Rijken worden weer rijker
 

De 500 meest vermogende mensen ter wereld zagen hun fortuin dit jaar met een kwart aanzwellen tot 5.900 miljard dollar.

Het gezamenlijke vermogen van de 500 meest gefortuneerde mensen is in 2019 gestegen naar het astronomische cijfer van 5.940 miljard dollar (5.325 miljard euro). Dat berekende het Amerikaanse persbureau Bloomberg. Het cijfer ligt 1.200 miljard dollar of een kwart hoger dan in het begin van het jaar en dat is op rekening te schrijven van de stijging van de beurzen tot nieuwe hoogtes. Een deel van de winst is dus louter van papieren aard.

De grootste stijging komt op naam van de Franse miljardair en luxepaus Bernard Arnault die 36,5 miljard dollar won en daardoor opklom naar de derde plaats op de miljardairslijst van Bloomberg. Hij is nu tevens een van de slechts drie mensen wereldwijd die meer dan 100 miljard dollar wegen. De twee anderen zijn Amazon-topman Jeff Bezos en Microsoft-legende Bill Gates.


Slechts 52 van de 500 superrijken zagen hun fortuin dit jaar afnemen. Bezos is daar ook bij: hij speelde 9 miljard dollar kwijt als gevolg van zijn scheiding, maar hij blijft de meest vermogende mens op aarde met 116 miljard dollar. Gates, de nummer twee, won 22,7 miljard dollar, maar hij moest daarmee niettemin de duimen leggen voor Mark Zuckerberg van Facebook die 27,3 miljard dollar kon bijschrijven.


In het verliezende kamp zat ook mediatycoon Rupert Murdoch. De hoogbejaarde magnaat zag 10 miljard dollar wegvloeien ondanks de overname door Walt Disney van delen van zijn Fox-imperium. Maar dat komt omdat hij het geld uitkeerde aan zijn zes kinderen die daardoor ook miljardairs werden.

Adam Neumann van coworkingbedrijf WeWork deelde eveneens in de klappen. Hij zag zijn fortuin imploderen door de val - en bijhorende waardevermindering - van WeWork als gevolg van een reeks managementfouten. Hij moet er geen boterham minder door eten: hij blijft miljardair.


De VS blijven het walhalla van het geld, met 172 van de 500 topmiljardairs. Maar het communistische China komt opzetten: er zijn nu al 54 zeer rijken. Belgen staan niet in de rangschikking (toch niet die van Bloomberg, wel op die van rijkenblad Forbes). Bij de nieuwe miljardairs vinden we wel de Nederlander Jitse Groen van maaltijdleverancier Takeaway.com.

Soms komt het fortuin uit onverwachte hoek: de Amerikaan Willis Johnson vergaarde 1,9 miljard dollar met een netwerk van autokerkhoven waar je beschadigde wagens kan kopen. Nu is zijn bedrijf Copart vooral een autoveilingsite. Ook Kylie Jenner viel dit jaar op: de mediapersoonlijkheid en halfzus van de Kardashians werd dit jaar de jongste selfmademiljardair door de gedeeltelijke verkoop van haar bedrijf Kylie Cosmetics.

Het gestegen vermogen van de miljardairs zal mogelijk het debat over de groeiende inkomensongelijkheid weer aanzwengelen: in de VS heeft de rijkste 0,1 procent van de bevolking nu zelfs het grootste stuk van de koek in handen sinds de Grote Depressie van 1929. Dat doet sommige Amerikaanse politici oproepen tot een radicale ombouw van de economie.

Bron: De Tijd

En daar gaan we wat van af pakken

leve de rijken! Zeer goed, dat is een teken dat de economie goed draait. Enkel achterlijke linksen willen die mensen voor hun succes straffen

Om hun rijkdom te behouden moeten ze volgens de vb-achterlijken allemaal PVDA gaan stemmen.

Leve meneer Fernand!

Rustig rustig ... er is geen enkele Vlaming (en ook geen Waal) bij die top.

Gaat die vanaf nu PVDA stemmen om zijn kapitaal te beschermen ?

Leve Boer Clerck!

Leve Boer Charel!

Bron: De Morgen
Wie schetst onze verbazing? Een nieuwe studie van de Nationale Bank over de evolutie van de export bevestigt dat de loonkostenverlagingen van de regering-Michel hun doel grotendeels voorbijgeschoten zijn. De verlaging van de sociale bijdragen en de indexsprong zijn opgegaan in hogere winstmarges van bedrijven. Precies zoals tal van economen die niet Johan Van Overtveldt (N-VA) heten vooraf voorspeld hadden.

Voor de partijen die deel uitmaakten van de regering-Michel is de conclusie bitter. Het kabinet zelf stuikte, zoals alom bekend, een jaar of wat geleden als een zandkasteel in elkaar. Het laatste muurtje dat nog overeind stond – het jobrapport – wordt nu ook weggespoeld door de feiten.
Dat er in de voorbije regeerperiode veel jobs bijgekomen zijn, valt niet te ontkennen. Een gezaghebbend rapport van de Gentse econoom Gert Peersman leerde al eerder dat de verdienste van de regering daarbij vrij beperkt is. De extra arbeidsplaatsen zijn grotendeels een gevolg van de internationale economische heropleving. De hypothese van professor Peersman wordt nu dus door de Nationale Bank herbevestigd: het zijn niet de regeringsmaatregelen die voor de jobgroei gezorgd hebben.


