Democratie is fascisme
 

Niet zo heel lang geleden vroeg iemand me; als je democratie in 1 woord zou moeten omschrijven, wat zou het dan zijn? De keuze van dat woord leek mij - als rasechte voorstander van een radicale democratie - voor de hand. Onderdanigheid. Ik had ook 'macht' kunnen kiezen; verschillend woord, zelfde connotatie.

De vraag is. Waarom heb ik niet voor een positief woord gekozen? Vrijheid, bijvoorbeeld. Rechten. Om maar iets te zeggen. Omdat die woorden niet relevant zijn. Het zijn leuke bijkomstigheden. Maar dat is niet de kern van de zaak. Democratie draait rond macht. En rond onderdanigheid aan die macht. En vergeet het. Vergeet Hobbes zijn filosofisch-historische uitleg; je hebt daar niet voor gekozen. Het was geen vrijwillige afgave aan een soverein. Je moest.

Iemand die democratie verdedigt, spreekt nogal snel over de volkswil. Maar bestaat dat wel? 'de volkswil'? Het is een filosofisch-theorethische constructie, die in de praktijk nul en generlei waarde heeft. De enige volkswil die er in de waarneembare, werkbare werkelijkheid bestaat is een meerderheid van stemmen voor een concreet voorstel.

Als men daar een volkswil uit wil destilleren, dan doet men dat. Maar sta me toe daar sceptisch over te doen. Dat betekent echt niet dat daar - beleidsmatig - geen rekening mee gehouden moet worden. Het is mss niet datgene wat democrafanaten de volkswil plachten te noemen, het is wel het geen dat daar het dichtst bij in de buurt komt.

Maar waarom dient men dát te respecteren? Daarvoor gaan we even terug naar de titel. Fascisme is een ideologie die volgens vandale zweeft op 3 beginselen. Nationalistische, autoritaire en corporatieve. Het autoritaire is evident. Je moet je naar de wil van de meerderheid schikken, ook al ga je niet akkoord met het democratische beginsel. Het nationalistische is ook logisch. Het functioneert binnen staten. Het is altijd een staatsnationalistisch wapen om mensen zich aan de staat te binden en niet in opstand te laten komen. 'het is democratisch, dus het is goed.' Het corporatieve gaat over het feit dat elke staat een optelsom is van alle individuen, ongeacht hun status.

Democratie is fascisme. Want je moet gehoorzamen. Je hebt geen keus. Het alternatief is verhuizen. Je kan van Mussolini naar Hitler en terug. Probeer dát maar eens vrije keus te noemen.

Democratie is onderdanigheid, macht, verplichting en fascisme. Niets anders dan dat. Je moet je daar bij neerleggen. Wie dat niet doet, zal geweld ervaren. Niet echt het meest ethische aspect om te gehoorzamen, maar de waarheid nontheless.

Ik ben een fascist. Ik hou van democratie. Ik zal het verdedigen. Maar ik ben me bewust van zijn zwakheden. Hetis een autoritair beginsel en in de kern kan je niet en een liberaal en een democraat zijn. Het is ideologisch relevanter dat je en socialist en liberaal bent dan en democraat en liberaal. Het is een logische tegenstelling. Je kan nog zeggen dat je socialistisch ingesteld bent, maar het niet wilt verplichten op anderen. Het is onmogelijk om te zeggen dat je democratisch ingesteld bent, zonder de beslissingen te verplichten op anderen.

Maar waarom ben ik dan zo'n voorstander van democratie? En waarom verkies ik dat boven het liberalisme? Waarom het autoritaire aspect boven het vrije. Omdat ik geloof in een maatschappij die gemaakt moet worden. Ik geloof in een samenleving waarbij mensen anderen moeten kunnen verplichten zich aan bepaalde normen te houden, ook al gaan die normen in tegen de zogeheten natuurrechten. Die ik - overigens - ook niet veel meer vind dan pragmatische constructies. Ik geloof in een samenleving waarbij mensen de mogelijkheid moeten hebben anderen voor hen te laten werken. Daarom ijver ik daar niet voor. Maar de theorethische mogelijk moet bestaan. En die bestaat.

