De gele plakkaat van het openbaar onderzoek niet gezien?
 

Grondwettelijk Hof vernietigt de vereiste van deelname aan openbaar onderzoek om beroep in te dienen
_{14 mrt 2019}

In haar arrest nr. 46/2019 van 14 maart 2019 heeft het Grondwettelijk Hof de artikelen 133 en 151 van het Decreet van 8 december 2017 (welke de artikelen 53 en 105 van het Omgevingsvergunningsdecreet wijzigden) vernietigd. (...)

Nog een artikel hierover.

Arrest Grondwettelijk Hof vernietigt de beperking van het beroepsrecht
_{18 mrt 2019}

De gele plakkaat van het openbaar onderzoek niet gezien? Dankzij de alerte burger kwam arrest nr. 46/2019 tot stand. We danken de alerte burger. Alvast deze poging van de vlaamse politici (én hun kabinetsmedewerkers) om de burger monddood te maken mislukt.

Het Omgevingsvergunningsdecreet

link
_{Datum origineel Omgevingsvergunningsdecreet = 25 apr 2014}

De Codextrein mét aanpassingen

link
_{Datum originele Codextrein = 8 dec 2017}

Op deze site hoort u de advocaat die het vonnis hierboven bekwam aan het woord, in een radio interview uit 2015.

“Parlementairen en ministers beseffen zelf niet altijd goed wat ze stemmen en ondertekenen”
_{Radio Centraal
4 apr 2015}

Een citaat uit het radio-interview van 4 april 2015:

“De situatie is volledig scheef getrokken: de regering heeft beslist dat ze u vanaf nu geen gerechtskosten meer moet betalen als ze een zaak verliest maar dat ze zelf wel een deurwaarder op u mag afsturen als ze wint.”

Wat sterk opvalt is dat parlementsleden niet echt goed lijken te beseffen wat ze stemmen. Ze drukken op het knopje omdat ze het bevel krijgen van de partij.

RC: Rolrecht, Bestuurlijke Lus, Rechtplegingsvergoeding hebben we nu besproken. Allemaal recentelijk aangepaste wetten. In principe worden wetten voorgedragen door parlementsleden. Hebt u er zicht op uit welke hoek die wetgeving komt?
PhVdC: “Dat is een zeer interessante vraag. Ik zou wel eens de persoon willen tegenkomen die de pen vasthoudt. Ik heb de indruk dat parlementsleden niet altijd goed beseffen wat ze stemmen. Het voorbeeld van de Rechtplegingsvergoeding, waarbij de overheid vrijgesteld wordt, heeft tot commotie geleid. En dan erkenden sommige parlementsleden van de meerderheid dat ze niet wisten wat ze stemden. “We kregen het bevel van de partij om mee te stemmen, en hebben dat gedaan”.”

RC: In principe passeren wetten toch eerst door parlementaire commissies? Ergens is er een initiatiefnemer. Weet u wie bijvoorbeeld die wetgeving van de Bestuurlijke Lus indiende?
PhVdC: “Neen. Ik vis er soms naar en heb één persoon gevonden die verantwoordelijke is voor de tekst over het Rolrecht bij de Raad van State, en als ik die tegenkom, zal ik dan wel zeggen wat ik ervan vind.”

RC: Dat is dan een parlementslid?
PhVdC: “Neen, dat zijn doorgaans medewerkers van het kabinet van een minister. Men zegt soms dat de minister in de fout gegaan isn maar ik vraag me soms af of de minister wel altijd weet wat hij voorstelt als tekst. Hij heeft zoveel zaken te doen, wordt opgejaagd door door media, internet, door zijn partij… Hij weet dus niet altijd heel goed welke teksten hij indient. Hij zal de teksten en zijn kabinetsmedewerkers wel verdedigen, maar soms gaan die in de fout.”

