dan ook, geen enkele ervaring is rechtstreeks overdraagbaar aan een ander persoon, dus zal je via je intuitieve aanleg zelf de diepte van je bewustzijn moeten ervaren, om de grondrealiteit rechtstreeks gewaar te worden.

Uiteraard
Goed geprobeerd... maar die grondleggers hun discipline was nu net niet die subjectieve gewaarwording van de realiteit waar jij over begint

Bah ... tegen de tijd dat je deze reactie leest is het al wat meer draagbaar :-)

Hoe 'objectief' kan een voorstelling dan zijn, als de waarnemer (de onderzoeker) zelf de randvoorwaarden opstelt, die het uiteindelijke meetresultaat bepalen ?

"Einstein en Bohr vroegen naar aanleiding van Heisenbergs gedachten zich af of licht een golf was of deeltje. Wat Heisenberg dacht bleek waarheid; er is onzekerheid! Licht kon zowel als golf worden gezien of als lichtdeeltjes, fotonen genaamd. Wanneer wetenschappers licht onderzoeken alsof het een golf was, dan bleek het een golf. Ging men ervan uit dat het een deeltje was, dan bleek dat de waarheid. Niet alleen licht maar ook alle atomen gedragen zich gelijktijdig als een deeltje en een golf. Dat maakt het voor de kwantumwetenschappers lastig om conclusies te trekken. De rol van de waarnemer bepaald de uitslag van het onderzoek, en daarmee de visie op de realiteit der dingen."
http://wetenschap.infonu.nl/natuurku...-esoterie.html

Net zoals de kwantumverschijnselen een dieperliggende en een tot in de verste uithoeken verbonden eenheid doen vermoeden, net zo is dat met bewustzijn, welks in wezen een grensloze eenheid is die alle individuele 'bewustzijnsdeeltjes of -golven' met elkaar verbind.


Nu je 't zegt, er is daarnet een korte maar hevige regenbui gepasseerd en de lucht is nu zwanger van heerlijke prana. ;-)

Dat is wel heel erg kort door de bocht. Onze zintuigen zijn, net als die van andere dieren, beperkt en bedrieglijk, maar dat betekent niet dat alles plotseling kapot gerelativeerd moet worden.

Ik zie met mijn ogen een boek op tafel liggen. Dat boek ligt er, geen twijfel mogelijk, dus mijn ogen hebben mij niet bedrogen. Ik voel een vlieg op mijn arm kruipen, en als ik met mijn ogen kijk, zie ik inderdaad een vlieg op mijn arm zitten.

Volgens jou is dit alles evenwel niet waar, hetgeen uiteraard nonsens is. Onze zintuigen nu ook niet onderschatten he.

Inderdaad, het is dus beide tegelijk, hoe tegen-intuitief zoiets ook lijkt, maar je weet uiteraard dat je alle intuitie mag opbergen eenmaal je op dergelijk microniveau gaat kijken. Enkel de harde vergelijkingen dienen dan nog als gids en die zijn vaak niet in woorden of herkenbare concepten te vatten, dat is alsof je zou proberen een precisie-uurwerk te monteren met een bulldozer.


De observator bepaalt mee het resultaat van de waarneming inderdaad, of die observator nu een mens, een mier of een electronenmicroscoop gekoppeld aan een computer is, maakt niets uit. De fysieke daad van observatie verstoort altijd het systeem; of die observatie bewust of onbewust gebeurd is volkomen irrelevant.


Esoterie is toch fijn he? Men neme de woorden bewustzijn, universum, liefde en eenheid en men mixe die in gelijk welke combinatie en hoeveelheid en de eso-boys en girls zullen het resultaat altijd prachtig vinden. Altijd prijs. :)

.

Wederom zo uit de hoogte doen.

Deze begrippen zijn basiswaarheden, universele waarheden. Jij zal ze wel ontdekken ook, ooit.

Gezond boerenverstand volstaat niet altijd.:-)
Laat ik het zo stellen : wat weet de vis van het water waarin hij zwemt ? ( Een vraag die Einstein zich stelde. )
Evenveel als wat jij van het heelal weet. t'Is te zeggen, heel weinig.:-)
De menselijke zintuigen zijn voorzien om hier op aarde te overleven, niet om de werking van het gehele universum te begrijpen, hetgeen verklaart dat er dingen zijn die jij " ongelofelijk ,da kan ni " vind, en die TOCH bestaan.;-)
Dus doe niet zo belachelijk, en aanvaard dat je onwetend bent.:-)

Waarheid! Ik wist dat ik nog een woord vergeten was. ;-)

Wel, mogelijk heb jij gelijk, er is echter geen enkele objectieve reden die mij ertoe aanzet om dat aan te nemen.

Er is echter ook de reele kans dat ik, als harde materialist, het bij het rechte eind heb natuurlijk. Kan jij overweg met die mogelijkheid?

Nee, daarvoor hebben we onze hersenen, je weet wel, het meest complexe orgaan in het heelal as far we know it.

Je moet het natuurlijk wel willen gebruiken op een correcte manier, anders zit je inderdaad snel in het stadium van een koe die naar een trein kijkt.

Zoals wat? Er is zover ik weet niets dat op tafel voor mij kan gelegd worden dat ik 'ongelofelijk, da kan ni' zou kunnen vinden. En die tafel, dat is uiteraard een logisch kriterium zoals je wel moet begrijpen, niet?

We zijn allemaal onwetend maar al veel minder onwetend dan vroeger.
As we maar blijven voortdoen met minder onwetend worden, wie weet waar we uitkomen?

Dat ontken ik toch nergens ? Leg me geen woorden in de mond aub, mijn zintuigen zijn nog scherp genoeg om laster en leugens op te merken.

Een klapke doen met onze kameraden Aliens, als we eindelijk in staat zijn om ze te herkennen ?

Of misschien leren aanvaarden dat we ze de eerste 600 000 jaar niet gaan ontmoeten? Een peuleschil op kosmische schaal uiteraard. Je mag de taart al beginnen bakken.