De reden waarom ik daarin geloof is simpel. Een mens is in weze een iets dat streeft naar de verwezelijkingen van de wensen die hij voor zichzelf voorop heeft gestelt. Zowel rationeel als irrationeel. Ik geloof echter niet dat mensen perse vies zijn van machtstoe-eigening. In het alternatief, een wereld waarbij er geen overheid is - en dus ook niet de verplichtende democratie - , is het mijn inziens veel eenvoudiger om macht over anderen toe te eigenen op een micro-sociaal vlak, daar waar nu iedereen min of meer - maar vooral min - zijn eigenheid kan behouden. Paradoxaal genoeg, moet hij - zonder vrije keuze - daardoor ook toestaan dat een deel van zijn vrijheid wordt ingeperkt. En een niet al te klein deel, ook. In plaats van machttoe-eigening proberen te ontwijken in een statenloze maatschappij, is het evidenter eraan toe te geven op zo'n manier dat je tenminste zeker bent dat je wordt lastig gevallen door een hele hoop mensen uit je omgeving. Blame them. Probeer ze democratisch te overtuigen van hun ongelijk.

Persoonlijk vind ik hem niet zó sterk.

Maar ik wou hem toch eens laten lezen. Wat denken jullie ervan?

DE democratie definiëen als de "dictatuur van de meerderheid" is sterk, omdat die meerderheid in een democratie niet vstligt, maar fluctueert. Het fascisme
daarentegen is geen dictatuur van een meerderheid, maar in wezen een dictatuur van een usurperende minderheid (die zoals de geschiedenis ons leert zich telkens op een geweldadige wijze moet handhaven en op een geweldadige wijze wordt vervangen).

Moet het individu "gehoorzamen" ?

Hier treeedt de "subsidiariteit" in werking ie. de "onschendbaarheid van het privédomein", met alle beperkingen die eraan opgelegd kunnen worden..
de "rechtsstaat" is derhalve een onverbrekelijke aanvulling van "democratie":
het individu moet zich in rechte kunnen verdedigen indien zijn individuele rechten worden geschonden ie. indien hij/zij gedwongen zou worden tot "gehoorzaamheid".

In een maatschappij waarin de moraal van het niet schenden van elkaars rechten totaal ingeburgerd zou zijn, zou men een anarchie kunnen scheppen -
het vrije geldloze omgaan met elkaar in een geest van vrijheid en gelijkheid.

Is de definitie van democratie niet het regeren met een zo groot mogelijke meerderheid & is een meerderheid van allen niet de "grootst mogelijke" ?

Over al het voorgaande ga ik niet met je discussiëren; gelovigen hoef je niet te overtuigen.

Vraag: waarom moet een samenleving gemaakt worden? Door wie wordt die dan het best gemaakt? Door de mensen (betrokkenen) zelf, of door een stelletje opportunisten? En is het spelletje volksverlakkerij dat men 'democratie' pleegt te noemen de way to go?

Natuurrechten? Nee: basisrechten aangevuld met een stuk logica! Rechten zijn immers altijd 'constructies'. Per definitie.

Waarom moet de mogelijkheid bestaan mensen te dwingen anderen voor hen te laten werken? Ik vertaal: waarom moet slavernij theoretisch kunnen bestaan? Want daar heb je het toch over, niet?

En in dat allerlaatste zinnetje struikelt je hele verhaal; daar zit de contradictie in de democratie. Je kan 'hen' niet overtuigen van hun ongelijk; zoiets is structureel onmogelijk in een democratie.

Bovendien; vijheid of onvrijheid heeft hier niks mee te maken. Het feit dat je pleit voor een pak betutteling bovenop de betutteling waar we sowieso mee te maken krijgen in de samenleving (staat of niet), is de kern van het hele probleem. Ik blijf volhouden dat de staat zoals we ze vandaag kennen, voor meer dan 80% volstrekt overbodig is.

Het is de kern van AdrianHealey's probleem.
Het probleem van alle fascisten.

