ontvoogding van het volk
 

Mogen we op het Cap rekenen om de strijd tegen religieuze indoctrinatie, - onverdraagzaamheid, voort te zetten (of terug aan te zwengelen)?

1) Ik denk dat bovenstaande vraag vanuit een verkeerde veronderstelling vertrekt. Je kan geloof niet verbieden. Je kan godsdienstige uitingen verbieden (gebedsplaatsen sluiten, geloofsboeken verbranden, amuletten en andere objecten vernietigen), maar geloof niet. Integendeel, je zal de gelovigen gewoon in de armen van de meest obsurantistische fudamentalisten drijven, en dan ben, je verder af.
2) Zelfs als we geloof zouden kunnen verbieden, dan lijkt dit mij een tactisch verkeerde zet. De CAP streeft ernaar een zo groot mogelijke eenheid tussen de arbeiders te bekomen, en dit over de grenzen van taal, geloof of huidskleur heen. Om onze belangen -onze, zijnde die van de arbeidersklasse- is een zo groot mogelijke eenheid nodig, en dus ook een relatie van wederzijds vertrouwen. Het zou een enorme vertrouwensbreuk veroorzaken met de -laat ons zeggen- protestantse arbeiders, mochten we in ons programma een verbod op het protestantisme invoeren.

Let op niet verbieden=/= aanmoedigen of aanzwengelen.
Net zoals de Amerikaanse regering alcoholgebruik niet aanmoedigde na het opheffen van de Drooglegging, zo moet bovenstaande zeker niet gelezen worden als een aanmoediging om rozenkrans, gebedsriem of dito molentje uit de kast te halen.

Is er dan helemaal niets te doen? Toch wel!
Er wachten ons nog verschillende aanvallen van de overheid of van de patroons op de lonen en werk-omstandigheden. Aanvallen die pakweg katholieke, moslim- en atheïstische arbeiders even hard treffen. Arbeiders zullen hiertegen gezamenlijk optreden (allé, dat hoop ik toch), en door deze praktijk zien dat hun belangen gelijklopend zijn.
Indien er zo een sfeer van wederzijds vertrouwen en kameraadschap ontstaat, kunnen de gelovigen langzaam uit de wurggreep van de zwartrokken worden losgeweekt.

Utopisch? Helemaal niet.

Zwartrokken? Die rokken zijn alliang verdwenen hoor. Eevenals de invloed van de katholieke kerk in onze contreien. En intussen zijn er heel wat priester Daens. Bij vorige verkeizingen stonden er twee pastoors op de verkiezingslijst van PvdA en een organisatie als Christnenen voor het socialisme levert heel verdienstelijk werk. Broederlijk Delen voert op dit ogenblik campagne voor een bevrijdingstheoloog die het vaticaan monddood zou willen maken. De situatie is nu op dit vlak heel anders dan ten tijde van Marx.

Dat was uiteraard metaforisch gesproken.

Verdwenen? Tanende, zeker, maar verdwenen, daar ben ik niet zo zeker van.
8O

8O, bestaan die nog?

driewerf gaat gans de paasvakantie nodig hebben om te bekomen van de shock

Vanuit een christelijk perpectief een prima periode om in shock te gaan.

De ideologische invloed van de kerk stelt m.i. niks meer voor: inzake seksualiteit, het kerkbezoek,.... is de impact herleidt tot een verwaarloosbaar fenomeen. En kijk eens naar de gemiddelde leeftijd van de priesters (rond de 70 jaar) en wie ze nog in de seminaries hebben zitten.


Christenen voor socialisme is alive and kicking. Maar in het land der blinden is eenoog wel koning.

ik spreek ook niet over verbieden. Wel het simpel besef installeren dat je evengoed (en op veel veiliger manier) uw waarden en normen kunt halen uit de sprookjes van Andersen of de broertjes Grimm dan uit de verhalen in die religieuze boeken. Wel een simpel besef installeren dat mensen die naar stemmen in hun hoofd luisteren en die stemmen toeschrijven aan iets 'goddelijks' dat die niet echt veilig zijn voor onze maatschappij.
Weg uit de scholen die ziekelijke onverdraagzaamheid waar elke religie op teert.
Eigenlijk een omgang zoals momenteel de rokers ervaren zou niet slecht als behandeling zijn voor gelovigen.

Van diskriminatie gesproken, dat kan tellen...