Effectentaks gaat in vanaf 26 februari 2021
 

De Vivaldi-regering gaf eind oktober 2020 het startschot voor een nieuwe taks op effectenrekeningen. Op 11 februari 2021 werd de wet taks op effectenrekeningen gestemd, op 26 februari trad de wet in werking. De opbrengst van de taks dient om onze sociale zekerheid te ondersteunen die zwaar onder druk staat door de COVID-crisis.
Een goed begin maar veel te weinig want de jaarlijkse taks is slechts 0,15% voor bedragen > 1 miljoen euro.

Ruime definitie van het begrip ‘financiële instrumenten’.

De taks wordt gevestigd op de waarde van de financiële instrumenten aangehouden op een effectenrekening. De wet voorziet in een zeer ruime definitie van het begrip financiële instrumenten. Zij omvat niet enkel aandelen of obligaties, maar bijvoorbeeld ook alle soorten afgeleide producten. De ruime definitie maakt het ook mogelijk dat nieuw ontwikkelde financiële instrumenten onmiddellijk door de wet gevat zullen worden.

Hoe wordt de gemiddelde waarde berekend?
De gemiddelde waarde wordt berekend over een referentieperiode van twaalf opeenvolgende maanden. Deze loopt van 1 oktober tot en met 30 september van het daaropvolgende kalenderjaar.
Vier keer per jaar, op het einde van elk kwartaal, wordt er in een referentiepunt voorzien. Deze vier referentiepunten leiden tot een gemiddelde waarde van de portefeuille.
Voor 2021 wordt de eerste foto genomen op 31 maart. Voor de eerste referentieperiode worden er dus drie foto’s gemaakt (31 maart, 30 juni en 30 september) om de gemiddelde waarde van de portefeuille te berekenen.

Wie moet de taks betalen?

• Belgische natuurlijke personen
• Belgische vennootschappen
• Belgische rechtspersonen onderworpen aan de rechtspersonenbelasting (zoals vzw’s en stichtingen)
• alle personen die geen Belgische inwoners zijn maar wel een effectenrekening in België aanhouden, uitgezonderd zij die beschermd worden door een dubbelbelastingverdrag
De wet voorziet in zo min mogelijk uitzonderingen, om het risico op vernietiging van de wet door het Grondwettelijk Hof te verminderen. Enkel de rechtspersonen die effectenrekeningen aanhouden in het kader van de eigen beroepswerkzaamheid worden uitdrukkelijk uitgesloten. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om de kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen, beleggingsondernemingen en de pensioeninstellingen.


Wie houdt de taks in?


Voor de Belgische effectenrekening is het de aanbieder van de effectenrekening die de nodige inhoudingen zal doen. Voor de buitenlandse aanbieder van de effectenrekening is er geen verplichting, maar zij zullen deze service wel kunnen aanbieden. Indien de taks niet wordt ingehouden door de financiële instelling, is de houder van de effectenrekening verplicht de taks zelf te voldoen.




Niet-tegenstelbaarheid en antimisbruikbepaling


De wetgever heeft voor twee verschillende antimisbruikbepalingen geopteerd. Voor beide geldt een retroactieve werking vanaf 30 oktober 2020.
De specifieke niet-tegenstelbaarheidsbepaling viseert twee welomschreven transacties die nooit tegenstelbaar aan de fiscus zullen zijn. Dit wil zeggen dat u voor deze transacties nooit kan ontsnappen aan de toepassing van taks - ook al heeft u niet-fiscale motieven. De wetgever gaat ervan uit dat voor de geviseerde handelingen de niet-fiscale motieven nooit genoeg kunnen wegen en dat de handelingen fiscaal geïnspireerd zijn. Het gaat bijvoorbeeld om het splitsen van een effectenrekening in meerdere effectenrekeningen, wat dus geen zin heeft om de taks te vermijden.
De algemene misbruikbepaling is ruim en kan op alle mogelijke handelingen betrekking hebben. De wetgever hoopt met deze bepaling iedere spitsvondigheid om de taks te ontwijken zowel te ontmoedigen als af te straffen. Het kan hierbij gaan om een handeling waarbij men bewust hetzij een overschrijding van de grens van 1 miljoen wil vermijden, hetzij net opnieuw onder de grens van 1 miljoen wil uitkomen.
Deze antimisbruikbepaling laat de belastingplichtige wel toe om tegenbewijs te leveren. Let wel, indien de fiscus van oordeel is dat een handeling fiscaal misbruik uitmaakt, zal de handeling ook zo worden aangemerkt tot bewijs van het tegendeel. Een zware bewijslast dus, die zowel op de belastingplichtige als de tussenpersoon (de financiële tussenpersoon) een grote druk legt.