Bovendien; vijheid of onvrijheid heeft hier niks mee te maken. Het feit dat je pleit voor een pak betutteling bovenop de betutteling waar we sowieso mee te maken krijgen in de samenleving (staat of niet), is de kern van het hele probleem. Ik blijf volhouden dat de staat zoals we ze vandaag kennen, voor meer dan 80% volstrekt overbodig is.[/quote]

Dat weet "de staat" zelf maar al te goed : zij besteedt dan ook steeds meer uit aan multinationale organisaties en privé-ondernemingen, zonder dat er een rechtstreekse inspraak van "de burger" in die instellingen bestaat, ergo "de burger" wijst die inspraak zelf nog af ook!

Wij zijn de fascistische wereldstaat vol enthoesiasme aan het meebouwen
onder het motto : "de staat sterft af !" -

Afsterven ? goed : maar dan met de juiste stervensbegeleiding graag !

Door de betrokkenen zelf. Duh.

Buiten Zwitserland ken ik geen enkel democratisch land. (En dan nog ken ik de instituties van Zwitserland niet goed genoeg om daar helemaal zeker van te zijn.)

Dus als je het over België hebt; neen.

Uhu.

Waarom niet?
Ik ben van mening dat enkel in een democratie de rechten van een ieder dermate gevrijwaard kunnen worden dat er geen slavernij zal ontstaan. In een anarcho-kapitalistisch systeem zal er volgens mij - neen, dat kan ik niet bewijzen - wel en zelfs eerder sprake zijn van slavernij.

En van zodra je 'een' staat creeërt, moet die democratisch zijn. Lijkt me evident. Echter, van zodra een staat democratisch is, kan die beginnen met zijn macht - 'democratisch' - over de samenleving beginnen uit te breiden. Ik zie een logisch verband tussen de uitbreiding van het algemeen stemrecht en de invloedssfeer van de overheid in het private leven.

Ik zie maar 2 mogelijke systemen. Anarcho-kapitalistisch of een democratische overheid. Ik zie daar tussen geen mogelijkheid. Maar van zodra er een democratische overheid is, oefent die macht uit. Ook over zij die dat niet willen.

Ja, de theorethische mogelijkheid dat slavernij geformaliseerd kan worden door een overheid om er voor te zorgen dat het niet gebeurt.

Dat is niet onmogelijk. Wel heel moeilijk.

Over welke betutteling heb je het dan?

Ik niet; maar ik zou er geen problemen mee hebben mocht de staat effectief 80% ingekort worden. It beats the alternative we have today.

Is dat het beste wat je kunt?

Een samenleving vormt zich altijd spontaan; daar heb je geen 'democratische' overheid voor nodig. Zodra je een handjevol handige jongens en meisjes gaat afvaardigen en begiftigen met de heilige wetenschap van het 'algemeen belang', werk je dat spontane proces eerder tegen dan dat je het aanmoedigt. Ik ben ervan overtuigd dat het fenomeen van het uiteenvallen van het sociaal-culturele weefsel voor een groot stuk te verklaren is door het feit dat de politici zich zijn gaan manifesteren als 'social (and cultural) engineers'. Op voorhand tot mislukken gedoemd...

Als capitulatie kan dat wel tellen, Adrian. Waarom wél, zou de basisvraag moeten zijn voor iedereen die nog een klein beetje belang hecht aan de notie van het zelfbeschikkingsrecht. Potjandorie zeg... ik weiger te aanvaarden dat er een soort 'natuurrecht' zou bestaan krachtens hetwelk mensen gedwongen kunnen worden zich te onderwerpen. Dat is gewoon ancien régimepraat.

Alternatief: stel je even voor dat de staat zich strikt zou beperken tot het vrijwaren van die onvervreemdbare rechten van 'life, liberty and the pursuit of happyness' binnen een voor het overige van elke verdere betutteling ontdane setting... Een stérke staat die het individuele grondrecht van elke burger in gelijke mate verdedigt; dan is de kans op slavernij meteen onbestaande. Of niet soms?

Uiteraard is er een logisch verband tussen de uitbreiding van het algemeen stemrecht en de invloedssfeer van de overheid in het private leven. Uiteraard... Maar wat zegt dat nou over de democratie? Mij zegt het alvast dat het een soort tumor is, een sluipgif dat stukje-bij-beetje de bewegingsvrijheid van de burger versmacht.

