| Pandareus |
18 oktober 2017 09:16 |
PVDA stalinisten : parlementairen in het gareel
Nu PVDA in vlaanderen in de laatste peiling net boven de kiesdrempel komt, begint de pers er interesse voor te krijgen. In DS zijn ze eens op zoek gegaan naar hoe vrij de parlementairen zullen zijn die mee mogen ijveren voor het arbeidersparadijs.
Resultaat : ze moeten 100% in de pas lopen, de nationale partijraad beslist alles en zij "mogen" hun loon laten aftoppen op 1700 a 2100 euro. :lol:
Een bende aangestuurde handpoppen, financieel-masochisten maar allemaal in dienst van het hogere belang : de wijk, en de werkvloer van het arbeidersparadijs...
Citaat:
Partij eist kadaverdiscipline van verkozenen
PVDA houdt parlementsleden in het gareel
PVDA/PTB heeft zicht op een stevig aantal extra parlementsleden in 2019. De regels om hen in het gelid te laten lopen, zijn er al. En ze zijn strak.
Van onze correspondent ‘Radicalisering in de Wetstraat’ Peter De Lobel
Het is gevaarlijk om percentages van PVDA/PTB uit de barometer van De Standaard/VRT/RTBF en La Libre om te rekenen naar zetels. Maar met een resultaat van 14,8 procent in Wallonië, 5,1 in Vlaanderen en 9,7 in Brussel, staat het vast dat het er meer zullen zijn dan vandaag. Op dit moment heeft de PVDA/PTB twee parlementsleden in het Waals Parlement, twee in de Kamer en vier in het Brussels Parlement.
Die worden kort aan de lijn gehouden. Zelfs als ze Raoul Hedebouw heten. De PVDA/PTB neemt van in het begin alle twijfel weg. Nieuwe militanten krijgen bij hun welkomstpakket de congresteksten van 2015 in de handen gedrukt, waarin duidelijk staat dat ‘volksvertegenwoordigers leven en werken in dienst van het volk’ (zie inzet).
Autonomie is er niet voor de parlementsleden. Ze vallen onder de rechtstreekse controle van de Nationale Raad en het partijbureau. Met in totaal acht parlementsleden is de regie nog vlot in handen te houden. Maar als de gepeilde groei in 2019 realiteit wordt, wordt dat moeilijker. Daarvoor is zelfs geen moedwillige dwarsliggerij nodig. Parlementsleden kunnen voor van alles en nog wat een microfoon onder de neus geduwd krijgen. Ook over thema’s waarover binnen de partij nog helemaal niet gediscussieerd is, of geen eensgezind standpunt bestaat. Het doet denken aan een gewezen Vlaams Belang-parlementslid, dat ooit voor een televisiecamera antwoordde: ‘Mijn persoonlijke mening? Dat moet u aan Filip Dewinter vragen.’
Parlementaire bubbel
Uit de congresteksten blijkt dat de PVDA/PTB, eerder dan voor stommiteiten, beducht is voor het ‘gevaar dat de macht in een arbeiderspartij verschuift naar de parlementsleden van de partij, ten koste van de democratisch verkozen structuren van de partij zelf. De parlementsleden beginnen dan de politieke oriëntatie uit te stippelen en het zeggenschap van de partij komt bijgevolg steeds meer bij hen te liggen.’
Daarom zijn er een paar grondregels, legt voorzitter Peter Mertens uit. ‘We willen ermee voorkomen dat mensen helemaal opgenomen worden in de bubbel van het parlement. Een belangrijk criterium om boven aan de lijst te staan, is een goede inplanting in een wijk of op de werkvloer. Alleen zo kunnen ze voelen wat er leeft en in het parlement een andere stem laten horen. Straat-raad-straat, daar gaat het om, terugkoppelen. Onze parlementsleden zijn een tussenschakel in de strijd, niet het eindpunt.’ Ook in het congresboek wordt niet rond de pot gedraaid. ‘Onze verkozenen gaan uit van wat leeft in de wijk, op de werkvloer, in de verenigingen. (...) Hun interventies staan ten dienst van de sociale strijd, niet omgekeerd.’
Een andere belangrijke drempel die kandidaten over moeten, zijn de ‘regels tegen financiële zelfbediening’. Want op het vlak van inkomen is het practise what you preach bij PVDA/PTB. De lonen van parlementsleden zijn afgetopt op 1.700 �* 2.100 euro. De rest gaat naar de partij. ‘Ik hoef je vast niet te vertellen dat dit een zeer goede zeef is om de opportunisten eruit te halen’, zegt Mertens.
Ook in andere partijen zijn dissidente stemmen eerder de uitzondering. Uitgebreide studiediensten bezorgen iedereen �* la minute debatfiches, cijfers en tabellen om de tegenpartijen te vloeren. Vaak wordt verwezen naar de ‘oorlogsmachine van de PS’, de studiedienst IEV, maar ook bij de N-VA is die de voorbije jaren grondig uitgebouwd. Bij PVDA/PTB is die slagkracht veel kleiner. Toch is discipline belangrijk, zegt Mertens. ‘Anders zijn we niet meer dan los zand, de hype van 2019.’
|
Citaat:
Letterlijk
‘De partij stelt hoge politieke, organisatorische en financiële eisen aan haar parlementaire fracties. Die opereren dus niet autonoom, maar vallen onder de controle van de Nationale Raad en het partijbureau. De geschiedenis van de arbeiderspartijen heeft immers aangetoond dat het parlementaire pluche voor veel volksvertegenwoordigers een voedingsbodem is geweest voor arrivisme, individualisme en persoonlijke verrijking. De mensen zijn dat beu, en ze hebben gelijk.’
Solidariteitscongres PVDA.PTB 2015
|
bron : http://www.standaard.be/cnt/dmf20171017_03138061
 |
