Opinie: Dedecker weg bij N-VA (Chris Demeyere)
 

Opinie: Dedecker weg bij N-VA
door Chris Demeyere

Niet te geloven wat er nu allemaal gebeurt op politiek vlak. Ikzelf had er geld op durven verwedden dat N-VA alleen verder zou gaan, samen met Dedecker. Het leek me het meest logische. “N-VA is de kinderwieltje ontgroeid en fietst nu vrolijk op zijn eentje verder…” CD&V kon op deze manier ook meedingen naar het premierschap en regeringsdeelname.

Eerst en vooral eens kijken naar het standpunt van N-VA. Volgens sommige peilingen zou de partij enorm gaan scoren. Maar peilingen zijn in België niet alleen legendarisch onbetrouwbaar, deze peiling, van de Stemmenkampioen, was dan nog eens één van de meest bekritiseerde. Voor hetzelfde geld scoorde N-VA dus niét. En de stemmen die Dedecker zou meebrengen, wat er toch wat zouden zijn, waren niet gegarandeerd genoeg om samen met het N-VA resultaat zeker in verschillende provincies 5 procent te halen. N-VA zat dus in een lastig parket. Een mogelijke maar onzekere winst. En als de partij het niét zou halen, zou dat dramatisch zijn. Niet enkel qua credibiliteit, maar ook financieel.

Anderzijds was daar de vertrouwde kartelpartner die klaar stond met open armen. Indien N-VA zou terugkomen werd het slippertje met de liberaal hen vergeven en kregen ze van CD&V nog wat verzoeningscadeautjes ook. En dat betekende voor N-VA een bijna zekere winst op vlak van mandaten. Op korte termijn dus een bijna zekere winst. Wat doet een verstandig huisvader dan? Kiest hij dan voor zekere, kleine winst met gezichtsverlies en verlies van credibiliteit? Of kiest hij voor de mogelijks grote winst, die ook op een fiasco kan uitdraaien? N-VA heeft eieren voor haar geld gekozen.

De kans om zich te herbronnen en een krachtige tweede pijler te hebben, liberalisme naast vlaams-nationalisme, is verkeken. Maar zou dat alle N-VA’ers gelukkig hebben gemaakt? Velen van hen voelen zich thuis bij CD&V, anderen spreken hun waardering uit voor het socialisme, nog een groep is liberaal… Eensgezindheid over de toetreding van Dedecker en de liberalisering van de N-VA was er zeker niet.

De andere betrokken partij, CD&V, heeft met deze succesvolle verzoening ook in haar kaarten laten kijken. Door politieke waarnemers wordt aangenomen dat CD&V zal proberen lid te worden van de federale regering. Maar door hun kartel met N-VA zou dit voor de Franstaligen niet echt op applaus worden onthaald. Zeker indien CD&V de ambitie had om de premier te leveren was de N-VA niet echt een goede partner. Waarom heeft CD&V dan hemel (sic) en aarde bewogen om toch N-VA als partner te houden, zonder een Dedecker? CD&V, acht jaar geleden nog dood verklaard, heeft nu een heel goed imago en een bekende voorman. Door haar kartel met N-VA heeft ze ook een numeriek overwicht en peilingen bevestigden de positieve trend. N-VA afstoten zou betekenen dat ook CD&V een electoraal risico neemt én een enorme inlevering aan macht.

En zou dat noodzakelijk betekenen dat CD&V haar ambities opbergt? Zowel liberalen als socialisten praten al over de voortzetting van paars. Premier Verhofstadt liet al blijken dat hij een tripartite niet ongenegen is, indien dat electoraal gezien noodzakelijk blijkt. Mogelijks blijkt het zelfs de enige mogelijkheid. Als de CD&V erop rekent dat het onmogelijk zal zijn zonder haar een regering te vormen, dan heeft zij er alle belang bij om zo groot mogelijk te zijn. Dat de Franstaligen N-VA niet graag zien komen maakt niets meer uit als er zonder het Vlaams Kartel geen meerderheid kan worden gevormd. Er is immers geen alternatieve partij die groot genoeg is én voor de Franstaligen aanvaardbaar. Leterme mag ook zijn ambities op het premierschap opbergen. Dit keer. Er is weinig twijfel dat Verhofstadt een derde ambtstermijn ambieert. En de Franstaligen hebben in diverse peilingen (op strategisch goed gekozen momenten) mogen smaken dat een Franstalige premier op een absoluut “Non” kan rekenen in Vlaanderen. SP.A is in de positie om incontournable te zijn voor een regering, maar absoluut niet om de premier te leveren. Als CD&V Verhofstadt niet bedreigt staat de deur dus open.