Je moet de calculus achter de democratie echt eens bestuderen en ontdek dan dat een democratie er enkel op gericht is om de handigste cijferaars aan de macht te helpen / houden; dat het allemaal absoluut niet draait om het legitimeren van macht a.h.v. de wil van het volk. (wat je overigens ook prima suggereerde in je beginpost)


Wat zou je denken van een technocratisch systeem gebaseerd op een stevige en onvervreemdbare set van grondrechten bewaakt door een volkstribunaal (noem het een verkozen parlement voor mijn part)? Je kan dan nog een vorm van directe democratie voorzien voor al die beslissingen waar mensen rechtstreeks de impact van voelen en waar je eenvoudig binair op kan antwoorden. (in de zin van: welk tracé moet die weg volgen? willen we een ondergrondse parking hier? moet het industrieterrein uitgebreid worden? etc...)

Het kind met het badwater weggooien, noem ik zoiets... En dat blijkt nog elke dag trouwens.

Tsjah, dat ik ooit het wereldrecord hoogspringen zou breken op mijn leeftijd is ook niet 'onmogelijk'. Kortom, je moet niet al té creatief willen omspringen met de ijzeren wetten van de fysica. Wetten die -en daar 'geloof' ik nou eens in- zich ook manifesteren op sociaal-economisch-cultureel vlak.

Wel, er is de 'background' van regeltjes, zeden en gewoonten die zich gewoonweg spontaan vormt in elke samenleving. Afgedwongen door sociale controle (i.e. zonder terug te vallen op fysiek geweld). Als individu kan je je daaraan onttrekken, je kan een 'opting out' forceren maar dan moet je ook accepteren dat je aan een aantal even informele sociale voordelen verzaakt. Maar die vrijheid om desnoods de middenvinger op te steken naar meneer pastoor, meneer de schoolmeester of welke andere plaatselijke notabele, die is er en moet gegarandeerd worden.

En dan is er de betutteling door de 'staat' (of 'overheid'); die is helemaal niet vrijblijvend en wordt steevast manu militari afgedwongen. Als ik een flik in z'n gezicht uitlach, dan is de kans reëel dat ik geboeid afgevoerd word om het ten politiekantore uit te mogen leggen. Het areaal aan dwangmaatregelen is indrukwekkend. Geen 'opting out' mogelijk; gij zult werken en zwaar afdragen voor een hele resem 'diensten' waar gij nooit om gevraagd hebt (of alleszins niet aan die prijs om gevraagd hebt). Moet ik nog doorgaan?

En welke betutteling precies? Doe eens een experimentje in persoonlijke vrijheid, Adrian. Ik daag je uit... Morgenochtend, als het tenminste niet regent, ga je midden op het voetpad van een grote boulevard in de hoofdstad zonnebaden. Je legt je badhanddoek en je gaat liggen enkel gekleed in een bermuda of short. Eens zien hoe lang je daar gaat genieten van de zon vooraleer je wordt aangemaand om je uit de voeten te maken door zo'n 'blauwe diender'. Vraag die diender dan eens precies welk reglement hij inroept om je daar te verjagen... (wedden dat hij er ééntje heeft voor alle gelegenheden?)

D�*t hoort ons streven te zijn: de staat ontmaskeren en stukje-bij-beetje chemisch castreren. En met dat laatste bedoel ik: mensen duidelijk maken dat al die pipo's in de parlementen en regeringen zichzelf geweldig overschatten; dat we ze niet nodig hebben. Meer nog: dat we een héél stuk beter af zouden zijn mochten we die gasten voor meer dan 80% met vervroegd pensioen sturen. Kijk, d�*�*r zou ik nou eens met plezier belastingen voor betalen...

Ik deel voor een deel die mening wel. Maar ik persoonlijk beschouw dat niet als een argument tegen democratie. Eerder omgekeerd. Ik vind dat een goed voorbeeld van het feit dat er doorheen de geschiedenis te weinig democratie was.

Wel. Ik vind de beste bewaring van het zelfbeschikkingsrecht het feit dat in theorie een meerderheid kan beslissen om slavernij terug in te voeren.

Natuurrecht is anarcho-kapitalistische/libertarische praat...
Natuurrecht = Life, liberty and property. Locke, etc. Nozick, etc.

