Hegel voor beginners.
 

Hegel voor de beginneling zo gemakkelijk mogelijk uitgelegd.

Hegel is moeilijk te begrijpen en gemakkelijker zou het zijn om te beginnen met uit te gaan van de gegeven werkelijkheid en hoe daarin vele tegenstellingen bestaan.
Bijvoorbeeld: hoog en laag, goed en kwaad, man en vrouw, licht en donker, klein en groot.
Het is een dualiteits systeem, en ook al te vinden in de Chinese filosofie als Yin en Yang.
Ook in de schepping van de Bijbel is het al te vinden, hemel en aarde, licht en donker, het water en het droge.
Ook in andere religies en bij de filosofen zoals Anaximandros en Heraclitus.
Die tegenstellingen behoren dan bij elkaar.

Iets als normaal en knettergek.

Mooie tegenstelling.
Hoewel geniaal en knettergek nog beter is als tegenstelling.


En wat vandaag knettergek heet te zijn kan morgen als heel geniaal worden beschouwd en andersom.
Dat is de Hegeliaanse dialectiek.

Sommige tegenstellingen liggen inderdaad dicht bij mekaar.
Zoals "je pakt ze langs voor of je pakt ze langs achter".

Inderdaad: ook de gaatjes liggen dicht tegen elkaar.
Maar de ene brengt geen vrucht voort en de ander juist wel.

Zie hoe de absolute geest veel meer tot uiting komt door zich subliminaal in films en meer te verpakken.
Er is ook een onheilige geest... the one eye...

The ONE eye of the old God.

De Geest van het denken en de voorstelling van het slechts zien zijn ook een tegenstelling.

It is not from God but the prince of this world.
But the prince is judged and the Apocalyps draws nigh.

Uiteraard zijn er tegenstellingen. Maar veel filmen verfilmen de menselijke status en hebben accurate voorspellingen/voorstellingen.
Zo is de transhuman die geplugged wordt aan het systeem verfilmd in The Matrix en zijn die zich off grid ontkoppelen de ontwaakten die de rode pil kozen.

Ik oordeel deze wereld met mijn atoomtheorie en nieuwe Bijbel.

Mijn atoomtheorie met de toekomst van het heelal is nog niet verfilmd.
De microkosmos is een hogere ruimtevaartcultuur.

Hoog en laag.

Hoog en laag behoren tot de ruimtelijke tegenstellingen om als meest gemakkelijk daarmee te beginnen.
Hoog en laag, links en rechts en nabij en veraf.
Dat is de ruimte met als tegenstelling de tijd.
Samen vormen ze de uiterlijke realiteit.
Wij leven in een wereld van ruimte en tijd.
Als tegenstelling daarvan weer zijn dan wij, die de uiterlijke werkelijkheid waarnemen.

Goed en kwaad.

Goed en kwaad behoren tot de ethiek.
Het vertelt hoe wij met elkaar omgaan.
De tegenstelling daarvan weer is de onschuld als aan goed en kwaad vooraf gaande.
En een andere tegenstelling is de heiligheid, die juist het goed en kwaad te boven gaat.
Die ook weer een tegenstelling heeft in het duivelse dat de heiligheid weer teniet doet.
Maar ook zo dat het heilige zich daardoor weer verder ontwikkelt.
Uit de duisternis van het duivelse wordt de nieuwe heiligheid geboren.

Man en vrouw.

Man en vrouw zijn wij mensen, waar we het al eerder of hebben gehad als tegenover tijd en ruimte en daarin ook leven.
Dus wij zijn ook zelf in de ruimte en de tijd, en deze is ook in ons.
Beide doordringen elkaar zodat de tegenstelling ook een eenheid is.
Zo dat tijd en ruimte ook in ons lichaam is, maar ook in ons bewustzijn.
Bewustzijn en lichaam zijn ook weer een tegenstelling.
En ook de mens en zijn ethiek.
Waarbij de ethiek het geestelijke is in het denken.

Licht en donker.