Dat opent meteen de mogelijkheid voor een harde communautaire onderhandeling waarbij door de politieke realiteit de Franstaligen meer toegevingen moeten doen dan hen lief is. En het Vlaams Kartel kan zo wat broonodige credibiliteit terugwinnen.

En Dedecker? Dat is een grote vraag. Hij kan nu ofwel stoppen ofwel alsnog een eigen partij uitbouwen. Op meer dan een zetel voor zichzelf in de Senaat of de Kamer hoeft hij echter niet te hopen en het is nog maar de vraag of hij op zijn eentje de kiesdrempel haalt. Anderzijds staan er nog altijd heel wat mensen achter hem. Dedecker is nog altijd de enige rechts-liberaal van betekenis in Vlaanderen. Hij spreekt de rechtervleugel van de VLD aan, de liberale vleugel van Vlaams-Belang en N-VA en de CD&V’ers die het ACW beu zijn. En elke stem die hij haalt is een stem die zijn tegenstanders verliezen.

Zal hij het doen? Dat is afwachten. Zeker is wel dat hij nu al een van de meest invloedrijke politici is sinds Steve Stevaert.

Waarom gaat Dedecker niet samen met Roland Duchatelet? Roland Duchatelet is de enige met een klare kijk op onze toekomst, zijn visie is gewoon revolutionair en zal door de huidige politiek maar begrepen worden binnen 20j.
Waarom: Roland is geen politieker, hij is een denker, een economist. Wanneer hij JM zou binnenhalen is een nieuwe soap aan de orde, nl wat gaat de VLD dan doen? Vivant buitengooien, net zoals de "tseven" met NVA ?
Nee, ze kunnen ook rustig stellen dat ze geen probleem hebben met Dedecker wanneer hij bij een andere ploeg speelt, zolang hij maar niet opnieuw binnen hun ploeg komt is er geen vuiltje aan de lucht. Dat zou nog eens "bonken" geven, ik hou van de spannende politieke verhalen...

Kijk Chris, De Decker was allicht niet even geliefd bij iedereen maar hij werd nu eenmaal door BDW binnengehaald. De enige vraag die ik me daarbij stel is: met welk doel? Was het om met een grotere N-VA ook grotere communautaire eisen te kunnen stellen?
Nou, d�*t is dan mooi mislukt!

Het kartel is echter evenmin geliefd door de Vlaams-nationalisten. Niet door hun partijmandatarissen, maar nog veel minder door een massa leden en sympathisanten. Toch werd ervoor geöpteerd. Dit terwijl men kon verwachten dat er daardoor enorm gezichts-en prestigeverlies zou geleden worden én zowel de geloofwaardigheid als de betrouwbaarheid van de N-VA een nooit meer te herstellen deuk zou krijgen. De Decker werd dus de pineut. Het ACW-diktaat kon immers niet genegeerd worden.

In tegenstelling tot jouw vaststelling betreffende De Decker denk ik dat zijn invloed overdreven wordt. Bovendien heeft ze een niet te onderschatten knauw gekregen door de weinig fraaie politieke opvoeringen van de laatste dagen. Volgens mij gaan we ook vervroegd meemaken wat er hoe dan ook zou gebeuren de dag dat twee mannen met hetzelfde hanengedrag, BDW en JMDD, een strijd om de macht zouden beginnen te voeren.

In die zin had de CD&V gelijk dat ze wat schrik had voor de toetreding van De Decker tot de N-VA. Via het kartel zat de CD&V dan immers tegelijk met hem opgezadeld.
Wat niet wil zeggen dat ik er veel geloof aan hecht dat de 'brulboei' om die eigenschap het veld moest ruimen. Wilde de CD&V immers De Decker ontlopen, dan had ze niet alleen moeten eisen dat hij op geen kieslijst kwam maar dat hij helemaal uit het zicht verdween. En d�*t deed de CD&V dus weer niet.
Wat bedoelde Leterme trouwens met dat zitje dat hij voor De Decker wilde warm houden? Waarom wél die brulboei bij de CD&V een kans geven om herrie te maken maar niet bij de N-VA?