Daar heb je die natuurrechten...
Zoals je zelf zegt. Een staat. Maar hoe ga je die invullen? Democratisch of niet-democratisch? Het 2de kan je imo niet maken, het eerste zal lijden tot een inflatie aan zaken waarbij de overheid zich in gaat mengen.

Ik zou het ook liever niet zo zien. Ik zou ook een staat prefereren die zich beperkt tot een minimum. (Enfin, liever zo eentje dan wat het nu is.) Maar ofwel heb je geen staat, ofwel heb je een staat die democratisch beheert wordt. Daartussen bestaat geen optie.

Enfin; je kan proberen - wat ik ook zal doen - mensen te overtuigen van het libertarische gedachtegoed. Maar ik ben daar vrij pessimistisch in. Anderen - persoonlijke kennissen - zijn er van overtuigd dat het wel kan. Dat over dit en zoveel jaar de maatschappij libertarisch ingevult zal worden. Ik ben benieuwd.


[quote]Uiteraard is er een logisch verband tussen de uitbreiding van het algemeen stemrecht en de invloedssfeer van de overheid in het private leven. Uiteraard... Maar wat zegt dat nou over de democratie?[:quote]

Vooral dat er te weinig was. Imo.

Maar dát zegt het imo ook.

De huidige 'democratische' instellingen zijn idd niet bepaald door op gericht. Ook in een 'ultiem' democratisch systeem zal dat ook niet zo zijn. Maar toch blijf ik een radicaal democratisch systeem verkiezen boven het alternatief.

Ik geloof niet in perfecte maatschappijen. Ik ga democratie ook niet uitroepen tot de perfectie zelve. Maar ik verkies het - mede uit een angst - boven het alternatief van géén staat.

En ik verkies ook een democratische staat boven een niét democratische 'mijn ideale' staat.


Tjah, maar die stevige en onvervreemdebare set grondrechten? Hoe komen die tot stand? Wie kiest die? Waarom mogen die niet aangepast worden? Etc.
Ik denk dat 'de' burger daar nog sneller tegen zal ageren dan iets anders.

Maar ik ben ook niet geheel pessimistisch. Als je een (r)evolutie in het denken - en hun 'afhankelijkheid van macht' - kunt veroorzaken, dan kan een liberale/libertaire maatschappij. Maar dat zal nog tijd vergen, me dunkt.

Kosten ondergrondse parkings geen geld? :p
Nuja; ik zie het ergens wel zitten. Maar zo'n systeem vereist een paradigmawissel. Ik teken ervoor. Nu nog de rest.

Hoe bedoel je?

Beetje negatief ingesteld?
Maar ik deel wel de bezorgdheid op korte termijn. Op lange termijn is volgens mij alles nodig. 100 jaar geleden was de gedachte dat de overheid de zaken kan en mag regelen die ze nu regelt onmogelijk. Over 100 jaar kan dat weer terug zo zijn.

Ik zou dat geen betutteling noemen, maar oké. Ik snap wel wat je bedoelt.
Ik ga dat btw ook proberen te verdedigen.

Neen, dat snap ik. Maar ik vind de beschuldiging dat ik dat verdedig een beetje te radicaal. Enfin; ik - en daar heb ik nog nooit om gelogen - ben en blijf een voorstander van de SZ. Maar ik ben ook geen fan van betutteling die verder gaat dan dat. En ja; ik besef dat de SZ veel invloed heeft.

Dit vind ik dus onzin. (Dat er idd mij iemand mij zou kunnen wegsturen.)


Héhé.
Wel; ik heb weet van een paar mensen die op termijn een libertaire partij willen opstarten. Ik zou zeggen; ga ervoor!

Als jurist heb ik het bijzonder moeilijk met die term 'natuurrecht'; historisch verwijst dat naar iets volslagen anders. Bovendien gaat het hier ook niet om een ingewikkelde set van 'basisrechten', maar om een ontzettend eenvoudig non-agressie principe; de rest laat zich daaruit logisch afleiden. For your information: ik ben geen anarcho- dit of dat... het valt me op dat je al gauw in dat hoekje geborsteld wordt wanneer je een aantal heilige huisjes in vraag durft te stellen. Het valt me trouwens op dat jij exact dezelfde premissen gebruikt, maar dan op een volslagen irrationele manier met die behoefte aan een democratisch fascisme voor de dag komt. Ik zie nog altijd niet waarom een samenleving manu militari zou moeten 'gemaakt' worden. Dat heb je m.i. nog niet stevig weten te beargumenteren.

