Psychologie van Directe Democratie
 

Ik ben aan de nieuwe editie begonnen van ons documentje Psychologie van Directe Democratie . Enkele opmerkingen vanuit dit forum zijn reeds meegenomen maar misschien zijn er nog opmerkingen.

– Samenvatting:

In dit document:
Gaan we kort in op de geschiedenis van ons politiek systeem, de zogenaamde “representatieve democratie” (België).
- zien we hoe een revolutie die een “electorale aristocratie” aan de macht bracht een “democratie in naam” werd maar een “particratie” in werkelijkheid, en waarom dit niet duurzaam is.
- herkennen we het risico voor een evolutie naar totalitarisme en dictatuur.
- bekijken we de basis elementen van de oude “Atheense democratie” die bestond uit het wetgevend beslissingsrecht van de burgers en het gebruik van loting in het politieke systeem, en hoe deze instrumenten vandaag gebruikt, of kunnen gebruikt worden.
- leggen we uit hoe loting riskeert in handen te vallen van de gevestigde machten of niet evalueerbare specialisten en dit ten koste van de geloofwaardigheid en integriteit van het loting systeem zelf. Sommige voorstellen gaan in de richting van een klerokratie (type van oligarchie).
- onderzoeken we het, voor het wetgevend niveau, ongepast ontwerp van sommige instrumenten met loting in een of andere vorm of combinatie. Inbegrepen de instrumenten voor de beïnvloeding van wetgeving.
- stellen we de componenten voor van een definitie voor het “beeld van de samenleving” of “mini public”, aangeduid door loting, om suggestieve naamgeving en misleiding te vermijden.
- tonen we aan hoe en waarom de democratische instrumenten van referendum en petitie voor het hoognodig “sociaal kapitaal” zorgen en waarom de technologische evolutie een bedreiging kan vormen.
We presenteren een conclusie met enkele algemene constructies en verwijzen naar onze vorige voorstellen als richtlijn.

Ondertussen al wat bijgewerkt. De aanpassingen zijn fluo gemerkt.

Alles is zowat bijgewerkt, een kort overzichtje :


– Samenvatting:

In dit document:
Gaan we kort in op de geschiedenis van ons politiek systeem, de zogenaamde “representatieve democratie” (België).
- zien we hoe een revolutie die een “electorale aristocratie” aan de macht bracht een “democratie in naam” werd maar een “particratie” in werkelijkheid, en waarom dit niet duurzaam is.
- definiëren we de fundamentele politieke rechten van de burgers in een directe democratie
- herkennen we het risico voor een evolutie naar totalitarisme en dictatuur.
- bekijken we de basis elementen van de oude “Atheense democratie” die bestond uit het wetgevend beslissingsrecht van de burgers en het gebruik van loting in het politieke systeem, en hoe deze instrumenten vandaag gebruikt, of kunnen gebruikt worden.
- leggen we uit hoe loting riskeert in handen te vallen van de gevestigde machten of niet evalueerbare specialisten en dit ten koste van de geloofwaardigheid en integriteit van het loting systeem zelf. Sommige voorstellen gaan in de richting van een klerokratie (type van oligarchie).
- onderzoeken we het, voor het wetgevend niveau, ongepast ontwerp van sommige instrumenten met loting in een of andere vorm of combinatie. Inbegrepen de instrumenten voor de beïnvloeding van wetgeving.
- stellen we de componenten voor van een definitie voor het “beeld van de samenleving” of “mini public”, aangeduid door loting, om suggestieve naamgeving en misleiding te vermijden.
- tonen we aan hoe en waarom de democratische instrumenten van referendum en petitie voor het hoognodig “sociaal kapitaal” zorgen en waarom de technologische evolutie een bedreiging kan vormen.
We presenteren een conclusie met enkele algemene constructies en verwijzen naar onze vorige voorstellen als richtlijn.

de politieke rechten van de burgers in een democratie :

- Directe democratie verleent aan de burger drie te onderscheiden fundamentele burgerrechten:
- Het recht op het bepalen van de politieke agenda.
- Het beslissingsrecht.
- Het recht om bij niet deelname aan de stemming vrijwillig een beperkt mandaat te verlenen (in tijd en onderwerp), maar met beslissingsrecht, aan zij die wél gaan stemmen.

de componenten van een representatieve "burgerraad" aangeduid door loting:

De claim van "representativiteit" heeft dus verschillende aspecten die behandeld moeten worden.
Bijkomend aan het gebruikte selectie systeem, en de kwaliteit van de uitvoering, zijn er de aspecten van "statistische representativiteit (foutmarge en betrouwbaarheid )”, "descriptieve representativiteit” met objectieve criteria: ouderdom, geslacht, regio van residentie en de keuze van de strata en hun “proportionaliteit”. Alle elementen tezamen kunnen de claim van “beeld van de samenleving” of “mini public” legitimeren.

