Politics.be - ‘Mooie etappe naar autonomie’

Bart De Wever van Vlaams-nationalistische N-VA over formatie België

‘Mooie etappe naar autonomie’

De Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) is „civiel” in haar nationalisme, zegt Bart De Wever. „Als ze zeggen dat ik richting het einde van België wil, verstop ik me niet.”

Door onze correspondent Jeroen van der Kris

BRUSSEL, 15 SEPT. Het is géén nazi- groet, maar de associatie is onvermijdelijk. Deze week publiceerde de krant Le Soir een foto van Bart De Wever, zwart-wit, waarop hij zijn rechterhand naar voren zwaait. Franstalige media zetten hem neer als de man die België wil opheffen. En die daar, anders dan Filip Dewinter van het Vlaams Belang, nog wel eens in zou kunnen slagen ook.
„We worden afgeschilderd als tribalisten”, zegt Bart De Wever in zijn kantoor in het Vlaamse parlement, in Brussel. „En ik lijk wel Miloševic.”
Als leider van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) is Bart De Wever (36) rechtstreeks betrokken bij de zich nu al maanden voortslepende onderhandelingen over een nieuwe Belgische regering van liberalen en christen-democraten. De N-VA vormt in de Belgische Kamer één fractie met het CD&V van de christen-democraat Yves Leterme. Samen vormen ze de grootste politieke formatie van Vlaanderen.

Is het een belediging als ik u Vlaams-nationalist noem?

„Helemáál niet. Het feit dat u dat vraagt zegt veel over de vervuiling van het begrip nationalisme. Zo ver zijn we nu: nationalisme is etnische zuivering en totalitair denken. In Vlaanderen vindt men daar de perfecte casus van: het Vlaams Belang. Maar nationalisme kan ook heel civiel zijn. Open. Een basis om zelfbewust in de wereld in te stappen en om nieuwe mensen op te nemen.”

Is er nu meer steun dan vroeger voor een onafhankelijk Vlaanderen?

„De evolutie is al lang gaande. Toen België werd gesticht in 1830 was het een democratie van 40.000 mensen, die allemaal Frans spraken. Wie sociaal wilde stijgen, moest verfransen. De Vlaamse beweging was aanvankelijk niet anti- Belgisch. Ze vroeg alleen om rechten voor mensen die anders waren. Het establishment heeft dat keer op keer geweigerd. Daardoor is de Vlaamse beweging radicaler geworden en zich gaan richten op het creëren van een eigen subnatie. In de loop van de twintigste eeuw heeft België zich stap voor stap verdubbeld. België bestaat nu eigenlijk al uit twee landen. Het probleem is dat de Vlamingen dat heel bewust hebben meegemaakt en Franstaligen niet.”

Waarom?

„Omdat Vlamingen die beweging van onderen hebben gemaakt. De mentaliteit van Franstaligen is altijd geweest: men heeft Vlaanderen van ons afgepakt. Ik merk dat vandaag nog aan de vele e-mails die ik krijg van Franstaligen.
„Ze schrijven: ‘Monsieur, u bent een schande voor ons land, w�*j zijn trots dat we Belg zijn’. Ze beginnen dus niet met: ‘excuseer meneer, ik spreek geen Nederlands, ik moet u in het Frans aanschrijven.’ Dat vinden ze doodnormaal. Ik antwoord daar altijd op – in het Frans – dat ik Nederlands spreek, Frans, én Duits, de drie nationale talen. ‘Wie is de slechte Belg’, vraag ik hen. Daar krijg ik nooit antwoord op. Dat typeert hun visie. Het België waar zij van houden is hún, Franstalige België.”
„België bestaat al uit twee democratieën, met eigen parlementen, eigen partijen en eigen sociaal- economische werkelijkheden. De Franstalige politici van mijn generatie zijn buitenlanders voor mij. Je ziet het ook bij de media.
Franstalige en Vlaamse journalisten interviewen elkaar nu dagelijks over de situatie. Dat doe je toch als journalist alleen in het buitenland?”

Wat verbetert er concreet voor mensen als Vlaanderen morgen onafhankelijk wordt?

„Sommige zaken moet je op Europees niveau regelen, zoals defensie.
Dat is efficiënter. Maar alles wat je niet Europees doet, kun je beter aanpakken op het Vlaamse niveau. Om de simpele reden dat je dan binnen je eigen democratie kunt opereren. Je hoeft geen compromis meer te sluiten. Ik kan u honderden voorbeelden geven.
„Neem het probleem van criminele jongeren. In Vlaanderen is er een consensus dat je niet alleen aan preventie moet doen, maar ook moet straffen. Dat de jeugdbeschermingswet van 1965 achterhaald is. Een jongere van 16 is niet meer wat hij was in 1965. Je hebt nu delinquenten van 12 jaar. Maar Franstaligen willen vasthouden aan de logica van de wet van 1965. Het resultaat is een compromis dat een beetje repressief is, maar niet te veel
„Vlaamse politici moeten dat dan aan hun kiezer presenteren als een overwinning. En dan gebeurt er iets: er wordt iemand vermoord door een jongere. Het compromis deugt niet want er volgt geen echte bestraffing. Kiezers zeggen: hoe is het mogelijk? De kans is groot dat ze vervolgens naar het Vlaams Belang stappen.
„Gezondheidszorg? Zelfde verhaal. Klemtoon op preventie en huisarts is de Vlaamse wil. Klemtoon op ziekenhuis en specialist is de Franstalige wil. Doe die twee samen en je krijgt de duurste gezondheidszorg in de wereld. Men zou daar keuzen in kunnen maken die aansluiten bij de eigen situatie. Wij hebben 6 procent werklozen, zij bijna 20. Het is toch zonneklaar dat je daar niet één beleid voor kunt voeren?”

Hoe lang geeft u België nog?

„Dat is de one million dollar question. Onmogelijk te beantwoorden. De evolutie van natievorming in Vlaanderen is al meer dan honderd jaar aan de gang. Er zijn perioden van vertraging en van versnelling. Sommigen, zoals het Vlaams Belang, willen die evolutie stopzetten en omzetten in een revolutie.
„Filip Dewinter zou graag eenzijdig de onafhankelijkheid uitroepen. Zo eenvoudig is het niet. Als we dat doen dan is Brussel morgen buitenland. We zijn onderdeel van een internationale rechtsorde.
„Maar ik geloof dat de evolutie zich doorzet, op voorwaarde dat Europa doorzet. Dat is ook een verschil tussen ons en het Vlaams Belang. Wij zijn vóór Europa.Wewaren ook voor het grondwettelijk verdrag. Als Vlaanderen onafhankelijk wordt dan zal dat aan de onderhandelingstafel moeten gebeuren.
Ik hoop dat we tijdens deze regeringsonderhandelingen een mooie etappe kunnen rijden in de ronde richting autonomie.”

De Franstalige politici met wie u op dit moment onderhandelt, zijn bang dat iedere toegeving van hun kant het einde van België dichterbij brengt. Ze hebben dus eigenlijk gelijk?

„Ik ben heel duidelijk. Als ze zeggen dat ik het bewijs ben dat er Vlamingen zijn die die kant op willen, dan ga ik me niet verstoppen.”

Zit er op dit moment schot in de onderhandelingen?

„Neen. Ik zie van alles bewegen, maar dé beweging, die zien we nog niet. Het lijkt nu op een scène uit een spaghettiwestern. Twee mannen staan tegenover elkaar, de wapens klaar, en heel het dorp kijkt toe. De eerste die met de ogen knippert, ligt. Binnenkort weten we hoe het afloopt.”

Bron: NRC Handelsblad