Liefde, liefde, liefde, liefde, liefde, liefde, liefde, liefde!
 

Breng de liefdesbrieven naar mij in zware koffers.

Ik verdubbel ze voor u op 6 maanden.

:lol: ;)

Als dat een oproep naar Demper is denk ik dat je eraan bent voor de moeite. :-)

Ge zou beter terug gaan werken.

:-P

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.

Voila, verdubbeld op een minuut tijd !

Enkel bij linksen moet zoiets zes maanden duren...

:rofl:

Mo vent toch...gaan we hier wat het sentimenteel watje uithangen of wat? :roll:

ik vind dat gewoon een schoon gedicht. iets op tegen?
we kunnen toch niet allemaal de hersenloze seksistische cultuurbarbaar uithangen hé. :-P

neen ;-)

Maar "liefde" is zo jaren '60 :roll:

maar nee, is helemaal 2018 en eigenlijk ook nooit weg geweest hé ;-)

:-D Anna is een romanticus.

Weet je nog toen ik je auto leende en er een deuk in reed?
Ik dacht dat je me zou vermoorden

Maar dat deed je niet

En weet je nog toen ik per sé naar zee wilde,
en je zei dat het zou regenen, en dat deed het ook
Ik dacht dat je ging zeggen: "zie je wel"

Maar dat deed je niet

Weet je nog toen ik met iedereen aan het flirten was
Om je jaloers te maken, en toen wérd je jaloers?
Ik dacht dat je zou weggaan

Maar dat deed je niet

Weet je nog toen ik heel je auto had vuilgemaakt met aardbeientaart?
Ik dacht dat je me een mep ging geven

Maar dat deed je niet

En die keer toen ik je vergat te zeggen dat de receptie gekleed was
En je kwam gewoon casual
Ik dacht dat je me zou laten vallen

Maar dat deed je niet

Er waren zoveel dingen die je niet gedaan had
maar je bleef steeds bij mij
je hield van mij
beschermde mij

Er waren veel dingen die ik goed ging maken
wanneer je zou terugkomen van de oorlog

Maar dat deed je niet

Siberië

Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word.
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.


Bart Moeyaert

Het is weer die tijd van het jaar voor zulke draden denk ik XD

Melig

Ook voor ongelovigen? :?

alleen voor ongelovigen denk ik, een beleggingssysteem met rente is immers niet halal. ;-)

er zijn er ook minder melige, mss meer iets voor u? :lol:

Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

-------------------------------------------------
uit: Verzen van Willem Elsschot (1882-1960)

Liefde... :die18:

Duupje! :hug: