Gerard Reve zag de Islam als volgt ...
 

Tijdens mijn wilde surftochten op het Internet botste ik op een tekst van de hand van Gerard Reve ...



(klik 'foto' met tekst aan voor groter beeld)

Na het lezen van de tekst ging mijn blik op oneindig en mijn 'verstand' op nul want ik dacht: zou het zo zijn?

De grote schrijver had gelijk!

Werd Gerard Reve op het eind van zijn leven geen Christelijke religioot?

En wat heeft dat met de tekst van Schopenhauer te maken???

Totaal onbekende man in de (islamitische) wereld.

Zo goed als overal als men eerlijk is.

Hij deed wel heel foute dingen met ezels. :lol:

Edit: ik ben er ook niet in geslaagd om 1 boek van hem te lezen. Net zomin als van Mullisch en Claus. Mea culpa. :oops:

Je bedoelt dat je het met hem eens bent. Dat is niet hetzelfde. Uiteindelijk is het een subjectief waardeoordeel. Niet meer, maar ook niet minder.

Meer dan een miljard mensen op aarde vinden er blijkbaar wel iets waardevols in, anders was de islam allang uitgestorven.

Wat doet dat er nu toe? :-)

Reve bewoog zich al in de jaren '50 naar het christendom toe en zette begin jaren '60 de definitieve stap naar het rooms-katholicisme. Nu ja, juister zou zijn: naar een reviaans-katholicisme, compleet met een eigen mythologie, symboliek en repertoire aan rituelen.

Ik heb zowat alles van hem gelezen, op twee romans en de brievenverzamelingen na. Ook heelder stukken uit de biografie van Nop Maas. Reve is een beetje een 'acquired taste': ofwel vind je er niks aan, ofwel dweep je ermee. Er is blijkbaar geen tussenweg. Aangezien je van korter werk houdt zou ik je 'Werther Nieland', 'De ondergang van de familie Boslowits' of 'Vier wintervertellingen' aanraden. Die dateren ook alle uit zijn 'vroege' periode, waarin zijn stijl veel soberder, bijna uitgebeend was, en de homo-erotiek van het latere werk, dat menige fatsoenrakker de kast opjoeg, nog grotendeels afwezig is.

Politiek werd hij gaandeweg steeds rechtser. Hij had een viscerale afkeer gekregen van het communistische milieu waarin hij was opgegroeid en hekelde het linkse multiculturalisme, wat hem onder meer in aanvaring bracht met de Surinaamse gemeenschap in Nederland.

Een heel boeiende figuur, maar toch ook een schrijver die niet makkelijk jonge generaties zal aanspreken. Daarvoor valt zijn werk te sterk samen met het tijdsgewricht waarin hij leefde.

Ja wat moet je daarmee. Erembodegem (oilsjt) was het leefmilieu van LPP. Ook een heel boeiend figuur. Ik heb er 1 boek van uitgelezen. De Voorstad Groeit. Dat was in essentie wat hij wou zeggen.

Begrijp ik. Het is ook cultuur.

Doodstraf voor afvalligheid is anders ook 'n goede verzekering om je (meeste) leden te behouden.

Klopt niet, eerder de doodstraf bij afvalligheid in de islam is de levensverzekering ervan.
Strafangst voor kritische bemerkingen doet de meesten in het rijtje lopen.

Je was me voor. :-D

Dat is eerder een goede referentie dan.

Inderdaad. In islamitische landen staat de doodstraf op afvalligheid. In niet-islamitische landen betekent het uitsluiting uit de familie en gemeenschap. Ik mijn kennissenkring zit een vrouw die dit is overkomen. Zulke zaken helpen natuurlijk om het ledenbestand op peil te houden.

Blijkbaar zijn de Joden terug een groter probleem.

Die paar miljoen Joden toch....

Poging om het vlug over een andere boeg te gooien...

Nochtans zijn er voorbeelden genoeg van landen waar de islam het zwaar te verduren kreeg en weinig speelruimte gegund werd: het Iran onder de sjah, het Turkije van Atatürk, Albanië onder Hoxha… Je zou dan denken dat moslims van die gelegenheid gebruik maken om het juk van zich af te werpen. In de praktijk trad de islam echter weer op de voorgrond eenmaal die seculiere regimes de geest gaven, ook in landen waar de doodstraf sowieso geen reële praktijk is.

Hetzelfde zien we bij immigranten in westerse landen: de doodstraf voor afvalligheid bestaat hier niet en eigenrichting is verboden. Toch houden de meesten vast aan de islam. Als verklaring voor het voortbestaan van de islam lijkt het schrikbeeld van de doodstraf bijgevolg niet te volstaan.