Normaal gezien bevat een aandeel twee aspecten, een korte-termijn aspect en een lange-termijn aspect.

Het korte-termijn aspect zijn de dividenden. Maar het lange-termijn aspect zijn de toekomstige dividenden, die zich uiten in de verkoopswaarde van het aandeel.

Als je een aandeel hebt, kan je dus enerzijds voor een korte-termijn visie opteren: dan krijg je veel dividenden, maar stuikt de waarde van het aandeel ineen ; of je kan voor een lange-termijn visie opteren: dan krijg je weinig dividenden maar de koers van het aandeel stijgt.

De balans tussen korte- en lange-termijn visie zit hem dus al in de wens van de aandeelhouders.

Alles wat Bert de Graeve niet doet. Nu begrijp ik er nog minder van.

Stel een socialist aan als CEO en je zult het verschil wel zien.

Er zijn genoeg bedrijven die structureel nooit ofte nimmer dividend uitkeren. Dat zijn vaak de gezondste op de beurs.

Neem nu voor de aardigheid Studio 100 van onze kindervriend Gert. Verontwaardiging dat hij rijk wordt van kinderen... maar ZIJN bedrijf is inderdaad voor meer dan 50% van hem, en bovendien heeft hij nog nooit een dividend uitgekeerd aan aandeelhouders (inclusief zichzelf). Op die manier groeit een bedrijf.

Daarom dat ik net zeg dat een CEO zich voor een serieus belang met persoonlijk kapitaal zou moeten inkopen in een bedrijf.

Onze goede vriend kameleon is vergeten paragraaf 2 te quoten. Trollgedrag op zijn best gezien hij de conclusie van mijn post bewust weglaat. Mocht hij alles gelezen hebben dan had hij het waarschijnlijk wel begrepen.

Maar als dat plan niet werkt is het zelden de CEO die het gelag betaalt. Dan vliegt de marketing afdeling, verplaatst men de productie, ... De CEO doet niets meer als rapportjes lezen die het voetvolk heeft opgesteld en eventueel alle vorige regels breken (zoals Tim Cook doet).

Daar heeft het dus niks mee van doen tot spijt van wie het benijdt.

Lees de uitstekende biografie van Steve Jobs eens. Dan leer je wat dergelijke topmanagers zoal doen. Het is meer dan enkel maar ideeën hebben hoor. De ideeën komen doorgaans ook van elders, het is knopen doorhakken wat een CEO doet. We hebben 10 ideeën, en daarvan kunnen we er maar 1 uitvoeren...

Wat doet een CEO/manager eigenlijk?

Het juiste antwoord: Werken! Kei en keihard werken. 40 overuren PER WEEK zijn niet vreemd aan de gemiddelde topman, en combinatie werk en gezin gaat vaak ten koste van het tweede. Dure vakanties en een groot zwembad maken dat echt niet goed hoor.

Vervreemding van kinderen is een zeer reëel risico, en persoonlijk financieel risico wegens verplichte aankoop van opties maakt je job enkel maar zwaarder.

Ben zelf geen topmanager en heb geen aspiraties daartoe, maar ik ken er enkele persoonlijk, inclusief crisismanagers. Die gasten hebben het pokkezwaar, en hun gezin alleen maar nog zwaarder. Geld maakt niet gelukkig geldt echt wel voor deze mensen die op hun 50e compleet uitgeblust zijn dat een staalarbeider er compassie mee zou hebben. Toen een topman voor dexia gezocht werd, zeiden we dat mijn vader deze job perfect zou kunnen. Hij wel ja, maar hij heeft zich niet kandidaat gesteld wegens zijn gezin dat hij liever ziet dan bergen geld.

Misschien eens in de realiteit onder ogen zien ipv rode propaganda te lezen.

Waarom denk je dat ze zelf niet nadenken?

Klopt enigszin wel, zijn eens naar de CEO gestapt om te zeggen dat we makkelijk de helft van het personeel konden buitengooien door wat efficiënter te werken. En wie begreep het niet, denk je?

[quote=Effect;6060856]Wat doet een CEO/manager eigenlijk?

Ja maar een programmeur of ingenieur moet ook constant keuzes maken en overuren kloppen. Het loon is wel niet spectaculair.

Waarom doen ze het dan ?

Managers moeten dan maar niet aan kinderen beginnen. Ik moet ook investeren om aan een job te geraken

Informatici zijn al lang voor hun 50ste uitgeblust. Managers gaan anders wel lustig door tot hun 70ste terwijl gewone arbeiders dat niet kunnen. Ik weet zelf hoeveel kaderleden langskomen voor een burnout of andere mentale problemen in de kliniek. Wat ik niet begrijp is dat er voor deze mensen begrip is, maar als de gewone sollicitant over zijn burnout durft te vertellen is het 100% zeker dat men deze sollicitant niet zal aannemen.

Proficiat met uw pa.

[quote=kameleon;6061024][quote=Effect;6060856]Wat doet een CEO/manager eigenlijk?


Ik maak gemiddeld 40 overuren per maand. Dat is een licht verschil met 40 per week.


Waarom ze het doen? Geen idee. Steeds maar promotie willen maken en plots merken dat je je kinderen kwijt bent. Ik zou het nooit doen maar ik kan wel zeggen dat ik die mensen dankbaar ben. Dankzij topmanagers hebben we zo een hoge levensstandaard in Europa. Uw loon komt van een topmanager, niet van ABVV.