RC: De parlementairen weten niet wat ze tekenen en de minister weet niet wat hij tekent …?
PhVdC: “Ik verwoord het voorzichtig: ze weten niet altijd even goed wat ze tekenen, ze weten ook niet altijd even goed wat ze voorstellen. Je moet het ook zien in het spel tussen meerderheid en oppositie.”

RC: Over welk kabinet gaat het dan hier?
PhVdC: “Voor de Bestuurlijke Lus is het vooral de minister van Ruimtelijke Ordening die verantwoordelijk is. Dat was destijds minister Muyters (N-VA) en nu mevrouw Schauvliege (CD&V). Soms is die gerechtelijke procedure de enige spreekbuis voor de burger. “

RC: Dat is op Vlaams niveau. En op nationaal niveau, de kost voor de Raad van State?
PhVdC: “Dat is de minister van Binnenlandse Zaken. Dat was in het verleden minister Milquet (CDH) en tegenwoordig Jan Jambon (N-VA). Maar die erft gewoon het pakket van zijn voorgangster en moet met loyaliteit verdedigen wat in het verleden niet altijd keurig gebeurd is.”

De Europese Commissie, die de afspraken uit Aarhus vertaalde naar Europese wetgeving, stipte in april van dit jaar nog aan dat men de toegang tot de rechter in milieuzaken niet kan beperken tot personen die hebben deelgenomen aan de inspraakprocedures. BRON _{29 nov 2017}

Verdrag van Aarhus

Aangenomen op 25 juni 1998. Het verdrag trad in werking op 30 oktober 2001.

Het verdrag handelt over:

• het verlenen van toegang tot milieu-informatie aanwezig bij de overheid. Naast de "passieve" toegang, d.i. informatie verstrekken wanneer een burger of milieuvereniging erom vraagt, dient de overheid ook aan "actieve" informatieverstrekking te doen via onder meer het publiceren van rapporten over de toestand van het milieu, publiek toegankelijke databanken of soortgelijke registers, etc.
• het verlenen van inspraak in de besluitvorming omtrent milieuaangelegenheden. Dit slaat zowel op specifieke activiteiten (een lijst hiervan is opgenomen als bijlage bij het verdrag) als plannen, programma's, beleid en regelgeving met betrekking tot milieu. Bij de beslissing dient rekening gehouden te worden met de inspraakresultaten, en de beslissing dient openbaar gemaakt te worden.
• het verlenen van toegang tot de rechter in milieuaangelegenheden, bijvoorbeeld om toegang tot milieu-informatie te verkrijgen.

Het zou,in 2020,goed zijn dat iedereen die meer wil weten over een "geel plakkaat" niet meer moet gaan "inzien" ten gemeentenhuize gedurende bepaalde uren,maar gewoon kan surfen naar een website....desnoods om 1 uur 's nachts.Met de ID-card kan men desnoods de toegang beperken tot burgers....


Tegenwoordig kan het meest onbenullige overheids-hersengespinsel op het internet ,(bvb dat je het deksel van je toilet moet dichtdoen)maar het SERIEUZE werk schijnt "beperkt toegankelijk" te moeten blijven...

Ook een duidelijke waarschuwing aan de sociale media: Als dergelijke informatie op uw kanalen verschijnt,gelijk hoe het daar gekomen is,moet het er af BINNEN de 24 uur of het zal DUUR worden!

Een recent mediabericht leert dat de vlaamse regering een nieuwe poging onderneemt om de toegang tot de rechter te beperken:

De Vlaamse Regering wijzigt de procedures bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen
_{20 dec 2020}

(...) lijkt het erop dat de Vlaamse Regering de toegang tot de Raad wilt bemoeilijken door het aanscherpen van het belang bij het middel en het invoeren van de relativiteitseis.

De vraag is dan ook of deze wijzigingen worden ingesteld met het oog op een meer eenvoudige procedure, dan wel ertoe moeten leiden dat het indienen van een annulatieberoep moeilijker wordt.

Dit laatste gaat namelijk ten koste van een vlotte toegang tot de rechter.

