Waar leest u dat? Het ouderschap is gave en opgave, beste. Liefde en opoffering gaan steeds samen.

Net als ieder andere burger heeft de paus het recht zijn stem te verheffen en zijn visie uit te dragen, ongeacht of u het leuk of niet vindt, ongeacht of u ermee akkoord bent of niet.

En dus huilt u maar mee met de ecologistische en liberale dogma's die nu opgeld maken. U bevestigt gewoon wat ik in mijn post #29 in deze draad schreef.

De bijbel werd door andere mensen geschreven en opgelegd aan andere mensen en zo gebruikt als kader om hun gedachten te controleren. Mijn punt hier is dat als je een kind van God bent en God is een deel van je, dan in je eigen verbeelding wordt verondersteld dat God zogezegd op jou lijkt.

Als jij een beeld van God krijgt toegewezen ben jij de spirituele gevangene van die andere mensen die dat Godsbeeld aan jou hebben opgedrongen.

Het zijn dus veroveraars van jou geest.

Als enige excuus zou je kunnen gebruiken dat de bijbel is geschreven door "God" zelf, maar dat gelooft toch geen kat.....

Brainwashing.....

Masochist !

http://www.psychoanalytischwoordenbo...as/masochisme/

Watje!

Pijn is fijn, als dat jou levenswijze is. Leven en laten leven zeker. ;-)

Ik maak liever hier de mensen het leven zuur.

Omdat je zelf verzuurd bent? ;-)

Happy people have no story.

Ikke? Neuhhhhh, gewoon een venijnig sadistisch kantje dat af en toe de kop opsteekt.

Je moet de pijn en het lijden nu ook niet expres gaan opzoeken de pijn en het lijden vinden jou wel.

Misschien is dat ook een gevolg van de huidige tendens. Het is iedere volwassene heden ten dage ten strengste verboden nog enige opmerking te geven aan een vervelend pestend kind. Men moet braaf alles ondergaan en waag het niet maar even de wenk brouwen te fronsen naar een pestkop of gegarandeerd krijg je te maken met hysterische ouders die hun kind als een heilige relikwie aanzien die maar alles moet kunnen doen en laten wat het wil....zelfs een heel restaurant terroriseren als deze dat wil.
Een paar decennia geleden hadden volwassenen wel ietsje minder problemen met al te lawaaierige lastige kinderen maar ja toen mochten de volwassenen zich ook nog als volwassenen gedragen en niet als voetmatten voor de kinderen.

Ik heb geen pijn en lijden door mijn kinderen hoor. Akkoord, ze werken wel eens op de zenuwen of zijn bij momenten gewoon onmogelijk, maar ik zou vééééél ongelukkiger zijn zonder hen.

Ah ja "Ik niet mijn pleziertje, niemand z'n pleziertje."

Maar dan moet je ook niet elke keer trots op je borst kloppen wat je allemaal al niet gedaan hebt voor je kinderen. "Zie wat ik allemaal opoffer voor mijn kinderen, wat een plichten dat ik allemaal heb." Dat bedoel ik met moreel masochisme, mensen die een stijve krijgen van al die opofferingen en plichten naar hun kinderen toe.

Ik en andere ouders worden hier als de grootste idioten en egoïsten voorgesteld omdat we gewoon de normaalste zaak van de wereld willen: kinderen krijgen en grootbrengen. Dan kaats ik de bal gewoon terug, mijn beste couch potato.

Als ik zin heb om te stoefen, dan stoef ik. Het is trouwens een grotere opoffering om hier al jullie onzin te komen lezen en erop te reageren dan om kinderen groot te brengen.

Dat heb ik niet gesteld. Er zijn teveel ouders die er een sport van maken om te zagen over de opofferingen die ze doen voor hun kinderen. Neem er dan gewoon geen. De maatschappij zal je niet scheef bezien hoor.

Dan ben je een goede ouder.