Licht en donker behoort ook tot de ruimtelijkheid, maar als de concrete ruimte met de dingen erin, wat ook weer een tegenstelling is.
En wel zo dat het licht de fotonen zijn, de lichtstralen die wij als licht waarnemen.
En ook het licht als straling en het licht dat we zien een tegenstelling is.

Klein en groot.

Klein en groot behoren ook bij de dingen als eigenschap daarvan.
Je kunt ze als tegenstelling denken, maar ook als eenheid van beide.
En tegenstelling en eenheid behoren ook bijelkaar.
Want een eenheid is de eenheid van een tegenstelling en wat tegengesteld is vormt ook een eenheid, want ze horen bij elkaar.

De eenheid als derde: licht en donker als schemering.

Nu kan het zijn dat die eenheid zich als een derde laat formuleren, dus niet alleen zo dat de eenheid een bijelkaar zijn is, dan is het een twee-eenheid, maar met een derde als eenheid is het een drie-eenheid.
Neem ik licht en donker als wit en zwart dan is de derde in het midden als aparte eenheid de tint grijs.
Als licht en donker is het de schemering.

Man en vrouw hebben geen derde geslacht.

Bij man en vrouw is er echter geen derde geslacht, hoewel in de moderne tijd daartoe wel een poging wordt gedaan door de transgender zo dat de man zijn penis tot een vagina laat opereren, maar helemaal overtuigend is zoiets nog niet.
Want het man zijn is dan verdwenen voor het vrouw zijn.
De eenheid van man en vrouw is dan de liefde als alleen innerlijk en de geslachtsdaad als twee lichamen ineengestrengeld met de penis in de vagina.
En de eventuele baby is dan weer een meisje of een jongen.
En een duidelijk overtuigende eenheid van man en vrouw bestaat er niet als een derde geslacht.

Goed en kwaad hebben ook geen duidelijke derde.

Ook bij goed en kwaad is er geen duidelijke eenheid te benoemen, maar wel zoiets als leedvermaak, waarbij het leed het slechte is en het vermaak het goede.
Het is de humor.
Maar het heeft dan toch het accent van het goede.
Terwijl de onschuld nog niet aan goed en kwaad toe is en de heiligheid het super goede is en het kwade daarin is verdwenen, hetzij verslagen of opgelost of weerstaan zoals bij de heilige martelaar.
Maar een andere eenheid tussen goed en kwaad is de straf, waarin het kwade mens de gerechtigheid ervaart als het goede.
Maar de straf heeft toch het accent van het kwade dit te ervaren, zoals de humor de zijde van het goede is.
En daarin ook weer een eenheid is als de humor in het uitlachen van iemand als straf kan worden beschouwd, maar de rechter anderzijds de veroordeelde niet uitlacht of misschien wel stiekem in zijn vuistje.
De ernst is hem gegeven.
Maar humor en ernst zijn weer wel een tegenstelling.

Klein en groot zijn relatief.

Bij goed en kwaad gaat de eenheid heen weer van de ene naar de andere kant als van humor naar straf.
Bij klein en groot kan dat ook in die zin dat klein en groot relatief zijn.
Wat klein is, is voor iets dat nog kleiner is groot en omgekeerd: voor iets dat groot is, is voor iets dat nog groter is klein.
Ook is het midden tussen klein en groot een eenheid, dus als normale grootte, en ook als tezamen als een verhouding, want klein is alleen klein door wat groot is en andersom.

Hoog en laag zijn ook relatief.

Hoog en laag zijn hetzelfde, want wat hoog is voor de een is laag voor de ander.
Er is ook een midden te bedenken en ook de eenheid van beiden als een relatie.

De derde als een midden.

Over het algemeen is de eenheid als een derde wat moeilijker te vinden of helemaal niet aanwezig.
En we hebben dan ook nog twee mogelijkheden: het midden of de totaliteit, die echter geen aparte derde is, maar toch nog alleen een twee eenheid.
Maar voor groot en klein is daarvoor geen apart woord, noch voor laag en hoog.
Alleen voor licht en donker wel als schemering.
Ook voor goed en kwaad is er geen duidelijk midden als woord te vinden.