Wat mij een tijdlang het meest van al intrigeerde is de vraag die jij je ook al stelde en waarop ik hierboven het, meer dan waarschijnlijk juiste, antwoord gaf. Waarom wilde de CD&V de N-VA, toch een zeer gecontesteerde partner, er met alle geweld weer bij nadat ze ze een trap onder de Vlaams-nationalistische kont gaf? Meer nog, waarom zette ze 'snel en efficiënt' een aantal beloftes op papier om de N-VA weer binnenboord te krijgen? Beloftes die ongetwijfeld onverwijld zullen nagekomen worden?
Als het was om de CD&V met meer zekerheid in de federale regering te helpen loodsen en de volgende premier te kunnen leveren, dan waren de stemmen die De Decker zou aangebracht hebben via de N-VA toch meer dan welkom?

Volgens mij was de CD&V er gewoon voor bevreesd dat een grotere N-VA ook grotere eisen zou stellen. Té grote. Grotere in alle geval dan deze die de CD&V in gedachten had. Grotere ook dan deze waarmee Leterme erin slaagde de N-VA weer aan boord te krijgen. Eisen die de N-VA nu niet langer meer te stellen heeft. Meer nog, de N-VA zal zelfs tevreden moeten blijven als de CD&V de beloften die ze deed, en die ze enkel deed omdat dit van haar verwacht werd, niet zal kunnen nakomen wegens de te verwachten mislukking van de communautaire onderhandelingen. De druk van de N-VA valt in alle geval volledig weg.Met een kartelpartner wiens brulboeitanden al op voorhand getrokken zijn, zodat ze geen enkele verdediging meer hebben, zal het veel comfortabeler zijn om de waarde landgenoten uit Brussel en Wallonië te vriend te kunnen houden, hé?

Ach 't is allemaal zo eenvoudig

Bart de Wever wilde een grote rechtse frontvorming
en heeft daarbij - in zijn overhitte enthousiasme - de CD&V COMPLEET verkeerd ingeschat
(ik zwijg zelfs nog over de ACV-vleugel)
Een blunder van formaat helaas

Ja en dan heeft CD&V gereageerd en stond NVA voor een Catch 22

Ach, dat JMDD maar naar het Bruin Blok gaat,
kunnen ze gezellig tegen elkaar wat onnozeliteiten zitten brullen aan Manowar decibels

Dedecker weg bij N-VA
 

Verbaast het iemand dat Dedecker weg moet bij N-VA ? Deze partij kiest eieren voor zijn geld, en de eieren (of het geld) komen van CDNV... Men kan betreuren dat Dédecker zo naief was om zich voor het karretje te laten spannen, men kan betreuren dat N-VA-politici (zoals Bart De Wever) zo snel inbinden onder druk van de grotere kartel-partner... Andezrzijds: was Dedecker wel zo'n grote vis om binnen te halen ?
Wat zich nu afspeelt lijkt op vissen in een net die krampachtig spartelen om te overleven...

Als De decker al een vis zou zijn
zou hij zelfs het net waarin hij vrijwillig gevangen wordt,
kapot bijten

Genoeg Bruin Blok en ander gedruis
opnieuw beleid graag

bruin blok
 

Het zijn de goede "beleidsmakers" lees:-fraudeurs- die de "Bozen" mee groot hebben gemaakt,DE enorme angst van de politiek"correcten":lol: verbast mij steeds meer,heel het cirkus is er enkel om de postjes aan de vetpotten ,en om dochter ,zoon ,neef ,nicht, oma en opa mee aan de ruiven te laten zitten ,BELEID??? wasda??,de linkse logebroeders die dit apenland "besturen" bepalen de angenda wel ,de rest moet luisteren of oprotten,dat is de realiteit !! natuurlijk zijn er altijd die dit niet willen zien:roll:

Interessant opiniestuk :)

Dedecker blijkt het dus op eigen kracht te proberen en de media heeft nu een belangrijke rol of ze een beginnende partij een forum geeft of gewoon doodzwijgt.

