Enfin, in de 21ste eeuw ....
Enfin, in de 21ste eeuw hanteerde de mensheid nog een systeem dat zelfs absurditeit overtrof ... kinderen vroegen zich af waarom grote mensen dat maar niet begrepen en moesten zich harden tegen de snode praktijken die het systeem veroorzaakte ... hoe het zou aflopen vroeg niemand zich af, men was op jacht achter een stuk papier dat vrijelijk werd bijgedrukt. Dat op zich kleine stukje vergat men steeds net omwille van de strijd die inherent in het systeem was geregeld. De strijd werd zelfs geregeld door wetten waarvan men dacht dat het niet anders kon. Bizarre hoogten van intellectueel hooliganisme werden ontbloot en men noemde het creativiteit of zoiets ... een tragische grap.
Citaat:
Heeft u zich wel eens afgevraagd waar geld vandaan komt ? De meeste mensen hebben er geen benul van, en zelfs bankemployees begrijpen zelden iets over de werking van het geldsysteem.
Het begon met ruilhandel. U krijgt van mij een kistje appels als ik van u een paar schoenen krijg, dat idee. Geen ideaal systeem, want het valt niet mee om vraag en aanbod op elkaar aan te laten sluiten. Daarom werden koperen, zilveren en gouden munten uitgevonden. Dat was een hele verbetering, maar toch werd het soms als lastig ervaren om voor dure aankopen met een zware zak gouden dukaten rond te moeten lopen. Bovendien was het onveilig, want struikrovers lagen overal op de loer. Dus werd er iets bedacht dat handiger en veiliger was - waardepapieren. Voor een kleine vergoeding bleek de goudsmid (de voorloper van de bankier) graag bereid om ieders goud veilig in zijn kluis op te slaan.
Hoewel op de biljetten vermeld stond dat je ze bij de goudsmid kon inruilen tegen de onderliggende munten, bleek het papiergeld zo handig dat bijna niemand nog behoefte had aan het glanzende metaal. De papieren die oorspronkelijk op naam stonden werden verruild voor anonieme bankbiljetten die vrijelijk gebruikt konden worden in het betalingsverkeer. Met de groeiende economische activiteit bleek de behoefte aan geld groter dan de totale goudvoorraad. De bankiers bedachten een truc - in de praktijk kwamen de meeste klanten hun in bewaring gegeven goud zelden ophalen, en als ze al kwamen dan betrof het nimmer alle klanten tegelijk. Het leek daarom verantwoord om meer waardepapieren uit te geven dan er aan goud in de kluis lag. De hoeveelheid geld die uitgeleend kon worden, werd daardoor ineens veel groter, en hetzelfde gold voor de rente die de banken voor hun diensten in rekening brachten. Het is dankzij de introductie van dit systeem dat veel bankiers schatrijk zijn geworden. Toen dit systeem nog niet zo lang bestond werden strenge regels gehanteerd m.b.t. de hoeveelheid goud die een bank in de kluis moest hebben ten opzichte van de hoeveelheid uitgegeven bankbiljetten. Doorgaans werd een verhouding van 1 op 10 gehanteerd. Uiteindelijk is men ook hier van afgestapt, en is elk klein bedrag dat bij de bank in bewaring gegeven wordt voldoende basis voor het mogen uitlenen van een vele malen hoger bedrag. Van enige dekking door edelmetaal is geen sprake meer.
Derdewereldlanden wordt soms leningen onthouden als ze volgens het IMF een verkeerde politiek volgen. Gezinnen kunnen soms een gewenste lening niet krijgen omdat ze niet kredietwaardig zijn. Startende ondernemers worden geacht een goed ondernemingsplan te kunnen overleggen teneinde een lening te kunnen krijgen. Maar heeft u ooit gehoord dat een bank een lening weigerde omdat het geld op was ? Uitverkocht, de kluizen leeg ? Natuurlijk niet, want als u voor bijvoorbeeld een hypotheek bij de bank aanklopt dan hoeven er slechts wat getallen in een computer getoetst te worden om uw lening rond te maken. Geld uit het niets ! En mocht u voor uw nieuwe keuken contanten nodig hebben, ook dat is geen probleem, de banken drukken graag wat nieuwe biljetten voor u af. Wederom geld gecreëerd uit het niets. De bank leent u geld dat voorheen niet bestond, en laat u daar rente voor betalen. En mocht u niet aan uw verplichtingen kunnen voldoen dan gaat uw materiële bezit, het enige in de leentransactie dat wél intrinsieke waarde heeft, via de deurwaarder naar de bank. De bank wint altijd !
De totale hoeveelheid geld in omloop wordt bepaald door de leningen, ofwel de schulden, van alle landen, bedrijven en gezinnen tezamen. Er is geen relatie met de hoeveelheid bankbiljetten en munten die in omloop is, en nog minder met de hoeveelheden goud en zilver die ooit het uitgangspunt van het systeem waren. Het gaat slechts om getallen in een computer. Op het eerste gezicht lijkt dat geen probleem. Zolang we met elkaar afspraken hebben over de waarde van de van euro’s, dollars, kronen of wat voor munt dan ook, is er geen vuiltje aan de lucht. Toch ?
Helaas klopt dat niet. Ooit moeten de schulden afgelost worden. Het geld dat de bankiers aan ons hebben geleend moet een keer worden teruggestort. Maar behalve de schulden zelf moeten we ook de rente over de leningen terugbetalen. En dat is waar het systeem hopeloos de mist in gaat, want de hoeveelheid geld in omloop (datgene wat we gezamenlijk geleend hebben) is simpelweg onvoldoende om ook de rente van te kunnen voldoen. Meer geld dan wat de banken via leningen in omloop hebben gebracht is er niet, en zal er nooit zijn. Er is slechts één remedie die verlichting biedt - het afsluiten van nieuwe leningen ! Bij de bank !
Zolang er nieuwe leningen afgesloten worden blijft de hoeveelheid geld in omloop toenemen, en omdat niet alle schulden op hetzelfde moment afgelost hoeven te worden geeft dit uitstel van de ineenstorting van dit systeem. Om die reden kunnen landen die reeds diep in de schulden (‘staatsschuld’) zitten toch weer nieuwe leningen afsluiten, wordt het kopen op krediet gestimuleerd, en kunnen gezinnen onverantwoordelijk zware hypotheekverplichtingen aangaan. Met nieuwe leningen vergroten we de in omloop zijnde hoeveelheid geld zodat de rente die vandaag betaald moet worden voldaan kan worden. Maar het probleem wordt daarbij vooruit geschoven, waarbij de gezamenlijke rentelast van de maatschappij volgens een exponentiële curve groter en groter wordt. Hoewel deze spiraal vele decennia heeft standgehouden, zijn er indicaties dat het onvermijdelijke binnen niet al te lange tijd staat te gebeuren - het systeem gaat in elkaar klappen. En dan hebben we het niet over een economisch dipje, maar over het volledig in elkaar storten van het monetaire systeem. Uw bezittingen gaan naar de bank, pensioenen zullen verdampen, en de wereld zal op haar grondvesten trillen. Er is geen ontkomen aan, het is inherent aan het systeem. Dat we gezamenlijk veel vertrouwen in het geldsysteem hebben, en menen goede afspraken te hebben over de werkelijke waarde van ons geld kan daar bitter weinig aan veranderen.
bron
|
Men begon zich ook af te vragen waarom de friet steeds duurder werd ... |