De Vlaamse Regering heeft zo in het verleden ook getracht de beroepsmogelijkheden binnen het ruimtelijke ordeningsrecht te bemoeilijken, maar werd hiervoor destijds teruggefloten door het Grondwettelijk Hof.

De leden van het regionale kabinet zijn daar weer, om de eigen burger monddood te maken:

"De Vlaamse regering is van plan om het burgers die de natuur willen beschermen via de rechtbank knap lastig te maken. Onder het mom van procedure-optimalisatie, wordt het voor bezorgde burgers bijna onmogelijk om nog verzet aan te tekenen als ze niet rechtstreeks benadeeld worden. Een kwalijke trend, want in het verleden waren het vaak net die alerte burgers die opkwamen voor het algemeen belang en die Vlaanderen behoed hebben voor miskleunen en natuurvernietiging.

Op 3 maart 2021 keurde de Vlaamse regering het ‘ontwerp van decreet’ goed dat het eerder ‘decreet betreffende de organisatie en de rechtspleging van sommige Vlaamse bestuursrechtscolleges tot optimalisatie van de procedures’ moet vervangen. Op het eerste zicht gaat het om een kleine juridische aanpassing, maar de gevolgen voor de rechtsbescherming van de burger, de natuur en het leefmilieu zijn catastrofaal."

(...) Ironisch genoeg heeft het Grondwettelijk Hof een eerdere poging om deze regel te introduceren via de zogeheten codextrein, onlangs nog vernietigd. Reden: ons land ondertekende het internationale verdrag van Aarhus, dat net inzet op een ruime toegang tot de rechtbank voor milieuzaken. De bescherming van een gezonde leefomgeving en natuur zijn daarnaast ook gewoon een grondwettelijk recht. De EU-biodiversiteitsstrategie van de Europese Commissie dringt er in haar advies zelfs letterlijk op aan om de toegang tot de nationale rechter, zowel voor ngo’s als burgers inzake milieuzaken te verbeteren. Dit voorstel van decreet doet net het tegenovergestelde."

BRON
_{27 apr 2021}

Met een QR code aub. 2021.
Oei, nu heb ik hier toch iets gepost. Dat mocht toch hé? Of was het de bedoeling dat hier enkel door de draadopstarter gepost mocht worden?

Schandalige poging de burger monddood te maken vanwege de Vlaamse overheid. Wie dacht dat Zuhal Demir groene vingers had komt ook bedrogen uit.

Waar is de verantwoordelijke van de regering deze maatregel kont verdedigen in de pers. Het VRT nieuwsitem was gebrekkig in die zin. Maar straks zijn ze weer daar met de camera als een minister een ostentatief boompje plant.

Het mondsnoer decreet zal ook voor verdere ontbossing en ontboming zorgen in Vlaanderen. Maar geen nood....niets wat wat gegoochel met statistieken niet kan oplossen.

Is dat wel veilig dat QR gedoe gebruiken? :|

Het is niet alleen schandalig, het gaat ook in tegen de letterlijke bewoordingen van een advies van de Europese Commissie, mede gericht aan de regio's:

"Daarnaast zal de Commissie het maatschappelijk middenveld steunen in zijn rol als bewaker van de naleving en zal zij samenwerken met de lidstaten om de toegang tot de nationale rechter in milieuzaken voor particulieren en ngo’s te verbeteren. In een voorstel voor de herziening van de Aarhus-verordening zal zij de bevoegdheid van ngo’s ook uitbreiden."

Zo staat het in een mededeling van de Commissie aan:

• het Europees Parlement;
• de Raad;
• het Europees Economisch en Sociaal Comité;
• het Comité van de Regio's.

Onder de titel: EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030

Als beroepen slagen, wil dat gewoon zeggen dat de beslissing in eerste aanleg niet goed genoeg was, en het beroep terecht

dat lijkt eerder een reden om ervoor te zorgen dat de beslissingen beter worden, ipv de beroepsmogelijkheden in te perken zodat slechte beslissingen stand houden