Volgens Neutr-On is deze taks toch wel veel te klein en wij zullen blijven ijveren voor een vermogensbelasting van 1% voor bedragen > 1 miljoen euro en 2% voor bedragen > 2 miljoen euro.

Voor ‘portefeuilles’ van meer dan 1 miljoen 0,15% dus. Dat lijkt mij heeeeeeel redelijk vergeleken met wat men in Nederland doet.

Het is al bij al toch weer een maatregel die getuigt van de achterlijkheid van veel politici tegenover het beleggen door particulieren. Ze zien blijkbaar veel liever dat hun kiezers jaar na jaar verarmen door hun geld op spaarrekeningen te laten staan.

Het gaat wel over grote vermogens. Een effectenportefeuille van meer dan 1 miljoen is geen kattepis.

“Groot” is hier een relatief begrip. Je hoeft geen miljoen euro te bezitten om in aandelen te beleggen. De politici willen doodeenvoudig het beleggen in aandelen door modale burgers liever ontmoedigen. Het is op langere termijn nochtans het beste middel om uw persoonlijke wel aart op te krikken.

Volgens Neutr-On is deze taks toch wel veel te klein en wij zullen blijven ijveren voor een vermogensbelasting van 1% voor bedragen > 1 miljoen euro en 2% voor bedragen > 2 miljoen euro.

De hele rijken ontsnappen aan de effectentaks.

Of de rijkentaks van de PVDA veel zou uithalen is maar de vraag. Net zoals in Frankrijk blijken de hele rijken in Noorwegen gewoon te verhuizen door zulke taksen ...

Ik denk dat de Belgische overheden maar beter kunnen besparen ipv almaar meer te belasten.

Bij vermogensbelasting:
- moet je uw buitenlandse rekeningen en vermogens aangeven,
niet aangegeven = alles kwijt
- de vermogensbelasting is universeel, (de belastingen worden overal geheven en op alle plaatsen)
- controle : bv bij overlijden, erfbelasting
- controle door advocaten met buitenlandse opdracht, cf tweede woning in buitenland

"door de covid crisis".
Dat is de zowat grootste leugen van de laatste 10 jaar.
Niet het virus maakte crises, de nazi's maakten die.
Ik ga dus effe corrigeren daar.

"De opbrengst van de taks dient om onze sociale zekerheid te ondersteunen die zwaar onder druk staat door de COVID-crisis."
wordt:
"De opbrengst van de taks dient om onze sociale zekerheid te ondersteunen die zwaar onder druk staat door ons sluiten van bedrijven en winkels, ons blokkeren van transport en handel."
Die economische achteruitgang zorgde voor minder belastingsinkomsten, en daarom gaan ze hun belastingen verhogen.
Die herkennen hun eigen voeten niet.

Ik snap je niet goed.

Hypothese: ik win euromillions met 100 miljoen euro. Ik pak mijn biezen, want ik voel dat je mij teveel gaat pakken, en verhuis naar vb. de usa. Ik kom natuurlijk elke trimester wel op familiebezoek.
Hoe gaat gij mij belasten? Of denkt gij dat de Amerikanen gaan meespelen?

na 1 jaar betaal je 3% vermogensbelasting = 3,xxxxx miljoen
het volgende jaar weer

als je in B aankomt zegt de fiscus: "waar zijn je belastinggeldjes?"
jij zegt :"ik heb ze niet bij"
de fiscus zegt: "wil je dan even in dit gevangenisje gaan zitten tot dat geregeld is"
als je niks betaalt = je sterft in het gevangenisje en je geld wordt gerepatrieerd en je familie krijgt nothing (= 0,0)

Dat lijkt me een straf plan in ussr-stijl.
Maar zo gaat het dus niet, en zo zal het niet gaan.

Het volgende heeft ook in de gazet gestaan recent: wie betaalt die effectentaks?
Niet de superrijken.
Wel de gewone rijken. De tophogere middenklasse. Diegene in mijn aard van voorbeeld: die drie mio euro's wint.
Niet genoeg om het deftig af te trappen. Die betaalt.

Finaal komt het altijd neer op de middenklasse.