Die SZ is de grootste betuttelmachine ooit bedacht; als er al iets anti-liberaal bestaat, dan is het wel dat. Ziektekostenverzekering bvb. impliceert dat je de overheid een mandaat geeft om zich met jouw levensstijl te gaan moeien. Verregaand te gaan moeien trouwens... Als ik vind dat mijn privé-verzekeraar zich teveel moeit met zekan waar ie zich volgens mij beter niet mee bezig houdt, dan kan ik m'n heil altijd tij de concurrentie zoeken of afzien van verzekering tout court. Opting out... Doe d�*t maar eens met de SZ die zich wapent met dat fameuze geweldmonopolie... Gelijkaardige verhalen kan je opzetten m.b.t. de pensioenen, werkloosheidsuitkeringen etc... Betutteling tot in de kleinste hoekjes en kantjes van je privéleven. Voorbeelden zat hoor, mocht je iets concreter willen worden.

M.i. mag er op geen enkele manier de mogelijkheid bestaan dat een meerderheid -hoe groot ook- ooit zou beslissen om een minderheid tot slavernij te reduceren. D�*t zou de uiterste consequentie zijn van jouw democratische fascisme; ik zou er -na amper één eeuw ervaring- zeker niet te zeer van overtuigd zijn dat dit er nooit van zou kunnen komen. Ook op dat punt heeft de democratie zeker tal van leuke voorbeeldjes opgeleverd.

Ik denk vooral dat je libertarisch bent. Enfin, als je 80% van de huidige overheid in elkaar wilt slaan, hou je volgens mij alleen nog maar de nachtwakersstaat over. Niet?

Laat ik dan even duidelijk mijn redenering zeggen.
Ik zeg neit dat dat moet, ik zeg dat ik het beter vind dan het alternatief.
Ik zie maar 2 mogelijkheden. Met een overheid of zonder een overheid (anarcho-kapitalistisch). Als je kiest voor een maatschappij zonder overheid, dan wordt die idd niet manu militari gemaakt, maar dan is er werkelijk de spontane orde. Die gaat geweldig van de huidige maatschappij verschillen, maar ik zou ze niet persé veel slechter of veel beter a priori willen noemen. Daar heb ik geen bewijs van. Maar ik heb daar wel een mijn inziens gezond wantrouwen van. Als ik moet kiezen tussen wél of niét, dan kies ik voor wél.

En dáár ontstaan de problemen. Want als je kiest voor 'een' overheid, dan moet die - mijn inziens - democratisch zijn. Democratie verplicht wel een minderheid te volgen, maar dat lijkt me nog altijd evidenter dan dat het een meerderheid zou verplichten.

Maar van zodra je kiest voor een democratie, krijg (kreeg) je die inflatie aan verantwoordelijkheden door de overheid. Helaas. Ik zal zowat altijd - hoop ik toch - proberen te ageren tegen die inflatie. Tegen een overheid die zich bezig houdt met zaken waar zijn niets over te zeggen hééft. In mijn ogen dan toch. Ik walg van de houding 'ik vind dat niet leuk dus het moet verboden worden'.

En ik hoop ooit een wisseling in houding mee te maken. Maar ik betwijfel het. Ik zal al blij zijn als ik wat in de marge heb kunnen veranderen.

Snap je?

Tjah, volgens mij zal in het alternatief dit er sneller van komen. Gevoel, niet veel meer dan dat.

Mijn inziens enkel maar voorbeelden waarbij er te weinig democratie is.