Puur op zijn ideeën en plaats binnen de politieke wereld maakt Dedecker kans op een goede uitslag. Dit is voor een signaalfunctie voor de rest van de vervlakte monsterverbonden ... of kartels ;-)

De gevolgen van de kiesdrempel
 

Wat de moeilijke scheiding (die alweer ongedaan gemaakt is) tussen N-VA en CD&V duidelijk maakte, buiten de drang van de CD&V om de grootste te lijken, is de grote impact van de kiesdrempel. N-VA had JM Dedecker binnengehaald als volkse stemmentrekker, want zij zagen hem terecht als een verrijking (ondermeer voor het aantal stemmen). Momenteel is de N-VA het enige alternatief voor Vlaamsgezinden en/of ideologisch rechtse kiezers zonder bruin randje. De partij heeft een ruim doelpubliek, maar de dreiging van de kiesdrempel en dus de mogelijk verloren stem doet velen tweemaal nadenken. Dit is ook één van de redenen waarom een aantal NV-A’ers overstapten naar het VB én de reden waarom weinigen de omgekeerde richting uitgaan.
JM zag het gevaar van de kiesdrempel en plaatste zijn Ferrarimotor in de Fiat van de NV-A. Het was een geluk dat de N-VA bestond, want zonder hen is zijn project gedoemd om te mislukken.
Als een populaire politicus als JM die door straffe uitspraken en zijn verleden door de media geholpen wordt, nog geen eigen partij kan oprichten met een kans op slagen, hoe zouden anderen dit dan moeten kunnen?
Jef Sleeckx wil terug een echte arbeiderspartij oprichten, want hij voelt zich bedrogen door de bediendepartij SP.a. Door de kiesdrempel weet elk rationeel mens dat dit nooit zal lukken. De PVDA blijft, tegen beter weten in, op nationaal/Vlaams niveau aan de verkiezingen deelnemen. Telkens blijkt het weggegooid geld en middelen. Alleen lokaal wordt op enkele plaatsen en door sterke figuren (meestal dokters) succes geboekt. Weg dus de droom voor een echte sterke arbeiderspartij zonder verborgen neoliberale agenda en racistische kern?
Stel ik wil een links-liberale partij met een realistische kijk op de wereld oprichten, die zeer veel belang hecht aan het milieu en welvaartsherverdeling. Door de kiesdrempel kan ik nooit ofte nimmer op eigen kracht verkozen geraken en zo de broodnodige aandacht krijgen om verder te groeien.
De enige kans om mijn ideeën ingang te doen vinden is mijn karretje aan te haken aan een bestaande partij. In dit geval Groen! dat zelf telkens opnieuw worstelt met de kiesdrempel, die ze in een waan van hoogmoed mee goedkeurden.Ofwel de SPa dat de alleenheerser wil zijn aan de linkerzijde.
Dit laatste legt de essentie van de kiesdrempel bloot: socialisten, liberalen (mede door de overmoedige groenen) hebben de regels van onze democratie zo bepaald, dat 2 van de 3 grote partijen (en binnenkort misschien alle 3) altijd aan zet zijn. De postjes in het parlement, regering, overheidsbedrijven, hoge ambtenarij, … worden tussen hen 3 verdeeld.
Elke grote partij bestaat uit een aantal drukkingsgroepen en het partijprogramma is een compromis tussen al deze groepen. Bij regeringsonderhandelingen moeten al deze groepen tevreden gesteld worden. Als kleine kartelpartner ga je dan ook op in het geheel en verlies je verloop van tijd je gezicht. Zie maar Spirit en Vivant en waar staat VLOTT nu alweer voor?
Na verloop van tijd blijven de 3 grote partijen over. De kiesdrempel is een levensverzekering voor de grote 3 (en het VB). Hierdoor krijgen nieuwe partijen geen kans en moeten politici, die zich om de een of andere reden niet meer thuis voelen in een partij, overstappen naar een al bestaande.
Zeker nu parlementairen slaafs de instructies van hun partij volgen, is een diversiteit aan partijen een must. De afschaffing van de kiesdrempel zal een vernieuwend (progressief!) effect hebben op ons politiek landschap. Politici kunnen terug zichzelf lanceren in plaats van door politici die aan de top staan (en willen blijven). In alle partijen bepalen enkelen de verkiezingskandidaten en de plaatsen op de lijst en dus wie een mandaat opneemt. De parlementen (en gemeenteraden) zitten dan ook vol met personen die hun plaats te danken hebben aan anderen. Overdreven loyaliteit en saaiheid is hiervan het gevolg, maar echt goed, democratisch bestuur?
Van JM Dedecker kan je veel zeggen, maar één ding is zeker: hij heeft zijn plaats zelf verdiend en zegt oprecht waarvoor hij staat en welke ideeën hij heeft. De VLD top en de regering waarin ze zit, kon hier niet mee lachen, maar hij deed tenminste zijn job: kritisch en creatief parlementslid zijn.