Dat ondernemingen fiscale zuurstof krijgen, is op zich natuurlijk geen probleem. Zo kunnen ze de prijzen laten zakken, om de export te bevorderen. Of ze kunnen investeren in mensen en innovatie. Geen van beide is voldoende gebeurd. Niet alleen valt de jobgroei in een breder economisch perspectief vrij matig uit, ook de productiviteit stagneert. Dat wijst erop dat bedrijven de vrijgekomen ruimte onvoldoende benutten om te investeren, maar om de winst op te drijven.
Voor dit land is dat een riskante ontwikkeling: productiviteit en export zijn de steunberen onder ’s lands economie. De vorige regering is er niet in geslaagd die te stutten.
De tendens om bedrijfswinst in ruime mate naar aandeelhouders te laten gaan, ten nadele van investeringen en lonen, is niet nieuw. De uittredende regering heeft ervoor gekozen die tendens nog te versterken door de vennootschapsbelasting te verlagen, de sociale bijdragen te verlagen en de lonen te matigen. We mogen dan ook stellen dat deze regering een goede regering is geweest voor wie bedrijven of aandelen in bedrijven bezit – en alleen voor hen.
De prijs is niet min. Doordat de lastenverlagingen onvoldoende gecompenseerd worden door nieuwe inkomsten, loopt de begroting uit de hand. De groeiende uitgaven in de sociale zekerheid raken niet meer gedekt, het land loopt vast.
Met amper verholen wellust staan sommigen al klaar om te hakken waar het pijn doet. Een systematiek wordt stilaan helder. De geblokkeerde vorming van een nieuwe federale regering moet bewijzen dat het land staatkundig niet meer marcheert. Het zelfgeorganiseerde budgettaire tekort moet bewijzen dat het land boven zijn stand leeft.
Belgium isn’t working? Het wordt wel een beetje doorzichtig, als je het zo bekijkt.

Het is duidelijk dat de linkse partijen en de vakbonden te weinig doen voor de gewone burger.

Fuck ze, ze kunnen toch niet meer eten en zuipen dan wij. :-P

Ondertussen der rijken rijker worden stijgt de armoede reeds 15 jaar op rij in België . Geen verschil tussen traditioneel links en rechts beleid op dat gebied in België. Gevolgen.... Stijgende criminaliteit, klasse justitie, ongelijke kansen qua onderwijs en dergelijke.

En daarna weer guillotines voor de uitbuiters en de cyclus kan herbeginnen.

Mieux vaut mourir que rester misérable! Pour un esclave est-il quelque danger. Tombe le joug qui nous accable. Et sous nos coups périsse l'étranger !
Amour sacré de la patrie ,Rends nous l'audace et la fierté. À mon pays je dois la vie ;Il me devra sa liberté."

https://www.youtube.com/watch?v=MwN4Wx2kdco

Wat een verrassing. Dat had ik nu niet verwacht se. :lol:

Chicago school mythes

Natuurlijk een waardeloze klote artikel uit De Morgen. De loonkost is de hoogste of bij de hoogste van Europa idem wat bedrijfsbelastingen betreft (niettegenstaande de recente verlaging). Het is geen kwestie van nog meer winst te maken het is kwestie dat de Belgische bedrijven in een slechte concurrentie positie staan en ook te lage winstmarges hebben en soepelheid van ontslagregeling missen. Het is soms goedkoper failliet te gaan dan dure ontslagregelingen uit te keren.
In vergelijking met onze rechtstreekse buurlanden hebben we nog steeds een slechte concurrentie positie.

Geef een definitie van armoede.

Wat de achterlijke linksen blijkbaar ook over het hoofd zien is dat de “rijken” ook bij uitstek de kapitaalverschaffers zijn aan kleine maar veelbelovende ondernemingen. De banken willen er geen investeringskredieten aan toestaan wegens het te grote risico. En voor een beursgang zijn ze nog te klein en onbekend. Via hun holdings participeren de “rijken” in het kapitaal van die veelbelovende starters (de zogenaamde “private equity”) en zijn bereid het risico op zich te nemen.
Tot zo ver de “misdaden” van die “rijken”... :roll:

Mocht ik een kleine (of grote) zelfstandige zijn, en goesting hebben om uit te breiden, dus iemand aan te nemen,
dan zou ik toch eerst eens checken of ik het voorgaande jaar genoeg ...... winst .... gemaakt zou hebben en of er nog genoeg ..... winst .... in de pijplijn zit, om die nieuwe werknemer te ..... betalen.

maar jij bent geen zelfstandige hé. Je bent een dubbelendik vet betaalde gepensioneerde ambtenaar die dan nog eens veel te vroeg in pensioen is gegaan. Dat de lasten zo hoog zijn is voor een groot deel te danken aan mensen zoals gij. Tijd dat je inlevert.

Te vroeg gestopt met werken, branstofzuipende auto onder de reet en steeds met het vingertje staan zwaaien, de NVA houd duidelijk van dat volk met luister naar mijn woorden maar zie niet naar mijn daden.