Mocht het je interesseren; ik ben libertarisch geïnspireerd. Niet veel meer dan dat, want in een discussie met de 'hard-liners' val ik zo door de mand; ik kan ze wel volgen in theorie, maar heb ondertussen al iets té veel praktijkervaring. Ik pleit niet zozeer voor die fameuze 'nachtwakersstaat' als wel voor een 'marginale staat' die zich net zover beweegt als ze zich kan verantwoorden. (je weet wel: zolang de marginale kost lager blijft dan de marginale opbrengst; waarbij kosten en opbrengsten niet altijd eenvoudig te becijferen zijn. We blijven krakelende mensen; geen computers)

Voor mij is 'democratie' niets meer dan een systeempje; een zeer onvolmaakt en kwestieus systeempje om meningsverschillen te beslechten. Een suboptimale oplossing in gevallen dat er geen optimum kan bereikt worden. En in die zin heeft het als enige functie het bewaren van de maatschappelijke rust en vrede. Een dictatuur kan dat ook; een absolute vorst kan dat ook, een technocratie kan zoiets ook... Het enige wat je nodig hebt is een goed werkend repressie-apparaat. Maar ik wil je nog volgen dat een democratie de mensen op z'n minst de indruk geeft dat ze hun lot enigzins in eigen handen hebben. Een 'meerderheid' wordt wel eens begiftigd met een zekere superieure intelligentie (cq. gezag); d�*t is typisch voor wezens die er een bepaalde kuddegeest op na plegen te houden. Schapen lopen ook collectief naar de slachtbank omdat 'de meerderheid' toevallig die richting uitsukkelt. En als je weet hoe je die kuddegeest kan bespelen, dan is alles mogelijk... D�*t maakt het hele verhaal nu net zo griezelig. Want als we het hebben over 'menselijkheid', dan hebben we het over een grootheid die zich niet wiskundig laat omschrijven. Twee mensen zijn niet meer dan één; een meerderheid van 99,99% heeft in dat perspectief niet het recht om die 0,01% ter dood te veroordelen. Net omd�*t de waarde van het menselijk leven mij zo dierbaar is, weiger ik er spelletjes in lagere wiskunde mee te spelen. Dat is m.i. ook de essentie van humanisme. (en als je je ooit al eens de vraag gesteld zou hebben vanwaar m'n pseudoniem op dit forum, dan vind je hier het antwoord)

Een teveel aan democratie vind je vooral in allerlei utopieën over radicaal communistische regimes. Want uiteindelijk komt het daar toch op neer: steeds meer toelaten dat de 'meerderheid van de meute' je dagdagelijks functioneren dicteert? Die hang naar collectivisme? De kudde... Mét z'n inherente zwaktes en perverse effecten?

Democratie zonder een rechtstaat is inderdaad de "dictatuur van de meerderheid".

SZ is begonnen als een verzekeringssysteem van de arbeiders onderling,
een libertair kan toch niet tegen verzekeringen zijn ?

Ook in een utopische anarchistische of libertaire staatsloze maatschappij
is er een sociale orde & die kan best zonder uniformen en gezag functioneren.

Het is in de chinese volksrepubliek dat men heden ten dage experimenten uitvoert met een "geldloze libertair-anarchistisch" maatschappijsysteem.
Met al hun (grote) onvolkomenheden en nadelen moet ik nageven : daar heeft men tenminste een mate van durf om bepaalde maatschappelijke experimenten door te voeren.

Een libertair systeem waarbij het niet mogelijk is om je medemens "uit te buiten" en je zijn individuele vrijheid maximaal moet respecteren is een anarchie.

Het probleem met democratie volgens mij is dat het volk vaak niet goed is ingelicht over sommige dingen, en dat de politiek een en al draait om slogans.

Democratie is volgens mij ' de dictatuur van het "men" '

Vb: Men heeft besloten voor hervormingen.

Allemaal te ondoorzichtig, maar ligt ten dele aan 'de complexiteit' van onze huidige maatschapij. ( zie posting van migrantenjongen)

en men staat voor m.e.n = maatschappelijk egoïstische negativisten .

lol goeie topic fascisme = democratie ....democritus moest het weten hij zou in zijne lach blijven hangen denk k .

Dat democratie gelijk (evenredig) staat aan fascisme is ind. belachelijk.

Maar de vraag is, "volgens mij" in hoevere is het hedentendage nog transparant en open voor inspraak/inzicht "met gewicht" vanuit het oogpunt van de modale persoon.

Ik denk, dat de discussie meer moet gaan; Over de gevaren van overgang van Democratie naar Fasicme/Totalirisme.

De tekst is te lang.

Sterk...8-)