Samen met de cognitieve (kennis en redeneringsvermogen) en sociologische aspecten (politiek, cultureel, religieus en economisch ) is op deze wijze ook de noodzakelijke verscheidenheid in levenservaring vertegenwoordigd.

Conclusie :

Politieke instrumenten of technologische innovatie op het politiek domein moeten getoetst worden aan hun potentieel om sociaal kapitaal te vormen of te vernietigen.
De eenvoud van deze regel maakt de toepassing ervan heel efficiënt.
Het blijven negeren van de vraag van de burgers voor beslissingsrecht werkt de frustratie door machteloosheid in de hand waardoor als enige uitweg een evolutie naar een autoritair regime overblijft.

ik stel voor : 1 online referendum per jaar

ik weet niet wat ge met "online referendum bedoeld" maar een beperking is onaanvaardbaar. Bovendien zijn er ook nog alle wetgenede niveaus. Als ge bedoeld dat alle onderdelen van het referendum online zouden moeten gebeuren dan zie ik dat ook niet zitten. Het internet en de digitalisering heeft vele voorelen maar die moeten wel met inzicht ingezet worden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Referendum_in_Zwitserland
Viermaal per jaar is er de mogelijkheid voor een referendum in Zwitserland. Een referendum kan worden gehouden over parlementaire besluiten of over een burgerinitiatief (zie Politiek in Zwitserland).

En dat is enkel op landelijk niveau.

je kan vergaderen omdat je hobby vergaderen is

een referendum op papier kost geld , een online referendum maar een fraktie daarvan

zo lang het systeem voldoet aan al de vereisten is er geen probleem. Maar ik denk dat we nog niet zo ver zijn alhoewel er natuurlijk geexperimenteerd wordt. Maar ik denk wel dat digitalisering en internet de toekomst is, toch voor een groot deel.

internet is al populair sinds het jaar 2000

ik heb het over vereisten, niet over populariteit. Als ge ziet hoeveel de banken spenderen om het bruikbaar te houden weet ge genoeg. Dat is de verborgen kost van internet.

https://nowires.org/how-much-banks-spend-cybersecurity/

Most banks will spend at least 10% of their total budget on cybersecurity. For large institutions, such as Bank of America, this represents a figure well over $1 billion.

https://www.businessinsider.com/bank...true&r=US&IR=T
Spike in destructive attacks, ransomware boosts banks' cybersecurity spending in 2022

hoe wil jij een bevraging organiseren ?

Ik heb geen belangstelling om een bevraging te organiseren, dat kan natuurlijk in voorbereidende fasen van een referendum. Ik kan hier een vraag stellen bv. Maar ik neem aan dat dat niet de vraag is.
Hoe wordt een bindend referendum op volksinitiaief georganiseerd?
In grote lijnen zijn er twee types:
- het referendum tegen een bestaande wetgeving
- het wetgevend voorstel op burgerinitiatief
beide zijn op volksinitiatief en vertrekken van een handtekeningwerving. In Zwitserland is voor het eerste voorbeeld op Nationaal niveau 50.000 handtekeningen nodig en voor het initiatief 100.000. Beide zijn binnen een bepaalde termijn te verzamelen (15 maanden dacht ik).
Daar is dus heel wat organisatorisch werk aan en vraagt een hele inzet door heel wat mensen. Ook geld moet er gezocht worden want de handtekeningwerving is maar het begin. Als die drempels gehaald worden wordt een datum vastgelegd voor het referendum (door de overheid) en dan moeten de voorstellen ook verdedigd worden. Ook de tegenstanders zullen zich organiseren. In het geval van het initiatief mag de overheid (in Zwitserland) bv ook een voortsel indienen en dan wordt er over twee voorstellen gestemd door de burgers.
Dat is zo ongeveer overal ter wereld in grote lijnen hetzelfde al zijn er natuurlijk verschillen daar in een democratie iedereen vrij is zijn regels zelf te bepalen (bij referendum).

voor je aan iets begint kan je best wat informatie verzamelen
info - informatie - ik ben dus informaticus

Inderdaad. Maar het essentiele is dat de burgers gaan samenwerken over één bepaald onderwerp. Dat moet wel anders lukt het niet. Na de (geslaagde) handtekeningwerving moeten de opiniepeilingen als vuistregel 70% voorstanders geven om met een meerderheid te kunnen eindigen want de tegenpartij moet dan nog opstarten met zijn campagne.

dan kan je best een club oprichten : bvb. Meer Groen , pas nu zie je dat er stadsverniewing is in Antwerpen en Brussel