De wereld is buiten de deur, niet op www.socialisme.be. Informatici met een burnout zijn van een heel ander kaliber dan kaderleden met een burnout. Veel werk hebben is iets anders dan veel verantwoordelijkheid, maar dat snapt een rooie niet.

Er zijn slechte kaderleden die er met hun klak naar gooien, maar over het algemeen doen ze echt wel goed werk hoor, dat kan u niet ontkennen. De hardwerkende meerderheid stigmatiseren omwille van een corrupte minderheid, u lijkt wel een vlaams blokker.


Ben ook blij dat hij het niet gedaan heeft.

[kameleonmodus] Waar is een voetbaltrainer voor nodig in feite? Die doet toch niets belangrijk? Hij maakt geen goals, wit de lijnen niet, houdt geen goals tegen, verkoopt geen kaartjes, kuist de kleedkamers niet? Die doet toch niets dat goed is voor het team?
En waarom krijgt de ene trainer dan nog zoveel meer geld dan de ander? Ze doen toch even weinig? [/kameleonmodus]
Geloof me vrij dat voetballers het verschil wel weten tussen een goede en slechte trainer, of spelen met of zonder trainer.


Sorry kameleon, maar je toont toch maar weinig kennis van de bedrijfswereld. Werk je al? En wat doe je juist als ik vragen mag?

Ja maar die keuzes kan je niet vergelijken hé.
Als ingenieur moet ik misschien kiezen of we nu vijs X of Y gaan gebruiken. Of eerst stukken A of stukken B gaan produceren of zoiets. Dat gaat op jaarbasis over keuzes waar niet zo veel geld tegenover staan.

De CEO moet kiezen of hij nu product X of Y laat lanceren, of hij fabriek A of B openhoudt/sluit/uitbreid, extra aanwervingsprocedures in gang zet of niet, ...

Dat zijn keuzes waar soms honderden miljoenen euro of meer tegenover staan op jaarbasis. Voor die beslissingen wordt hij betaald.

ik heb zelf lang meegedraaid als ingenieur in een multinational. Ik heb nooit problemen gehad met het loon dat onze CEO of voorzitter van de raad van bestuur kreeg. Het was loon naar werken en verantwoordelijkheid. En ik ben er van overtuigd dat dat ook geldt voor Bert Degraeve

Dat moet de beenhouwer op de hoek toch ook ? Welk vlees verkoop ik ? Neem ik een extra werknemer aan of niet ? Zal de investering in mijn koelinstallatie genoeg opgebracht hebben binnen X jaar ?

Iemand met een budget van 20 miljard heeft het trouwens veel makkelijker dan iemand die alles moet doen met €5.000

dat klopt, en als hij dat goed doet, zal hij in verhouding daar geld aan verdienen.

Je kan de keuzes die een kleine zelfstandige moet maken niet vergelijken met de miljoenen en miljardenverantwoordelijkheid van een CEO van een industriele mastodont.

Bijna 5 jaar geleden stelde ik de vraag al. Wat doet een CEO eigenlijk ? De voorzitter van de raad van bestuur die megavergoedingen opstrijkt.
We weten ondertussen dat Siegfried Bracke niet in de adviesraad voor zijn advies over coax-verbindingen bij Telenet zat.


Dominique Leroy, CEO van Proximus. Het nemen van strategische beslissingen, beschikbaar stellen van budgetten voor de verschillende bedrijfsdepartementen het uithangbord van de firma, op evenementen gaan vertellen over de fantastische producten die haar bedrijf maakt en vooral veel vergaderen.

Daarvoor CEO van Unilever. Een totaal ander product, andere markt.
Zat in de raad van bestuur van Lotus Bakeries (speculaaskoekjes)
Ondertussen ook in de raad van bestuur van Albert Heijn. (supermarkten)

Wie zijn deze ûbermenschen die zo hard werken, overal alles in de wereld thuis zijn en desondanks ze zoveel moeten werken altijd wel ergens tijd kunnen vrij maken om in één of ander bedrijf zijn raad van bestuur te kunnen zitten?

Een CEO kan je vergelijken met de opperbevelhebber van strijdkrachten.
Als alles goed gaat en er geen problemen zijn, staat die er bij te kijken en ziet dat het goed is.
Maar zodra er ook maar een mogelijkheid is, dat er een probleem kan optreden, moet die dat gezien hebben en de oplossingen reeds hebben klaarliggen, voor het probleem zich voordoet.

En ja, een CEO kan van het ene bedrijf naar het andere springen, zonder het product zelf te kennen.
Een CEO heeft immers niet te maken met het product, maar moet een oorlog kunnen voeren en bereid zijn mensenlevens op te offeren om deze oorlog te winnen.

Beslissingen nemen die een miljoen-verschil maken.
Anderen, zoals Joske de technisch assistent-grafmaker neemt beslissingen die 1 euro verschil maken.

Dit is een visie die ik kan bijtreden. Bij veel beursgenoteerde bedrijven redeneren ze omgekeerd. Ze geven de CEO gratis opties. Het zou beter zijn dat de CEO zich dient in te kopen zodat hij net als bij een familiebedrijf met zijn eigen centen speelt.

Een artikel dat ik regelmatig teruglees in een opinie van van Jan Pieter De Nul waar hij zich uitlaat over dividenden:

http://trends.knack.be/economie/mens...al-254217.html